Re: Απάντηση: Tenet (2020)
ακούω συνεχώς να αναφέρονται πολλοί στο τεχνικό κομμάτι της ταινίας που δεν αμφιβάλλω ότι είναι αριστουργηματικό, αλλά μπορεί να μας αρέσει μια ταινία απλά επειδή έχει μονο καλό τεχνικό κομμάτι και από κει και πέρα χάος?
από περιέργεια ρωτάω γιατί μου κάνει τεράστια εντύπωση και θα ήθελα να μάθω πώς το σκέφτεται ο καθένας. Λατρεύω και γω το τεχνικό στοιχείο πιστεύω ότι είναι θεμελιώδες για ένα καλό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα, αλλά ποτέ δε θα έλεγα μια κακή ταινία καλή επειδή έχει άψογο τεχνικό κομμάτι.
Κοίτα, το avclub.gr είναι ένα τεχνικό φόρουμ, που σημαίνει ότι οι θαμώνες του ενδιαφέρονται για το τεχνικό κομμάτι της μουσικής και κινηματογραφικής παραγωγής πιο πολύ από το μέσο θεατή/ακροατή. Αυτό για εμένα προσωπικά σημαίνει ότι προσπαθώ να δω τις ταινίες μου και να ακούσω τη μουσική μου σε όσο καλύτερη πιστότητα γίνεται.
Από εκεί και πέρα είναι μόνο ένα μικρό βήμα να ακούς μουσικές και να βλέπεις ταινίες μόνο για την τεχνική τους τελειότητα ή τα εφέ τους ή την ποιότητα ηχογράφησης, αδιαφορώντας για το περιεχόμενο ή την ερμηνεία. Εδώ δηλώνω ένοχος: έχω αγοράσει πολλούς δίσκους μόνο και μόνο επειδή έχουν καλή ηχογράφηση, και έχω δει ταινίες μόνο για τα εφέ τους ή το surround. Το αποτέλεσμα είναι συνήθως απογοητευτικό -*και φυσικά ανεμενόμενο-, γλυκιά γεύση που δεν σου αφήνει τίποτα, σα να τρως μαλλί της γριάς ένα πράγμα...
Τώρα, η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι ότι έχει αποκλειστικά τεχνική τελειότητα, άψογη φωτογραφία, μοντάζ κλπ. Περιέχει μερικές εκπληκτικές σκηνές, που όμως δεν καταλαβαίνεις γιατί βλέπεις αυτό που βλέπεις, γιατί συμβαίνει, τι εξυπηρετεί και πως δένει με την υπόθεση, αν υπάρχει. Είναι σαν ο σκηνοθέτης να ήθελε να γυρίσει τις συγκεκριμένες σκηνές και έγραψε κακήν-κακώς ένα σενάριο που να τις περιέχει.
Ίσως τον καλύτερο τρόπο να δούμε την ταινία τον έχει συστήσει, σε ανύποπτο χρόνο ο Χόρχε Λούις Μπόρχες, ο οποίος έλεγε ότι τα μεγάλα Έπη όπως τα Ομηρικά, η Θεία Κωμωδία, ο Δον Κιχώτης δεν είναι γραμμένα για να διαβάζονται μονορούφι, από την αρχή μέχρι το τέλος, αλλά ανά επεισόδια με τυχαία σειρά. Δεν υπάρχει λόγος να διαβάζει κανείς ολόκληρη την Ιλιάδα, μπορεί να διαβάσει ας πούμε τα Δολώνεια, ή την Αριστεία του Διομήδη (αν έχει όρεξη για πολύ αίμα). Ίσως έτσι πρέπει να δούμε και το ΤΕΝΕΤ, βάζοντας μια φορά να δούμε την (επική) αρχή, άλλη φορά το κυνηγητό στον αυτοκινητόδρομο, άλλη το φινάλε, άλλη τον αγώνα ιστιοπλοΐας κλπ...