Το ανέκδοτο της ημέρας

Χαλαρώστε... Το ανέκδοτο είναι παλαιότερο και από τον κόσμο... Στις προηγούμενες εκδόσεις αναφερόταν σε πλούσιους και φτωχούς, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, κτλ.

Η κατηγοριοποίηση είναι εγγενές χαρακτηριστικό της κοινωνίας...

Στάλθηκε από το Le X820 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
Έ όχι και θλίψη ρε παιδιά, γιατί έγραψα ΟΝΝΕΔίτισα στο ανέκδοτο...
Σήμερα έχει για αναρχικούς, να γελάσει λίγο το χειλάκι σας! :)


Δύο αναρχικοί παίζουν σκάκι ώσπου ξαφνικά ο ένας κάνει τη μαγική κίνηση...
-Ματ!
-Ντου ρε!


-Τι κάνει ένας αναρχικός μέσα σε μια λάμπα;
-ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ!


-Πόσοι αναρχικοί χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
-Κανένας, δεν φταίει η λάμπα φταίει το σύστημα!
 
Δημοκηδής said:
Χαλαρώστε... Το ανέκδοτο είναι παλαιότερο και από τον κόσμο... Στις προηγούμενες εκδόσεις αναφερόταν σε πλούσιους και φτωχούς, ΠΑΣΟΚ και ΚΚΕ, κτλ.

Η κατηγοριοποίηση είναι εγγενές χαρακτηριστικό της κοινωνίας...
Click to expand...

Δεν έχεις άδικο, αλλά θα ήταν μάλλον καλύτερη μια κατηγοριοποίηση στη βάση του "τίμιος" και "λαμόγιο". Αυτά με τις "καλές" και τις "κακές" ιδεολογίες θα τα βρούμε μπροστά μας κάποτε.

Για την ιστορία, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που γνωρίζω με χόμπυ τα πολυτελή ξενοδοχεία, δαχτυλίδια, αυτοκίνητα κλπ ήταν προ κρίσης Πασόκοι που μετά τη σφαλιάρα το γύρισαν σε Συριζαίους.

Δεν το γράφω αυτό για να αθωώσω τους ΝΔκράτες αντίστοιχους (που προφανώς υπάρχουν με το κιλό), απλά ως επιχείρημα για το πόσο αφελής είναι ο "ιδεολογικός" διαχωρισμός.
 
Απάντηση: Re: Το ανέκδοτο της ημέρας

Maestro said:
Δεν έχεις άδικο, αλλά θα ήταν μάλλον καλύτερη μια κατηγοριοποίηση στη βάση του "τίμιος" και "απατεώνας". Αυτά με τις "καλές" και τις "κακές" ιδεολογίες θα τα βρούμε μπροστά μας κάποτε.

Για την ιστορία, η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που γνωρίζω με χόμπυ τα πολυτελή ξενοδοχεία, δαχτυλίδια, αυτοκίνητα κλπ ήταν προ κρίσης Πασόκοι που μετά τη σφαλιάρα το γύρισαν σε Συριζαίους.

Δεν το γράφω αυτό για να αθωώσω τους ΝΔκράτες αντίστοιχους, απλά ως επιχείρημα για το πόσο αφελής είναι ο "ιδεολογικός" διαχωρισμός.
Click to expand...

Μα και εδώ στα ανέκδοτα θα κάνουμε αντιπαράθεση; Το ανέκδοτο που ήξερα, έλεγε για πλούσιους και κομμουνιστές, το άλλαξα εγώ ως προς τη σημερινή αντιπαράθεση για να σπάσουμε πλάκα. Ημαρτον! ;)
Μπορεί κάποιος να είναι φερέφωνο του Σκάι και διακοπές να κάνει με κιθάρες και μπάφους σε εναλλακτικό νησί, και εργατοπατέρες να πηγαίνουν σε κανένα ακριβό σαλέ... προδίδουν την πάλη των τάξεων όταν το κάνουν.
Ελπίζω εδώ να γελάμε μόνο και ίσως κάποιος διαχειριστής να αφαιρέσει τα μυνήματά μας που είναι εκτός θέματος, ή να τα μεταφέρει αλλού να συνεχίσουμε τον "τσακωμό"
 
