Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

[mdvq]

Ποιά είναι αυτά τα κοινά αποδεκτά κριτήρια;

Και μετα απο αυτο ,ειμαι ετοιμος πλεον να ανοιξω το πιο μεγαλο ,εντυπωσιακο,βαρυγδουπο και ανατρεπτικο τοπικ που εχει ανοιχτει ποτε στο συμπαν

Θα ονομαζεται λιτα και περιεκτικα "δικαιωμα στην γνωση" και θα αναζητα με παθος και αγωνια αυτο και μονο αυτο:

Με ποιο τροπο ωρε παλληκαρια θα ορισουμε το καλο απο το κακο και θα ξεφυγουμε απο την μεγγενη του "μ´αρεσει ,δεν μου αρεσει"

Θα δωθει πειστικη απαντηση ή θα διαιωνισουμε την κολοκυθοπιτα????

 

[mdvq]

Re: Απάντηση: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

θα με πείς και λαοπλάνο τώρα;

Μα τους αλλους λεω.....αυτους που μπορουν να γραφουν σαν και σενα ,αλλα δεν σκεφτονται σαν και σενα

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Η πρόοδος είναι εργαλειακή. Αυτό δεν είναι κατ' ανάγκη κακό , διότι υπ' αυτήν την προϋπόθεση είναι μετρήσιμο ειδος ( μετακινούμαι με το κάρο - έχω αυτοκίνητα και αεροπλάνα στην διάθεση μου / φωτίζομαι με δάδες - έχω ηλεκτρισμό / ζούσα κατά μέσο όρο 40 χρόνια -ζω 77+ ) και δεν επιδέχεται αξιολογικών κρίσεων , οι οποίες καταλήγουν στον άκρατο υποκειμενισμό .

Η θετικιστική προσέγγιση του Ντοκ είναι μια καλή αρχή για να κατανοήσουμε το θέμα. Πέρα από ορισμένες θρησκευτικές αιρέσεις της αμερικανικής ενδοχώρας, δε νομίζω πως υπάρχουν πολλοί άλλοι που νοσταλγούν να επιστρέψουν στην εποχή των κεριών και της ήσυχης αγροτικής ζωής.

Το θέμα όμως δεν είναι εκεί. Η κριτική ή η επιφύλαξη απέναντι στην ταύτιση του βέλους της ιστορίας με το βέλος της προόδου δεν γίνεται με το πνεύμα των Μορμόνων. Γίνεται, για παράδειγμα, επειδή η τεχνολογική εξέλιξη, η αύξηση της παραγωγικότητας, η μείωση του αναλφαβητισμού κλπ. δε στάθηκε δυνατή ούτε να εμποδίσει τον 20ο αιώνα να αποτελεί τον πιο αιμοσταγή στην ιστορία της ανθρωπότητας, ούτε μείωσε τις ανισότητες - οι φτωχοί σήμερα παγκόσμια μάλλον είναι περισσότεροι από ποτέ, υπονόμευσε το μέλλον με την παγκόσμια οικολογική επιβάρυνση και δεν ελάφρωσε το φορτίο της ανάγκης από τους ώμους του ανθρώπου.

Για τη σπουδαιότητα των έργων Τέχνης η γνώμη μου, που είχα γράψει και εδώ παλαιότερα, είναι πως το βασικό κριτήριο είναι η πολλαπλασιαστική του δύναμη. Πόσο γονιμοποίησε άλλα έργα, πολλές φορές σε διαφορετικά είδη της Τέχνης αλλά και γενικότερα, πόσο άφησε το ίχνος του στην παγκόσμια πνευματική δημιουργία (φιλοσοφία, αισθητική κλπ).

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Το θέμα όμως δεν είναι εκεί. Η κριτική ή η επιφύλαξη απέναντι στην ταύτιση του βέλους της ιστορίας με το βέλος της προόδου δεν γίνεται με το πνεύμα των Μορμόνων. Γίνεται, για παράδειγμα, επειδή η τεχνολογική εξέλιξη, η αύξηση της παραγωγικότητας, η μείωση του αναλφαβητισμού κλπ. δε στάθηκε δυνατή ούτε να εμποδίσει τον 20ο αιώνα να αποτελεί τον πιο αιμοσταγή στην ιστορία της ανθρωπότητας, ούτε μείωσε τις ανισότητες - οι φτωχοί σήμερα παγκόσμια μάλλον είναι περισσότεροι από ποτέ, υπονόμευσε το μέλλον με την παγκόσμια οικολογική επιβάρυνση και δεν ελάφρωσε το φορτίο της ανάγκης από τους ώμους του ανθρώπου.

