Απάντηση: Re: Απάντηση: whole lotta...reunion
BBC Sessions - ολόκληρο. πολύ καλή σύνοψη, ηλεκτρισμένες εκτελέσεις: μέγκλα!
Κώστα ντρέπομαι :blush: που δηλώνω οπαδός των Zeppelin και είχα προσπεράσει αβασάνιστα αυτό τον δίσκο :damnyou: Πιάστηκα κορόϊδο..
Αλλά να, ξέρεις πως είναι. Κάποια στιγμή λές "τάχω ακούσει όλα", όχι άλλο κάρβουνο με επανεκδόσεις και τα τοιαύτα.
Εδώ όμως έχουμε να κάνουμε με μιά εξαιρετική δουλειά από όλες τις απόψεις.
Μια
live διάσταση του γκρούπ που δεν είχε εμφανιστεί πουθενά σε επίσημη δισκογραφία
με αυτόν τον τρόπο που εμφανίζεται εδώ.
Τα είδα όλα
στην κυριολεξία.
Χωρίς κιλοβατικούς ενισχυτές, χωρίς overdubs στα φωνητικά και τις κιθάρες, χωρίς παραφουσκωμένες παραγωγές, το αποτέλεσμα είναι το πως θάπρεπε να ηχεί αυτό το μουσικό ιδίωμα που συνηθήσαμε να λέμε ρόκ.
Άμεσο, δυναμικό, ανθρώπινο, γήινο. Το Αερόστατο είναι προσγειωμένο...
Μπάσο και κιθάρα με τους ενισχυτές τους, τα τύμπανα και η φωνή.
Εδώ έχουμε τους Led Zeppelin σε "σμικρυνση", σε σχέση με την εικόνα που "πουλούσαν". Αυτό έχει να κάνει μόνο με την προσαρμογή του ήχου τους σε συνθήκες μικρού ακροατηρίου, και όχι με την απίστευτη ενέργεια που αναδίδεται απο τη μουσική τους, το παίξιμο και την παρουσία τους. Μου φάνηκαν πιό μεγάλοι και καλύτεροι απο ποτέ. Κρίμα που αυτός ο δίσκος δεν κυκλοφόρησε στην εποχή του (ή περίπου), αλλά πάλι καλά που βγήκε έστω και αργά, ντοκουμέντο πραγματικό μιας "άλλης" ηχητικής ταυτότητας του γκρούπ, απαραίτητο και καθοριστικό για να σχηματίσει κανείς ολοκληρωμένη εικόνα του πόσο μεγάλοι παιχταράδες ήσαν και ποιά ήταν η ουσία της μουσικής τους συνεισφοράς.
Τα τραγούδια ακούγονται όλα μονορούφι (μερικά παιγμένα και απο δύο φορές σε άλλο take)
Ακουσα ακόμη και το Stairway (πολύ ωραία εκτέλεση) μετά απο πολύ καιρό αλλά και το medley- έκπληξη του Whole lotta.
Πακέτο χορταστικό με γκάζια, μπαλάντες, ηλεκτρικά μπλούζ, διασκευές -εκπληξη και άλλα πολλά.
Ήχητικά φαίνεται να έχει γίνει καλή δουλειά και ο δίσκος πέρα απο την ανάδειξη της μουσικής, αποκαλύπτει λεπτομέρειες του χώρου της ηχογράφησης και της τεχνικής των μουσικών. Ξέρετε, ο συντονισμός της σουρντίνας στο ταμπούρο την ώρα της εισαγωγής του μπάσου, το hum απο μαγνήτες-λάμπες σε κάποιες παύσεις, η αμεσότητα των τυμπάνων, οι θέση και ο τρόπος κτυπήματος της πένας στίς χορδές, οι ανάσες και η καταπληκτική φόρμα της φωνής. Κάτι τέτοια δηλαδή που αρέσουν και στον chief
Όσοι γουστάρουν Zep και δεν τόχουν, να κοιτάξουν να το βρούν.
Σε όσους γνώριζαν την ύπαρξή του και με είχαν αφήσει στο σκοτάδι, θα το σκεφτώ αν τους το συγχωρήσω
- τυχαίνει υπο τις κατάλληλες προϋποθέσεις :ernaehrung004: να ρίχνουμε καμμιά ματιά και προς τα αγαπημένα Πηδαλιοχούμενα :guitarist: για μια σύντομη, τόση δά βολτίτσα, πίσω στις μέρες της Μεγάλης Γιορτής :firstprize:
opcorn:
