Παιδιά δεν ξέρω πόσο κατανοητό είναι αλλά εδώ συζητείται το κατά τη γνώμη μου σοβαρότεροτερο πρόβλημα στην αναπαραγωγή του ήχου! Δεν είναι καθόλου απλό και ασφαλώς ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΠΑΙΖΟΥΝ ΡΟΛΟ.
Κατ' αρχήν η σκληρότητα στον ήχο είναι μία απόκλιση από το φυσιολογικό, έτσι όπως όλοι το αντιλαμβανόμαστε με βάση την ακουστική μας εμπειρία και συνεπώς εξ' ορισμού είναι ένα είδος παραμόρφωσης, που πιθανότατα έχει άγνωστες και συνεπώς μή μετρήσιμες παραμέτρους. Είναι γνωστή η ιστορία με τη χρήση στο παρελθόν της αρνητικής ανάδρασης στους ενισχυτές με τέτοιο τρόπο που μείωνε μεν την αρμονική παραμόρφωση αλλά αύξανε την παραμόρφωση φάσης κάνοντας μάλλον περισσότερο κακό παρά καλό, διότι η δεύτερη είναι πιό αντιληπτή απ' τον εγκέφαλο. Επίσης είναι γνωστό ότι στα ηχητικά συστήματα οι ανάγκες αλληλοσυγκρούονται. Δηλ. βελτιώνοντας μιά παράμετρο χαλάς μιά άλλη κλπ. κλπ. Σε μέγιστο βαθμό εκεί βρίσκεται η αξία ενός πραγματικά καλού μηχανήματος. Ανάλυση (κλπ.) χωρίς σκληράδες.
Πρακτικά τώρα αγαπητέ Bacousis και προσπαθώντας να βοηθήσω, καταθέτω τα εξής:
1) Κατά τη γνώμη μου επ' ουδενί δεν φταίει το καλώδιο ρεύματος, απλώς ανέδειξε ένα πρόβλημα που ήδη υπήρχε αλλά ήταν μασκαρισμένο. Εφ' όσον θα ήθελα να κρατήσω την επιπλέον ανάλυση που πήρα θα προχωρούσα στα επόμενα.
2) Αν και από την εμπειρία μου η βασική πηγή σκληρότητας είναι η ενίσχυση, θα ξεκινούσα αλλάζοντας ένα-ένα τα κομάτια της αλυσίδας μου με δανεικά, με εξακριβωμένα καλή συμπεριφορά στον τομέα αυτό. Έτσι θα εντόπιζα τον βασικό ένοχο. "Ζήτα και θα σου δοθεί" είπε ο Απόστολος Παύλος.
3) Αλλαγές στα καλώδια βοηθούν πολύ αλλά εκεί θα πήγαινα ασφαλώς μετά τον εντοπισμό του βασικού ενόχου, γιά το fine tuning.
4) Η περιποίηση του χώρου είναι επίσης πολύ σημαντική αλλά κάνουμε ότι μας παίρνει. Κάνε τις ανακλαστικές επιφάνεις (τοίχους, πατώματα κλπ) όσο μπορείς πιό ανάγλυφα (πίνακες, κουρτίνες , χαλιά, έπιπλα κλπ), με ασύμμετρο τρόπο.
Κατ' αρχήν η σκληρότητα στον ήχο είναι μία απόκλιση από το φυσιολογικό, έτσι όπως όλοι το αντιλαμβανόμαστε με βάση την ακουστική μας εμπειρία και συνεπώς εξ' ορισμού είναι ένα είδος παραμόρφωσης, που πιθανότατα έχει άγνωστες και συνεπώς μή μετρήσιμες παραμέτρους. Είναι γνωστή η ιστορία με τη χρήση στο παρελθόν της αρνητικής ανάδρασης στους ενισχυτές με τέτοιο τρόπο που μείωνε μεν την αρμονική παραμόρφωση αλλά αύξανε την παραμόρφωση φάσης κάνοντας μάλλον περισσότερο κακό παρά καλό, διότι η δεύτερη είναι πιό αντιληπτή απ' τον εγκέφαλο. Επίσης είναι γνωστό ότι στα ηχητικά συστήματα οι ανάγκες αλληλοσυγκρούονται. Δηλ. βελτιώνοντας μιά παράμετρο χαλάς μιά άλλη κλπ. κλπ. Σε μέγιστο βαθμό εκεί βρίσκεται η αξία ενός πραγματικά καλού μηχανήματος. Ανάλυση (κλπ.) χωρίς σκληράδες.
Πρακτικά τώρα αγαπητέ Bacousis και προσπαθώντας να βοηθήσω, καταθέτω τα εξής:
1) Κατά τη γνώμη μου επ' ουδενί δεν φταίει το καλώδιο ρεύματος, απλώς ανέδειξε ένα πρόβλημα που ήδη υπήρχε αλλά ήταν μασκαρισμένο. Εφ' όσον θα ήθελα να κρατήσω την επιπλέον ανάλυση που πήρα θα προχωρούσα στα επόμενα.
2) Αν και από την εμπειρία μου η βασική πηγή σκληρότητας είναι η ενίσχυση, θα ξεκινούσα αλλάζοντας ένα-ένα τα κομάτια της αλυσίδας μου με δανεικά, με εξακριβωμένα καλή συμπεριφορά στον τομέα αυτό. Έτσι θα εντόπιζα τον βασικό ένοχο. "Ζήτα και θα σου δοθεί" είπε ο Απόστολος Παύλος.
3) Αλλαγές στα καλώδια βοηθούν πολύ αλλά εκεί θα πήγαινα ασφαλώς μετά τον εντοπισμό του βασικού ενόχου, γιά το fine tuning.
4) Η περιποίηση του χώρου είναι επίσης πολύ σημαντική αλλά κάνουμε ότι μας παίρνει. Κάνε τις ανακλαστικές επιφάνεις (τοίχους, πατώματα κλπ) όσο μπορείς πιό ανάγλυφα (πίνακες, κουρτίνες , χαλιά, έπιπλα κλπ), με ασύμμετρο τρόπο.
