Ενδεχομένως να εννοεί, αυτά που ήρθαν τελικά στην Ελλάδα ή παρήχθησαν στην Ελλάδα.
Την άποψή του την συμμερίζομαι και εγώ.
Αλλά νομίζω ότι μπορώ να το επεκτείνω και σε κοπές του εξωτερικού.
Σίγουρα υπάρχουν περιπτώσεις κοπής δίσκων που είχα και ήταν εισαγωγής που όταν άκουσα επανεκδόσεις σε cd είπα ακριβώς αυτό.
Ότι δηλ. οι δίσκοι αυτοί ήταν άτυχοι.
Σίγουρα μέσα στους τόσους παραγωγούς, εργοστάσια κοπής, ηχολήπτες υπήρχαν πολλοί που δεν τα κατάφερναν, και απλά επέζησαν ή αναπτύχθηκαν μέσα στη δίνη μιάς μουσικής βιομηχανίας και πολλές φορές στου ...κασίδη το κεφάλι (που ακόμα πιό πολλές φορές ταυτίζονταν με το κεφάλι του Ελληνα).
Είναι πολύ σημαντικό το να ξέρεις με σιγουριά αν ο παλιός δίσκος που έχεις είναι όντως πρώτης κοπής. Γιατί ηχητικά μπορεί να ακούγονται δραματικά διαφορετικά δύο διαφορετικά αντίτυπα του ίδιου μουσικού έργου για διάφορους λόγους και μάλλιστα αν απέχουν χρονικά και κατά το διάστημα αυτό συνέβησαν συγκεκριμένες αλλαγές.
1.Αν το μπομπινόφωνο της ηχογράφησης ήταν λαμπάτο και η πρώτη κοπή έγινε από την αυθεντική ταινία ηχ/σης που παίχτηκε με αυτό το λαμπάτο μπομπινόφωνο.
2. Αν τα μηχανήματα και όλη η διαδικασία της πρώτης κοπής ήταν λαμπάτη [φυσικά και αναλογική για τότε].
3. Αν παρόντες κατά την πρώτη
κοπή ήταν ο παραγωγός ο ηχολήπτης και οι καλλιτέχνες.
4. Αν η κοπή γίνεται από πραγματικούς καλλιτέχνες/κόπτες/χαράκτες που κατέχουν πραγματικά το αντικείμενό τους.
Και αν από την άλλη με την πάροδο κάποιων ετών δεν ισχύει τίποτε από τα παραπάνω:
1. Δεν χρησιμοποιείται η αυθεντική τανία
2. Χρησιμοποιείται τρανζιστορικό αντίγραφο ταινίας
της πρώτης κάκιστης
γενιάς τρανζιστορικής τεχνολογίας.
3. Το νέο τρανζιστορικό αντίγραφο έγινε παίζοντας την αυθεντική ταινία, [που είχε γίνει αρχικά με λαμπάτο μπομπινόφωνο] ΑΛΛΑ με τρανζιστορικό μπομπινόφωνο.
4. Πιθανόν δεν είναι, για διάφορους λόγους, παρόντες κανένας από τους αυθεντικούς συντελεστές του μουσικού έργου.
4. Οι νεώτεροι στο στούντιο πιθανόν να μην γνωρίζουν την τέχνη και τα μυστικά της όπως οι παλιοί.
5. Πολιτική [προβοκατόρικη] των εταιρειών για ξευτιλισμό μιας τεχνολογίας και μέσου [αναλογική ηχ/ση, δίσκοι βινυλίου] και πρετοιμασία για υποδοχή της νέας [ψηφιακής] και του νέου μέσου [CD] και μάλιστα με την δική μας έγκριση. Η ιστορία με τον Χότζα ταιριάζει απόλυτα.
6.Τεράστια κέρδη. Τόνωση της αγοράς με το νέο μέσο που έχει "τέλειο ήχο για πάντα". Ο νέος τρόπος ηχ/σης/παραγωγής ελαχιστοποιεί τα έξοδα παραγωγής.
[7. Και φυσικά το χειρότερο από όλα: Να μην την βρίσκεις με την μουσική.(Δηλώσεις Neil Young και Elizabeth Schwarzkopf σοπράνο της όπερας) με απώτερω στόχο την κατάργηση κάθε μέσου και του όποιου cd με πλήρη έλεγχο του τί θα ακούμε στο μέλλον καλωδιακά. Το βινύλιο και το αναλογικό είναι μια αντίσταση σε αυτό που σχεδιάζεται να ακολουθήσει. Αλλά και τα πιο τέλεια σχέδια αποτυγχάνουν].
Όπως καταλαβαίνεις αναμενόμενο είναι το να διαφέρουν δραματικά δύο αντίτυπα απομακρυσμένα χρονικά μεταξύ τους. Και είναι σημαντικό το να ξέρουμε τί έχουμε στα χέρια μας όταν κάνουμε συγκρίσεις.
Όσο για την Classic records έχω εξηγήσει το πώς κάνει τηις επανεκδόσεις. Λ.Σ.