Συμφέρουσα Πρόταση αγοράς ....
- Thread starter Δημοκηδής
- Start date
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
τεχνηέντως αποσιωπείς το γεγονός ότι, το σύνολο της μεγάλης προσφοράς του, είναι μέχρι το 1965 περίπου - κοντολογής πριν από όλα αυτά που αναφέρεις. Αγνοείς δηλαδή ολόκληρη τη δουλειά του στην EMI και τα πρώτα χρόνια στην DG.
πίπες στους Ναζί έκαναν πολλοί...μην τα σκαλίζεις γιατί βρωμάνε.
αυτό όμως επ ουδενί μειώνει το ειδικό καλλιτεχνικό τους βάρος. :grandpa:
πάντα θα 'τσιμπάω' με αυτά που λές: είναι ένα προνόμιο που επιφυλάσσω στους πολύ αγαπητούς μου :smile:
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
- 23 June 2006
- 10,240
χαχαχα,
... ενθυμούμενος παλαιότερο νήμα, ανακαλώ ότι σε ιδιωτική πρόβα περί τα 1950'ς, ο τύπος είχε φέρει τηλεοπτικό συνεργείο ( ! ) να τον βιντεοσκοπεί .... πόσοι άλλοι ομότεχνοι το έκαναν ;;; Πάντα έτσι ήταν, απλώς στα γεράματα ξέφυγε τελείως ....
τέσπα, θα τα πούμε και από κοντά, μην ταλαιπωρούμε άλλο τους συνφορουμίτες ....
ΥΓ. : και γω σ' αγαπώ ....
... ενθυμούμενος παλαιότερο νήμα, ανακαλώ ότι σε ιδιωτική πρόβα περί τα 1950'ς, ο τύπος είχε φέρει τηλεοπτικό συνεργείο ( ! ) να τον βιντεοσκοπεί .... πόσοι άλλοι ομότεχνοι το έκαναν ;;; Πάντα έτσι ήταν, απλώς στα γεράματα ξέφυγε τελείως ....
τέσπα, θα τα πούμε και από κοντά, μην ταλαιπωρούμε άλλο τους συνφορουμίτες ....
ΥΓ. : και γω σ' αγαπώ ....
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
ξέρεις τι κατακάθι ήταν ο Μπενβενούτο Τσελίνι;
τι σημαίνει αυτό; μήπως τον μειώνει σαν γλύπτη;
Συμβαίνει καμιά φορά να συγκατοικούν στο ίδιο κορμί ο γλύφτης με το γλύπτη, ο καθίκης με τον ταλαντούχο, η παρθένα και η τροτέζα κ.ο.κ.
Σπανίως όμως μένουμε ανεπηρέαστοι στην κρίση μας όταν έλθουν σε γνώση μας οι ... άλλες ιδιότητες.
Κλασσικό παράδειγμα οι Σοβιετικοί μουσικοκριτικοί που όσο νά' ναι περίμεναν τον Κάραγιαν στη γωνία, λίγο μετά τον πόλεμο, λόγω του παρελθόντος του. Είναι φυσικό το ότι δεν κατάφεραν να του το συγχωρήσουν.Νομίζω όμως ότι τέτοια πράγματα δεν τα συγχωρείς σε αυτούς που κατά βάθος σε πληγώνουν διότι έχουν το τεράστιο τάλαντο, σε αυτούς που θα ήθελες να είναι τέλειοι. Οι Ρώσοι βέβαια ήταν γνώστες της τέχνης του και δεν του έκαναν ανεδαφική και ρεβανσιστική κριτική. Όπου τα πήγε καλά του απέδωσαν τα εύσημα. Στον Τσαϊκόφσκι ήταν πολύ καλός αλλά και στο γερμανικό ρομαντικό ρεπερτόριο.
Είχαν δίκιο στην κριτική τους όταν ο Φον έπαιξε εκεί-υπάρχουν και έχουν εκδοθεί οι ηχογραφήσεις του με κάτι κακόγουστες απομιμήσεις κυριλλικών αγγλικών στο εξώφυλλο του cd. Τον επέκριναν διότι - έκπληξη - ήταν Φον βαρύς και βελούδινος
και δεν απέδωσε το χιούμορ και την ελαφρότητα στη μουσική του Σοστακόβιτς αν καλά θυμάμαι. Δεν έχω κανένα λόγο να μην τους πιστέψω
Έκανε αρκετά λάθη στη ζωή του. Η Αγνή ακόμη μας ταλαιπωρεί...
