Απάντηση: Re: Αγορά αφυγραντήρα
που να το εβλεπες 6 μηνες πριν !
Τεσπα... μετα απο ενα 24ωρο συνεχους λειτουργιας στο full, η υγρασια εφτασε στο 48% και η αισθηση στο σπιτι αισθητα διαφορετικη.
Εχω καποια αμφιβολια ακομα για το αν αρκει για ολοκληρο το σπιτι, γιατι στο χωρο που βρισκεται η διαφορα στην αισθηση, ειναι μεγαλυτερη.
Δεν ειχα ποτε ομως αφυγραντηρα για να εχω μετρο συγκρισης...
Τοποθετώντας σε ένα σημείο τον αφυγραντήρα, η υγρασία σε έναν χώρο δεν απορροφάται στον ίδιο βαθμό απο όλα τα σημεία του. Τα σημεία που ο στεγνός αέρας της εξαγωγής φτάνει γρήγορα, στεγνώνουν πιο εύκολα απο τα σημεία που αργεί να φτάσει, πχ. ένα δωμάτιο που επικοινωνεί με τον χώρο του αφυγραντήρα μέσω μιας πόρτας. Γι'αυτό και σε μεγάλους χώρους, κάποιοι που δεν έχουν πρόβλημα με το χρήμα ή τον θόρυβο, χρησιμοποιούν δύο ή και περισσότερους αφυγραντήρες στρατηγικά τοποθετημένους. Το να στεγνώσεις έναν χώρο, δουλεύει ακριβώς όπως και το να τον ζεστάνεις - γιατί και τα δύο έχουν να κάνουν με την κυκλοφορία του αέρα.
Αποψή μου είναι οτι τις πρώτες μέρες πρέπει να μεταφέρεις την συσκευή στα διάφορα σημεία οπου υπάρχει έντονη υγρασία και όταν εξισορροπηθούν κάπως οι διαφορές μεταξύ των σημείων, να τοποθετηθεί "μόνιμα" σε ένα βολικό σημείο.
To να αγοράσει κανείς αφυγραντήρα, είναι ένα πράγμα. Το να κάνει ότι περνάει απο το χέρι του, στα πλαίσια των οικονομικών δυνατοτήτων του, για να εμποδίσει την υγρασία να επανέρχεται με τον αρχικό ρυθμό, είναι ένα άλλο.
Ο καλύτερος αφυγραντήρας, δεν μπορεί να κάνει πολλά, αν οι τοίχοι, το πάτωμα ή η σκεπή δουλεύουν σαν σφουγγάρι για την υγρασία που βρίσκεται στον αέρα ή στο έδαφος, (μέσα κι) έξω απο το σπίτι. Αν το νερό που μπαίνει είναι περισσότερο απο αυτό που απομακρύνει ο αφυγραντήρας, δεν κάνουμε τίποτα. Προφανώς σε πολυκατοικίες και ενοικιαζόμενα, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα στην εξωτερική πλευρά της κατοικίας, αλλά σε μονοκατοικίες και σε ιδιόκτητα διόρωφα μπορούν να γίνουν πολλές και φτηνές βελτιώσεις.
Πέρυσι, με έναν φίλο, με λιγότερα χρήματα απ'όσο κοστίζει ένας αφυγραντήρας, και με εύκολη προσωπική εργασία, περάσαμε την εξωτερική πλευρά των τοίχων του πατρικού σπιτιού του (ανύπαρκτη μόνωση) με ένα διαφανές υγρό μονωτικό που "δεν αφήνει" την εξωτερική υγρασία να περνάει προς τα μέσα και κολλήσαμε περιμετρικά του σπιτίού, στην βάση των προβληματικών τοίχων - στο σημείο που ο τοίχος ενώνεται με την βάση - και μέχρι ύψος 50 cm, φύλλα xps πολυστερίνης (το μπλέ Fibran) πάχους 3 cm. Συνολικό κόστος κάτω απο 200 ευρώ και οι διαφορές είαι δραματικές. Η εισερχόμενη υγρασία λόγω τοιχοποιίας σχεδόν μηδενίστηκε. Τώρα του μπήκε η ιδέα με άλλα τόσα χρήματα να υψώσει το fibran μέχρι την στέγη και να θερμομονώσει την βόρεια πλευρά...