Αυτή τη λογική του όλα ή τίποτα εγώ αδυνατώ να την ασπασθώ.
Ο Χριστιανισμός για παράδειγμα: μπορεί να μην κατάφερε να μεταμορφώσει τον Κόσμο σε παράδεισο, είναι όμως ένα τρομακτικό εξελικτικό άλμα στην ιστορία του ανθρώπου - και βέβαια εννοώ εδώ προς το καλύτερο: πριν από αυτόν, θυσίαζαν ανθρώπους για να βρέξει.
Οι φτωχοί μπορεί να είναι περισσότεροι από ποτέ αλλά είναι λιγότεροι αυτοί που πεθαίνουν επειδή είναι φτωχοί και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι εξέλιξη.

Στην Τέχνη επίσης δεν μπορώ να δεχθώ την ανυπαρξία προόδου: υπάρχει εξέλιξη από τον Μπαχ στον Μπετόβεν, και από αυτούς στον Μάλερ και στον Σαίνμπεργκ. Υπάρχει εξέλιξη από τον Γκόγια στον Φράνσις Μπέηκον, από τον Ραμπελαί στον Λωτρεαμόν.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Θεωρώ λοιπόν πως η πρόοδος Δεν κρίνεται σε απόλυτες τιμές.

Πιστεύω πως η εξέλιξη και η πρόοδος είναι συνολικό άθροισμα, δια μέσου των αιώνων και το πρόσημό του, κατ εμέ, είναι +.

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Ο Χριστιανισμός για παράδειγμα: μπορεί να μην κατάφερε να μεταμορφώσει τον Κόσμο σε παράδεισο, είναι όμως ένα τρομακτικό εξελικτικό άλμα στην ιστορία του ανθρώπου - και βέβαια εννοώ εδώ προς το καλύτερο: πριν από αυτόν, θυσίαζαν ανθρώπους για να βρέξει.

Και με αυτόν θυσίαζαν ανθρώπους στο όνομα της ορθής πίστης!

Οι φτωχοί μπορεί να είναι περισσότεροι από ποτέ αλλά είναι λιγότεροι αυτοί που πεθαίνουν επειδή είναι φτωχοί και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι εξέλιξη.

Σ' αυτό κράτα μια πισινή. Μάλλον περισσότεροι θα έλεγα, σε απόλυτους αριθμούς.

Στην Τέχνη επίσης δεν μπορώ να δεχθώ την ανυπαρξία προόδου: υπάρχει εξέλιξη από τον Μπαχ στον Μπετόβεν, και από αυτούς στον Μάλερ και στον Σαίνμπεργκ. Υπάρχει εξέλιξη από τον Γκόγια στον Φράνσις Μπέηκον, από τον Ραμπελαί στον Λωτρεαμόν.

Εξελίσσεται η φόρμα, αλλάζει η προβληματική, λέγονται νέα πράγματα. Η Τέχνη εμπνέεται από και εκφράζει την εποχή της. Αυτό είναι προφανές. Εμένα όμως με ενδιαφέρει η τέχνη να εκφράζει την προβληματική μου. Και προς το παρόν, είμαι πολύ απασχολημένος με τις αγαπημένες μου μεγαλοφυίες. :grandpa:

 

[christos]

παρεπιπτοντως ο χριστιανισμος εχει κανει τις περισσοτερες σφαγες αριθμητικα
απο οτιδηποτε αλλο βαλει ο νους μας.
(μεσαιωνας ,ιερα εξεταση,ινδιανοι...κλπ)
Επισης οι παλαιοτεροι δεν εσφαζαν σωνει και καλα.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Απάντηση: Re: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

παρεπιπτοντως ο χριστιανισμος εχει κανει τις περισσοτερες σφαγες αριθμητικα
απο οτιδηποτε αλλο βαλει ο νους μας.
(μεσαιωνας ,ιερα εξεταση,ινδιανοι...κλπ)
Επισης οι παλαιοτεροι δεν εσφαζαν σωνει και καλα.

Παρεμιμπτόντως ο Χριστιανισμός δεν είναι το θέμα μας.
Τουλάχιστον ως πράξη..

 

[christos]

Ως επιχειρημα μπηκε .Επι του επιχειρηματος απαντησα.
Αλλα ολα παιζουν τον ρολο τους στην διαμορφωση μιας αποψης.
Επισης στη διαμορφωση της ερμηνειας και στην αντιληψη περι προοδου.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Εμένα, γιατρέ, το δίλημμα του νεοελληνισμού περί "κακής" Δύσης ή τρισένδοξης Ανατολίας δεν με αγγίζει.
Για μένα ο Λακάν επ ουδενί αποκλείει τον Μακρυγιάννη.
Πιστεύω πως οι Καιροί αλλάζουν και αλλάζουν προς το καλύτερο.
Πως υπάρχει Πρόοδος. Βεβαίως και περιέχει κινδύνους -συχνά, για παράδειγμα, μπορεί να αλέθει αδιακρίτως τα πάντα στο διάβα της- βεβαίως και δεν είναι τόσο ταχεία όσο θα ήθελα, αλλά το Φώς, κατά τη γνώμη μου, συνέχεια κερδίζει πόντους. Και ο κόσμος μας δεν είναι ίδιος πια μετά την εμφάνιση του Φρόϋντ. 'Η του ραδιοφώνου. Ή της πενικιλίνης. Ή του Louis Armstrong.

