Φίλε JL_?,
Συμφωνώ με τη σύγχυση μεταξύ burn-in/image retention.
Σύμφωνα με τη Wikipedia, το burn-in αφορά κυρίως τις CRT ενώ το image retention τις LCD/Plasma.
Να κάνω μία ερώτηση; Επειδή ξέρω πως έχεις κάποιο παρελθόν με CRT

D) μ' ενδιαφέρει η άποψή σου. Μεγαλύτερη "ζημία" προκαλείται στις CRT ή στις Plasma εμφανίζοντας μία στατική εικόνα για μεγάλο χρονικό διάστημα; Θεώρησε τις παραμέτρους ίδιες (αντίθεση, χρ. διάστημα, μέγεθος στατικής εικόνας, υπόβαθρο κτλ.)
Η ερώτησή σου, φίλε th-pantazis, δεν μπορεί να απαντηθεί μονολεκτικά. Οι δύο βασικοί παράγοντες που παίζουν ρόλο ως προς το burn-in, είναι:
α) Ο ρυθμός πτώσης της φωτεινότητας των φωσφόρων
β) Η χρονική διάρκεια προβολής της στατικής εικόνας
Όταν το α) έχει μεγάλη τιμή το β) είναι μικρό και το αντίστροφο. Το επικίνδυνο σημείο στη ζωή μιας Plasma είναι οι πρώτες 200 ώρες, ενώ το αντίστοιχο για μία CRT άμεσης εκπομπής, είναι οι πρώτες 2000 ώρες. Αυτά τα δύο χρονικά διαστήματα είναι αυτά, κατά τα οποία η καμπύλη της φωτεινότητας εμφανίζει μία απότομη πτώση, πρωτού αρχίσει να σταθεροποιείται σε έναν πιο ομαλό ρυθμό. Ήδη το απότομο σκαλοπάτι των CRT είναι σαφώς ομαλότερο από των Plasma, στις οποίες ακολουθεί κι ένα δεύτερο, ομαλότερο βέβαια, σκαλοπάτι διάρκειας 800-1800 ωρών. Μετά την πάροδο αυτών των διαστημάτων, είναι εξαιρετικά δύσκολο να προκληθεί αληθές burn-in, καθώς απαιτείται εξαιρετικά μακροχρόνια προβολή στατικής εικόνας, ασυνήθης με τις πρακτικές της οικιακής χρήσης.
Άρα, συνοψίζοντας, στις πρώτες 200 ώρες λειτουργίας της, μία Plasma κινδυνεύει σαφώς περισσότερο από μία CRT άμεσης εκπομπής να πάθει burn-in, για τις υπόλοιπες 800-1800 ελαφρά περισσότερο και μετά τις 2000 ώρες, ο κίνδυνος σε οικιακή χρήση δεν υφίσταται, πρακτικά...
Υπάρχουν βέβαια και οι βιντεοπροβολείς CRT, όπου εκεί τα πράγματα διαφοροποιούνται: λόγω της υψηλής ισχύος με την οποία δουλεύουν οι καθοδικοί τους, ο ρυθμός γήρανσης των φωσφόρων τους, είναι μεγαλύτερος και από τις CRT άμεσης εκπομπής και από τις Plasma, με αποτέλεσμα να αποτελούν την πιο επίφοβη ως προς το burn-in, τεχνολογία.
Προσωπικά, έχουν περάσει 11 συσκευές τηλεοράσεων και μόνιτορ CRT από τα χέρια μου και αν και σε μερικές το προσπάθησα

D) δεν κατάφερα να "κάψω" καμμία. Επίσης, δεν έχω καταφέρει ακόμα να δω ιδίοις όμμασι καμμία Plasma με burn-in (νόμιζα προς στιγμήν πως είχε η LG στο Μακεδονία, αλλά κάθε φορά που περνάω από εκεί το είδωλο είναι διαφορετικό, οπότε υποθέτω πως πρόκειται για image retention).
Απεναντίας, CRT με αληθές burn-in, έχω πετύχει αρκετές φορές, σε "ουφάδικα", τράπεζες, αεροδρόμια, όπως και σε καθοδικούς προβολικών...
Όσον αφορά το image retention, αυτό αποτελεί άλλη ιστορία, δεν έχει καμμία σχέση με τη γήρανση των φωσφόρων, οφείλεται αποκλειστικά στην κατακράτηση φορτίων από την προστατευτική επίστρωση MgO του διηλεκτρικού και στο 99,99% των περιπτώσεων, είναι αναστρέψιμο. Η προσεκτική χρήση κατά τις πρώτες ώρες είναι περισσότερο ωφέλιμη για το ομοιόμορφο "ψήσιμο" αυτής της επίστρωσης, ωστέ να μη δημιουργηθούν τοπικές εστίες, όπου τα φορτία θα μπορούν να συσσωρεύονται πιο εύκολα, προκαλώντας επίμονο image retention και δευτερευόντως για την αποφυγή burn-in, το οποίο ακόμα και σε αυτό το διάστημα θέλει επιτηδευμένη προσπάθεια για να το πάθεις...
Το αντίστοιχο φαινόμενο στις LCD, ονομάζεται image persistence και ακόμα δεν είναι γνωστή η επακριβής αιτιολογία του...