chrisssb
Μέλος Σωματείου
Re: Απάντηση: Ζώα και άνθρωπος
OK λοιπον θα σου απαντήσω στα σοβαρά.
Κατ´αρχήν κανένας κρεατοφάγος δεν είναι δακτυλοδεικτούμενος. Αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος από το οποίο ξεκινάει το σκεπτικό σου.
Σε κανένα επίπεδο δεν τίθεται τέτοιο θέμα.
Οι κυνηγοί είναι δακτυλοδεικτούμενοι από όλο και μεγαλύτερο ποσοστό (όχι αρκετό κατά την γνώμη μου) της κοινωνίας, όχι όμως για το ότι είναι κρεατοφάγοι.
Ο άνθρωπος είναι πολυεπίπεδο ον. Έχει και κοινωνική συνείδηση/ηθική και ατομική συνείδηση/ηθική.
Κάποια πράγματα που μπορεί να τα αποδέχεται να συμβαίνουν στην κοινωνία, ο ίδιος μπορεί προσωπικά να μην τα κάνει ή να συμμετέχει σε αυτά.
Έτσι κάποιοι, έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία για κάποια πράγματα.
Επιλέγουν λοιπόν να μην είναι κρεατοφάγοι γιατί θεωρούν/αισθάνονται ότι το κρέας είναι φόνος.
Αν ρωτάς αυτούς γιατί το κρέας είναι φόνος ενώ τα φυτά (η τοματα για παράδειγμα) δεν είναι η απάντηση είναι απλή:
- κατά κανόνα το φυτό δεν πεθαίνει πχ η τοματιά δεν πεθαίνει κόβοντας την τομάτα, η ελιά ζει εκατοντάδες χρόνια και μπορεί να σου δίνει ελιές συνεχώς κ.λπ. Επίσης κατα κανόνα τα φυτά που πεθαίνουν και τα τη διαδικασία που κάνουμε για να πάρουμε τροφή είναι έτσι και αλλιώς μονοετή.
- Ο σημαντικότερος λόγος: τα φυτά δεν έχουν συνείδηση. Όχι με την έννοια της συνείδησης που έχουν τα ζώα. Δεν βιώνουν αγωνία, πόνο, απελπισία. Δεν κάνουν οικογένεια, δεν φροντίζουν τα μικρά τους.
Αυτή η γάτα για παράδειγμα μπήκε πολλές φορές σε κτίριο που καιγότανε για να σώσει τα μικρά της. Κάηκαν μέχρι και τα βλέφαρά της, αλλά τα μικρά της τα έσωσε.
Και αντίστοιχα τα "μικρά" τους δεν πεθαίνουν αν χαθούν οι γονείς τους κ.λπ.
Δεν κάνουν κοινωνικές ομάδες, δεν επικοινωνούν, δεν έχουν επιθυμίες, δεν δείχνουν φροντίδα. Δεν αντιδρούν στον κίνδυνο, δεν είναι τόσο εύθραυστη η ύπαρξη τους. Μέχρι και να κλωνοποιηθούν μπορούν.
- η βιολογία: η βιολογία των ζώων είναι εξαιρετικά κοντά σε αυτή του ανθρώπου. Έχουν αναγνωρίσιμα μέλη που δίνουν αναγνωρίσιμα μηνύματα (πχ τα μάτια), έχουν σάρκα και αίμα όπως εμείς. Αυτό κάνει προφανή την συγγένεια και άρα την ταύτιση ενός ανθρωπου με ένα ζώο. Μπορείς να "μπεις"¨στη θέση του: όταν για παράδειγμα ένα ζώο παλεύει να σώσει τη ζωή από το μικρό του.
Εσύ που αναρωτιέσαι, με ποια από τις δύο εικόνες συμπάσχεις περισσότερο? δες άφοβα, δεν έβαλα τίποτε extreme (αν και δυστυχώς υπάρχουν).
με αυτή:
ή με αυτή:
Αν όλα αυτά δεν κάνουν προφανές ότι δεν υπάρχει τίποτε υποκριτικό (όπως είπες) μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να καταλάβεις.
Πήγαινε για μία (1) μόνο ημέρα σε ένα φιλοζωικό σύλλογο να φροντίσεις τραυματισμένα ζώα.
...
@chrisssb: Όχι, δεν τρολάρω, δεν κάνω πλάκα, δεν ειρωνεύομαι. Απλά δεν έχω πάρει κάποια ικανοποιητική απάντηση.
Γενικά μιλάω, όχι για το forum και μου έχει μείνει η απορία.
....