Σπανίως όμως μένουμε ανεπηρέαστοι στην κρίση μας όταν έλθουν σε γνώση μας οι ... άλλες ιδιότητες.
Κλασσικό παράδειγμα οι Σοβιετικοί μουσικοκριτικοί που όσο νά' ναι περίμεναν τον Κάραγιαν στη γωνία, λίγο μετά τον πόλεμο, λόγω του παρελθόντος του. Είναι φυσικό το ότι δεν κατάφεραν να του το συγχωρήσουν.Νομίζω όμως ότι τέτοια πράγματα δεν τα συγχωρείς σε αυτούς που κατά βάθος σε πληγώνουν διότι έχουν το τεράστιο τάλαντο, σε αυτούς που θα ήθελες να είναι τέλειοι. Οι Ρώσοι βέβαια ήταν γνώστες της τέχνης του και δεν του έκαναν ανεδαφική και ρεβανσιστική κριτική. Όπου τα πήγε καλά του απέδωσαν τα εύσημα. Στον Τσαϊκόφσκι ήταν πολύ καλός αλλά και στο γερμανικό ρομαντικό ρεπερτόριο.
Είχαν δίκιο στην κριτική τους όταν ο Φον έπαιξε εκεί-υπάρχουν και έχουν εκδοθεί οι ηχογραφήσεις του με κάτι κακόγουστες απομιμήσεις κυριλλικών αγγλικών στο εξώφυλλο του cd. Τον επέκριναν διότι - έκπληξη - ήταν Φον βαρύς και βελούδινος
και δεν απέδωσε το χιούμορ και την ελαφρότητα στη μουσική του Σοστακόβιτς αν καλά θυμάμαι. Δεν έχω κανένα λόγο να μην τους πιστέψω Έκανε αρκετά λάθη στη ζωή του. Η Αγνή ακόμη μας ταλαιπωρεί...
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
οι Αμερικάνοι.
όταν κατέλαβαν την Πίζα, συνέλαβαν τον Εζρα Πάουντ.
τον έβαλαν γυμνό σ ένα κλουβί, πέρασε όλος ο Αμερικάνικος στρατός και ...τον έφτυσε.
το μεγαλύτερο ποιητή του 20ού αιώνα.
ο Πάουντ δεν ξαναμίλησε μέχρι που πέθανε.
Patria mia
Αυτοί έχουν το ακαταλόγιστο Κώστα.Νομίζεις ότι ήξεραν ποιος είναι αυτός που έφτυναν;
Σιγά τις θυσίες που έκαναν, η ιερή αγανάκτηση ήταν faux, στημένη προπαγάνδα της χώρας των γενναίων και ελεύθερων που τώρα τελευταία συνεπικουρείται από τους πρόθυμους.
Ο Πάουντ μπορεί να φέρει το στίγμα του μηδήσαντος αλλά στην Ιστορία έμεινε για άλλους λόγους. Το ίδιο και ο Κάραγιαν, ο Γκίζεκινγκ, ο Σελίν, ο Γκρίφιθ κ.α. Παίζει ρόλο στη ζυγαριά το ποιος είσαι και τι αξίζουν τα έργα και οι ημέρες σου. Προτιμάω πάντως έναν αντιδραστικό με προοδευτικό έργο παρά το αντίθετο.Νομίζω ότι ο κος Κ. θα συμφωνούσε.
Σιγά τις θυσίες που έκαναν, η ιερή αγανάκτηση ήταν faux, στημένη προπαγάνδα της χώρας των γενναίων και ελεύθερων που τώρα τελευταία συνεπικουρείται από τους πρόθυμους.
Ο Πάουντ μπορεί να φέρει το στίγμα του μηδήσαντος αλλά στην Ιστορία έμεινε για άλλους λόγους. Το ίδιο και ο Κάραγιαν, ο Γκίζεκινγκ, ο Σελίν, ο Γκρίφιθ κ.α. Παίζει ρόλο στη ζυγαριά το ποιος είσαι και τι αξίζουν τα έργα και οι ημέρες σου. Προτιμάω πάντως έναν αντιδραστικό με προοδευτικό έργο παρά το αντίθετο.Νομίζω ότι ο κος Κ. θα συμφωνούσε.
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Συμφέρουσα Πρόταση αγοράς ....
Εδώ και 6 Μηνες ετοιμάζω αφιέρωμα στον Karajan αλλά θα πέσει ο server αν αναφέρω ολες τίς μεγάλες ερμηνείες του και ολο το αναβάλω.
Θα στις στείλω απο το Word.
Kαι εμείς σέ αγαπάμε.
Εδώ και 6 Μηνες ετοιμάζω αφιέρωμα στον Karajan αλλά θα πέσει ο server αν αναφέρω ολες τίς μεγάλες ερμηνείες του και ολο το αναβάλω.
Θα στις στείλω απο το Word.
Kαι εμείς σέ αγαπάμε.
Brucknerian
Senior Member
Εγώ με λίγα λόγια απαντώ: Karajan uber Alles!
Δεν νομίζω να υπήρχε μαέστρος τόσο διευρυμένου ρεπερτορίου που να το ερμηνεύει σε τόσο υψηλά standards.
Προσωπικά ασχολήθηκα με την μουσική του δημιουργία και τα αποτελέσματα αυτής και όχι με όλη την παραφιλολογία γύρω από αυτόν ή οποιονδήποτε άλλο. Το θεωρούσα και το θεωρώ γελοίο. Από εκεί και πέρα είδα άκουσα και διάβασα πολλά για τον Karajan και την εξαιρετική βιογραφία του από τον Richard Osborne (την συνιστώ ανεπιφύλακτα διότι είναι μια βιογραφία επίσης για την εποχή όσο και για την μουσική και για πολλές άλλες προσωπικότητες).
Από όλα αυτά κατάλαβα ένα πράγμα. Η μουσική ήταν πάντα μπροστά για αυτό και έδωσε την ζωή του για αυτή. Είναι διαπίστωση και της 3ης γυναίκας του. Φυσικά την μουσική από την δικιά του σκοπιά και την παράδοση της γενιάς του, των πολλών μεγάλων μαέστρων. Θεωρώ ότι τέτοιες προσωπικότητες σαν τον Karajan είναι τόσο πολύπλοκες (ευθέως ανάλογα με το πολυδιάστατο και υψηλού επιπέδου ερμηνείας ρεπερτόριο) που τα συμπεράσματα που έχουν βγει βάσει του τρόπου ζωής του και των συνηθειών του και όπου με βάσει με αυτά κρίνουν τις ερμηνείες του, είναι τουλάχιστο γελοία. Επιτρέψτε μου να βγάλω και εγώ ένα συμπέρασμα από όλα όσα έχω διαβάσει αλλά και αυτα που έχω δει.
Το κοινό σε μια αίθουσα συναυλιών και γενικά το κοινό της κλασσικής μουσικής (η μποουρζουαζία και οποιασδήποτε άλλης μορφής σαβούρα) κατά 70%-80% είναι φαιδροί και κενοί άνθρωποι. Η κλασσική μουσική για αυτούς όπως και άλλες μορφές τέχνης, αποτελούν κάλυπτρα της φαιδρότητάς τους και προκάλυψη της κενού εαυτού τους. Θλιβερή προσωπική διαπίστωση η οποία δεν εντοπίζεται μόνο στην χώρα μας άλλα και στο εξωτερικό.Το φαινόμενο αυτό ήταν πιο έντονο στην εποχή του Karajan. Δεν νομίζω ότι υπήρξε άνθρωπος που να διαχειρίστηκε καλύτερα αυτή την αθλιότητα και παράλληλα να έχει τέτοια αποτελεσματικότητα. Κατάφερε να τον σεβαστούν, να τον αποδεκτούν ή να τον φοβηθούν πολλές φορές. Επίσης δεν είναι λίγες φορές που τους "δούλευε χοντρά". Ο σκοπός του πάντα ήταν η "σωστή" μουσική ερμηνεία, με τα δικά του κριτήρια.
Το διευρυμένο ρεπερτόριο του και οι εξαιρετικές του ερμηνείες, δεν αφήνει περιθώριο να πούμε ότι χρησιμοποίησε την μουσική για να "καλοπερνάει". Θέλει πολύ χρόνο και μεγάλο συντονισμό και προσπάθεια για να ερμηνεύσεις, να τα μάθεις και με την σειρά να υποδείξεις τον τρόπο ερμηνείας στους λοιπούς συντελεστές.
