Μετά την σύντομη παρένθεση περί του σύνθετου ζητήματος της τιμολογιακής πολιτικής εταιρειών και αντιπροσώπων, επανέρχομαι και εγώ στο θέμα. Αν είχα αποφασίσει να πάρω ηχεία δαπέδου, το θέμα θα είχε λήξει. Είχα ενθουσιαστεί με την ακρόαση των ATC40 και θα τα αγόραζα με κλειστά μάτια. Μετά όμως από τον ενθουσιασμό, ήρθε ο ορθολογισμός. Και η λογική μού θύμισε ότι ο χώρος μου είναι 12-15τμ και πολύ φοβούμαι ότι τα συγκεκριμέα ηχεία θα ασφυκτιούν και, σε τελική ανάλυση, θα μείνουν αναξιοποίητα. Αν σε αυτό συνυπολογίσω και τις συχνές μετακινήσεις λόγω επαγγέλματος, θα κατέληγαν δύσχρηστα, βάρος και ένας καλά κρυμμένος θυσαυρός που θα αργούσα πολύ να ανακαλύψω και να ευχαριστηθώ. Έτσι, στράφηκα εκ νέου στον αρχικό μου προσανατολισμό περί ηχείων βάσης. Και σε αυτή την κατηγορία δεν έχω καθόλου ξεγράψει τα PMC tb2i που μου άρεσαν πολύ. Απλώς περιμένω να ακούσω και τα 19άρια της ATC.
Τελικά, για τον Yamaha οι απόψεις και σε αυτό το thread όπως και σε άλλα που έχουν υποπέσει στην αντίληψή μου κατά καιρούς, διχάζονται. Αυτό εν πολλοίς οφείλεται στο ότι κατά τα φαινόμενα κανείς δεν τον έχει ακούσει με το συγκεκριμένο συνδυασμό, με αποτέλεσμα η σκέψη μας και λίγο η φαντασία μας να οργιάζει.
Φίλτατε Dipie έχεις σαφώς συνηγορήσει υπέρ της μουσικής σκηνής και των χροιών του Creek σε σχέση με τον Yamaha. Όμως,τα μόλις 10 επιπλέον watts του creek σε σχέση με τον yamaha, θεωρείς ότι είναι αρκετά για να καλύψουν την οδηγητική αδυναμία του τελευταίου πάντα σε σχέση με το συγκεκριμένο ηχείο;