Οσον αφορά τον ...Χολυγουντιανό Κινέζο εναντίον της Ναργκίς...δεν αντέχω άλλο τους εθνικούς μας δυϊσμούς, γιατρέ: Διαφωτισμός ή Ορθοδοξία, Δημοτική ή Καθαρεύουσα, Προοδευτικός ή Συντηρητικός, Διακογιάννης ή Μπαζίνας. Θα σου συνιστούσα να αφήσεις τους δογματισμούς και να εμπιστεύεσαι περισσότερο τους φίλους σου: κι εμένα όταν μου είπε ο Δημοκηδής για το Stabat Mater του Rossini από κάποιον Myung-Whun Chung :blink: δεν τον πίστευα. Το είχα βλέπεις με τον ...τεράστιο Richard Hickox στην Chandos, τι να μας πούν οι Ανατολίτες τώρα...κι όμως, είχε δίκιο ο Σπύρος, η εκτέλεση στην D.G. είναι τουλάχιστον δυό κλάσεις καλύτερη.

Τώρα βέβαια αν με ρωτήσεις αν κάποιος χρειάζεται 2 δίσκους με πιανιστικά του Faure, η απάντηση είναι όχι. Διαλέγεις και παίρνεις.

Κατ´αρχην δεν απαντάς στο πόστ μου,αλλά σε αυτό που νομίζεις πώς σκέφτομαι...
Δεν μίλησα για κανέναν δυϊσμό...
Τα παραδείγματα πού ανέφερα αφορούν σε έναν γνήσιο Κοσμοπολιτισμό πού καμιά σχέση δεν έχει μέ την σημερινή πολυπολιτισμική μπούρδα πού έχει καλύψει την Ευρώπη με αιχμή έναν κατακερματισμένο Μεταμοντερνισμό πού δέν στηρίζεται σέ τίποτα αλλά παραμένει απολύτως μετέωρος...
Κύριοι θαυμαστές τού Mεταμοντέρνου οι αγράμματοι Ελληνες και οι σημερινοί Γάλλοι(στούς Αγράμματους Ελληνες συμπεριλαμβάνω ημιμαθείς μειοψηφίες πού θεωρούν εαυτούς απογόνους τού Μιχαήλ Αγγελου και τού Τ.H.Elliott χωρίς νάχουν δεί ποτέ τον Κόντογλου ή νάχουν διαβάσει Σολωμό)

Μεγαλύτερος δογματισμός δεν υπάρχει απο αυτόν πού θεωρεί πώς ο Κόσμος ολόκληρος είναι μόνον Δύση περιορίζοντας τήν Ανθρωπότητα σέ 3 αιώνες προσφοράς(μεσα σε αυτούς τούς 3 αιώνες βέβαια,συμπεριλαμβάνω τούς άθλιους Ναπολεόντειους και τούς δύο Παγκοσμίους Πολέμους πού πλημμύρισαν μέ αίμα τούς Πολιτισμένους Λαούς).
Aνήκως σε αυτούς πού ψάχνουν την Μουσική σε Δύση και Ανατολη´απο τον 7ομ.χ αιώνα έως το 2009...
Δεν ανατριχιάζω με οτιδήποτε Ελληνικό ή Ανατολίτικο και αγαπάω πάμπολλα Δυτικά...Απόδειξη και οι εδώ παρουσιάσεις μου.
Και εμπιστεύομαι πρωτίστως τούς ´προγόνους ´μου πού προέρχονται απόλο τον κόσμο,χωρίς να αποκλείω εξ ορισμού κάθε τί Μη-Δυτικό...

