Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

[supersonic]

poor guys......πλην ενός !!

:ernaehrung004:

ασε τα ψόφια και λέγε....:firstprize:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Παίδες, εμένα οποιαδήποτε άλλη θα με είχε χωρίσει.
Και αυτή εδώ, ...το σκέφτεται.
Εννοώ Σοβαρά.
Εχει μπεί σε μία ...αναρώτηση.
Ερχονται δίσκοι σπίτι by the truckloads απ το ταχυδρομείο.
Οι περισσότεροι, ούτε που αγγίζουν τις δικές της...listening priorities.
Είμαι on-the-move, all the time.
'πύργοι' από cds στο σπίτι, τα ηχεία παίζουν συνέχεια τα ...δύσκολα.
Με ανέχεται, το ξέρω.
'How much longer chief? the engine's overheating and so am I...'opcorn:

Οσοι από 'σάς είσθε ακόμα ανύπαντροι, ένα (1) πράγμα έχω να σας πώ: να βρείτε σύντροφο που, αν μη τι άλλο, να μη θέλει να μπλέκει συνέχεια στα πόδια σας.
να είναι, σχετικά, αυτοεπισκευαζόμενος. Αυθύπαρκτος.
να μπορεί και μόνος του.
ενώ εσείς θα ασχολείσθε με τα δικά σας.
αλλιώς...θα έχετε conflict.
εμένα, για παράδειγμα, εχει κολλήσει : Talking Heads, Brian Eno, o Ray Davis (της αρέσει πολύ και σαν άντρας - δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα, κι εμένα μου αρεσει: και σαν άντρας εννοώ: θα θεωρούσα μεγάλο προνόμιο να του γλύψω τις σόλες των παπουτσιών του...να μη πώ τίποτα άλλο τώρα και μου κρεμάσετε κουδούνια...μέχρι που σκεφτόμουνα να γίνω Arsenal για πάρτη του, αλλά είναι ταγάρια και αχώνευτοι και γ.μιέται το Βόρειο Λονδίνο γενικώς και το νούμερο ο Hornby, όπου γ.μώ τους ωραίους δίσκους που έχει ακούσει το λιμοάγαρο, και συνεχίζει να υποστηρίζει αυτά τα λιμά, ακους 'Sweet Nuthin' και μετά να πηγαίνεις στο γαμημένο το Highbury? you need professional help, god damn your father's goddam testicles, for Chrissakes - σ αγαπώ, Nick, πουλάκι μου, γιατί έχεις adjustment problems, όπωε κι εγώ άλλως τε, αλλά θυμάσαι το Giggs?:jester: Τοp-of-the-world καριόλες και φάτε τη σκόνη μας. Οπου θα γ.μούσα και ολόκληρο το Shepperd's Bush, αλλά τύφλα νάχει το άλλο το πουλάκι μου, ο Townshend :worshippy: που είναι από 'κεί ), Dylan, πολλή folk και Keith Jarrett.

No particular problem, as such, for the time being - although you must always be alert and ready for the next day.

"πέτρα που κυλάει, χορτάρι δεν πιάνει" εν ολίγοις.

:ernaehrung004:

 

[Ηλίας Κ]

Είμαστε χρόνια μαζί. Στην προ παιδιών εποχή είχαμε πάει σε εκαντοντάδες συναυλίες (χωρίς υπερβολή) και περνούσε πολύ καλά. Ότι πρότεινα συνήθως συμφωνούσε (από το ευρύτερο χώρο του ροκ ήταν οι προτάσεις). Βρετανική ποπ θα έλεγα ότι ήταν τα πιο συνηθισμένα της ακούσματα, από ελληνικά ελάχιστα εως καθόλου, ευτυχώς ταιριάζουμε εδώ.
Τελευταία ακούω όλο και περισσότερο jazz την οποία απλά δεν την αντέχει με τίποτα. Για συναυλία τζαζ δεν το συζητάει: "να πάω δυο ώρες να ακούσω αυτό το πράμα;;; είσαι καλά;;;....βρες παρέα και πήγαινε, θα κοιμηθώ καλύτερα."

 

[ΠΕΤΡΑΛΙΑΣ ΝΙΚΟΣ]

Παίδες, εμένα οποιαδήποτε άλλη θα με είχε χωρίσει.
Και αυτή εδώ, ...το σκέφτεται.
Εννοώ Σοβαρά.
Εχει μπεί σε μία ...αναρώτηση.
Ερχονται δίσκοι σπίτι by the truckloads απ το ταχυδρομείο.
Οι περισσότεροι, ούτε που αγγίζουν τις δικές της...listening priorities.
Είμαι on-the-move, all the time.
'πύργοι' από cds στο σπίτι, τα ηχεία παίζουν συνέχεια τα ...δύσκολα.
Με ανέχεται, το ξέρω.
'How much longer chief? the engine's overheating and so am I...'opcorn:

Οσοι από 'σάς είσθε ακόμα ανύπαντροι, ένα (1) πράγμα έχω να σας πώ: να βρείτε σύντροφο που, αν μη τι άλλο, να μη θέλει να μπλέκει συνέχεια στα πόδια σας.
να είναι, σχετικά, αυτοεπισκευαζόμενος. Αυθύπαρκτος.
να μπορεί και μόνος του.
ενώ εσείς θα ασχολείσθε με τα δικά σας.
αλλιώς...θα έχετε conflict.
εμένα, για παράδειγμα, εχει κολλήσει : Talking Heads, Brian Eno, o Ray Davis (της αρέσει πολύ και σαν άντρας - δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα, κι εμένα μου αρεσει: και σαν άντρας εννοώ: θα θεωρούσα μεγάλο προνόμιο να του γλύψω τις σόλες των παπουτσιών του...να μη πώ τίποτα άλλο τώρα και μου κρεμάσετε κουδούνια...μέχρι που σκεφτόμουνα να γίνω Arsenal για πάρτη του, αλλά είναι ταγάρια και αχώνευτοι και γ.μιέται το Βόρειο Λονδίνο γενικώς και το νούμερο ο Hornby, όπου γ.μώ τους ωραίους δίσκους που έχει ακούσει το λιμοάγαρο, και συνεχίζει να υποστηρίζει αυτά τα λιμά, ακους 'Sweet Nuthin' και μετά να πηγαίνεις στο γαμημένο το Highbury? you need professional help, god damn your father's goddam testicles, for Chrissakes - σ αγαπώ, Nick, πουλάκι μου, γιατί έχεις adjustment problems, όπωε κι εγώ άλλως τε, αλλά θυμάσαι το Giggs?:jester: Τοp-of-the-world καριόλες και φάτε τη σκόνη μας. Οπου θα γ.μούσα και ολόκληρο το Shepperd's Bush, αλλά τύφλα νάχει το άλλο το πουλάκι μου, ο Townshend :worshippy: που είναι από 'κεί ), Dylan, πολλή folk και Keith Jarrett.

No particular problem, as such, for the time being - although you must always be alert and ready for the next day.

"πέτρα που κυλάει, χορτάρι δεν πιάνει" εν ολίγοις.

:ernaehrung004:

:firstprize:

 

[Haagenti]

Οσοι από 'σάς είσθε ακόμα ανύπαντροι, ένα (1) πράγμα έχω να σας πώ: να βρείτε σύντροφο που, αν μη τι άλλο, να μη θέλει να μπλέκει συνέχεια στα πόδια σας.

Μεγάλη κουβέντα...Εφτά χρόνια κλείσαμε φέτος παντρεμένοι και όλα βαδίζουν φίνα...η σύζυγος βλέπει πολλές ταινίες,αστυνομικές σειρές και πολύ ποδόσφαιρο το οποίο το λατρεύει (ακριβώς τα αντίθετα με μένα) αλλά όταν είμαι εγώ στο σπίτι (ο άντρας αφέντης:Banane0::afro η τηλεόραση είναι στο mute (παρόλο που τα Αγγλικά είναι η μητρική της γλώσσα και προτιμά να ακούει παρά να διαβάζει)...

Την ευχαριστώ γι αυτό...

