Ζώα και άνθρωπος

Η ώριμη κίνηση θα ήταν να ξεχάσω τα συγκεκριμένα και να αρχίσω να ψάχνω ένα ντόπιο αμερικανάκι αμέσως μόλις γυρίσω τον Αύγουστο. Τότε θα έχει σχεδόν ένα χρόνο περιθώριο πριν το ταξίδι για να με μάθει, να το μάθω, και ίσως ως τότε να βρούμε και κάποιον άνθρωπο που να'ναι αξιόπιστος να το αφήνουμε για 2 βδομάδες (εννοείται ξεχνάμε μεγαλύτερες περιόδους διακοπών).
 
Ενημερωτικα πολλές αεροπορικές εταιρίες, αν οχι όλες, δεν δεχονται να ταξιδέψουν ζώα υπο την επήρεια ηρεμηστικών.
 
Maestro said:
..... Το να μπει σε κλουβί στον ειδικό χώρο για ζώα είναι μια λύση, αλλά φοβάμαι πάλι τη μεγάλη διάρκεια, στην καλύτερη περίπτωση θα πάθει κατάθλιψη νομίζοντας ότι το εγκαταλείψαμε (και δεν ξέρω πως λειτουργεί η μνήμη στους σκύλους, η επόμενη φορά θα είναι καλύτερη ή το ίδιο;; ), ενώ στη χειρότερη, δε θέλω ούτε να το σκέφτομαι, έχω διαβάσει διάφορα κατά καιρούς.....
Click to expand...

Εγω απο ρεπορταζ που εχω δει στην ΤΒ δεν θα προτεινα σε κανεναν να ταξιδεψει βαζοντας το ζωο του σε Σουτ αεροπλανου. Μα σε καμμια.
Το ποσοστο ζωων που χανονται η πεθαινουν απο την ταλαιπορια γιατι μπαινουν σε λαθος πτηση ειναι τρομακτικο (φημες μιλανε για ατομα που δουλευουν μπαγκαζιερηδες αλλα αλλο θεμα και για αλλο νημα ισως) για κλουβια που σπανε οταν τα πετουν, συνθηκες που δεν αρμοζουν και προκαλουν σοβαρο προβλημα υγειας εως διαφορα αλλα.
Το ποσοστο για να χασεις το ζωο σου ειναι μεγαλο. Εγω ποτε μα ποτε δε θα εβαζα ζωο σε αμπαρι (γιατι περι τετοιου προκειται) αεροπλανου ουτε θα εμπιστευομουν την μεταχειρηση του απο τους μπαγκαζιερηδες.
 
Maestro said:
Η ώριμη κίνηση θα ήταν να ξεχάσω τα συγκεκριμένα και να αρχίσω να ψάχνω ένα ντόπιο αμερικανάκι αμέσως μόλις γυρίσω τον Αύγουστο. Τότε θα έχει σχεδόν ένα χρόνο περιθώριο πριν το ταξίδι για να με μάθει, να το μάθω, και ίσως ως τότε να βρούμε και κάποιον άνθρωπο που να'ναι αξιόπιστος να το αφήνουμε για 2 βδομάδες (εννοείται ξεχνάμε μεγαλύτερες περιόδους διακοπών).
Click to expand...

Ναι, αυτή είναι η πιο σωστή κίνηση. Αυτό να κάνεις.
 
Ιάσων, μην υποβάλλεις το ζώο σε τέτοια (ενδεχόμενη) περιπέτεια. Έχω μια ιστορία εγώ με τον δικό μου, όχι σε αεροπλάνο αλλά σε καράβι που δεν έχει καμμία σχέση, την οποία θα θυμάμαι για πάντα. Το σκυλί ποτέ δεν ξεπέρασε εκείνο το σοκ στα 8 χρόνια που έζησε.
 
Ευχαριστώ για τις γνώμες παίδες. Με πείσατε να κάτσω στ'αυγά μου για την ώρα.

Μπάη δε γουέη, ψάχνοντας εδώ στην πόλη μου βρήκα μερικές περιπτώσεις ξενοδοχείων ζώων που φαίνονται συμπαθητικές όπως πχ αυτό εδώ.

Το καλό είναι ότι γενικά οι φιλόζωοι είναι συμπαγής κοινότητα, οπότε αν κάποιος υποψιαστεί κακομεταχείριση σε κάποιο απ'αυτά, η είδηση θα κυκλοφορήσει άμεσα.
 
