Τον κορμό που αφήνουμε να στεγνώσει, πρέπει ντε και καλά να τον έχουμε κάνει σανιδάκια πρώτα ή γίνεται και με ολόκληρο το κομμάτι; Ρωτάω για κάτι λεπτά κομμάτια κορμού ~15εκ διάμετρο που κάνω για πρώτη φορά δοκιμή, να δω πως θα βγει.
Ξυλεία...
- Thread starter Νικος Πετειναρακης
- Start date
Έκοψα ένα δεντράκι με διάμετρο κορμού περίπου 15εκ, δεν ξέρω τι δέντρο είναι αλλά μου φάνηκαν ενδιαφέροντα τα χρώματα/νερά και είπα να δοκιμάσω να το κάνω ξυλεία. Σαν πρώτο βήμα, έχω κόψει τον κορμό σε δύο κομμάτια ίσια μήκους 1,5 μέτρο, έβαλα ξυλόκολα στα σημεία που κόπηκε και σκοπεύω να τα αφήσω έτσι στο υπόγειο για κάνα χρόνο να στεγνώσουν.
Από ότι βλέπω στο ιντερνετ, κανονικά πρέπει πρώτα να κόψεις τον κορμό σε σανιδάκια και μετά να τον αφήσεις να στεγνώσει. Η ερώτηση είναι αν θα καταφέρω τίποτα αποθηκεύοντας ολόκληρο τον κορμό, δεδομένου ότι είναι σχετικά λεπτός.
Δεν έχω τρόπο να τον κάνω σανιδάκια τώρα που είναι χλωρό το ξύλο - δεν έχω κορδέλα, και διάφορες άλλες πατέντες που βλέπω δεν νομίζω να τις καταφέρω. Όταν στεγνώσει, σκέφτομαι να το κόψω στο παγκοπρίονο, με ένα κατάλληλο αυτοσχέδιο οδηγό. Η όλη φάση είναι πιο πολύ για την χαρά, και αν όλα πάνε καλά να καταλήξω με μικρά πηχάκια - για κανονικές σανίδες είναι μικρός ο κορμός.
Όλο το κομμάτι, όπως είναι τα δύο μικρά στη φωτογραφία.
Αν είναι πολύ χλωρό το ξύλο μπορείς να αφήσεις και μια πολύ μικρή τρυπούλα για να αναπνέει.
Αν είναι πολύ χλωρό το ξύλο μπορείς να αφήσεις και μια πολύ μικρή τρυπούλα για να αναπνέει.
Καλα εχεις κανει και εγω το ιδιο κανω και περιμενω 1-2 χρονια να στεγνωσουν τα κορμουδακια πριν τα κανω σανιδες. Μετραω την υγρασια με υγρασιομετρο. Απο την αλλη, εχω κανει φετες χλωρο ξυλο -οξια/λεμονια- αλλα εχει σκισει κατα την διαρκεια του στεγνωματος. Δεν ειναι σιγουρος για την διαδικασια που ακολουθειται οταν τεμαχιζεις το ξυλο ενω ειναι χλωρο. Δεν ειμαι σιγουρος ουτε για την ορθοτητα του εγχειρηματος.
Παντως κατι που δουλευει, δεν αλλαζει. Η ξυλοκολλα στα ακρα κανει αποδεδειγμενα δουλεια καθως δεν αφηνει την υγρασια να φυγει απο τα ακρα και να ραγισει το ξυλο, αλλα εξατμιζεται αργα απο τον κορμο.
Συνάδελφοι, θέλω να κόψω από αυτές τις τάβλες (που έχουν πάχος 2,5 cm) μικρα καδρονάκια πλάτους 2,5 εκατοστών και στη συνέχεια να τα κόψω τα καδρονακια σε κομματάκια τως 2,5 εκατοστών (θα γίνουν δηλαδή τελικά κύβοι με πλευρά 2,5 εκατοστών).
Προς ποια κατεύθυνση είναι σωστό να κόψω τις τάβλες για να βγάλω τα καδρονάκια; Την Α ή την Β;
Προς ποια κατεύθυνση είναι σωστό να κόψω τις τάβλες για να βγάλω τα καδρονάκια; Την Α ή την Β;
Με το radial φαλτσοπριονο αν είναι να κοπούν στο πλατος (χωράνε)
Αν χρειαστεί να κοπούν οι τάβλες κατά μήκος για να βγουν τα αρχικά καδρονάκια, τότε υπάρχει και το δισκοπρίονο (με οδηγό)
Αν χρειαστεί να κοπούν οι τάβλες κατά μήκος για να βγουν τα αρχικά καδρονάκια, τότε υπάρχει και το δισκοπρίονο (με οδηγό)
Last edited:
Μιχάλη ευχαριστώ. Οπότε έχω ελπίδες.