 

[caerbannog]

Έχει παλαβώσει με τους δίσκους που καταλαμβάνουν το σπίτι. Τα βινύλια το πήρε απόφαση ότι δεν μπορούν να φύγουν (τα 2/3 ούτως ή άλλως είναι στην πεθερά της) με παίζει όμως πρέσινγκ να φορτώσω τα σιντιά σε κανα σέρβερ μπας και γλιτώσει απ' αυτά. Κάθε που φέρνω κι άλλα στο σπίτι γυρίζει το μάτι της ανάποδα και φοβάμαι μη μου πάθει τίποτα το πουλάκι μου. Τα τακτοποιεί όμως, τα βάζει στη θέση τους κατά τομέα κλπ.
Όλη η πλάκα είναι όταν ακούω μουσική (τζαζ) και εισβάλλει έξαλλη απειλώντας να φύγει από το σπίτι (υποθήκη για το μέλλον αυτό) αν δεν εξαφανίσω το δίσκο με τις καραμούζες κοκ. Το χειρότερό της η Γκαλας, παθαίνει κρίση. Εκεί βάζω μπροστά τα Σενχάιζερ.
Τα γούστα μας συγκλίνουν μόνο στην όπερα και τα ελληνικά τραγούδια, το Μπαχ, το Μπετόβεν, το Βιβάλντι και το Μότσαρτ. Κοντά μου ήρθε σε επαφή και με άλλα και τα γούσταρε (Μάρκο, Δελιά, Χειμερινούς, Μπάντα της Φλώρινας, Σαβίνα κλπ).Το θετικό είναι ότι έχει καλό γούστο και δεν υποκύπτει στην ευτέλεια - ονόματα δε λέμε- ταυτόχρονα όμως κάνουμε πλάκα και δε ζούμε σαν καλβινιστές του πολιτικώς - μουσικώς ορθού.Ξέχασα ότι είμαστε και οι δυο άρρωστοι φαν των Army of Lovers.
Η αδικία της μοίρας είναι ότι η συζυγάτα μου έχει απίστευτο αυτί (pitch, μνήμη) και θα έσκιζε στο ντικτε και την κατανόηση οποιασδήποτε μουσικής δομής αλλά ουδέποτε ασχολήθηκε, ενώ εγώ άστα να πάνε...

 

[PETRAN]

Προσωπικά πάντως,
θα ήθελα η γυναίκα μου να έχει τα ίδια ακούσματα με εμένα.

Δεδομένου οτι δεν τα έχει όμως, χωρίζουμε τα χωράφια μας πιο εύκολα, οι παντρεμένοι σίγουρα μπορούν να με καταλάβουν καλύτερα.

Καθότι, όλοι χρειαζόμαστε τον χρόνο μας αλλά κυρίως, τον χώρο μας ! :2thumb22sup:

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

o Ray Davis (της αρέσει πολύ και σαν άντρας - δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα, κι εμένα μου αρεσει: και σαν άντρας εννοώ: θα θεωρούσα μεγάλο προνόμιο να του γλύψω τις σόλες των παπουτσιών του...να μη πώ τίποτα άλλο τώρα και μου κρεμάσετε κουδούνια...μέχρι που σκεφτόμουνα να γίνω Arsenal για πάρτη του, αλλά είναι ταγάρια και αχώνευτοι και γ.μιέται το Βόρειο Λονδίνο γενικώς και το νούμερο ο Hornby, όπου γ.μώ τους ωραίους δίσκους που έχει ακούσει το λιμοάγαρο, και συνεχίζει να υποστηρίζει αυτά τα λιμά, ακους 'Sweet Nuthin' και μετά να πηγαίνεις στο γαμημένο το Highbury? you need professional help, god damn your father's goddam testicles, for Chrissakes - σ αγαπώ, Nick, πουλάκι μου, γιατί έχεις adjustment problems, όπωε κι εγώ άλλως τε, αλλά θυμάσαι το Giggs?:jester: Τοp-of-the-world καριόλες και φάτε τη σκόνη μας. Οπου θα γ.μούσα και ολόκληρο το Shepperd's Bush, αλλά τύφλα νάχει το άλλο το πουλάκι μου, ο Townshend :worshippy: που είναι από 'κεί ), Dylan, πολλή folk και Keith Jarrett.

No particular problem, as such, for the time being - although you must always be alert and ready for the next day.

"πέτρα που κυλάει, χορτάρι δεν πιάνει" εν ολίγοις.