Έχω διαβάσει για τον βελούδινο ήχο που βγάζει κ.λπ. Συγνώμη είναι πολύ γενική άποψη. 1ον ο Karajan είχε διαφορετικές περιόδους προσέγγισης της μουσικής ερμηνείας. Άλλιώς ο προπολεμικός και ενθουσιώδης Karajan, αλλιώς ο Karajan της Philharmonia, διαφορετικός μετά την πρώτη του δεκαετία στο Βερολίνο όπου φαίνεται ότι είχε δόγμα αυτό που είχε πει ο R.Strauss "Δώστε μου μια συνολική εικόνα" και διαφορετικός στα τελευταία πικρά του, από όλες τις μεριές, χρόνια του. Προσωπικά μετράω τουλάχιστο τέσσερις. Βελούδινος δεν ήταν πχ σε ερμηνείες του σε Stravinsky ή Bartok. 2ον , ακόμα σε και σε κοινή χρονική περίοδο διαφοροποιούταν. Παράδειγμα είναι οι ηχογραφήσεις του στην Decca (υπάρχει ωραιότατο πακετάκι) όπου το ύφος των ερμηνειών του είναι διαφορετικό από αυτό της DG. Όπως είπα αυτές οι προσωπικότητες είναι πολυδιάστατες και γενικευμένοι χαρακτηρισμοί δεν τους πάνε.
Όσο για τον αγαπημένο μου Bruckner: Αποτελεί για μένα ο κύκλος συμφωνιών του, μέτρο σύγκρισης. Ήταν εξαιρετικός ερμηνευτής του και πάρα πολύ προσεκτικός απέναντι στο έργο του. Φαίνεται ότι ήταν η προσωπική του αδυναμία. Αποτελεί μεγάλο ερμηνευτή του Bruckner του οποίου η μουσική του ήταν στο DNA του, ένα δεδομένο. Οι ερμηνείες του είχαν ένταση, πάθος και ήταν φουλ στην αδρεναλίνη (εν αντιθέσει με κάτι υποτονικούς φιρφιρίκους της εποχής). Ξεχωρίζω την 7η του σε EMI με την Φιλαρμονική του Βερολίνου (του 1973), η περίοδος που η ορχήστρα ήταν η καλύτερη ορχήστρα που έχει ποτέ καταγραφεί και την 8η συμφωνία σε ζωντανή βιντεοσκόπηση με την Φιλαρμονική της Βιέννης στον καθεδρικό ναό του St Florian, όπου ο συνθέτης υπηρέτησε εκεί ως οργανίστας. Άφταστες ερμηνείες.
Φυσικά ό καθένας μπορεί να έχει τις αντιλήψεις του και τις απόψεις τουμ το δικό του λόγο - αντίλογο. Αλλά σε ένα νομίζουμε ότι θα συμφωνήσουμε. Στην κλασσική μουσική δεν υπάρχει μόνο ο Karajan. Άλλα όπως και να το δούμε είναι το πιο διάσημο όνομα και συνήθως αυτά τα πράγματα δεν είναι τυχαία.
Δεν νομίζω να υπήρχε μαέστρος τόσο διευρυμένου ρεπερτορίου που να το ερμηνεύει σε τόσο υψηλά standards.
Προσωπικά ασχολήθηκα με την μουσική του δημιουργία και τα αποτελέσματα αυτής και όχι με όλη την παραφιλολογία γύρω από αυτόν ή οποιονδήποτε άλλο. Το θεωρούσα και το θεωρώ γελοίο. Από εκεί και πέρα είδα άκουσα και διάβασα πολλά για τον Karajan και την εξαιρετική βιογραφία του από τον Richard Osborne (την συνιστώ ανεπιφύλακτα διότι είναι μια βιογραφία επίσης για την εποχή όσο και για την μουσική και για πολλές άλλες προσωπικότητες).
Από όλα αυτά κατάλαβα ένα πράγμα. Η μουσική ήταν πάντα μπροστά για αυτό και έδωσε την ζωή του για αυτή. Είναι διαπίστωση και της 3ης γυναίκας του. Φυσικά την μουσική από την δικιά του σκοπιά και την παράδοση της γενιάς του, των πολλών μεγάλων μαέστρων. Θεωρώ ότι τέτοιες προσωπικότητες σαν τον Karajan είναι τόσο πολύπλοκες (ευθέως ανάλογα με το πολυδιάστατο και υψηλού επιπέδου ερμηνείας ρεπερτόριο) που τα συμπεράσματα που έχουν βγει βάσει του τρόπου ζωής του και των συνηθειών του και όπου με βάσει με αυτά κρίνουν τις ερμηνείες του, είναι τουλάχιστο γελοία. Επιτρέψτε μου να βγάλω και εγώ ένα συμπέρασμα από όλα όσα έχω διαβάσει αλλά και αυτα που έχω δει.
