Τι φλέγον θέμα ανοίξατε! Καθώς επέλεξα γυναίκα που να είναι εντελώς διαφορετική από μια προηγούμενη μοιραία σχέση, επέλεξα κάποια με απόλυτο κριτήρια τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά, μη λαμβάνοντας υπόψη, αντιθέτως: περιφρονώντας, θα έλεγα, το μεγάλο ζήτημα της κουλτούρας και της πνευματικής επικοινωνίας. Πρόκειται για εξαιρετικό άνθρωπο που μπορεί να σταθεί πολύ καλά στις δυσκολίες της ζωής, όμως σε θέματα όπως η μουσική, υπάρχει μια μεγάλη τάφρος. Μετά από μια σύντομη μάταιη προσπάθεια μύησης στην κλασική και στην έντεχνη, κουράστηκα, αναγνώρισα την αποτυχία μου και ακολούθησε καθένας το δρόμο του. Λίγο έντεχνο ακούει (μόνο μαζί μου) από όσα θα χαρακτηρίζαμε ποιοτική μουσική. Κατά τα άλλα, ελαφρολαϊκά της συμφοράς καθώς και ελληνοπόπ, των οποίων τους στίχους χρησιμοποιώ σαν αντιπαράδειγμα ποιητικότητας στους μαθητές μου. Εγώ ακούω κυρίως κλασική, από όπερα μέχρι ορατόρια και μουσική δωματίου, για να μη προχωρήσω στα πιο σκληρά, όπως γαλλική μουσική για βιόλα του 18ου αιώνα. Οπότε ακούμε χωριστά, ό,τι ακούμε. Για τη νύχτα, πριν τον ύπνο, ευτυχώς υπάρχει και το mp3 με ακουστικά. Έχω μεγάλη ευαισθησία στον ήχο και μου φέρνει ημικρανία το άκουσμα σκυλάδικων, ελαφρών, τουρκομπαρόκ και άλλων δήθεν. Η συμβίωσή μας στηρίζεται σε άλλα κοινά. Θεωρώ όμως ότι η έλλειψη ταύτισης στον τομέα της μουσικής αποτελεί μεγάλο έλλειμμα σε μια σχέση ζωής. Παράλληλα, δεν είναι το καθοριστικό κριτήριο ποιότητας για μια σχέση, αφού έζησα δέκα χρόνια με μια γυναίκα με την οποία είχα απόλυτη ταύτιση σε όλα τα πνευματικά, λογοτεχνία, μουσική, επιστημονικές αναζητήσεις, και παρόλα αυτά επήλθε ένα συνταρακτικό κραχ. Επομένως; Μεγάλο ερώτημα, το οποίο όμως, αγαπητοί συμφορουμίτες, μόνο κατά συνθήκην απαντιέται. Ίσως βαραίνει ενίοτε στη ζωή μας αυτό που μας λείπει πολύ και αποκτά μια ελαφρότητα το πολύ σοβαρό που έχουμε, μας φαίνεται αυτονόητο σαν την αναπνοή, βαρύνουσα κι ανάλφρη συνάμα.
Σίγουρα η συμβία μου υποφέρει και με τους πολυάριθμους μεταεξπρεσιονιστικούς πίνακες που έχω αναρτήσει, τα πολλά μου βιβλία κλπ., όμως χωρίς αυτά (τα οποία δεν μπορείς να απολαύσεις με ακουστικά ή όταν ο άλλος απουσιάζει) θα έπαιρνα το δρόμο για το ψυχιατρείο. Οπότε άπό αγάπη γίνομαι ανεκτός.
Κάποτε άκουσα, με χιουμοριστική διάθεση λεχθέν, το εξής: "Πριν παντρευτείς, πρέπει να βλέπεις πρώτα τι σκοπεύει ο άλλος να φέρει μαζί του!".
Είχε δίκιο...