Οι Λακανικές κατασκευές(πού απόγονοί του είναι κάποιοι Ντεριντάδες)δημιουργήθηκαν επί τούτου για νά μπερδέψουν και όχι για να διευκολύνουν τόν Κόσμο..
Λεκτικές πολυπλοκότητες κατασκευασμένες επί τούτου σέ ´γλωσσικά εργαστήρια´μακριά απο την ψυχοσύνθεση τού Ανθρώπου που φτιάχτηκαν γιά να αυξήσουν τήν ενοχή τού απλού ανθρώπου πού ο ´δύστυχος´δεν κατανοεί ούτε τον ´έξω´Κόσμο αλλά ούτε τά ´σώψυχά´του..
Στόχος η δημιουργία τού Ειδικού-Αυθεντία πού γνωρίζει ´πρίν απο εμάς για εμάς´.
Οι αναφορές στην Πρόοδο(πενικιλλίνη,ραδιόφωνο,Armstrong)αφορούν παλαιότερα χρόνια...
Ο Σημερινός Κόσμος θυμίζει ξανά την περίοδο τής Ελληνιστικής Παρακμής...
Οι Φιλόσοφοι αποσύρονται στούς Επικούρειους Κήπους ενώ γύρο επικρατεί αποδιάρθρωση..
Οι σημαντικοί Τεχνίτες πού φυσικά και υπάρχουν έχουν χάσει τήν ´λαλιά´τους και απευθύνονται σέ λίγους ανά τον Κόσμο...Οι υπόλοιποι βρίσκονται σέ ευρύχωρες και τεχνικά αναπτυγμένες ´σπηλιές´.
Ο Κόσμος δεν προοδεύει γραμμικά αλλά κυκλικά και στήν καλύτερη και πιό αισιόδοξη εκδοχή σπειροειδώς.
Η Ιστορία όπου ´μίλησε´τελεολογικά οδήγησε τον Κόσμο σέ σφαγές και οδυρμούς.
Η Τέχνη σήμερα γίνεται αγοραία μέ ´καλλιτέχνες´που απλώνουν σαπισμένα κόκκαλα ζώων ,μέ άλλους πού ξουραφιάζονται δημοσίως και άλλους πού αφήνουν το σκυλί ατάϊστο για να ψοφήσει παρουσία τού ´φιλοθεάμονος Κοινού´.Και αυτή τήν ´τέχνη´τήν χειροκροτούν ´μειοψηφίες´πού δέν έχουν ιδέα τι ήταν ο Πλήθωνας ο Γεμιστός και τί ´πέρασε´στην Βενετία γιά νάρθει η Αναγέννησης..
Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως εριμένοι δηλαδή.
Δώσε στον ´κουλτουριάρη´ Μεταμοντερνιά και πάρε του όλη τήν Δυτική και Ανατολική Τέχνη παρέα...Σιγά πού θά τον νοιάξει..
Πολιτισμοί πού στηρίζονται στό ´Κενό´είτε δέν υπάρχουν είτε πεθαίνουν γιατί η Φύση δεν ευνοεί για καιρό τήν Τερατογέννεση.
Μονον νησίδες ελπίδας υπάρχουν ανά τον κόσμο...
Σε αυτές προσδοκώ απόπου και εάν προέρχονται...
Δεν παραμένω προσκολλημένος στο Παρελθόν αλλά το έχω ανάγκη για να διαβάζω καλύτερα το Παρόν.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Παρεμιμπτόντως ο Χριστιανισμός δεν είναι το θέμα μας.
Τουλάχιστον ως πράξη..

Η Αναφορά γίνεται στον Δυτικό Χριστιανισμό κατά την γνώμη μου και είναι σωστή..
Η Δύση κατασκεύασε έναν απρόσιτο Χριστιανισμό,Τιμωρό και Εκδικητή.
Μια Θρησκεία πού πήρε την Κοσμική Εξουσία(Παποκαισαρισμός vs Kαισαροπαπισμού τού Βυζαντίου)και δημιούργησε την Ιερά Εξεταση...
Το ότι ο Δυτικός Χριστιανισμός είναι ο κύριος εκφραστής δεν ακυρώνει τίς φιλοσοφικές αντιλήψεις τού άλλου Χριστιανισμού(δέν αναφέρομαι στούς ´εκπροσώπους του)πού μπολιασμένος μέ μεγάλο μέρος τής Ελληνικής Σκέψης είχε διαφορετικό νόημα.

 

[Δημήτρης Ν.]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Αυτή τη λογική του όλα ή τίποτα εγώ αδυνατώ να την ασπασθώ.
Ο Χριστιανισμός για παράδειγμα: μπορεί να μην κατάφερε να μεταμορφώσει τον Κόσμο σε παράδεισο, είναι όμως ένα τρομακτικό εξελικτικό άλμα στην ιστορία του ανθρώπου - και βέβαια εννοώ εδώ προς το καλύτερο: πριν από αυτόν, θυσίαζαν ανθρώπους για να βρέξει.
Οι φτωχοί μπορεί να είναι περισσότεροι από ποτέ αλλά είναι λιγότεροι αυτοί που πεθαίνουν επειδή είναι φτωχοί και αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι εξέλιξη.

Στην Τέχνη επίσης δεν μπορώ να δεχθώ την ανυπαρξία προόδου: υπάρχει εξέλιξη από τον Μπαχ στον Μπετόβεν, και από αυτούς στον Μάλερ και στον Σαίνμπεργκ. Υπάρχει εξέλιξη από τον Γκόγια στον Φράνσις Μπέηκον, από τον Ραμπελαί στον Λωτρεαμόν.

το ερώτημα είναι αν οι μεταγενέστεροι είναι καλύτεροι από τους προγενέστερους . Διότι εξέλιξη υπάρχει κι από τον Σεζάν στον Κουνς . Αλλά μόνο γέλιο μπορεί να μου προκαλέσει τέτοια παράθεση ονομάτων πλάι - πλάι ως εξελικτικούς σταθμούς στην πορεία της ανθρωπότητας και της Τέχνης . Που ο γέλωτας αυτός βεβαίως , είναι αξιολογικός χαρακτηρισμός και άρα υπόκειται , θέλω δεν θελω , στο υποκειμενικό μου κριτήριο. Ενώ από την γραφομηχανή στο pc υπάρχει αδιαμφισβήτητη πρόοδος / καλυτέρευση, χωρίς να υπεισέρχεται το υποκειμενικό στοιχείο

 

[Δημήτρης Θ.]