Re: Απάντηση: Re: Το ανέκδοτο της ημέρας

andre74 said:
Μα και εδώ στα ανέκδοτα θα κάνουμε αντιπαράθεση; Το ανέκδοτο που ήξερα, έλεγε για πλούσιους και κομμουνιστές, το άλλαξα εγώ ως προς τη σημερινή αντιπαράθεση για να σπάσουμε πλάκα. Ημαρτον! ;)
Μπορεί κάποιος να είναι φερέφωνο του Σκάι και διακοπές να κάνει με κιθάρες και μπάφους σε εναλλακτικό νησί, και εργατοπατέρες να πηγαίνουν σε κανένα ακριβό σαλέ... προδίδουν την πάλη των τάξεων όταν το κάνουν.
Ελπίζω εδώ να γελάμε μόνο και ίσως κάποιος διαχειριστής να αφαιρέσει τα μυνήματά μας που είναι εκτός θέματος, ή να τα μεταφέρει αλλού να συνεχίσουμε τον "τσακωμό"
Click to expand...

Έχεις δίκιο, σε πήρα απ'τα μούτρα, μάλλον ήμουν υπερβολικός. Χτύπησες νεύρο, αλλά προφανώς άθελά σου.

Δεν τσακωνόμαι πάντως. Απλά το συγκεκριμένο θέμα ειλικρινά το θεωρώ μάστιγα στη χώρα. Ένας εμφύλιος που δεν τελείωσε ποτέ και καθορίζει 70 χρόνια μετά τη μοίρα όχι μόνο τη δικιά μου αλλά μάλλον και των παιδιών μου.
 
Aυτό μου θύμισε το παλιό καλό με τον δεξιό και τον γορίλα. Οι περισσότεροι θα το ξέρουν.
Ο κόσμος επισκέπτεται ένα τσίρκο που έχει όμως έναν ιδιαίτερα οξύθυμο γορίλα. Οπως συνήθως, τα πράγματα πάνε στραβά, ο γορίλας σπάει το κλουβί, ελευθερώνεται κι ο κόσμος τρέχει πανικόβλητος να σωθεί.
Σε κάποια στιγμή, ο γορίλας έχει στριμώξει σε ένα αδιέξοδο μια κοπέλα που ουρλιάζει πανικόβλητη για βοήθεια αλλά κανείς δεν τολμάει να πλησιάσει να την βοηθήσει κι όλοι κρατούν την αναπνοή τους περιμένοντας να συμβεί το μοιραίο. Ξαφνικά, απο το πουθενά, πετάγεται ένας νεαρός και μπαίνει ανάμεσα στον γορίλα και στην κοπέλα κρτώντας ένα σουγιαδάκι. Δίνει μάχη με τον γορίλα και μετά απο αρκετή ώρα καταφέρνει τελικά να τον σκοτώσει. Καταματωμένος και εξαντλημένος κι αυτός ξαπλώνει στο έδαφος, στην αγκαλιά της κοπέλας, την ώρα που φθάνουν οι δημοσιογράφοι κι αρχίζουν να τον βομβαρδίζουν με επαίνους κι ερωτήσεις. Ο πιό επίμονος, αυτός της Αυγής, του λέει οτι για να κάνει κάτι τόσο γενναίο και αλτρουιστικό πρέπει να είναι δικός τους, παιδί της Αριστεράς και του ριζοσπαστικού μετώπου. Ο νεαρός τον κοιτάει ζαλισμένος και του λέει οτι κάνει λάθος, είναι δεξιός και δεν έχει σχέση με την Αριστερά.
Την επόμενη μέρα, η Αυγή κυκλοφορεί με τίτλο
"Ακροδεξιός προβοκάτορας αφαιρεί την τροφή και σφαγιάζει ανυπεράσπιστο Αφρικανό μετανάστη".
 
