Όχι. Αλλά αν προσέξεις το κείμενο που παρέθεσες, η πρόταση συνεχίζει. Και δεν έχει πολύ άδικο. Από τον εξ ανατολών κίνδυνο ποιος θα σώσει την Ελλάδα; Ο πιλότος του μαχητικού ή ο φαντάρος που έχει εκπαιδευτεί τέλεια στη μεταβολή και στο επ' ώμου; Αντί να εκπαιδεύεις 100 ανθρώπους μέτρια σε ένα όπλο (που θα το ξεχάσουν μόλις απολυθούν), γιατί να μην εκπαιδεύσεις 5 πολύ καλά σε 5 όπλα και να τους έχεις διαθέσιμους ανά πάσα στιγμή;
Προσωπικά δεν πιστεύω ότι τα εξ' ανατολών προβλήματα μπορούν να γίνουν τόσο έντονα ώστε να οδηγήσουν σε σύρραξη. Από τα λίγα που γνωρίζω, οι οικονομικές σχέσεις των δύο χωρών είναι σημαντικές και πολλές άλλες χώρες θα είχαν σημαντικό πρόβλημα διάθεσης των προϊόντων τους αν η περιοχή μας αποσταθεροποιείτο. Και το τρισκατάρατο παγκοσμιοποιημένο κεφάλαιο δεν πρόκειται να θέσει τις επενδύσεις του σε κίνδυνο επειδή κάποιοι θέλουν να παίξουν τα στρατιωτάκια.
Βεβαίως, θα μου πεις: μπορείς να το ρισκάρεις; Όχι, για αυτό δε μιλάει κανείς για κατάργηση του στρατού. Μιλάμε για την κατάργηση ενός ανούσιου κομματιού του που υπάρχει μόνο για να δικαιολογεί μισθούς και να ταΐζει κωμοπόλεις.
Ναι, αλλά τα προβλήματα, έστω και μικρότερα, υπάρχουν. Ναι, αλλά αυτά δε λύνονται με φαντάρους, λύνονται σε επίπεδα υπουργείων και πάνω. Και επειδή στα υπουργεία μάλλον είμαστε ανεπαρκείς, πρέπει να αναζητήσουμε βοήθεια και (το τονίζω αυτό το το "και") από πιο πάνω, το οποίο μας οδηγεί στην επόμενή σου ερώτηση:
Τι να σου πω; Και εμένα δε με πολυνοιάζει σε ποιον ανήκουν τα Ίμια. Μακριά από το σπίτι μου να 'ναι. Άντε, και από τη Μήλο που τη συμπαθώ... :blink:
Προφανώς δε μιλάω σοβαρά. Αυτό που εννοώ είναι ότι η Ευρώπη, αν θέλει να συνεχίσει προς τη λογική της ομοσπονδίας, θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιμετωπίσει και την άμυνά της με ενιαίο τρόπο. Και ο Βέλγος πρέπει να μάθει να νοιάζεται αν κάποιος επιβουλεύεται κομμάτια της μεγαλύτερης πλέον χώρας του. Δεκτόν ότι αυτό δε γίνεται από τη μία μέρα στην άλλη. Δε σημαίνει όμως ότι δεν πρέπει να το επιδιώξουμε.