Το ότι κάποιοι ηγέτες εκμεταλλεύτηκαν τον Χριστιανισμό για του δικούς τους λόγους (μην κάθομαι να λέω, μεγάλα παιδιά είσαστε ) δεν σημαίνει ότι ο Χριστιανισμός σκότωσε.
Ούτε ο Κομουνισμός σκότωσε, ούτε ο Φασισμός, ούτε ο Καπιταλισμός (αν και αφήνει αιχμές να πατάμε επί πτωμάτων).
Τα πρόσωπα κάνουν τους φόνους-δολοφονίες-σκοτωμούς-βιασμούς-γενοκτονίες κλπ κλπ.
Σαν ιδεολογία όμως, ο Χριστιανισμός τα πρώτα του χρόνια βοήθησε πάρα πολύ σ' αυτό που λέμε Πρόοδο.
Βέβαια από ένα σημείο και μετά πάλι οι ηγέτες τον εκμεταλλεύτηκαν για να υπάρξει ο Μεσαίωνας (με όλα τα κακά του).

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Ενώ από την γραφομηχανή στο pc υπάρχει αδιαμφισβήτητη πρόοδος / καλυτέρευση, χωρίς να υπεισέρχεται το υποκειμενικό στοιχείο

Η πρόοδος-καλυτέρευση αφορά στο ´Μέσον´ή στόν Ανθρωπο?

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Διαφωνώ.
Οι καιροί που ζώ δεν είναι καθόλου "μικροί" και είμαι περήφανος για τον Μπάρροουζ και τον Νταλί, τον Ballard και τον Μπομπ Ντύλαν.
Η Μεγάλη Τέχνη πάντα απευθυνόταν σε μικρές κοινότητες. Ο υπόλοιπος κόσμος ακολουθούσε μετά. Αν, με τα χρόνια, αναγνωρίσθηκε ο Μότσαρτ, αυτό δεν μου λέει τίποτα για τα ακροατήρια της εποχής του που τον άφησαν να πεθάνει στην ψάθα. Αυτοί άκουγαν τον Paisielo και τον Salieri με τις 90 (!)όπερες.
Κι ούτε πιστεύω πως οι κριτικοί έχουν τόση δύναμη. Το κοινό "τους έχει γραμμένους". Aλλο πράγμα οι κριτικοί και άλλο οι μανατζαρέοι που ενορχηστρώνουν το hype, τον "ντόρο" γύρω από πομφόλυγες και μη.
Εμένα, οι κριτικοί, κατά καιρούς μου έχουν προσφέρει πάρα πολλά και σε πολλές περιπτώσεις μου άνοιξαν τα μάτια και με έφεραν σε επαφή με πράγματα που ποτέ δεν θα ανακάλυπτα μόνος μου.
Πιστεύω πως το μεγάλο μέρος του κοινού ακούει μόνο τους διακόνους της Νοσταλγίας. Πως είναι εχθρικό σε καθετί που δεν το νιώθει, με κάποιο τρόπο, Οικείο. Πως οι μεγάλοι πρωτοπόροι, στις πλείστες των περιπτώσεων, αναγνωρίζονται μετά θάνατον. Πώς αυτά που συμβαίνουν στο περιθώριο, όταν αξίζουν πραγματικά τον κόπο, γίνονται με τον καιρό μέρος της καθομιλουμένης και επηρεάζουν σεισμικά το mainstream.

Οταν ζωγράφιζε ο Νταλί διήυθυνε Ορχήστρες ο Furtwangler και έπαιζε πιάνο ο Richter και όχι ο Lang lang..
Και όταν τραγουδουσε ο Ντύλαν ,ήταν εν ζωή ο Σοστακόβιτς..
Ο Μεταμοντερνισμός και η μπουρδολογία δεν αφορά αυτούς(αυτοί ανήκαν στήν Μετα-νεωτερικότητα) αλλά όσους πλημμύρισαν τον κόσμο απο το 85 και μετά(στην Ελλάδα απο το 95).