Πολιτικών ανεκδότων συνέχεια:



Στις ΗΠΑ και στην Σοβιετική Ένωση υπήρχε η ίδια ελευθερία λόγου. Μπορούσε κάποιος να πάει στον Ρίγκαν και να του πει «Ρίγκαν, δεν μου αρέσεις!».
Στην ΕΣΣΔ ίσχυε το ίδιο. Μπορούσε κάποιος να πάει στον Τσερνιένκο και να πει «Δεν μ' αρέσει ο Ρίγκαν!».


Σε αγώνα ταχύτητας 100 μέτρων, μεταξύ 2 αθλητών, ενός Αμερικανού κι ενός Σοβιετικού, νικητής βγαίνει ο Αμερικανός. Τα σοβιετικά ΜΜΕ, σπεύδουν αμέσως να μεταδώσουν την είδηση στη χώρα τους: «Η κατάταξη των δύο αθλητών έχει ως εξής: Ο Σοβιετικός δεύτερος και ο Αμερικανός προτελευταίος».


Στο προαύλιο ενός τρελοκομείου, ένας κομμουνιστής διαφωτιστής ανεβαίνει σε ένα σκαμνάκι και αρχίζει να προπαγανδίζει με πύρινους λόγους την σοσιαλιστική ουτοπία. Με το που τελειώνει, οι υπόλοιποι τρόφιμοι τον αποθεώνουν στο χειροκρότημα, εκτός από έναν, που καθόταν παραπέρα.
- Κι εσύ; Εσύ γιατί δε χειροκροτείς; τον ρωτάει με ένταση ο διαφωτιστής.
- Γιατί εγώ δεν είμαι τρελός, εγώ είμαι ο νοσοκόμος, αποκρίνεται εκείνος.


Στην Ανατολική Γερμανία βγαίνει το πρωί από την ανατολή ο ήλιος. Τον βλέπει ο Χόνεκερ και λέει:
- Καλημέρα, σύντροφε!
- Καλημέρα, λέει κι ο ήλιος.
Φτάνει μεσημέρι και ο ήλιος λάμπει ψηλά, στη μέση του ουρανού.
- Γεια σου, σύντροφε, λέει ο Χόνεκερ.
- Γεια σου, απαντά ο ήλιος.
Έρχεται και το βραδάκι και ο ήλιος αρχίζει να δύει. Τον βλέπει ο Χόνεκερ και λέει:
- Καλό βράδυ, σύντροφε!
-Δε μας χέζεις, εγώ τώρα είμαι στη Δύση!


- Ποιο είναι το παράδοξο φαινόμενο που παρατηρείται διεθνώς με τα κομμουνιστικά κόμματα, μετά την πτώση του Κομμουνισμού στην Σοβιετική Ένωση;
- Πρώτη φορά συμβαίνει να έχουν κλείσει τα κεντρικά και να λειτουργούν τα υποκαταστήματα!


Πώς λέγεται ο Μπομπ ο Μάστορας όταν φύγει από το ΚΚΕ και πάει στον Σύριζα;
- Μπομπ ο Πράκτορας.


Πόσες φορές μπορούσες να πεις ένα καλό ανέκδοτο στη Σοβιετική Ένωση;
- Τρεις: Μια φορά σε ένα φίλο, μια φορά στον ανακριτή και μια τρίτη στον συγκρατούμενο.


Διάλογος, μεταξύ φύλακα και κρατούμενου, σε σταλινικό γκούλαγκ:
- Πόσα χρόνια έφαγες ρε;
- 25.
- Γιατί; Τί έκανες;
- Τίποτα!
- Ψεύτη! Αν δεν κάνεις τίποτα, τρως μόνο 10 χρόνια!


Ένας Ανατολικογερμανός αστυνομικός ρωτά έναν άλλο:
- Τι πιστεύεις για το καθεστώς μας;
- Ότι κι εσύ.
- Χμμμ... Τότε είναι καθήκον μου να σε συλλάβω.


- Τί σκέφτεται ένας κομμουνιστής μπροστά στον καθρέφτη;
- Προσπαθεί να καταλάβει ποιος από τους δυο είναι ο χαφιές.
 
