- 23 June 2006
- 10,240
Τελικά θα έπρεπε να ρωτήσουμε κάποιον πιανίστα .... ο Σωτήρης που το λαλάει το όργανο τι άποψη άραγε έχει ; Το δεξί χέρι είναι ο σκουπιδομετακομιστής ή η Μόνικα Μπελούτσι ;
πχ. στο 'έμπα' του πιάνου στο πρώτο μέρος του τρίτου του Μπετόβεν, αυτή η αρχική αγαρμπίλα των δύο πρώτων φράσεων στο αριστερό, υπάρχει περίπτωση να μην υποδηλώνει αρσενικό ; και η άμεση μετάλλαξη στο θεσπέσιο, θείο, whatever ... φτερούγισμα που ακολουθεί υπάρχει περίπτωση να μην παραλληλισθεί σε ομορφιά με ένα σφριγηλό γυναικείο στήθος ;;;
πχ. στο 'έμπα' του πιάνου στο πρώτο μέρος του τρίτου του Μπετόβεν, αυτή η αρχική αγαρμπίλα των δύο πρώτων φράσεων στο αριστερό, υπάρχει περίπτωση να μην υποδηλώνει αρσενικό ; και η άμεση μετάλλαξη στο θεσπέσιο, θείο, whatever ... φτερούγισμα που ακολουθεί υπάρχει περίπτωση να μην παραλληλισθεί σε ομορφιά με ένα σφριγηλό γυναικείο στήθος ;;;
) συμφωνώ απόλυτα μ'αυτό που λες.... μπορώ άλλωστε να συμπληρώσω πως ούτε οι συνθέτες μπαίνουν σε τέτοια διαδικασία... καμιά φορά μου φαίνεται χαριτωμένο να ακούω από επιφανείς μουσικολόγους παραλληλισμούς μιας μουσικής φράσης με καθημερινά πράγματα, όπως ένα ρυάκι που κυλάει, κλπ...αλλά πολύ σπάνια αυτά έχουν βάση... συνήθως για έναν συνθέτη μόνο η αρχική ιδέα ίσως παραλληλίζεται με κάτι υπαρκτό, όλα τα υπόλοιπα είναι επεξεργασία, υψηλοτάτου επιπέδου φυσικά, αλλά κατά μια έννοια "αυστηρά μαθηματικά"... κάθε μουσική γεννά στον κάθε ακροατή διαφορετικά συναισθήματα, εξάλλου γι'αυτό ακούμε μουσική, για να χαλαρώσουμε και να σκεφτούμε όμορφα ή άσχημα πράγματα, κι ο συνθέτης ίσως γι'αυτό γράφει, για να εξωτερικεύσει... όμως κατά τη διάρκεια της σύνθεσης σκέφτεται περισσότερο λογικά παρά συναισθηματικά. Μπορεί να ακούγεται πολύ πεζό και μίζερο, όμως μια προσεκτική ανάλυση μιας παρτιτούρας του Beethoven ή του Mozart, πραγματικά σε αφήνει άφωνο με το πόσο συγκροτημένη δομή έχει, πως καθετί είναι στη θέση του.... Αυτό δε γίνεται στα πλαίσια συναισθηματικής έξαρσης, αλλά στα πλαίσια λογικής σκέψης.... 