Δεν έχω σκύλο και δε μπορώ να εκφέρω γνώμη ειδικά για την περίπτωση του Ιάσωνα, αλλά έχω γατούλα και τη μεταφέραμε στη Γερμανία γιατί ζούσε για χρόνια μαζί μας και είχαμε δεθεί πολύ, ήταν αδύνατο να την αφήσουμε πίσω. Προφανώς και δεν είναι η ίδια περίπτωση, αλλά...Την πήρε η γυναίκα μου μαζί της στην καμπίνα μέσα σε ειδικό κλουβί (εδώ ευτυχώς το μέγεθος βολεύει). Αλλά ήταν γενικά τραυματική εμπειρία για το ζωντανό (και για μας). Λόγω της ιδιαίτερης ψυχολογίας των γατών που δένονται πολύ με την δική τους "επικράτεια" έκανε εβδομάδες να συνέλθει, κάτι χρόνια για να βγει στον κήπο-μάλιστα την πρώτη φορά που βγήκε έξω κρύφτηκε για δυο μέρες και νομίζαμε ότι μας εγκατέλειψε. Πιστεύω ότι ακόμα και τώρα, σχεδόν 6 χρόνια μετά δε μας έχει συγχωρήσει εντελώς που την πήραμε απο το βασίλειό της, τον κήπο, το δρόμο της και τη Λαρισαίικη ζέστη για να τη φέρουμε στην παγερή και βαρετή Γερμανία-μέχρι και οι γάτοι είναι ευνουχισμένοι εδώ...

Άποψή μου Ιάσωνα, αν θέλεις σώνει και καλά να πάρεις σκύλο απο την Ελλάδα κάνε το, αλλά όσο το ζώο είναι μικρό και ευπροσάρμοστο. Το υπερατλαντικό ταξίδι είναι μαρτύριο, θα το κάνεις μια φορά και τέρμα, μετά αν πρέπει να φύγεις θα σε συμβούλευα να αφήσεις το ζωντανό σε κάποιο καλό ξενοδοχείο σκύλων.
 
Maestro said:
Ευχαριστώ για τις γνώμες παίδες. Με πείσατε να κάτσω στ'αυγά μου για την ώρα.

Μπάη δε γουέη, ψάχνοντας εδώ στην πόλη μου βρήκα μερικές περιπτώσεις ξενοδοχείων ζώων που φαίνονται συμπαθητικές όπως πχ αυτό εδώ.

Το καλό είναι ότι γενικά οι φιλόζωοι είναι συμπαγής κοινότητα, οπότε αν κάποιος υποψιαστεί κακομεταχείριση σε κάποιο απ'αυτά, η είδηση θα κυκλοφορήσει άμεσα.
Click to expand...
Στην πόλη που είσαι φαντάζομαι θα υπάρχει και SPCA πάρε κάποιο από εκεί
 
Απάντηση: Re: Ζώα και άνθρωπος

Maestro said:
Ευχαριστώ για τις γνώμες παίδες. Με πείσατε να κάτσω στ'αυγά μου για την ώρα.

Μπάη δε γουέη, ψάχνοντας εδώ στην πόλη μου βρήκα μερικές περιπτώσεις ξενοδοχείων ζώων που φαίνονται συμπαθητικές όπως πχ αυτό εδώ.

Το καλό είναι ότι γενικά οι φιλόζωοι είναι συμπαγής κοινότητα, οπότε αν κάποιος υποψιαστεί κακομεταχείριση σε κάποιο απ'αυτά, η είδηση θα κυκλοφορήσει άμεσα.
Click to expand...

Kαι απ'όσο ξέρω, και να ήθελες, δεν μπαίνουν εύκολα ζώα στην Αμερική... Σκύλος που δεν έχει αμερικάνικα χαρτιά υγείας,κλπ, θα πρέπει να περάσει αρκετές μέρες σε καραντίνα στο αεροδρόμιο τελικού προορισμού για να εξασφαλίσουν ότι δεν έχει αρρώστειες που δεν έχουν ακόμα εκδηλωθεί. Δεν είναι απλά τα πράγματα...
Πάρε έναν ντόπιο απο εκει. Να ξέρει και την γλώσσα... :)
 
Oσοι πλενουν μπαλκονια η αυτοκινητα, ενα απλο νερακι ειναι αρκετο.
Πολυ δυνατα απορρυπαντικα, μαζι με τα απονερα, ενδεχεται να τα επισκεφθουν
τα αδεσποτακια της γειτονιας (αφου ο υδραργυρος δεν τους αφηνει ανεση επιλογων)
και να τα καταπιουν. Το απορρυπαντικο, ακομα και ως αφρος, υποβαλλει σε αφορητα
μαρτυρια τα στομαχοεντερικα τους. Οσοι ασυνειδητοι ριχνουν Drano και Tuboflo
σε αποχετευσεις μπαλκονιων που καταληγουν κατω στον δρομο ... ας ΜΗΝ ριξουν
αυτην την φορα. Τα συγκεκριμενα προδικαζουν βεβαιο θανατο για τα καημενακια.
Τα νερα των κλιματιστικων, ενδεχεται να περιεχουν μερικα αθρακικα ιοντα (απο το
CO2 του αερα) αλλα σε γενικες γραμμες κανουν για ποτισμα αρα ... και για ποση
απο τα καημενακια. Ομως, ΟΧΙ απο την ασφαλτο και τα πεζοδρομια οπου ερχονται
σε επαφη με καθε λογης βακτηρια, ιους, μυκητες και δηλητηρια (και σκουπιδια).
 
