Αντρικό θέμα!!!

Elena K said:
Καταρχήν δεν πρέπει να σου πούμε. ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΒΡΕΙΣ ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ αλλιώς χάνει την αξία του.
Κι έπειτα αρχίζουμε να μιλάμε γιατί δεν το βρήκες αυτό που μας πείραξε! Μα τί στο καλό! Δε λέτε να μας καταλάβετε!.. α πα πα πια!:damnyou:

Το οτι το γυρνας στην πλακα δειχνει ότι ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΕΣΑΙ!!!:flipout: :flipout:
 
Ntinos1972 said:
Τατιανα γραφεις (& φανταζομαι μιλας) παρα πολυ ωραια. Εχεις πολυ σωστη τοποθετηση επι του θεματος.
Λυπαμαι αν θα σε στεναχωρησω αλλα μπορει η γυναικα, ο ανδρας, το παιδι, ο παππους, και η γιαγια να ειναι ολοι ανθρωποι (που ειναι βεβαια), αλλα εχουν διαφορετικο ρολο.
Δεν υποτιμω την γυναικα, το αντιθετο μαλιστα, ουτε θεωρω οτι αν μια γυναικα ειναι συναδη με τον "ρολο" της δεν μπορει να εξέλιξιχθει να μάθει , να δημιουργήσει , να τραγουδήσει ένα καλύτερο τραγόυδι.
Απλα αυτες τις σκεψεις που περιγραφεις, σας τις "φυτεψανε".
Αν θες πες μας, εισαι παντρεμενη?

Ντίνο ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια καταρχήν :)

Πάμε στο κατεβατό που έλεγες τώρα :)

Παρόλο που είμαι αγνωστικιστής υπάρχει ένα βιβλίο, ο Γλάρος Ιωνάθαν, που είναι για μένα το απόσταγμα του νοήματος της ζωής......

Είναι λοιπόν ένας γλάρος που λες...(μην ακούσω αστεία για πτηνά και άλλου είδους συναφή! :P)

Νόμος του σμήνους είναι ότι οι γλάροι πετάνε αργά και χαμηλά για να βρίσκουν τροφή και να είναι ασφαλείς. Μετά μαζεύονται όλοι μαζί τη νύχτα στη στεριά για να κοιμηθουν, δεν πετάνε ποτέ για ευχαρίστηση, για τη χαρά του πετάγματος.

Αυτός ο γλάρος όμως, ο Ιωνάθαν (ναι έχει όνομα, πτηνό με ονοματεπώνυμο......!) πετάει για τη χαρά του πετάγματος, για την εξέλιξη, για τη μάθηση. Πετάει γιατί πιστευει σε ένα ανώτερο σκοπό από απλά φαί και αναπαραγωγή.

Για το λόγο αυτό το σμήνος τον εξορίζει. Του λέει ότι είναι ντροπή για ένα γλάρο να μη συμμορφώνεται με τους άγραφους νόμους και ρόλους του σμήνους.

Ο κακομοίρης φεύγει αποκαρδιωμένος. Αλλά ζει μια ζωή μοναχική μεν αλλά γεμάτη νόημα, για τη χαρά του πετάγματος, για την εξέλιξη.

Όταν έρχεται η ωρα να περάσει σε άλλη διάσταση ανακαλύπτει ότι ο θάνατος είναι απλά το πέρασμα από τη μία διάσταση σε άλλη. Αν έχεις μάθει και εξελιχθεί αρκετά πηγαίνεις κάπου που να μπορέσεις να συνεχίσεις αυτή τη μάθηση.

Τεσπα για να μην τα πολυλογούμε μετά από πολλά ταξίδια, γνώση και μάθηση γυρίζει στο αρχικό σμήνος για να τους μεταδώσει αυτά που έμαθε...

Ότι ένα γλάρος γεννήθηκε ελευθερος, ότι ο μόνος πραγματικός νόμος είναι ο νόμος της Ελευθερίας, ο νόμος του Είναι, ο νόμος του Μεγάλου Γλάρου.

"Jonathan Scagull discovered that boredom and fear and anger are the reasons that a gull's life is so short, and with these gone from his thought, he lived a long fine life indeed."

"Each of us is in truth an idea of the Great Gull, an unlimited idea of freedom"

"Maynard Gull, you have the freedom to be yourself, your true self, here and now, and nothing can stand in your way.It is the Law of the Great Gull, the Law that Is.""Are you saying I can fly?"

"I say you are free."

"The only true law is that which leads to freedom," Jonathan said. "There is no other."