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Τα παραδείγματα πού ανέφερα αφορούν σε έναν γνήσιο Κοσμοπολιτισμό πού καμιά σχέση δεν έχει μέ την σημερινή πολυπολιτισμική μπούρδα πού έχει καλύψει την Ευρώπη με αιχμή έναν κατακερματισμένο Μεταμοντερνισμό πού δέν στηρίζεται σέ τίποτα αλλά παραμένει απολύτως μετέωρος...
Κύριοι θαυμαστές τού Mεταμοντέρνου οι αγράμματοι Ελληνες και οι σημερινοί Γάλλοι(στούς Αγράμματους Ελληνες συμπεριλαμβάνω ημιμαθείς μειοψηφίες πού θεωρούν εαυτούς απογόνους τού Μιχαήλ Αγγελου και τού Τ.H.Elliott χωρίς νάχουν δεί ποτέ τον Κόντογλου ή νάχουν διαβάσει Σολωμό)


Οι Λακανικές κατασκευές(πού απόγονοί του είναι κάποιοι Ντεριντάδες)δημιουργήθηκαν επί τούτου για νά μπερδέψουν και όχι για να διευκολύνουν τόν Κόσμο..
Λεκτικές πολυπλοκότητες κατασκευασμένες επί τούτου σέ ´γλωσσικά εργαστήρια´μακριά απο την ψυχοσύνθεση τού Ανθρώπου που φτιάχτηκαν γιά να αυξήσουν τήν ενοχή τού απλού ανθρώπου πού ο ´δύστυχος´δεν κατανοεί ούτε τον ´έξω´Κόσμο αλλά ούτε τά ´σώψυχά´του..
Στόχος η δημιουργία τού Ειδικού-Αυθεντία πού γνωρίζει ´πρίν απο εμάς για εμάς´.
Οι αναφορές στην Πρόοδο(πενικιλλίνη,ραδιόφωνο,Armstrong)αφορούν παλαιότερα χρόνια...
Ο Σημερινός Κόσμος θυμίζει ξανά την περίοδο τής Ελληνιστικής Παρακμής...
Οι Φιλόσοφοι αποσύρονται στούς Επικούρειους Κήπους ενώ γύρο επικρατεί αποδιάρθρωση..
.....Πολιτισμοί πού στηρίζονται στό ´Κενό´είτε δέν υπάρχουν είτε πεθαίνουν γιατί η Φύση δεν ευνοεί για καιρό τήν Τερατογέννεση.
Μονον νησίδες ελπίδας υπάρχουν ανά τον κόσμο...
Σε αυτές προσδοκώ απόπου και εάν προέρχονται...
Δεν παραμένω προσκολλημένος στο Παρελθόν αλλά το έχω ανάγκη για να διαβάζω καλύτερα το Παρόν.

Kατ αρχήν έχεις την αμέριστη συμπάθειά μου για το δράμα σου να ζείς σ ένα κόσμο "πολυπολιτισμικής μπούρδας".

Κατά δεύτερο λόγο να φωνάξεις τον παπά και τον χωροφύλακα να χωρίσουν την ήρα απ το στάρι και να μας πούν ποιοί είναι οι πραγματικά γραμματισμένοι και ποιοί οι ψευδεπίγραφοι.

Κατά τρίτον, λίγο μεγαλύτερο σεβασμό, παρακαλώ, προς την Δύση, ιδιαίτερα προς τους Γάλλους και τους Γερμανούς: αυτοί περιέσωσαν το αρχαίο πνεύμα για το οποίο εσύ είσαι τόσο περήφανος σήμερα.

Κατά τέταρτο δεν ξέρω τι έχεις με τον Λακάν και τον Ντεριντά αλλά φαίνεσαι να μη βλέπεις με καθόλου καλό μάτι τα κατ εξοχήν διανοουμενίστικα “αμαρτήματα”, πράγματα δηλαδή όπως η πνευματική ανησυχία, ο ιδεαλισμός ή το κριτικό πνεύμα.

Kατά πέμπτον, αυτό που γενικώς θεωρείται Ελληνικό ή Ανατολίτικο στις μέρες μας, εμένα δεν έχει να μου πεί το παραμικρό: τα τουριστικά ταξιδάκια στις ρίζες μου και κάτι βρεφοκρατούσες Μάνες και Παναγιές καθώς και οι επικλήσεις στον Κόντογλου και στον Σολωμό δεν φτάνουν για να μου γεμίσουν τα υπαρξιακά μου κενά που μου τα εκφράζουν πολύ καλύτερα οι Velvet Underground απ ότι το δημοτικοσουρεαλιστικό φολκλόρ του Γκάτσου, ο Κύριος Γεωργουσόπουλος ή ο Ηλίας Σαραγούδας.

Ωστε ο σημερινός κόσμος περνάει Παρακμή ε;
Ωρες είναι να αρχίσουμε να νοσταλγούμε τίποτα ...Σιδερένια χέρια που θα έρθουν να μας στηρίξουν και να μας οδηγήσουν προς πιο...φωτεινά μονοπάτια.

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμενο αιώνα??

Ο Κόσμος δεν προοδεύει γραμμικά αλλά κυκλικά και στήν καλύτερη και πιό αισιόδοξη εκδοχή σπειροειδώς.

Ο κόσμος (το κάθε άτομο χώρια δηλαδή, ή η οικογένεια, ή η ομάδα, ή η κοινότητα) κινείται πάντα σε οικονομική βάση κατ'αρχήν, ανάλογα με τα καρβέλια που έχει ανάγκη να κατέχει. Τα δόγματα και οι ιεραρχίες έχουν πλέον αμφισβητηθεί (ακόμη και από αυτούς που τα ακολουθούν αλλά δεν μπορούν να τα αποτινάξουν). Σε κάθε ευκαιρία βλέπουμε πως ο Κόσμος κινείται πλέον και διαγώνια, ...αμφισβητώντας! Η πεποίθηση πως τα δόγματα έχουν πήλινα πόδια είναι κατάκτηση των περισσοτέρων σήμερα παρά ποτέ. . Και ο Κόσμος σήμερα πιό πολύ -παρά ποτέ- μεταναστεύει γιά να βελτιώσει την οικονομική του κατάσταση. Και μαζί του φέρει την κουλτούρα του που μπολιάζει αυτήν του τόπου μετανάστευσης. Έτσι τα στεγανά διαρρηγνύονται και μπορεί η ανάσα του μετανάστη να μυρίζει σκόρδο, αλλά το YouTube είναι γεγονός. Η επιβίωση του σώματος και η αναζήτηση του πνεύματος είναι έμφυτη στον άνθρωπο γιατί η επούλωση των δεινών της ψυχής είναι ανάγκη.

 

[Δαμιανός Δημητριάδης]

Δεν μπορώ ν' αποφανθώ για την κατάσταση της σύγχρονης Τέχνης, γιατί δε τη γνωρίζω επαρκώς. Αναρωτιέμαι μάλιστα ποιος μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο. Αυτό που ξέρω από την επαφή μου με την ειδησεογραφία είναι πως μορφώματα που εμφανίζονται ως 'έργα τέχνης' (π.χ. τα έργα του Damien Hirst), για μένα είναι καθαρή αγυρτεία. Δε αξιώνω φυσικά την απαγόρευση τους, όπως την εποχή της 'entartete kunst', αλλά θλίβομαι που τα δείγματα που φτάνουν σε μένα είναι κατά κανόνα τέτοιες αγυρτείες παρά κάτι ενδιαφέρον.

Την ίδια αδυναμία αξιολόγησης εκδηλώνω και για σύγχρονους αμφιλεγόμενους στοχαστές, όπως ο Ντεριντά. Δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο του και δεν μου έχει γεννηθεί ποτέ η σχετική επιθυμία. Δεν μπορώ όμως να μη χαμογελάσω με σαρκασμό και να μην επικροτήσω εγχειρήματα σαν αυτά του Άλαν Σοκάλ, όπως τουλάχιστον το περιγράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης στο άρθρο του της Καθημερινής της Κυριακής, με τον εύγλωττο τίτλο, "η ερμηνευτική της ανοησίας".

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Σταμάτησαν οι καλές ερμηνείες τον προηγούμε

Kατ αρχήν έχεις την αμέριστη συμπάθειά μου για το δράμα σου να ζείς σ ένα κόσμο "πολυπολιτισμικής μπούρδας".

Κατά δεύτερο λόγο να φωνάξεις τον παπά και τον χωροφύλακα να χωρίσουν την ήρα απ το στάρι και να μας πούν ποιοί είναι οι πραγματικά γραμματισμένοι και ποιοί οι ψευδεπίγραφοι.

Κατά τρίτον, λίγο μεγαλύτερο σεβασμό, παρακαλώ, προς την Δύση, ιδιαίτερα προς τους Γάλλους και τους Γερμανούς: αυτοί περιέσωσαν το αρχαίο πνεύμα για το οποίο εσύ είσαι τόσο περήφανος σήμερα.

Κατά τέταρτο δεν ξέρω τι έχεις με τον Λακάν και τον Ντεριντά αλλά φαίνεσαι να μη βλέπεις με καθόλου καλό μάτι τα κατ εξοχήν διανοουμενίστικα “αμαρτήματα”, πράγματα δηλαδή όπως η πνευματική ανησυχία, ο ιδεαλισμός ή το κριτικό πνεύμα.

Kατά πέμπτον, αυτό που γενικώς θεωρείται Ελληνικό ή Ανατολίτικο στις μέρες μας, εμένα δεν έχει να μου πεί το παραμικρό: τα τουριστικά ταξιδάκια στις ρίζες μου και κάτι βρεφοκρατούσες Μάνες και Παναγιές καθώς και οι επικλήσεις στον Κόντογλου και στον Σολωμό δεν φτάνουν για να μου γεμίσουν τα υπαρξιακά μου κενά που μου τα εκφράζουν πολύ καλύτερα οι Velvet Underground απ ότι το δημοτικοσουρεαλιστικό φολκλόρ του Γκάτσου, ο Κύριος Γεωργουσόπουλος ή ο Ηλίας Σαραγούδας.

Ωστε ο σημερινός κόσμος περνάει Παρακμή ε;
Ωρες είναι να αρχίσουμε να νοσταλγούμε τίποτα ...Σιδερένια χέρια που θα έρθουν να μας στηρίξουν και να μας οδηγήσουν προς πιο...φωτεινά μονοπάτια.

