supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,351
δεν λέω για σένα.
λέγω για το site του σκαρουφη
(και μένα κάποιος κάποτε μου είπε, άκου αυτό....αλλά ήμουν μικρός και άβγαλτος-αν ήξερα θα είχα φύγει μακρυά)
1969 μισος αιωνας μετα...
- Thread starter Nikos F
- Start date
δεν λέω για σένα.
λέγω για το site του σκαρουφη
(και μένα κάποιος κάποτε μου είπε, άκου αυτό....αλλά ήμουν μικρός και άβγαλτος-αν ήξερα θα είχα φύγει μακρυά)
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,351
Έκτωρ Κατσίκης
AVClub Addicted Member
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,351
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: 1969 μισος αιωνας μετα...
εκεί πήγα.
δεν πειράζει.
δεν θα πάρω.
εκεί πήγα.
δεν πειράζει.
δεν θα πάρω.
send
AVClub Fanatic
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: 1969 μισος αιωνας μετα...
δεν πειράζει, όλοι έχουν από μία. Κάτσε και γράψε κι εσύ για το πόσο υπερεκτιμημένος είναι πχ ο Μότσαρτ να γίνεις διάσημος.
δεν πειράζει, όλοι έχουν από μία. Κάτσε και γράψε κι εσύ για το πόσο υπερεκτιμημένος είναι πχ ο Μότσαρτ να γίνεις διάσημος.
Ξέχασες τους καλύτερους,
Faust, suicide, royal trux, popol vuh, pere ubu, slint, neu!, Foetus, husker du, my bloody Valentine, residents, fugazi, Zappa, jon hasswell και φυσικά Captain beefheart.
Λείπουν Sonic youth, eisturzente, can, killing joke αλλά οκ, η λίστα είναι πολύ πολύ καλή.
Ο τύπος ακούει rock, δεν είναι ατσαλακωτος με timberland, Nautica και πούρα.
Και εδώ έχει αριστούργηματα jazz, τι να πρωτοπείς... Ayler, braxton, cecyl Taylor, don cherry, sun ra, Mingus, monk, Coleman, coletrane, art ensemble...
https://www.scaruffi.com/jazz/best100.html
The Wire's "100 Records That Set The World On Fire (While No One Was Listening) + extra 30 Records"
By*[https://img]*cardnotready*
https://www.discogs.com/lists/The-W...ile-No-One-Was-Listening-extra-30-Records/421
Ακόμα ανακαλύπτω αριστούργηματα από αυτή τη λίστα.
Enter at your own risk.
By*[https://img]*cardnotready*
https://www.discogs.com/lists/The-W...ile-No-One-Was-Listening-extra-30-Records/421
Ακόμα ανακαλύπτω αριστούργηματα από αυτή τη λίστα.
Enter at your own risk.
Μόνος σου την άνοιξες.Μας άνοιξες δουλειά... thanks
Αφού ετοιμάζεις τον μαγικό ζωμό, δεν ξεκινάς από δαυτους (μην ρωτάς γιατί..είμαι νταης..) απ'την άλλη ίσως γιατί το avatar σου ταιριάζει χρωματικά και έχουμε συναστρια
https://www.discogs.com/Joe-Meek-The-Blue-Men-I-Hear-A-New-World/master/37001
https://www.discogs.com/Esquivel-And-His-Orchestra-Other-Worlds-Other-Sounds/master/140577
Σιγά σιγά....μην πιεις όλο το μαγικό ζωμό μόνος και εκτοξευθείς για αναζήτηση ζωής σε μακρινούς πλανήτες.
SR-71
AVClub Fanatic
Woodstock roud: ... γιατι ανελαβαν την διαχειρηση των λυματων τους :flute: ... ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ :smash:
roud: ... γιατι ανελαβαν την διαχειρηση των λυματων τους :flute: ... ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ :smash:
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
Μπα...δε βαριέσαι...συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια.