:ernaehrung004:

You're into my mind
:worshippy::worshippy:


H δικια μου το μονο που δεν αντεχει απο αυτα που ακουω ειναι η τζαζ στην πιο αβανγκαρντ μορφη της.Συν κατι Fall,Residents και λοιπα.Απο εκει και περα δεν εχει προβλημα.Η κλασσικη της αρεσει,το ροκ των 70's το γουσταρει τρελλα και χοροπηδαει με φανκ και σουλ και,βεβαια ντισκο(Αν ζουσε στα 70'ς θα πηγαινε σιγουρα στο casting του Saturday Night Fever).Επισης απο νιου γουειβ,simple minds,siouxie,echo & the bunnymen γουσταρει.Επισης της αρεσουν τα lounge sixties αλλα και το garage (τις συλλογες των Nuggets τις εχει λιωσει).
Πανω απ'ολα ομως πεταει τη σκουφια της για τον Τζιμ.Μπορει να ζησει ακομα και χωρις ντισκο αλλα αν της στερησεις τους Doors θα μαραζωσει....
Δεν γουσταρει καθολου τα σκυλαδικα...


Ειμαι εξαιρετικα κωλοφαρδος αλλα απο την αλλη γ...μηθηκα στο ψαξιμο για να την βρω...

 

[nikosmelt]

Μετά από 11 χρόνια συνύπαρξης, από τα οποία 7 συγκατοίκησης, τα πράγματα είναι απλά. Εγώ είμαι με τις εποχές μου, για ένα μήνα μπορεί να ακούω συνέχεια μόνο ελληνικά, Θανάσης, Μάλαμα, Μίκη, Μάνο, κλπ. Στα παραπάνω δεν έχει κανένα πρόβλημα, εκτός αν υπάρχει μεγάλη δόση από Μάλαμα-Πασχαλίδη, τους οποίους δεν πολυσυμπαθεί. Στις επιλογές τις ελληνικές υπάρχει πάντα και Αλκίνοος, Αρβανιτάκη, Δεληβοριάς, για να μην αμφισβητείται και η δημοκρατικότητά μας (μα μόνο ότι σου αρέσει εσένα βάζεις? πόσες φορές ακόμα θα ακούσουμε την Αγρύπνια? κλπ). Όταν περνάμε στο ξένο ρεπερτόριο τα πράγματα είναι απλά. Γουστάρει τη ροκ, αλλά όχι τα σκληρά. Beatles, Stones, Who, Oasis, Blur, Nick Cave, Dandy Warhols, Stooges, Bowie, etc etc, όλα αυτά ακούγονται άνετα και από τους 2. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν περνάμε σε λίγο βαρύτερα πράγματα. Sabbath ψιλοαντέχει, γουστάρει τρελά τους Metallica (περίεργο δεν είναι?), αλλά μην ακούσει με τίποτα Maiden! Σαν να γυρνάει ένας διακόπτης ρε παιδί μου! Εντάξει, ας μην αναφέρω τις αντιδράσεις της όταν βάζω Helloween, Manowar, ACDC κλπ...Αν και αυτό γίνεται ολοένα και λιγότερο πλέον, καθώς έχω γυρίσει πολύ προς την ελληνική μουσική τα τελευταία χρόνια, οπότε σπανίως ακούμε ξένη μουσική. Κλασική, jazz κλπ, δεν ακούω, οπότε και εκεί δεν υπάρχει πρόβλημα.
Υ.Γ. Να πω την αμαρτία μου, δοκίμασα αρκετές φορές να ακούσω κλασική μουσική, ζητώντας από τον αδερφό μου να που προτείνει κάποια έργα, αλλά δεν κατάφερα ποτέ να μπω στο κλίμα και να ακούσω. Για κάποιο λόγο δεν με συγκινεί, μου φαίνεται αδιάφορη. Το ίδιο και η jazz.
Υ.Γ.2 Έχω γενικότερα παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια (χωρίς να ξέρω αν είναι η αιτία ή το αποτέλεσμα) ότι γενικότερα αδυνατώ πλέον να συγκινηθώ (τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό με παλιότερα) με την ξένη μουσική. Συνεχίζει να μου αρέσει, αλλά ίσως λόγω χρόνιας ακρόασης. Αυτό που με συγκινεί πλέον είναι μόνο η ελληνική μουσική. Λατρεύω πλέον το κλαρίνο, την γκάιντα, το λαούτο, το μπουζούκι κλπ. Ιδιαίτερα η δημοτική μουσική (η αυθεντική, για να μην παρεξηγούμαστε!) με συγκινεί αφάνταστα. Να το κοιτάξω γιατρέ μου? :BDGBGDB55:

 

[kpaiss]

Δεν της αρεσει η μουσικη ........και εγω την παντρευτηκα !!!
Παρολα αυτα κατανοει την κατασταση και δεν μουρμουραει....

