The Lab FM - season 2.

Το τραγούδι; Τρείς φορές το άκουσα όσο γράφω.
Γεμάτο "ρωγμές" είναι. Ρωγμές που μπορώ να τις αγγίξω και να τις γλύψω σαν πληγές, για να γιάνουν...
Ψυχή έγραψα πιό πάνω, αλλά δεν είναι αυτή η λέξη.
Προσωπικότητα ίσως;
Παράξενη, διαταραγμένη, μοναχική, αλλά προσωπικότητα....
Από το Rock of Ages το ακούω, δεν ξέρω σε ποιόν άλλο δίσκο υπάρχει..
 
και βέβαια "ξεχείλωμα" δεν μπορεί ποτέ να θεωρηθεί οτιδήποτε βρίσκεται μέσα στο πλαίσιο που έχει συμφωνηθεί....
το πλαίσιο που έχει συμφωνηθεί είναι δίωρο(έως δίωρο) οπότε, ότι συμβαίνει εκεί μέσα ανεξάρτητα από το τι έχει δηλώσει ο καθένας δεν είναι ξεχείλωμα, θα το έλεγα μάλλον "έμπνευση" ή "επέκταση"
 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ said:
και βέβαια "ξεχείλωμα" δεν μπορεί ποτέ να θεωρηθεί οτιδήποτε βρίσκεται μέσα στο πλαίσιο που έχει συμφωνηθεί....
το πλαίσιο που έχει συμφωνηθεί είναι δίωρο(έως δίωρο) οπότε, ότι συμβαίνει εκεί μέσα ανεξάρτητα από το τι έχει δηλώσει ο καθένας δεν είναι ξεχείλωμα, θα το έλεγα μάλλον "έμπνευση" ή "επέκταση"
Click to expand...

βρε σεις, φαγωθήκατε.
Χαϊδευτικά χρησιμοποίησα την λέξη "ξεχείλωμα". Όχι υποτιμητικά.
καλά έλεγε ο Ν. μερικές φορές να προσέξω πριν το ανοίξω το ρημάδι.... Άμα είναι να παρεξηγούμαι...:antlers:
 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ said:
Ο Ν ποιός είναι? Ο Nile Rodgers?:flipout:
Click to expand...

...Πας γυρεύοντας... αγαπητέ "GB" :ADFADF1:

dolly.jpg
260995_1178582710_1304924996_n.jpg
morta-Whitney-Houston-205x120.jpg



Αλλά ώς ελαφρυντικό μπορώ να βρω το ότι λάτρευε:

marypoppins1.jpg
 
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ said:
από την λίγη πείρα που έχω....
Η καλή εκπομπή έχει τρία χαρακτηριστικά...
1.Παίζεται και ανάποδα...
2.το 1 κομμάτι μπορεί να παιχτεί και με το 3. το 3 και με το 5 κοκ
και το βασικότερο...
η καλή εκπομπή έχει το ένα τρίτο των κομματιών της κομμένα.....
πχ έχεις μία εκπομπή με 25 κομμάτια και τουλάχιστον 8-10 που δεν μπήκανε ή αντικατσταθήκανε από άλλα......
συνεπώς οικονομία και "σφύξιμο"
λιτότητα
μνημόνιο ρε παιδί μου :flipout::flipout:
Click to expand...

1. η συγκεκριμένη ανάποδα ...ΔΕΝ....θα το διαπιστώσεις
2. Επίσης όχι και για τους ίδιους λόγους.
3. κατ ανάγκην

Αν ήταν ένα άλλο καθημερινό θέμα θα εφαρμόζονταν οι κανόνες.
 
Κάλλη Συνοδινού said:
Το τραγούδι; Τρείς φορές το άκουσα όσο γράφω.
Γεμάτο "ρωγμές" είναι. Ρωγμές που μπορώ να τις αγγίξω και να τις γλύψω σαν πληγές, για να γιάνουν...
Ψυχή έγραψα πιό πάνω, αλλά δεν είναι αυτή η λέξη.
Προσωπικότητα ίσως;
Παράξενη, διαταραγμένη, μοναχική, αλλά προσωπικότητα....
Από το Rock of Ages το ακούω, δεν ξέρω σε ποιόν άλλο δίσκο υπάρχει..
Click to expand...
Κάλλη, εάν συνεχίζεις να αναφέρεσαι στο "The Night They Drove Old Dixie Down", το κομμάτι παρουσιάστηκε στο δεύτερο ομότιτλο, και καλύτερο για μένα, αριστουργηματικό δίσκο τους The Band (1969). Το συγκεκριμένο μαζί με το "King Harvest (Has Surely Come)" είναι κομμάτια με τόση δύναμη, που μια φορά μόνο να τα ακούσεις δεν τα ξεχνάς ποτέ...
 
Nαι γρηγόρη, ασφαλώς σε αυτό εξακολουθούσα να αναφέρομαι. Τον συγκεκριμένο δίσκο δεν τον είχα ούτε σε φυσική ούτε σε άλλη μορφή, αλλά ούτως ή άλλως είναι ήδη καθ' οδόν μεταξύ άλλων δίσκων (και φυσικά παρέα με το NL-SC, έτσι για να πειράξω λίγο τον Dr!!).
Σ' ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.
 
Chief σ' ευχαριστώ πολύ που έπαιξες το Stairway to Heaven. Είναι και δικό μου αγαπημένο, έστω και για τελείως διαφορετικούς λόγους....
 
μήτσε γράψε μου το IV σε ένα σιντάκι να το περάσω στο pm4. Ξέρεις όλα εκτός από τα δύο ακουστικά - τρίτα κατά σειράν - κάθε πλευράς
 
ρε πόσα χρόνια έχω να ακούσω αυτό το παραγνωρισμένο αριστούργημα !!!!
 
Τους A Priori τους πρωτοάκουσα το 75 στα live που έπαιζαν Κυριακές μεσημέρι σε σινεμά. Αν δέν κάνω λάθος στο Κωτούλα στη Νέα Εγνατία με Μ.Μπότσαρη. Επίσης πρέπει να έχουν παίξει στα πρώην ΚΑΤΕΕ στο Βότση

scaled.php


scaled.php


scaled.php


scaled.php
 
Εξαιρετικές συνθέσεις και το "Σε μια θάλασσα λαστιχένια" και το προηγούμενο, αλλά, chief, αυτό που δεν αφήνεις να φανεί ή μάλλον, προσπαθείς να μην αφήσεις να φανεί, είναι το πλέον συγκλονιστικό.
Σ´ευχαριστούμε!

:worshippy:
 
Ο απόλυτος σεβασμός προς τους ανθρώπους που ξεχειλίζουν τόση ομορφιά. Τι και αν έφυγαν. Η παρακαταθήκη τους, πάντα θα τους καθιστά παρόντες. Και κάτι ακόμη, πέρα από όλα τα άλλα εκείνο που προσωπικά με συγκλόνισε είναι η αληθινή φιλία και ο τρόπος που αυτή εκφράζεται.
 
Top Bottom