Άσχετο αλλά, η κοπή της ντομάτας, πιπεριάς, κρεμμυδιού κ.ο.κ. (και μάλιστα στην καλύτερη εποχή του «βίου» τους) δεν λογίζεται ως κατακριτέα πράξη;
Γιατί είναι δακτυλοδεικτούμενοι μόνο αυτοί που τρώνε κρέας;
OK λοιπον θα σου απαντήσω στα σοβαρά.
Κατ´αρχήν κανένας κρεατοφάγος δεν είναι δακτυλοδεικτούμενος. Αυτό είναι ένα μεγάλο λάθος από το οποίο ξεκινάει το σκεπτικό σου.
Σε κανένα επίπεδο δεν τίθεται τέτοιο θέμα.
Οι κυνηγοί είναι δακτυλοδεικτούμενοι από όλο και μεγαλύτερο ποσοστό (όχι αρκετό κατά την γνώμη μου) της κοινωνίας, όχι όμως για το ότι είναι κρεατοφάγοι.
Ο άνθρωπος είναι πολυεπίπεδο ον. Έχει και κοινωνική συνείδηση/ηθική και ατομική συνείδηση/ηθική.
Κάποια πράγματα που μπορεί να τα αποδέχεται να συμβαίνουν στην κοινωνία, ο ίδιος μπορεί προσωπικά να μην τα κάνει ή να συμμετέχει σε αυτά.
Έτσι κάποιοι, έχουν ιδιαίτερη ευαισθησία για κάποια πράγματα.
Επιλέγουν λοιπόν να μην είναι κρεατοφάγοι γιατί θεωρούν/αισθάνονται ότι το κρέας είναι φόνος.
Αν ρωτάς αυτούς γιατί το κρέας είναι φόνος ενώ τα φυτά (η τοματα για παράδειγμα) δεν είναι η απάντηση είναι απλή:
- κατά κανόνα το φυτό δεν πεθαίνει πχ η τοματιά δεν πεθαίνει κόβοντας την τομάτα, η ελιά ζει εκατοντάδες χρόνια και μπορεί να σου δίνει ελιές συνεχώς κ.λπ. Επίσης κατα κανόνα τα φυτά που πεθαίνουν και τα τη διαδικασία που κάνουμε για να πάρουμε τροφή είναι έτσι και αλλιώς μονοετή.
- Ο σημαντικότερος λόγος: τα φυτά δεν έχουν συνείδηση. Όχι με την έννοια της συνείδησης που έχουν τα ζώα. Δεν βιώνουν αγωνία, πόνο, απελπισία. Δεν κάνουν οικογένεια, δεν φροντίζουν τα μικρά τους.
Αυτή η γάτα για παράδειγμα μπήκε πολλές φορές σε κτίριο που καιγότανε για να σώσει τα μικρά της. Κάηκαν μέχρι και τα βλέφαρά της, αλλά τα μικρά της τα έσωσε.
Και αντίστοιχα τα "μικρά" τους δεν πεθαίνουν αν χαθούν οι γονείς τους κ.λπ.
Δεν κάνουν κοινωνικές ομάδες, δεν επικοινωνούν, δεν έχουν επιθυμίες, δεν δείχνουν φροντίδα. Δεν αντιδρούν στον κίνδυνο, δεν είναι τόσο εύθραυστη η ύπαρξη τους. Μέχρι και να κλωνοποιηθούν μπορούν.
- η βιολογία: η βιολογία των ζώων είναι εξαιρετικά κοντά σε αυτή του ανθρώπου. Έχουν αναγνωρίσιμα μέλη που δίνουν αναγνωρίσιμα μηνύματα (πχ τα μάτια), έχουν σάρκα και αίμα όπως εμείς. Αυτό κάνει προφανή την συγγένεια και άρα την ταύτιση ενός ανθρωπου με ένα ζώο. Μπορείς να "μπεις"¨στη θέση του: όταν για παράδειγμα ένα ζώο παλεύει να σώσει τη ζωή από το μικρό του.
Εσύ που αναρωτιέσαι, με ποια από τις δύο εικόνες συμπάσχεις περισσότερο? δες άφοβα, δεν έβαλα τίποτε extreme (αν και δυστυχώς υπάρχουν).
με αυτή:

ή με αυτή:

Αν όλα αυτά δεν κάνουν προφανές ότι δεν υπάρχει τίποτε υποκριτικό (όπως είπες) μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να καταλάβεις.
Πήγαινε για μία (1) μόνο ημέρα σε ένα φιλοζωικό σύλλογο να φροντίσεις τραυματισμένα ζώα.