Εγώ πάλι εξακολουθώ να αγαπώ το φιλμ. Που και που τραβάω κανένα φιλμάκι.
Η ιδέα της μη προεπισκόπησης δεν με απασχολεί. Πάντα μελετούσα προσεκτικά το κάδρο μου αλλά και την έκθεση. Βέβαια είχα φροντίσει να εξασκηθώ καλά όταν πρωτοξεκίνησα να ασχολούμαι με το φιλμ. Είχα μάθει απ έξω όλους τους βασικούς συνδιασμούς ανάλογα τις φωτιστικές συνθήκες αλλά και τα +1 stop όπου απαιτούνταν. Οι παλιότεροι θα θυμούνται και θα καταλαβαίνουν. Έχω δουλέψει με kiev με διπλό είδωλο εστίασης, και κυψέλες φωτομέτρησης εκτός φακού.
Στο κομμάτι της έκθεσης με έχει βοηθήσει η παραπάνω εμπειρία και επεμβαίνω ανάλογα όποτε απαιτείται. Το ίδιο και με το καδράρισμα.
Τα παραπάνω που γράφω βέβαια τα παραθέτω σαν εμπειρία προσωπική και όχι σαν κανόνα. Σίγουρα η τεχνολογία μας έχει λύσει τα χέρια αλλά πρέπει να ξέρουμε και λίγα πράγματα παραπάνω.
Με το φίλμ μάθαμε την αξία του κλικ και προσέχαμε πάντα το κάδρο, τον ορίζοντα και την έκθεση.
Τώρα με την ελαστικότητα των αρχείων raw η έκθεση διορθώνεται. Αλλά τα κάδρα δύσκολα. Η ευκολία της ψηφιακής μας έχει κάνει να πατάμε το κουμπί πιο εύκομα και επιπόλαια.
Σίγουρα η λύση δεν είναι να σχοληθούμε με το φιλμ για να μάθουμε, αλλά μόνο η εξάσκηση και η προσχή
Όμως είναι μία ωραία και ενδιαφέρουσα εμπειρία για όποιον θέλει να ασχοληθεί.
Δεν βλέπω τον λόγο να πρέπει να θεωρείται πισωγύρισμα. Όλα έχουν την μαγεία τους.
Πισωγύρισμα είναι να έχουμε όλη την τεχνολογλια στα χέρια μας και να καταλήγουμε με στραβούς ορίζοντες, χρωματικές εκτροπές που σου βγάζουν το μάτι και ένα σωρό άλλα που λύνονται με ένα κλικ και λλιγη προσοχή.