Πάντως η διαδικασία που από το ιντερνετ φαίνεται να είναι η στανταρ, είναι να κόβουν τον κορμό σε σανίδες - όχι σε στρογγυλές φέτες. Ίσως για να στεγνώσει το ξύλο πιο γρήγορα.
Εγώ θα ξεκινούσα με την Α. Δεν θα έμπλεκα με το δισκοπρίονο και τον οδηγό, επειδή το βλέπω δύσκολο να στα βγάλει όλα ολόισια.
Αν υπήρχε παγκοπρίονο, θα ξεκινούσα με την Β - από άποψη δηλαδή, δεν νομίζω να κάνει διαφορά πως θα ξεκινήσεις να κόβεις.
Λογικό είναι να στεγνώνει πιο γρήγορα το πιο λεπτό ξύλο.
Υπολόγισε οτι το ξύλο στεγνώνει με ρυθμό, περίπου, δύο με τρείς πόντους το χρόνο. Όσο πιο χοντρό λοιπόν τόσο πιο αργά στεγνώνει.
Υπολόγισε επίσης οτι το ξύλο σκίζεται από την καρδιά του. Μπορεί να φαίνεται οτι το σκίσιμο ξεκινάει σπό την περιφέρρια αλλά η καρδιά είναι αυτή που εκτονώνεται και το σκίζει, γι’αυτό και πολλοί την αποφεύγουν.
Υπολόγισε οτι το ξύλο στεγνώνει με ρυθμό, περίπου, δύο με τρείς πόντους το χρόνο. Όσο πιο χοντρό λοιπόν τόσο πιο αργά στεγνώνει.
Υπολόγισε επίσης οτι το ξύλο σκίζεται από την καρδιά του. Μπορεί να φαίνεται οτι το σκίσιμο ξεκινάει σπό την περιφέρρια αλλά η καρδιά είναι αυτή που εκτονώνεται και το σκίζει, γι’αυτό και πολλοί την αποφεύγουν.
Θα κοψεις το Β, γιατι εαν κοψεις την Α θα εχεις περισσοτερη φυρα
Εκτός απ’τη φύρα θα είναι και πολύ πιο γερό το καδρονάκι γιατί τα νερά του ξύλου θα είναι παράλληλα.
Nομιζω οτι θα κανει πολλα ξεφτια εαν τα κοψεις με το φαλτσοπριονο....εκτος και ενα βαζεις ταινια σε καθε κοπη....
Δισκοπριονο μικρο δεν εχεις...;
Κυβους θα κόψει όμως τελικά όποτε δεν έχει διαφορά.
Εφόσον δεν έχεις παγκοπριονο θα πας Α κ έπειτα Β όπα στο φαλτσοπριονο φίλε μου.
Κωστή όχι, δεν έχω άλλο δισκοπρίονο εκτος από το Makita (190mm)
Πάντως το φαλτσοπριονο με τον δίσκο που πηρα (τον multimaterial της Bosch) δεν κάνει ξέφτια, κόβει ωραία.
Ωραία, σας ευχαριστώ πολύ όλους
Θα κάνω δοκιμές και θα σας ενημερώσω
Πάντως το φαλτσοπριονο με τον δίσκο που πηρα (τον multimaterial της Bosch) δεν κάνει ξέφτια, κόβει ωραία.
Ωραία, σας ευχαριστώ πολύ όλους
Θα κάνω δοκιμές και θα σας ενημερώσω
Δημιουργια πρωτης υλης απο δρυινο ποδι τραπεζιου διαστασεων ~7χ7 εκατοστα και μηκους ~70 εκ.
Τα σανιδακια ειναι κομμενα σε διαφορα παχη απο 2 εως 6μμ., πλατος/υψος 7 εκατοστα και μηκος περιπου 35 εκατοστα.
Στη φωτο παραπανω φαινεται και το αλλο μισο ποδι του τραπεζιου που δεν το εχω κοψει.
Η κοπη εγινε πολυ ευκολα στην πριονοκορδελα της Dewalt DW738 με κορδελα 16μμ πλατος.
Εκοψα και 2 σανιδακια στην μικρη Proxxon με την bimetal κορδελα 6μμ πλατος αλλα σιγα σιγα καθως η δρυς ηταν θεοξερη και σκληρη.
Τα σανιδακια ειναι κομμενα σε διαφορα παχη απο 2 εως 6μμ., πλατος/υψος 7 εκατοστα και μηκος περιπου 35 εκατοστα.
Στη φωτο παραπανω φαινεται και το αλλο μισο ποδι του τραπεζιου που δεν το εχω κοψει.
Η κοπη εγινε πολυ ευκολα στην πριονοκορδελα της Dewalt DW738 με κορδελα 16μμ πλατος.
Εκοψα και 2 σανιδακια στην μικρη Proxxon με την bimetal κορδελα 6μμ πλατος αλλα σιγα σιγα καθως η δρυς ηταν θεοξερη και σκληρη.
Δημιουργια πρωτης υλης απο δρυινα καυσόξυλα.
Στο μίνι μάρκετ της περιοχής έχει συσκευασμένα κούτσουρα δρυ με μήκος ~33εκ. Εϊπα να κάνω μια δοκιμή να δω τι μπορώ να βγάλω σε σανιδάκια για κατασκευές. Ήταν και η πρώτη απόπειρα να δουλέψω με κούτσουρα στο παγκοπρίονο.
Σε ένα κομμάτι μελαμίνη άνοιξα άκρη-άκρη 5 τρύπες για να βιδώνω το κομμάτι που είναι να κοπεί. Ανάλογα με το πως πατούσε το κάθε κούτσουρο έβαζα κάθε φορά 3 βίδες στις πιο βολικές τρύπες.
Στην συνέχεια, πέρασμα στο παγκοπρίονο με το φράκτη ρυθμισμένο όσο είναι το πλάτος του κομματιού μελαμίνης
Μετά, στροφή ενενήντα μοίρες και κόψιμο με την μελαμίνη να πατάει πάνω στον φράκτη. Έτσι το κουτσουράκι αποκτάει δύο επίπεδες επιφάνειες, κάθετες μεταξύ τους
Μετά, διαμόρφωση σε σανιδάκια με το σπρωχτήρι που φαίνεται στην φωτογραφία. Υπολογίζεις το πάχος της σανίδας που θες, προσθέτεις το πάχος του σπρωχτηριού και ρυθμίζεις τον φράκτη μια φορά. Μετά περνάς τα κούτσουρα και παίρνεις σανιδάκια που όλα έχουν το ίδιο πάχος. Στην πράξη μερικά κομμάτια βγαίνουν στραβά επειδή είναι δύσκολο να κρατάς σταθερά καθώς σπρώχνεις.
Τέλος, κόβεις κανονικά τις υπόλοιπες πλευρές που δεν είναι ίσιες, με τον ίδιο τρόπο που κόβουμε οποιαδήποτε σανίδα σε ένα παγκοπρίονο. Εδώ είναι το τελικό αποτέλεσμα: διάφορα κομμάτια με μήκος 20 ως 30 εκατοστά, πάχος 14,10 και 8 χιλιοστά και διάφορα πλάτη από 5εκ και κάτω. (Τα δύο κομμάτια τέρμα δεξιά είναι από ένα χλωρό κορμουδάκι από ένα δέντρο του κήπου, που κόπηκαν με τον ίδιο τρόπο και θα φυλακτούν για ξήρανση).
Τα συμπεράσματα του εγχειρήματος ήταν ανάμεικτα. Καταρχάς η μέθοδος αυτή είναι για μικρά κούτσουρα, κάτω από 8εκ διάμετρο. Από τα 36 κιλά καυσόξυλου βγήκαν 5 κιλά σανιδάκια (κάποια καλά κάποια μέτρια) και τα υπόλοιπα θα πάνε τζάκι. Εδώ τα καθαρότερα κομμάτια (2 πρώτα από αριστερά), τα επόμενα δύο με λίγο αποχρωματισμό στην πάνω άκρη (αρχή σαπίσματος?) και τα δύο τελευταία προς τα δεξιά με μαύρα σημάδια. Από πάνω τους η μεγάλη σανίδα είναι δρυς αγορασμένος.
Τέλος, αρκετά κομμάτια είχαν ύποπτες τρύπες όπως το παρακάτω. Επειδή είχαμε μιλήσει στο φόρουμ παλιότερα για σαράκι και το φοβήθηκα, όλα τα κομμάτια με τρύπες βγήκαν έξω και ντανιάστηκαν για το τζάκι, τα καλά κομμάτια βγήκαν και αυτά προσωρινά έξω σε καραντίνα, και καθάρισα καλά το εργαστήρι από σκόνες και υπολείμματα. Πιστεύετε πρέπει να ψεκάσω προληπτικά με κάτι και τα καλά κομμάτια που δεν φαίνεται να έχουν επηρεαστεί;
Στο μίνι μάρκετ της περιοχής έχει συσκευασμένα κούτσουρα δρυ με μήκος ~33εκ. Εϊπα να κάνω μια δοκιμή να δω τι μπορώ να βγάλω σε σανιδάκια για κατασκευές. Ήταν και η πρώτη απόπειρα να δουλέψω με κούτσουρα στο παγκοπρίονο.
Σε ένα κομμάτι μελαμίνη άνοιξα άκρη-άκρη 5 τρύπες για να βιδώνω το κομμάτι που είναι να κοπεί. Ανάλογα με το πως πατούσε το κάθε κούτσουρο έβαζα κάθε φορά 3 βίδες στις πιο βολικές τρύπες.
Στην συνέχεια, πέρασμα στο παγκοπρίονο με το φράκτη ρυθμισμένο όσο είναι το πλάτος του κομματιού μελαμίνης
Μετά, στροφή ενενήντα μοίρες και κόψιμο με την μελαμίνη να πατάει πάνω στον φράκτη. Έτσι το κουτσουράκι αποκτάει δύο επίπεδες επιφάνειες, κάθετες μεταξύ τους
Μετά, διαμόρφωση σε σανιδάκια με το σπρωχτήρι που φαίνεται στην φωτογραφία. Υπολογίζεις το πάχος της σανίδας που θες, προσθέτεις το πάχος του σπρωχτηριού και ρυθμίζεις τον φράκτη μια φορά. Μετά περνάς τα κούτσουρα και παίρνεις σανιδάκια που όλα έχουν το ίδιο πάχος. Στην πράξη μερικά κομμάτια βγαίνουν στραβά επειδή είναι δύσκολο να κρατάς σταθερά καθώς σπρώχνεις.
Τέλος, κόβεις κανονικά τις υπόλοιπες πλευρές που δεν είναι ίσιες, με τον ίδιο τρόπο που κόβουμε οποιαδήποτε σανίδα σε ένα παγκοπρίονο. Εδώ είναι το τελικό αποτέλεσμα: διάφορα κομμάτια με μήκος 20 ως 30 εκατοστά, πάχος 14,10 και 8 χιλιοστά και διάφορα πλάτη από 5εκ και κάτω. (Τα δύο κομμάτια τέρμα δεξιά είναι από ένα χλωρό κορμουδάκι από ένα δέντρο του κήπου, που κόπηκαν με τον ίδιο τρόπο και θα φυλακτούν για ξήρανση).
Τα συμπεράσματα του εγχειρήματος ήταν ανάμεικτα. Καταρχάς η μέθοδος αυτή είναι για μικρά κούτσουρα, κάτω από 8εκ διάμετρο. Από τα 36 κιλά καυσόξυλου βγήκαν 5 κιλά σανιδάκια (κάποια καλά κάποια μέτρια) και τα υπόλοιπα θα πάνε τζάκι. Εδώ τα καθαρότερα κομμάτια (2 πρώτα από αριστερά), τα επόμενα δύο με λίγο αποχρωματισμό στην πάνω άκρη (αρχή σαπίσματος?) και τα δύο τελευταία προς τα δεξιά με μαύρα σημάδια. Από πάνω τους η μεγάλη σανίδα είναι δρυς αγορασμένος.
Τέλος, αρκετά κομμάτια είχαν ύποπτες τρύπες όπως το παρακάτω. Επειδή είχαμε μιλήσει στο φόρουμ παλιότερα για σαράκι και το φοβήθηκα, όλα τα κομμάτια με τρύπες βγήκαν έξω και ντανιάστηκαν για το τζάκι, τα καλά κομμάτια βγήκαν και αυτά προσωρινά έξω σε καραντίνα, και καθάρισα καλά το εργαστήρι από σκόνες και υπολείμματα. Πιστεύετε πρέπει να ψεκάσω προληπτικά με κάτι και τα καλά κομμάτια που δεν φαίνεται να έχουν επηρεαστεί;