Το κοινό σε μια αίθουσα συναυλιών και γενικά το κοινό της κλασσικής μουσικής (η μποουρζουαζία και οποιασδήποτε άλλης μορφής σαβούρα) κατά 70%-80% είναι φαιδροί και κενοί άνθρωποι. Η κλασσική μουσική για αυτούς όπως και άλλες μορφές τέχνης, αποτελούν κάλυπτρα της φαιδρότητάς τους και προκάλυψη της κενού εαυτού τους. Θλιβερή προσωπική διαπίστωση η οποία δεν εντοπίζεται μόνο στην χώρα μας άλλα και στο εξωτερικό.Το φαινόμενο αυτό ήταν πιο έντονο στην εποχή του Karajan. Δεν νομίζω ότι υπήρξε άνθρωπος που να διαχειρίστηκε καλύτερα αυτή την αθλιότητα και παράλληλα να έχει τέτοια αποτελεσματικότητα. Κατάφερε να τον σεβαστούν, να τον αποδεκτούν ή να τον φοβηθούν πολλές φορές. Επίσης δεν είναι λίγες φορές που τους "δούλευε χοντρά". Ο σκοπός του πάντα ήταν η "σωστή" μουσική ερμηνεία, με τα δικά του κριτήρια.
Το διευρυμένο ρεπερτόριο του και οι εξαιρετικές του ερμηνείες, δεν αφήνει περιθώριο να πούμε ότι χρησιμοποίησε την μουσική για να "καλοπερνάει". Θέλει πολύ χρόνο και μεγάλο συντονισμό και προσπάθεια για να ερμηνεύσεις, να τα μάθεις και με την σειρά να υποδείξεις τον τρόπο ερμηνείας στους λοιπούς συντελεστές.
Έχω διαβάσει για τον βελούδινο ήχο που βγάζει κ.λπ. Συγνώμη είναι πολύ γενική άποψη. 1ον ο Karajan είχε διαφορετικές περιόδους προσέγγισης της μουσικής ερμηνείας. Άλλιώς ο προπολεμικός και ενθουσιώδης Karajan, αλλιώς ο Karajan της Philharmonia, διαφορετικός μετά την πρώτη του δεκαετία στο Βερολίνο όπου φαίνεται ότι είχε δόγμα αυτό που είχε πει ο R.Strauss "Δώστε μου μια συνολική εικόνα" και διαφορετικός στα τελευταία πικρά του, από όλες τις μεριές, χρόνια του. Προσωπικά μετράω τουλάχιστο τέσσερις. Βελούδινος δεν ήταν πχ σε ερμηνείες του σε Stravinsky ή Bartok. 2ον , ακόμα σε και σε κοινή χρονική περίοδο διαφοροποιούταν. Παράδειγμα είναι οι ηχογραφήσεις του στην Decca (υπάρχει ωραιότατο πακετάκι) όπου το ύφος των ερμηνειών του είναι διαφορετικό από αυτό της DG. Όπως είπα αυτές οι προσωπικότητες είναι πολυδιάστατες και γενικευμένοι χαρακτηρισμοί δεν τους πάνε.
Όσο για τον αγαπημένο μου Bruckner: Αποτελεί για μένα ο κύκλος συμφωνιών του, μέτρο σύγκρισης. Ήταν εξαιρετικός ερμηνευτής του και πάρα πολύ προσεκτικός απέναντι στο έργο του. Φαίνεται ότι ήταν η προσωπική του αδυναμία. Αποτελεί μεγάλο ερμηνευτή του Bruckner του οποίου η μουσική του ήταν στο DNA του, ένα δεδομένο. Οι ερμηνείες του είχαν ένταση, πάθος και ήταν φουλ στην αδρεναλίνη (εν αντιθέσει με κάτι υποτονικούς φιρφιρίκους της εποχής). Ξεχωρίζω την 7η του σε EMI με την Φιλαρμονική του Βερολίνου (του 1973), η περίοδος που η ορχήστρα ήταν η καλύτερη ορχήστρα που έχει ποτέ καταγραφεί και την 8η συμφωνία σε ζωντανή βιντεοσκόπηση με την Φιλαρμονική της Βιέννης στον καθεδρικό ναό του St Florian, όπου ο συνθέτης υπηρέτησε εκεί ως οργανίστας. Άφταστες ερμηνείες.