 

[send]

Re: Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Ειμαι εξαιρετικα κωλοφαρδος αλλα απο την αλλη γ...μηθηκα στο ψαξιμο για να την βρω...

Τι ψάξιμο δηλαδή βρε παιδιά. Τα μάτια της νομίζω κοιτάμε πολύ πριν τη δισκοθήκη της.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Όταν περνάμε στο ξένο ρεπερτόριο τα πράγματα είναι απλά. Γουστάρει τη ροκ, αλλά όχι τα σκληρά. Beatles, Stones, Who, Oasis, Blur, Nick Cave, Dandy Warhols, Stooges, Bowie, etc etc, όλα αυτά ακούγονται άνετα και από τους 2. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν περνάμε σε λίγο βαρύτερα πράγματα. Sabbath ψιλοαντέχει, γουστάρει τρελά τους Metallica (περίεργο δεν είναι?), αλλά μην ακούσει με τίποτα Maiden!

τι μας λές ρε μάστορα; είναι πιο σκληροί οι Metallica από τους Stooges ή τους Beatles; έχεις ακούσει το I Want You μάνα' μ' ; Από το Abbey Road.
Πως το μετράς το 'βάρος';
με το ...καντάρι;

Υ.Γ.2 Έχω γενικότερα παρατηρήσει τα τελευταία χρόνια (χωρίς να ξέρω αν είναι η αιτία ή το αποτέλεσμα) ότι γενικότερα αδυνατώ πλέον να συγκινηθώ (τουλάχιστον στον ίδιο βαθμό με παλιότερα) με την ξένη μουσική. Συνεχίζει να μου αρέσει, αλλά ίσως λόγω χρόνιας ακρόασης. Αυτό που με συγκινεί πλέον είναι μόνο η ελληνική μουσική. Λατρεύω πλέον το κλαρίνο, την γκάιντα, το λαούτο, το μπουζούκι κλπ. Ιδιαίτερα η δημοτική μουσική (η αυθεντική, για να μην παρεξηγούμαστε!) με συγκινεί αφάνταστα. Να το κοιτάξω γιατρέ μου? :BDGBGDB55:

να μην πάς πουθενά!
επιβεβαιώνεις τη θεωρία μου: όλα τα σκληρά αγόρια, στο τέλος, καταλήγουν στον Πασχάλη Τερζή:
"είναι σκάρτη, φίλε...πάρ'τη...είναι σκάρτη..." :


:ernaehrung004:

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Τι ψάξιμο δηλαδή βρε παιδιά. Τα μάτια της νομίζω κοιτάμε πολύ πριν τη δισκοθήκη της.

Σωστο.Αλλα οταν αποφασιζεις να συμβιωσεις δεν ειναι μονο τα ματια...

 

[ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ]

Παίδες, εμένα οποιαδήποτε άλλη θα με είχε χωρίσει.
Και αυτή εδώ, ...το σκέφτεται.
Εννοώ Σοβαρά.
Εχει μπεί σε μία ...αναρώτηση.
Ερχονται δίσκοι σπίτι by the truckloads απ το ταχυδρομείο.
Οι περισσότεροι, ούτε που αγγίζουν τις δικές της...listening priorities.
Είμαι on-the-move, all the time.
'πύργοι' από cds στο σπίτι, τα ηχεία παίζουν συνέχεια τα ...δύσκολα.
Με ανέχεται, το ξέρω.
'How much longer chief? the engine's overheating and so am I...'opcorn:

Οσοι από 'σάς είσθε ακόμα ανύπαντροι, ένα (1) πράγμα έχω να σας πώ: να βρείτε σύντροφο που, αν μη τι άλλο, να μη θέλει να μπλέκει συνέχεια στα πόδια σας.
να είναι, σχετικά, αυτοεπισκευαζόμενος. Αυθύπαρκτος.
να μπορεί και μόνος του.
ενώ εσείς θα ασχολείσθε με τα δικά σας.
αλλιώς...θα έχετε conflict.
εμένα, για παράδειγμα, εχει κολλήσει : Talking Heads, Brian Eno, o Ray Davis (της αρέσει πολύ και σαν άντρας - δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα, κι εμένα μου αρεσει: και σαν άντρας εννοώ: θα θεωρούσα μεγάλο προνόμιο να του γλύψω τις σόλες των παπουτσιών του...να μη πώ τίποτα άλλο τώρα και μου κρεμάσετε κουδούνια...μέχρι που σκεφτόμουνα να γίνω Arsenal για πάρτη του, αλλά είναι ταγάρια και αχώνευτοι και γ.μιέται το Βόρειο Λονδίνο γενικώς και το νούμερο ο Hornby, όπου γ.μώ τους ωραίους δίσκους που έχει ακούσει το λιμοάγαρο, και συνεχίζει να υποστηρίζει αυτά τα λιμά, ακους 'Sweet Nuthin' και μετά να πηγαίνεις στο γαμημένο το Highbury? you need professional help, god damn your father's goddam testicles, for Chrissakes - σ αγαπώ, Nick, πουλάκι μου, γιατί έχεις adjustment problems, όπωε κι εγώ άλλως τε, αλλά θυμάσαι το Giggs?:jester: Τοp-of-the-world καριόλες και φάτε τη σκόνη μας. Οπου θα γ.μούσα και ολόκληρο το Shepperd's Bush, αλλά τύφλα νάχει το άλλο το πουλάκι μου, ο Townshend :worshippy: που είναι από 'κεί ), Dylan, πολλή folk και Keith Jarrett.

No particular problem, as such, for the time being - although you must always be alert and ready for the next day.

"πέτρα που κυλάει, χορτάρι δεν πιάνει" εν ολίγοις.

:ernaehrung004:

Zωφραφίζεις πάλι:Banane0:

 

[send]

Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Σωστο.Αλλα οταν αποφασιζεις να συμβιωσεις δεν ειναι μονο τα ματια...

Μπορεί... αλλά το ίδιο δεν μπορεί να πει και η ίδια, για χόμπυ και γούστα που δεν είχαμε προ δεκαετιών;
Εδώ η δικιά μου έφτασε να μιλά για ...κεκρυμμένα ελαττώματα

 

[superfly]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Τα έτερα ημίσεά μας και η Μουσική

Μπορεί... αλλά το ίδιο δεν μπορεί να πει και η ίδια, για χόμπυ και γούστα που δεν είχαμε προ δεκαετιών;

Σαφως.Αν δεν ταιριαζαμε δεν θα συμπεθεριαζαμε...

 

[Δημήτρης Θ.]

Το τραγούδι που ταιριάζει μοναδικά με τον τίτλο του τόπικ:

Το έτερόν σου ήμισυ - Πασχάλης Τερζής

http://www.youtube.com/watch?v=SbOENs2lUCw

Τα πάντα στη ζωή αρνήθηκα
ζούσα για 'σένα και στερήθηκα
μα εσύ ποτέ δεν θυσιάστηκες
ούτε λεπτό για 'μένα νοιάστηκες,
στοργή ποτέ σου δε μου έδειξες
στο τέλος φανερά απέδειξες.

Το έτερόν σου ήμισυ δεν το 'χεις σε εκτίμηση
και το παραμελείς και το στενοχωρείς,
το έτερόν σου ήμισυ δεν το 'χεις σε εκτίμηση
κι όλο το παρατάς και δεν το αγαπάς.

Κινούσες πάντα όλα τα νήματα
κι εγώ ήμουν ένα από τα θύματα
κάθε μεγάλη μου προσπάθεια
αντιμετώπιζες μ' απάθεια,
εγώ τα έβλεπα όλα τέλεια
μα εσύ είχες φέρει τη συντέλεια.

Το έτερόν σου ήμισυ δεν το 'χεις σε εκτίμηση
και το παραμελείς και το στενοχωρείς,
το έτερόν σου ήμισυ δεν το 'χεις σε εκτίμηση
κι όλο το παρατάς και δεν το αγαπάς.( χ2 )

 

[superfly]

Το τραγούδι που ταιριάζει μοναδικά με τον τίτλο του τόπικ:

Το έτερόν σου ήμισυ - Πασχάλης Τερζής

http://www.youtube.com/watch?v=SbOENs2lUCw

Τα πάντα στη ζωή αρνήθηκα
ζούσα για 'σένα και στερήθηκα
μα εσύ ποτέ δεν θυσιάστηκες
ούτε λεπτό για 'μένα νοιάστηκες,
στοργή ποτέ σου δε μου έδειξες
στο τέλος φανερά απέδειξες.

Το έτερόν σου ήμισυ δεν το 'χεις σε εκτίμηση
και το παραμελείς και το στενοχωρείς,
το έτερόν σου ήμισυ δεν το 'χεις σε εκτίμηση
κι όλο το παρατάς και δεν το αγαπάς.

Κινούσες πάντα όλα τα νήματα
κι εγώ ήμουν ένα από τα θύματα
κάθε μεγάλη μου προσπάθεια
αντιμετώπιζες μ' απάθεια,
εγώ τα έβλεπα όλα τέλεια
μα εσύ είχες φέρει τη συντέλεια.

Το έτερόν σου ήμισυ δεν το 'χεις σε εκτίμηση
και το παραμελείς και το στενοχωρείς,
το έτερόν σου ήμισυ δεν το 'χεις σε εκτίμηση
κι όλο το παρατάς και δεν το αγαπάς.( χ2 )

Και εσυ απο μεταλλο σκυλας μου γινες.....:ADFADF1:

 

[nikosmelt]

να μην πάς πουθενά!
επιβεβαιώνεις τη θεωρία μου: όλα τα σκληρά αγόρια, στο τέλος, καταλήγουν στον Πασχάλη Τερζή:
"είναι σκάρτη, φίλε...πάρ'τη...είναι σκάρτη..." :


:ernaehrung004:

Μου είναι συμπαθής ο Τερζής, αλλά δεν τον ακούω, δε μου αρέσουν τα τραγούδια του. Γενικότερα δεν ακούω τέτοιου είδους μουσική, οπότε η θεωρία σας μάλλον δεν ισχύει, τουλάχιστον σε εμένα. Εξάλλου δεν ήμουν ποτέ αποκλειστικά σκληρό αγόρι, πάντοτε άκουγα και άλλου είδους μουσικές, εκτός από το δημοτικό, εκεί ήμουν σκληρό αγόρι (αλλά δικαιολογείται λόγω ηλικίας!). :ADFADF1:
Υ.Γ. Όσο για την βαρύτητα των Metallica, νομίζω ότι γενικότερα θεωρούνται ελαφρώς βαρύτεροι από τους Beatles ή τους Stooges. Δεν το λέω με καθόλου υποτιμητική διάθεση, το έχω ξαναγράψει και αλλού, τους Beatles τους λατρεύω και τους ακούω πολύ, αλλά όσο να 'ναι ο ήχος τους δεν είναι τόσο σκληρός και βαρύς, όσο ένα Seek and destroy πχ. Και πάλι χωρίς καμια υποτιμητική διάθεση, απλώς νομίζω ότι αυτό ισχύει (τουλάχιστον για τους περισσότερους).

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Υ.Γ. Όσο για την βαρύτητα των Metallica, νομίζω ότι γενικότερα θεωρούνται ελαφρώς βαρύτεροι από τους Beatles ή τους Stooges. Δεν το λέω με καθόλου υποτιμητική διάθεση, το έχω ξαναγράψει και αλλού, τους Beatles τους λατρεύω και τους ακούω πολύ, αλλά όσο να 'ναι ο ήχος τους δεν είναι τόσο σκληρός και βαρύς, όσο ένα Seek and destroy πχ. Και πάλι χωρίς καμια υποτιμητική διάθεση, απλώς νομίζω ότι αυτό ισχύει (τουλάχιστον για τους περισσότερους).

Δεν είναι βαρύτεροι.
Είναι παλιοσίδερα.
Με το κιλό.
Σύγκριση με Beatles, Δεν υπάρχει.
Είναι σαν να συγκρίνεις μία Alfa Romeo σχεδίασης Bertone με ένα caterpilar D10.

:ADFADF1: