Αυτός εδώ ο τύπος είχε βγει καλύτερος νέος και υποσχόμενος folk τραγουδιστής στη Μ. Βρετανία την εποχή που βγήκε το άλμπουμ (γύρω στο 2011).
Όλο το άλμπουμ έτσι πάει..Μη σου πω ότι αυτό είναι από τα πιο χαρούμενα του δίσκου.
Η μουσική δεν πάει "αυτό είναι κλαψα" (άρα αποτυχία ) ,το άλλο είναι μες στη τρελή χαρά" (άρα εγκρίνουμε) κλπ κλπ.
Κάθε κομμάτι αγγίζει συγκεκριμένες 'χορδες' .
Επέτρεψέ μου να σου πω ότι το κοινό της Γιουροβίζιον είναι περαστικοί από τη μουσική. Φασαίοι που λεν και στο χωριό μου.
Περαστικός = Απρόβλεπτος.
Αν κρίνω μάλιστα από την επιτυχία των τελευταίων ετών που έχει το UK στη Eurovision... με πιάνει μια... ανατριχιλα.

Φασαιοι-ξεφασαιοι, αυτός είναι ο τηλεοπτικός διαγωνισμός τραγουδιού της EBU.