Είναι ένας αναρχικός και ένας μπάχαλος και πίνουν μπύρες στα εξάρχεια. Ξαφνικά γυρνάει ο μπάχαλος και λέει στον αναρχικό:
- Ρε συ πάμε να πετάξουμε κανένα μπουκάλι;
-Πάμε αλλά που θα το πετάξουμε;
-Ωχ , μωρέ αναρχικέ , σιγά να μην κάνουμε και συνέλευση τώρα...


Ένας νεαρός αναρχικός περνάει το δρόμο έξω από τα γραφεία του ΚΚΕ. Ξαφνικά τον χτυπάει ένα αμάξι. Έντρομοι οι ΚΚΕδες που τον βλέπουν καλούν ασθενοφόρο και τρέχουν προς το δρόμο για να βοηθήσουν. Ο αναρχικός όμως αργοπεθαίνει και οι ΚΚΕδες που το βλέπουν του λένε αν θέλει να του εκπληρώσουν την τελευταία του επιθυμία…
- Θέλω να γραφτώ στην ΚΝΕ, τους λέει…
- Μα εσύ τόσο χρόνια ρε παιδάκι μου μας βρίζεις και τώρα θες να σε γράψουμε. Άσε που είναι και πολύ δύσκολο γιατί έχει γραφειοκρατία…
- Σας παρακαλώ ρε παιδία είναι η τελευταία μου επιθυμία…
Τι να κάνουν τύποι. Ανεβαίνουν πάνω στα γραφεία. Πείθουν τα στελέχη. Βάζουν κάτι γρήγορες υπογραφές και σφραγίδες και του πάνε το επίσημο έγγραφο για να γίνει μέλος της ΚΝΕ. Ο αναρχικός το υπογράφει ανακουφισμένος…
- Να σε ρωτήσω κάτι, του λέει ο ένας από τους ΚΚΕδες, γιατί ήταν αυτό η τελευταία σου επιθυμία. Μήπως είχες κανένα παππού κομουνιστή και στο είχε ζητήσει σα χάρη, μήπως θέλεις να ειδοποιήσουμε κανένα συγγενή σου για να χαρεί που ήλθες επιτέλους στο σωστό δρόμο. Αλλά πάλι τι σημασία έχει για εσένα αφού σε λίγο… θα πεθάνεις
- Δεν πειράζει… Ένας ΚΝΙΤΙΣ λιγότερος!


αν ο Ιησους ηταν ο πρώτος αναρχικός, τότε ο Ιούδας ήταν ο πρώτος κνίτης.


πεθαινει ο Λενιν και παει στην κολαση
Εκει ομως οργανωνει τους κολασμενους σε συνδικατα και γινεται η επανασταση.Ο διαβολος βλεποντας ποσο σκουρα ειναι τα πραγματα παιρνει τον θεο τηλεφωνο και του λεει πως τα εχει βρει σκουρα με τον λενιν και του ζηταει να τον παρει πανω στον παραδεισο ωστε να απαλλαχθει.Ετσι ο θεος τον παιρνει και ο Λενιν παει στον παραδεισο
Περναει ενας μηνας και λεει ο διαβολος "ας παρω τον θεο ενα τηλεφωνο να δω τι εκανε με αυτον τον λενιν"
-Ελα ,θεε,σε πηρα να δω πως παει εκει πανω
-Πρωτον δεν υπαρχει θεος και δευτερον θα με αποκαλεις συντοφο



-Πόσοι αναρχικοί χρειάζονται να αλλάξουν μια λάμπα?
-Κανένας,γιατί δεν φταίει η λάμπα,φταίει το σύστημα!

-Πόσοι κνίτες χρειάζονται να αλλάξουν μια λάμπα?
-Η λάμπα είναι ιμπεριαλιστικός πράκτορας και πρέπει να σπαστεί!

-Πόσοι Τροτσκιστές χρειάζονται για να αλλάξει μια λάμπα?
-Ένας,γιατί από τους δύο και μετά υπάρχει διάσπαση!