Φυσικά ό καθένας μπορεί να έχει τις αντιλήψεις του και τις απόψεις τουμ το δικό του λόγο - αντίλογο. Αλλά σε ένα νομίζουμε ότι θα συμφωνήσουμε. Στην κλασσική μουσική δεν υπάρχει μόνο ο Karajan. Άλλα όπως και να το δούμε είναι το πιο διάσημο όνομα και συνήθως αυτά τα πράγματα δεν είναι τυχαία.
Σπύρος Σούρλας
AVClub Fanatic
Οπερες(R.Straus ,ακόμα και Trovatore),Γερμανικό Ρέκβιεμ,Mass in B minor τού Bach καί ένα μεγάλο ρεπερτόριο απο Κλασσικούς αλλά και Συνθέτες τού 20ού Αιώνα,ολο πρώτης τάξεως.
Και μιά 10η Σοστακόβιτς ,που ειναι σαφέστατα η καλύτερη Δυτική.
Και μιά 10η Σοστακόβιτς ,που ειναι σαφέστατα η καλύτερη Δυτική.
McZab
Supreme Member
Re: Απάντηση: Συμφέρουσα Πρόταση αγοράς ....
Άσε γιατί οι "λογομαχίες" συνήθως μας οδηγούν σε έξοδα...
Αφού έγιναν οι επενδύσεις στα πακέτα ΕΜΙ τώρα ψάξε βρες καμμιά 50αριά ακόμα εκτελέσεις με τον Karajan και κάτσε να τις ακούσεις. Μετά κάτσε να τις ακούσεις με 4-5 άλλους μαέστρους για να πάρεις θέση στη "λογομαχία". Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ που είμαι μόνο 34 και έχω χρόνια "εκμάθησης" μπροστά μου, ή να στεναχωρεθώ που δεν είμαι συνταξιούχος ώστε να έχω περισσότερες ελεύθερες ώρες την ημέρα...
Άσε γιατί οι "λογομαχίες" συνήθως μας οδηγούν σε έξοδα...
Αφού έγιναν οι επενδύσεις στα πακέτα ΕΜΙ τώρα ψάξε βρες καμμιά 50αριά ακόμα εκτελέσεις με τον Karajan και κάτσε να τις ακούσεις. Μετά κάτσε να τις ακούσεις με 4-5 άλλους μαέστρους για να πάρεις θέση στη "λογομαχία". Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ που είμαι μόνο 34 και έχω χρόνια "εκμάθησης" μπροστά μου, ή να στεναχωρεθώ που δεν είμαι συνταξιούχος ώστε να έχω περισσότερες ελεύθερες ώρες την ημέρα...
Δημήτρης Ν.
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Απάντηση: Συμφέρουσα Πρόταση αγοράς ....
Βάλε και την ενδελεχή μελέτη βιβλίων , μονογραφιών , βιογραφιών συνθετών κλπ , ώστε να κατανοήσεις το έργο , να διακρίνεις τις προθέσεις και τελικά να αποπειραθείς να απαντήσεις στο γιατί ο ένας μαέστρος , αποδίδει καλύτερα από τον άλλο στα ίδια έργα .
Ενώ στο ροκ , οι δεύτερες εκτελέσεις είναι πάντα ( σχεδόν ) χειρότερες και στην τζαζ ο Coltrane και ο Miles τα παίζουν όλα καλύτερα
Άσε γιατί οι "λογομαχίες" συνήθως μας οδηγούν σε έξοδα...
Αφού έγιναν οι επενδύσεις στα πακέτα ΕΜΙ τώρα ψάξε βρες καμμιά 50αριά ακόμα εκτελέσεις με τον Karajan και κάτσε να τις ακούσεις. Μετά κάτσε να τις ακούσεις με 4-5 άλλους μαέστρους για να πάρεις θέση στη "λογομαχία". Δεν ξέρω αν πρέπει να χαρώ που είμαι μόνο 34 και έχω χρόνια "εκμάθησης" μπροστά μου, ή να στεναχωρεθώ που δεν είμαι συνταξιούχος ώστε να έχω περισσότερες ελεύθερες ώρες την ημέρα...
