Ωραίο όνομα το Λάκι. Αλλά γιατί στο μέλλον; Από τώρα ξεκίνα.... Αν αργήσεις κι άλλο, θα μου θυμίσεις τον σκύλο που είχα πριν από χρόνια και που όταν ήταν μικρός νόμιζε ότι το όνομά του ήταν Φαΐ

το "μικρούλης" μου βγαίνει προς το παρόν γιατί σε σχέση με τους άλλους είναι πολύ μινιόν ακόμα.. αλλά τσαμπουκάς ο άτιμος!
να δεις πως πηδάει πάνω στον μαύρο Σπότυ για να του κάνει παιχνίδια.. 6kg γάτος και κάποια στιγμή ανεβαίνει όπου μπορεί για να βρει ησυχία αφού ο Lucky είναι μικρός ακόμα και δεν μπορεί να ακολουθήσει..
στον Τάμπυ δεν κάνει μαγκιές παρά το πιο "μαζεμένο" μέγεθός του (4,5kg).. μια ματιά του ρίχνει ο Τάμπυ και λουφάζει ο μικρούλης...

στο φαγητό όμως του χώνεται κανονικά!
του το παίρνει μέσα από το στόμα και ο Τάμπυ τον αφήνει! παράξενα πράγματα (πλάσματα)... λες και είναι γονιός του.
ίσως γιατί οι μεγάλοι έχουν ξεχάσει τι σημαίνει πείνα και δεν τους ενδιαφέρει να χάσουν κάποια νόστιμη μπουκιά.. ξέρουν ότι σύντομα θα έρθει κι'άλλη;;;
Κατά τα άλλα, σύμφωνα με τις ενδελεχείς πολύχρονες μελέτες μου, σε ένα σπίτι πρέπει να υπάρχουν 2 γατιά. Το 1 είναι πολύ λίγο, αλλά το 3 είναι όντως υπερβολή, είτε στενόχωρο τριάρι έχεις είτε άνετο πεντάρι. Αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς αυτά δεν τα ελέγχεις εσύ, αν είναι Λάκι κι έχει την τύχη και πέσει στον δρόμο σου, δεν μπορείς να κάνεις κάτι...
Αμ δεν έπεσε στον δικό μου δρόμο... η φίλη μας που μένει από κάτω με την μάνα της τον βρήκε στην εξώπορτα της αυλής και τον ανέβασε σε μας...
έχει 3 γατιά (2 θηλυκά και έναν αρσενικό , όλα αδέσποτα) και "έπρεπε" να κάνει και τα δικά μας 3

τώρα θα κατέβω να ρίξω στο αρσενικό τους (Ερμής στο όνομα) σταγόνες με αντιβίωση στα μάτια γιατί στις κυράδες του δεν κάθεται με τίποτα!
μόνο εμένα αφήνει να του κάνω "γιατροσόφια".
αντίθετα με τα θηλυκά τους δεν έχω τόσο καλή σχέση.. η μία γουστάρει να την χαϊδεύω αλλά μέχρι εκεί, η άλλη δεν με αφήνει να την πλησιάσω κάτω από το ένα μέτρο.
και τα νύχια στα θηλυκά αν και κοντύτερα, είναι πολύ πιο αιχμηρά -το έχω νιώσει από 1ο χέρι!
Άσχετο. Τα ηχεία δεν τους κεντρίζουν το ενδιαφέρον; Αυτά είναι τα επικίνδυνα. Καλώδια κτλ. δεν θα πειράξουν, αλλά οι σίτες των ηχείων είναι κίνδυνος-θάνατος. Όταν έψαχνα για ηχεία, μέσα σε όλες τις παραμέτρους του «ιδανικού» ηχείου για το σπίτι μου ήταν και ότι η σίτα δεν έπρεπε να κατεβαίνει μέχρι κάτω κάτω, ώστε να μην τους χτυπάει με τη μία στο μάτι.
κοίτα τώρα πως έχουν τα πράγματα με τα δικά μου γατιά, χωρίς χιούμορ...
ο Τάμπυ που τον βρήκαμε μικρούλη και άρρωστο πριν κοντά 5 χρόνια , ποτέ δεν έδειξε ενδιαφέρον για καλώδια και ηχεία..
2 μήνες αργότερα βρήκα τον Σπότυ σε βάρδια έξω από την Ελευσίνα.. αυτός μάσησε και έκοψε κάποια λεπτά καλώδια όταν ήταν ακόμα μικρός.. πέρασα μερικά καλώδια με πιπέρι κάποια άλλα με βαζελίνη και το φαινόμενο σταμάτησε.
ο μικρούλης Lucky δεν βλέπω να δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.. μια φορά τον είδα να βάζει στο στόμα του το καλώδιο φόρτισης του λάπτοπ αλλά δεν είδα να το δαγκώνει.. μάλλον δεν του άρεσε.. άρα είναι "μύθος" η αγάπη των γατιών στα καλώδια και ίσως κάποια να δείχνουν ενδιαφέρον, κάποια άλλα όχι.
για τα ηχεία και τα πανιά τους ποτέ δεν έδειξε ενδιαφέρον κανένα!
"τρίβουν" / ακονίζουν νύχια στα χαλιά, στον καναπέ, στο scratch point.. όχι στα ηχεία.
κανένα ηχείο μου δεν έχει το παραμικρό σημάδι από αυτά.
αυτό που υποφέρει πραγματικά από τον μικρούλη αλλά και από τους άλλους όταν ήταν μικροί, είναι οι κουρτίνες.
κάτι που δεν με ενδιαφέρει.. ας τις κάνει φέτες...

η Σία φρικάρει λίγο και τρέχει να τον κατεβάσει όταν τον δει, αλλά η αγάπη για τα ζωάκια υπερισχύει και δεν γκρινιάζει.. εγώ απλά τον χαζεύω να κάνει τις μλκίες του, όπως καλή ώρα τώρα που γράφω το πόστ...
δώσε ρέστα μικρούλη!!!
εμένα να αφήσεις στην ησυχία μου να πιω κανα καφέ και να κάνω κανα τσιγάρο...