-Πόσοι αναρχικοί χρειάζονται να αλλάξουν μια λάμπα?
-Χρειάζονται 101. Ένας να αλλάζει τη λάμπα, 99 για αλληλεγύη και ένας για να κάνει κριτική.

ποσοι σταλινες χρειαζονται για να αλλαξουν μια λαμπα;
-επτα. ενας για να την αλλαξει, ενας για να τον κατηγορησει ως ρεβιζιονιστη και 5 για το εκτελεστικο αποσπασμα που θα τον στειλει.

ποσοι ντετερμινιστες χρειαζονται για ν αλλαξουν μια λαμπα;
-κανεις, η λαμπα αναποφευκτα εξ αιτιας των εσωτερικων της αντιθεσεων θα οδηγηθει στην αλλαγη του εαυτου της.


Ποσοι Συνασπισμενοι χρειαζονται για να αλλαξουν μια λαμπα?
1. Τι αλλαγη? Η λάμπα πρεπει να σπαστει. Αλλα πως θα γίνει? Μηπως να φωναξουμε καναν Αλφακαπιτη για βοηθεια..
2. Το θεμα δεν ειναι να σπαστει. Απλα χρειαζομαστε μια αλλη, εναλλακτικη αντι- λαμπα που ειναι εφικτη.
3. Δεν πρεπει ουτε να τη σπασουμε ουτε να την καταδικασουμε, μπορουμε να διαφωνησουμε δημοσια μαζι της
4. Συντροφοι, η λαμπα ειναι ωραιοτατη και θα την παρω για το γραφειο μου στο νεο μου υπουργειο.



ποσοι αναρχικοι χρειαζονται για να βιδωσουν μια λαμπα?
κανεις,η λαμπα θα αναψει μονη της μολις αποκτησει ταξικη συνειδηση



ΚΑΙ ΤΟ ΚΛΑΣΣΙΚΟ:

Ένα δωδεκάχρονο παιδάκι βλέποντας τις ειδήσεις ρωτάει τον μπαμπά του:
- Μπαμπά, τι είναι η πολιτική;
Ο πατέρας, που είναι φανερά ικανοποιημένος που ο γιος του δείχνει σημάδια ωρίμανσης, του απαντάει με ένα παράδειγμα:
- Κοίταξε παιδί μου... Μια χώρα είναι σαν μια οικογένεια. Πάρε για παράδειγμα τη δική μας.
Η μαμά, είναι σαν την κυβέρνηση, κανονίζει τα πάντα μέσα στο σπίτι.
Εγώ, ο πατέρας, είμαι σαν το μεγάλο κεφάλαιο, στηρίζω την οικονομία του σπιτιού.
Η υπηρέτρια, είναι σαν την εργατική τάξη, κάνει όλες τις εργασίες που πρέπει να γίνουν.
Εσύ, είσαι η κοινή γνώμη που παρατηρεί τα όσα συμβαίνουν γύρω της.
Τέλος, το μωρό που έχουμε σπίτι συμβολίζει το μέλλoν της χώρας.
Σκέψου τα όλα αυτά το βράδυ, και αύριο θα συζητήσουμε για τα συμπεράσματα που έβγαλες, εντάξει;
- Εντάξει μπαμπά, απαντάει ο μικρός, και σκεφτικός πηγαίνει στο κρεβάτι του.
Στη διάρκεια της νύχτας και ενώ σκεφτόταν τα σοφά λόγια του πατέρα, ακούει κλάματα από την κούνια του μωρού. Σηκώνεται πάνω, πλησιάζει την κούνια και βλέπει ότι το μωρό έχει λερωθεί... Πηγαίνει στην κρεβατοκάμαρα να το πει στην μητέρα του, ανοίγει την πόρτα και βλέπει μόνο τη μητέρα του στο κρεβάτι να κοιμάται. Ο πατέρας άφαντος! Τον πιάνει πανικός! Από την μισάνοιχτη πόρτα του δωματίου υπηρεσίας, ακούει ύποπτους θορύβους...πλησιάζει, κοιτάει και βλέπει τον πατέρα του με την υπηρέτρια στα τέσσερα! Κάγκελο ο πιτσιρίκος!!!
- "Τι να κάνω;", σκέφτεται, "να ξυπνήσω την μαμά; θα δει τον μπαμπά με την υπηρέτρια, να διακόψω τον μπαμπά; ντρέπομαι, και ποιος θα αλλάξει το μωρό;;;, εγώ δεν ξέρω να το κάνω..."
Αποφασίζει, λοιπόν να κάνει την πάπια και πάει για ύπνο. Το επόμενο μεσημέρι, μετά το φαγητό, λέει ο πατέρας στον γιο:
- Λοιπόν; Σκέφτηκες αυτά που σου είπα εχθές;
- Ναι πατέρα, τα σκέφτηκα.
- Και τι συμπέρασμα έβγαλες;
- Όταν η κυβέρνηση κοιμάται,
το μεγάλο κεφάλαιο πηδάει την εργατική τάξη,
η κοινή γνώμη αδιαφορεί,
και το μέλλον της χώρας είναι βυθισμένο στα σκατά!!
 
