Mιά μεγάλη μου παράλειψη είναι πού ουδεποτε αναφέρθηκα σε αυτήν εδώ την Ζωντανή ερμηνεία τού Klemperer μέ την Ορχήστρα τής Βαυαρικής Ραδιοφωνίας (καί Χορωδίας)μέ mezzo την Dame Janet Baker καί soprano τήν Heather Harper.
Η Συναυλία δόθηκε στο Μοναχο τό 1965...
Μέχρις τώρα θεωρούσα την απόλυτη ερμηνεία αυτή τού Klemperer στο studio μέ την Philarmonia..
Oμως έχοντας αποκτήσει τήν Ζωντανή Ηχογράφηση πρό εικοσαημέρου,οφείλω να πώ,πώς μού φαίνεται αδιανόητο πώς ο Klemperer κατόρθωσε να ερμηνεύσει ζωντανά τήν 2η Συμφωνία μέ τέτοια Μνημειώδη Ενταση στηριγμένος πάντα στην γρανιτένια δομή.
Πέρα απο την συναρπαστική ερμηνεία τής Baker στό Ulricht,μέ αυτή την Σκοτεινή και Ζεστή φωνή της,η αποτύπωση τής Ημέρας τής Κρίσης τραντάζει συθέμελα τά βάθη τής Ψυχής τού Ακροατή.
Ο Klemperer κατόρθωσε να φτάσει σέ δυσθεόρατα ερμηνευτικά ύψη τήν Ορχήστρα και την Χορωδία παρουσιάζοντας ένα τέτοιο φινάλε πού δέν έχει ξαναακουστεί σέ Δίσκο.
Πρόκειται ,γιά τα δικά μου δεδομένα,γιά μιά Μυθική Ερμηνεία,πού την κατατάσσει σάν Πρώτη τών Πρώτων.
Χρειάζεται αρκετή ώρα γιά να συνέλθει κανείς μετά απο αυτό το Αριστούργημα.