Βάλε και την ενδελεχή μελέτη βιβλίων , μονογραφιών , βιογραφιών συνθετών κλπ , ώστε να κατανοήσεις το έργο , να διακρίνεις τις προθέσεις και τελικά να αποπειραθείς να απαντήσεις στο γιατί ο ένας μαέστρος , αποδίδει καλύτερα από τον άλλο στα ίδια έργα .
Ενώ στο ροκ , οι δεύτερες εκτελέσεις είναι πάντα ( σχεδόν ) χειρότερες και στην τζαζ ο Coltrane και ο Miles τα παίζουν όλα καλύτερα
- 23 June 2006
- 10,240
Re: Απάντηση: Συμφέρουσα Πρόταση αγοράς ....
... έχω μία εντύπωση ότι κάποιοι άλλοι που ερμήνευσαν σχεδόν τα πάντα, κατά καιρούς έτυχαν των δυσμενών σχόλιων σου, του τύπου ''όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει'' ...
... έχω μία εντύπωση ότι κάποιοι άλλοι που ερμήνευσαν σχεδόν τα πάντα, κατά καιρούς έτυχαν των δυσμενών σχόλιων σου, του τύπου ''όλα τα σφάζει όλα τα μαχαιρώνει'' ...
- 23 June 2006
- 10,240
... σας καλώ να αναρωτηθείτε επίσης κατά πόσον κάποιες ερμηνείες (με τις τεράστιες -σε καλλιτεχνικό μέγεθος- αυτές ορχήστρες ) δεν ήταν by default που λέμε στο χωριό μου ... δηλ. το Βερολίνο περίμενε τον Φον για να παίξει Μάλερ ; Ακούστε την , πολλαπλώς εγκωμιασθείσα, ενάτη του... μετά ακούστε και την αντίστοιχη του Μπαρμπιρόλι κάποια χρόνια πριν, πάλι με Βερολίνο. Όποιος το κάνει, παρακαλείται να μου πει τι παρατήρησε ....
- 23 June 2006
- 10,240
βέβαια,δεν παραγνωρίζω την ορθότητα αυτού που κατέθεσε στο τέλος ο Μπρουκνερικός, ότι η ιστορία πάντα έχει δίκαιο, ήτοι όσους ανακήρυξε 'μεγάλους' 'βασιλείς', (Elvis, Beatles, Dylan, κλπ. ) καλώς τους ανακήρυξε .....
απλά στην περίπτωση του Φον, εμπεριέχεται και άφθονο PR, ευτυχείς συγκυρίες (λόγω εξωμουσικών στοιχείων, έτυχε να είναι το βασικό κεντρικό σημείο προώθησης, μάρκετιν, γωτέβερ, όλων των μεγάλων εταιρειών του χώρου, το άλογο στο οποίο όλοι πόνταραν) .... προς θεού δεν ήταν άσχετος, ήταν όμως ψεύτικος... βαριέμαι να το ξαναγράψω, όποιος θέλει ας το ψάξει, όλο εκείνο το παραμύθι που έστησε πριν την ηχογράφηση της 9ης ....
απλά στην περίπτωση του Φον, εμπεριέχεται και άφθονο PR, ευτυχείς συγκυρίες (λόγω εξωμουσικών στοιχείων, έτυχε να είναι το βασικό κεντρικό σημείο προώθησης, μάρκετιν, γωτέβερ, όλων των μεγάλων εταιρειών του χώρου, το άλογο στο οποίο όλοι πόνταραν) .... προς θεού δεν ήταν άσχετος, ήταν όμως ψεύτικος... βαριέμαι να το ξαναγράψω, όποιος θέλει ας το ψάξει, όλο εκείνο το παραμύθι που έστησε πριν την ηχογράφηση της 9ης ....
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
ξεκολλάτε βρε με τα εμβατήρια, τις ορχήστρες και τους μαέστρους.
η ζωή είναι αλλού: στην όπερα, στη μουσική δωματίου και στη φιλολογία πιάνου :grandpa:
η ζωή είναι αλλού: στην όπερα, στη μουσική δωματίου και στη φιλολογία πιάνου :grandpa:
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,609
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
αυτό, αρχηγέ, είναι ολόκληρη ...ιδεολογία.
'pictures of Lilly make my life so wonderful' :guitarist:
αλλά που να καταλάβουν τα λιγούρια
Last edited: