Kαι αυτό που σου λέω δεν χωράει συζήτηση.
Oπως για μενα, δεν χωραει συζητηση, ενα ζωο στο μισο μου μεγεθος, να περιμενει
μεσα σε ενα διαμερισμα 75 τμ, μια μερα ολοκληρη ... για να βγει εξω και να ουρησει
η να τρεξει η να αναπνευσει και μυρισει ... για δυο ωρες !
Sorry ...
Oπως για μενα, δεν χωραει συζητηση, ενα ζωο στο μισο μου μεγεθος, να περιμενει
μεσα σε ενα διαμερισμα 75 τμ, μια μερα ολοκληρη ... για να βγει εξω και να ουρησει
η να τρεξει η να αναπνευσει και μυρισει ... για δυο ωρες !
Sorry ...
Η προσέγγιση είναι ανθρωποκεντρική -για αυτό και έθεσες ψηλά στάνταρντ (σπίτι με κήπο κ.λπ.)- και για αυτό σε λίγα έχει να κάνει με το τι χρειάζονται και τι θέλουν τα ζώα και ειδικότερα τα αδέσποτα.
Ένα αδέσποτο θα ήταν απείρως καλύτερα -ευτυχές θα πω- αν περίμενε την μισή μέρα, μόνο του σε ένα διαμέρισμα από ότι να ήταν μόνο του όλο το 24ωρο, όλη του τη ζωή στο δρόμο.
Γιατί στο διαμέρισμα θα ήταν ζεστό, χορτασμένο, προστατευμένο, υγιές και θα είχε κάποιον να περιμένει.
Η συγκριτική καταστάσεων, το "μη χείρον βέλτιστον" κ.λπ. είναι αφηρημένες έννοιες που δεν υπάρχουν για αυτά. Τα αφορούν όσο και η θεωρία των χορδών.
Η δική σου αγωνία ότι δεν θα ανταποκριθείς όπως πρέπει, και τα στάνταρντς που βάζεις, δεν έχουν σε τίποτε να κάνουν με αυτά.
Δεν μπορω και για αλλους λογους (που δεν ειναι πρωταρχικοι αλλα ειναι ΥΠΑΡΚΤΟΙ).
ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΞΑΝΑΖΗΣΩ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ... ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΝΟΣ ΣΚΥΛΑΚΟΥ.
Το οργωμα ψυχης που σου κανει με τα εκπνεοντα ματακια του. Με ξεπερνα ως αντοχη.
Απλα .... δεν εχω την δυναμη (στα 52). Ισως να την ειχα στα 12 (που συζητιεται).
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.