Αυτό θα το πω αν δω οτι αντέχει στις επαναλήψεις. Αν μπορώ να το δω άλλες 4-5 φορές και να έχει την ίδια επίδραση πάνω μου, όπως έχει π.χ. ο Εξορκιστής ή η Προφητεία.
@Gal'en
Σε οποιον αρεσουν οι ταινιες τρομου πρεπει να πανε να κοιταχτουν
Ειδικα αν εχουν δει ολοκληρα και τους άρεσαν τα παρακάτω..
Naked blood, the loved ones, a Serbian film, frontiers, trouble every day..
Αν τα συνδυάσουμε ειδικά και με πρώτο ραντεβού με το άλλο φίλο..
μερικά που αξίζουν μαζι με κάποια αριστουργήματα..
A tale of two sisters
Audition
Tetsuo
Tokyo fist
The devils backbone
Eyes without a face
Diabolique
House
Kuroneko
Onibaba
Kwaidan
Repulsion
Rosemary baby
Clean shaven
Henry portrait of a serial killer
I saw the devil
The chaser
Possession (zulawski)
Old boy
Confessions
Battle royal
Martyrs
L interieur
Funny games (haneke)
Don't look now
Ring
Χαίρομαι που σε διασκεδάζω :joker:
Μην το δεις. Δεν έχω δει κάτι χειρότερο και να φανταστείς οτι το πέρασα στο fast forward. Τόση αρρώστια μου φέρνει τάσεις αυτοκτονίας, ειδικά όταν σκέφτομαι οτι προέρχεται απο "γείτονες" με κουλτούρα λίγο-πολύ ίδια με τη δική μας.
Σωστά. Δεν είναι δυνατόν να λείπει ο Ένοικος.
Χαίρομαι που σε διασκεδάζω :joker:
Χρόνια στο κουρμπέτι, έχω αποκτήσει κάποια κολλήματα.
Kι εγω χαιρομαι, που με διασκεδαζεις.
Μην το δεις. Δεν έχω δει κάτι χειρότερο και να φανταστείς οτι το πέρασα στο fast forward. Τόση αρρώστια μου φέρνει τάσεις αυτοκτονίας, ειδικά όταν σκέφτομαι οτι προέρχεται απο "γείτονες" με κουλτούρα λίγο-πολύ ίδια με τη δική μας.
Εχω τοσες πολλες στη σειρα να δω, που δεν προβλεπεται καθολου συντομα...
Σωστά. Δεν είναι δυνατόν να λείπει ο Ένοικος.
:2thumb22sup::2thumb22sup::2thumb22sup:
Στη λίστα του auteur θα έπρεπε να είναι το γαλλικό Livide, ίσως και το Ils.
BTW, ακόμα δεν τόλμησα να ξαναδώ το Funny Games...
Υπάρχουν διεστραμμένα splatter με αυτοσκοπό την διαστροφή, αλλα και καποια (λίγα) όπου η χρήση splatter ειναι απλα ενα εκφραστικο μέσο όπου εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Η γίνεται με τόση μαεστρία όπου το βλέπεις, θελεις να φύγεις μακριά, αλλα κατι σε κρατάει.. και ψάχνεις να ανακαλύψεις τι ειναι αυτό.. Αυτογνωσία, πρωτόγονα αισθήματα..
Ετσι ειναι. Απλως μετα διιστανται οι αποψεις για το ποιο ανηκει σε ποια κατηγορια. Το Martyrs ας πουμε
(χωρις να το εχω δει) μου φαινεται οτι ανηκει στην πρωτη κατηγορια, σε αντιθεση πχ με τα εργα του Miike.
Ο del toros όπως και κάθε σκηνοθέτης, κρίνεται για την συγκεκριμένη ταινία και όχι για το σύνολο του έργου του, όπου μπορεί, να εχει και καλές ταινίες. Το the devils δεν ειναι αριστούργημα αλλα ειναι μια πολυ καλή ταινία του. Επίσης δεν τον έβρισα τον tel toro, ανέφερα οτι δεν ειναι κατάλληλος, οχι τουλαχιςτον όσο κάποιοι άλλοι μιας και έδωσε βάση ΜΟΝΟ στα εφέ.. Και το οπτικοακουστικό αποτέλεσμα ηταν για την βάση.. αλλα ταινία Hollywood ειναι οπότε..οι συμβάσεις και ο συντηρητιςμος ειναι σχεδόν δεδομένα. Υπάρχουν ομως τύποι όπως ο Nolan και Anderson που ξεχωρίζουν..
Τους θεωρω αμφοτερους υπερεκτιμημενους. Ειδικα ο Νολαν μονο με το 2ο Μπατμαν με εξεπληξε πολυ θετικα
και ακομα και αυτο το χαλασε λιγο στο τελος κανοντας το Μπατμαν μεσσιανικη φιγουρα που παιρνει στις πλατες του τις αμαρτιες των αλλων. Για ολες τις υπολοιπες ταινιες του εχω σοβαρες επιφυλαξεις.
Οι ταινίες που ανέφερα ειναι πρόχειρες και χώρις δεύτερη σκέψη... λογικό να υπάρχουν ελλείψεις κτλ ιςως δεν ειναι οι καλύτερες που εχω δει, απλα οι πρώτες που μου ήρθαν στο μυαλό.
Οι τελευταίες φυσικά δεν ειναι θρίλερ, αλλα έχουν ενα twist γιαυτο και τα ανέφερα..
Από όλα αυτά που έγραψες συγκρατω το The enemy, to dog bite dog (2006) και τα ισπανικά που καλο ειναι να αναφέρεις εδω..
Μη με κανεις, και πάω να κοιτάχτω πρώτος