SR71B said:
...Ομως, ΟΧΙ απο την ασφαλτο και τα πεζοδρομια οπου ερχονται
σε επαφη με καθε λογης βακτηρια, ιους, μυκητες και δηλητηρια (και σκουπιδια).
Click to expand...

Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο, αλλά απο την στιγμή που δεν υπάρχουν δηλητήρια, τα ζώα δεν παθαίνουν τίποτα. Εχουν άλλο ανοσοποιητικό και μηχανισμούς απο εμάς... Εκατομμύρια χρόνια απο κάτω πίνουν νερό... Το πρόβλημα είναι οτι πλέον δεν βρίσκουν ούτε αυτό το νερό να πιούν στις πόλεις... Και τώρα το καλοκαίρι, το νερό που βάζουμε για τα ζώα, πρέπει να τοποθετείται στρατηγικά, έτσι ωστε να μήν μαζεύει ομάδες ζώων σε χώρους που παίζουν μικρά παιδιά για αποφυγή ατυχημάτων.
 
Τίγρεις κατασπάραξαν τον θηριοδαμαστή τους σε τσίρκο της Ιταλίας

Αποδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, ότι η εξημέρωση των άγριων ζώων (και δη των αιλουροειδών) είναι ανέφικτη. Πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα του 1/1,000,000,000. Τα ένστικτα υπάρχουν και δοθείσης ευκαιρίας θα εκδηλωθούν.
Μου έρχονται στο μυαλό κάποιες περιπτώσεις με κάτι περίεργους ανεγκέφαλους, που έχουν για κατοικίδια, λεοπαρδάλεις, πούμα, τίγρεις κλπ.

https://www.youtube.com/watch?v=xwidefc2wpc
 
Skakinen said:
Τίγρεις κατασπάραξαν τον θηριοδαμαστή τους σε τσίρκο της Ιταλίας

Αποδεικνύεται, για μια ακόμη φορά, ότι η εξημέρωση των άγριων ζώων (και δη των αιλουροειδών) είναι ανέφικτη. Πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα του 1/1,000,000,000. Τα ένστικτα υπάρχουν και δοθείσης ευκαιρίας θα εκδηλωθούν.
Μου έρχονται στο μυαλό κάποιες περιπτώσεις με κάτι περίεργους ανεγκέφαλους, που έχουν για κατοικίδια, λεοπαρδάλεις, πούμα, τίγρεις κλπ.

https://www.youtube.com/watch?v=xwidefc2wpc
Click to expand...

Διονύση επέτρεψε μου να σου θυμίσω ότι οι θηριοδαμαστες χρησιμοποιούν και άλλα μέσα πολλές φορές αθέμιτα για να δαμάσουν τα ζώα αυτά...Κάποιος που το έχει μεγαλώσει μέσα στα χάδια και στις αγκαλιές,δεν νομίζω να διατρέχει παρόμοιο κίνδυνο ή έστω σε αντίστοιχο βαθμό.
 
SPYROS A. said:
Διονύση επέτρεψε μου να σου θυμίσω ότι οι θηριοδαμαστες χρησιμοποιούν και άλλα μέσα πολλές φορές αθέμιτα για να δαμάσουν τα ζώα αυτά...Κάποιος που το έχει μεγαλώσει μέσα στα χάδια και στις αγκαλιές,δεν νομίζω να διατρέχει παρόμοιο κίνδυνο ή έστω σε αντίστοιχο βαθμό.
Click to expand...

Σπύρο, οι γάτες που έχουμε εμείς στα σπίτια μας, δεν μας γρατζουνάνε, δεν μας δαγκώνουν ποτέ; Προφανώς και το κάνουν.
Σκέψου το γρατζούνισμα ή το δάγκωμα από ένα αιλουροειδές εκατοντάδων κιλών.

Η Μινιόν μας, προ καιρού, βρέθηκε, με άγνωστο ακόμη τρόπο, στον κήπο, στον ακάλυπτο (δύο ορόφους κάτω), ίσως έπεσε, ίσως από ένα ψηλό δέντρο που είναι κοντά στην κουπαστή. Όταν κατέβηκα να την πάρω, (ήταν μια χαρά, δεν είχε τραυματιστεί), βρέθηκα μπροστά σε ένα άγνωστο γατί, σε ένα αγρίμι. Δεν τολμούσα να την αγγίξω, έβγαζε νύχια, προσπαθούσε να με δαγκώσει, μιλάμε για αγρίμι. Ευτυχώς είχε χωθεί πίσω από κάτι παλέτες σε μια γωνία (προφανώς φοβισμένη) και περίμενα πάνω από μία ώρα για να ηρεμήσει και να μπει, μόνη της, στο κλουβί που είχα τοποθετήσει στο μοναδικό άνοιγμα που υπήρχε (με λίγη τροφή μπροστά, για δέλεαρ).

Θέλω να καταλήξω στο ότι τα αιλουροειδή είναι απρόβλεπτα και το θεωρώ μέγιστη κουταμάρα να έχει κάποιος ως κατοικίδιο τέτοιο ζώο.
 
Top Bottom