Isaac Hayes, Procol Harum, Jethro Tull, Chicago Transit Authority, Grand Funk, Moody Blues...είχα δίσκους τους κατά καιρούς. Τους ξεφορτώθηκα σύντομα γιατί κάθε τόσο κάνω απολογισμούς και ...ξεκαθάρισμα. Σε κάποιον απ αυτούς τους απολογισμούς, νωρίς σχετικά -'74; '75;- αποφάσισα πως μ ενδιαφέρουν κύρια αυτοί που μιλάνε "επί προσωπικού" που λένε και οι λαϊκοί. Πέρα από τους προσωπικούς, υπάρχουν και αυτοί δίχως έμπνευση. "...Γιατί τέχνη δίχως έμπνευση είναι και παραείναι δυνατή. Μάλιστα είναι αυτή που πρόσφερε στον πολιτισμό μας πλείστα από τα μεγάλα κλασσικά του αριστουργήματα, σε εποχές που είχαν το "μύθο" τους, δηλαδή τότε που η ομαδική, επίσημη και δημόσια ενοχή, ήταν διάχυτη και περιρρέουσα και τροφοδοτούσε τη δημιουργικότητα των "γιγάντων" της τέχνης - της ολοκληρωτικής τέχνης. Οι μεγάλοι ποιητές μετέχουν και διακονούν στη δημόσια ενοχή και στην επίσημη δημόσια εξομολόγηση - διάκονοι, τζουτζέδες, salvatores mundi. "Ευτυχισμένες μεγάλες στιγμές της ποίησης...". Aλλά πόσο άραγε μετράνε τόσα και τόσα δεινοσαυρικά ποιητικά αριστουργήματα, πόσο μετράνε για την ανθρώπινη ουσία; Πόσο πρέπει να ψάχνουμε αυτούς τους κρύους καθεδρικούς ναούς της τέχνης, μήπως και ανακαλύψουμε σε κάποια γωνιά τη στραβή ψηφίδα, τη βέβηλη παράβαση του κανόνα, μήπως και ψηλαφίσουμε το αληθινό πρόσωπο του ποιητή εκεί ακριβώς που κατόρθωσε να μη συντονίσει το προσωπικό του δράμα με την ομαδική υστερία του μύθου;
Η προσωπική ποίηση είναι ποίηση όχι γιατί θέλει να είναι, αλλά ακριβώς επειδή δεν θέλει να είναι ποίηση. Είναι η αγωνία της.
Η ολοκληρωτική ποίηση δεν αποτελεί δεν αποτελεί απάντηση σ αυτή την αγωνία. Δεν ξέρω αν το μέλλον κυοφορεί μιά νέα ολοκληρωτική ποίηση. Αν συμβαίνει αυτό, θα ατενίσω με περιφρόνηση το μέλλον."(Βύρων Λεοντάρης: Δοκίμια για την Ποίηση).
Τους ξεφορτώθηκα, σιγά σιγά, όλους τους παραπάνω και εκατό, διακόσιες φορές άλλους τόσους. Το 1985 ήταν για μένα κομβική χρονιά: ο μακαρίτης Alex Chilton, κάτω απ την επωνυμία Big Star, κυκλοφόρησε το "3rd", πιο γνωστό σαν "3rd/Sister Lovers". Σε πρώτη ανάγνωση έδειχνε σαν ένα άλμπουμ έωλο, "χύμα στο κύμα". Mε θυμάμαι να το ακούω σε λούπα, κυριολεκτικά υπνωτισμένος, σε trance, και να σκέφτομαι ότι όλοι αυτοί οι επιτυχημένοι δεινόσαυροι και εκατό, διακόσιες φορές άλλοι τόσοι, δεν άξιζαν ούτε όσο μία τρίχα από τα ...μέζεά του...
Κωστας Λυμπεροπουλος
AVClub Fanatic
- 17 June 2006
- 14,350
το 69 ήμουνα 15. Οι δίσκοι αγοράζονταν με αίμα.
τα LPs μου ήταν Un Pugno di West με μουσικές κυρίως Morricone, Something Else by the Kinks, Their Satanic Majesties Request, ένα Rokes που δε θυμάμαι τον τίτλο του, The Twain Shall Meet Eric Burdon & the Animals, το White Album δανεικό (κι αγύριστο: ο φίλος που το είχε έγινε τροτσκιστής και αποφάσισε ότι το ροκ είναι ..."ξενόφερτο"), και το Green River. "Mαύρα" ακούγανε μόνο κάτι λιγούρια που βλέπανε γκόμενα και τους τρέχανε τα σάλια, εμείς χερογλύκανο κι Αγιος ο θεός. Ποιές γκόμενες τώρα...η τρύπα του LP ήταν η απόλυτη φαντασίωση.