Αφού μπήκαμε στο mode αυτό, ας πω και ένα που άκουσα από Πολωνό.

Αρχές δεκαετίας του 80 το Πολωνικό Υπουργείο Παιδείας προκηρύσσει διαγωνισμό για όλους τους Πολωνούς μαθητές στην Έκθεση.

Θέμα : "Η οικοδόμηση του Σοσιαλισμού μέσα από το νέο Πενταετές Πρόγραμμα"

Τα βραβεία είναι 2

Πρώτο βραβείο : Ταξίδι στη Μόσχα διάρκειας μιας εβδομάδας

Δεύτερο βραβείο : Ταξίδι στη Μόσχα διάρκειας δύο εβδομάδων
 
Re: Απάντηση: Το ανέκδοτο της ημέρας

Έκτωρ Κατσίκης said:
Αφού μπήκαμε στο mode αυτό, ας πω και ένα που άκουσα από Πολωνό.

Αρχές δεκαετίας του 80 το Πολωνικό Υπουργείο Παιδείας προκηρύσσει διαγωνισμό για όλους τους Πολωνούς μαθητές στην Έκθεση.

Θέμα : "Η οικοδόμηση του Σοσιαλισμού μέσα από το νέο Πενταετές Πρόγραμμα"

Τα βραβεία είναι 2

Πρώτο βραβείο : Ταξίδι στη Μόσχα διάρκειας μιας εβδομάδας

Δεύτερο βραβείο : Ταξίδι στη Μόσχα διάρκειας δύο εβδομάδων
Click to expand...

Χαχαχαχα!Ο ορισμός του φλεγματικού χιούμορ!
 
Δεν είναι ανέκδοτο, αλλά, έχω πεθάνει στα γέλια!!


Wife’s Diary:

Tonight, I thought my husband was acting weird. We had made plans to meet at a nice restaurant for dinner. I was shopping with my friends all day long, so I thought he was upset at the fact that I was a bit late, but he made no comment on it. Conversation wasn’t flowing, so I suggested that we go somewhere quiet so we could talk. He agreed, but he didn’t say much.

I asked him what was wrong; He said, ‛Nothing..’ I asked him if it was my fault that he was upset. He said he wasn’t upset, that it had nothing to do with me, and not to worry about it. On the way home, I told him that I
loved him. He smiled slightly, and kept driving. I can’t explain his behavior. I don’t know why he didn’t say, ‛I love you, too.’

When we got home, I felt as if I had lost him completely, as if he wanted nothing to do with me anymore. He just sat there quietly, and watched TV. He continued to seem distant and absent. Finally, with silence all around
us, I decided to go to bed. About 15 minutes later, he came to bed. But I still felt that he was distracted, and his thoughts were somewhere else.Surprisingly he responded to my carress and we made love. He fell asleep; I cried. I don’t know what to do. I’m almost sure that his thoughts are with someone else. My life is a disaster.

Husband’s Diary:

Missed a two-foot putt...who the hell misses a two-foot putt ? Oh well...got laid at least.



hAED36A96
 
Top Bottom