Ολη η Δυτική Παράδοση είναι γεμάτη βρεφοκρατούσες Παναγιές και τό χειρότερο (πού προφανώς σου διέφυγε)γεμάτη απο Αγγέλους με Ρομφαία,Κολάσεις και Πουργατόρια.
Η Διαφορά πολιτισμένου μέ Γραμματιζούμενο είναι γνωστή απο την Αρχαιότητα ακόμα..
Ο Γραμματιζούμενος είναι αυτός πού επειδή έμαθε 5 κολλυβογράμματα προσπαθεί να περιπλέξει τίς έννοιες καί να δημιουργήσει εντυπώσεις απευθυνόμενος σέ ένα κοινό πού τον παρακολουθεί έκθαμβο για τίς παρόλες του...Αυτό εμφανίζεται σέ πάμπολλες Τέχνες (Εικαστικά,Γλυπτική,Μουσική)
Τετοιος είναι ο Ντεριντά και οι μεταμοντέρνοι διανοούμενοι.Μπούρδα επί μπούρδας ,επί τούτου ακατανόητες γιά να ´θαυμάζει´τό πόπολο.Αυτό δέν είναι κριτική σκέψη αλλά διανοουμενίστικος Κρετινισμός..
Για τον Λακάν εξήγησα αναλυτικά .Προφανώς μεγάλωσα αρκετά γιά νά μήν ´τσιμπάω´πλέον σέ κάθε τί το ´διανοουμενίστικο´πού βλέπει τον Κόσμο αφ´υψηλού και επιθυμεί να βάλει χαλινάρια στην Ανθρώπινη Ψυχή βάσει αμφισβητουμένων Θεωριών οι οποίες είναι επιστημονικά αναπόδεικτες.
Ομως διαπιστώνω πώς διαβάζεις επιλεκτικά τά κείμενά μου...
Αλλα γράφω,σέ άλλα απαντάς..
Γιά παγκόσμιους ´προγόνους´γράφω και μού απαντάς γιά Ελλάδα.
Για Γάλλους και ελληνες αγράμματους γράφω για Γερμανούς μού απαντάς.
Τώρα άμα είσαι ευχαριστημένος γιά την ´Πολιτιστική Ακμή´τής τώρινής περιόδου δέν έχεις παρά να στηρίξεις τήν Μέρκελ,τον Μπερλουσκόνι ,τον Σαρκοζί ή τον Κ.Κ.
Δεν χρειάζονται ´Σιδερένια Χερια´...
Ο Ελεγχος τού Πολιτισμού είτε τού Μαζικού,είτε τού Διανοουμενίστικου γίνεται μέ πιό ´τρυφερούς τρόπους´.
Πάντως ουδείς Λαός παράγει πολιτισμό άμα στέκεται στο Κενό και στην Πομφόλυγα.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Δεν μπορώ ν' αποφανθώ για την κατάσταση της σύγχρονης Τέχνης, γιατί δε τη γνωρίζω επαρκώς. Αναρωτιέμαι μάλιστα ποιος μπορεί να ισχυριστεί το αντίθετο. Αυτό που ξέρω από την επαφή μου με την ειδησεογραφία είναι πως μορφώματα που εμφανίζονται ως 'έργα τέχνης' (π.χ. τα έργα του Damien Hirst), για μένα είναι καθαρή αγυρτεία. Δε αξιώνω φυσικά την απαγόρευση τους, όπως την εποχή της 'entartete kunst', αλλά θλίβομαι που τα δείγματα που φτάνουν σε μένα είναι κατά κανόνα τέτοιες αγυρτείες παρά κάτι ενδιαφέρον.

Την ίδια αδυναμία αξιολόγησης εκδηλώνω και για σύγχρονους αμφιλεγόμενους στοχαστές, όπως ο Ντεριντά. Δεν έχω διαβάσει κανένα βιβλίο του και δεν μου έχει γεννηθεί ποτέ η σχετική επιθυμία. Δεν μπορώ όμως να μη χαμογελάσω με σαρκασμό και να μην επικροτήσω εγχειρήματα σαν αυτά του Άλαν Σοκάλ, όπως τουλάχιστον το περιγράφει ο Πάσχος Μανδραβέλης στο άρθρο του της Καθημερινής της Κυριακής, με τον εύγλωττο τίτλο, "η ερμηνευτική της ανοησίας".

Το άρθρο τού Μανδραβέλη είναι εξαιρετικό...
Αποδεικνύει ακριβώς πώς ο κάθε ένας που χρησιμοποιεί ´δύσκολη γλώσσα´θαυμάζεται a priori απο μια μερίδα ´καλλιεργημένου κοινού´πού έτσι θέτει εαυτόν υπεράνω τής ´πλέμπας´.
Το γελοίο ειναι πώς ο Σοκάλ απέδειξε εξαιρετικά την τεράστια Φούσκα πού κρύβεται γύρο απο αυτά τά Υπερτροφικά Εγώ.