(sorry για τα αγγλικά αλλά δεν άξια να μεταφράσω τα λόγια του Bach)

Ξεπερνώντας τα όρια του Χώρου και του Χρόνου ο Ιωνάθαν έμαθε και δίδαξε το μαγαλύτερο και σημαντικότερο μάθημα, το νόημα της Καλοσύνης, της Αγάπης και της Ελευθερίας.

Θα μου πεις λοιπόν τι νόημα έχουν αυτά σε σχέση με το θέμα μας?

Μεγάλη σχέση.

Μέσα στην πορεία του κόσμου έχουν διαπραχθεί και διαπράττονται ακόμα τεράστια εγκλήματα κατά της γυναικείας φύσης.

Δε νομίζω ότι χρειάζεται να επεκταθώ, αλλά χαρακτηριστικά να πω ότι η γυναίκα θεωρείτο ιδιοκτήσία, αντικείμενο. Η γυναικεία της φύση βρώμικη , κατάπτυστη. Ακόμα σε πολλα μέρη του κόσμου (Ισλαμ, Ταλιμπάν κτλ) η γυναίκα φοράει τη μπούργκα και είναι σκλάβα. Σωματικά, ψυχικά και σωματικά.

Να πω για τα κυνήγια μαγισσών? Να πω για το πόσες γυναίκες πέθαναν στν πυρά? Να πω για τις Μαγδαληνές? Από που να ξεκινήσω και που να τελειώσω?

Δεν είμαι φεμινίστρια. Είμαι ανθρωπιστής.

Πιστεύω στην ισότητα. Οι διαφορές μας δεν πρέπει να μας κάνουν να διαχωριζόμαστε σε ρόλους και παγιωμένα καθεστώτα αλλά αντίθετα να αλληλομοιραζόμαστε την ευθύνη για την ανάπτυξή μας, για να φτάσουμε στα άστρα.

Μέσα μου βρίσκεται το DNA χιλιάδων χρόνων ανθρώπινης ιστορίας, χιλιάδων γυναικών αλλά και ανδρών. Σηκώνω (ο καθένας από μας) το βάρος της συνέχειας, του επόμενου βήματος με ευθύνη, με συναίσθηση, με σεβασμό και με τη γνώση του παρελθόντος.

Για να δημιουργήσεις και να εξελιχθείς πρέπει να είσαι ελεύθερος. Και η ελευθερία δεν είναι κατι υλικό. Η ελευθερία είναι πνευματική κατάσταη.

Το πνεύμα μου δεν είναι θηλυκό ή αρσενικό, το πνέυμα μου είναι ανθρώπινο.

Με το πνεύμα μου λοιπόν επιλέγω, αξιολογώ και πράττω. Δεν με ενδιαφέρουν οι ρόλοι που η κοινωνία επιβάλλει, ποτέ δε με ενδιέφεραν, αυτοί είναι για τους αλλους γλάρους. Ο μόνος πραγματικός νόμος είναι αυτός που οδηγεί στην ελευθερία. Και την καλοσύνη. Και την αγάπη.

Από κει και πέρα......δεν είμαι παντρεμένη. Είμαι πολύ μικρή ακόμα για κάτι τέτοιο. Εαν συμβεί δεν έχω πρόβλημα να μαγειρέψω αν μαγειρευει κι εκείνος....αν δε μαγειρεύει θα αναλάβει το πλύσιμο.

Όσο για τα παιδιά...δεν υπάρχει περίπτωση φυσικά να παρατήσω την καριέρα μου...όπως δεν ζητείται από κανέναν άντρα να κάνει τέτοιο έτσι είναι και δικό μου δικαίωμα και υποχρέωση........η πρώτη μας υποχρέωση είναι απέναντι στον εαυτό μας........αλλά πίστεψέ με θα φροντίσω τα παιδιά μου να είναι ευτυχισμένα, μέσα σε ένα περιβάλλον που θα αποτελείται από ανθρώπους που παλεύουν για τη ζωή, για την πνευματική ανάπτυξη, για την καλοσύνη , για την αγάπη....για όλα όσα αξίζουν στη ζωή.

Γιατί έχω δει και όλες τις ισσοροπημένες οικογένειες με τη γυναίκα-δούλα και τον πατέρα-αφέντη.

Έλεος, ολόκληρη Γαλλική Επανάσταση για αυτές τις αξίες.

It matters not how strait the gate,
How charged with punishments the scroll,
I am the master of my fate:
I am the captain of my soul.
 
Last edited:
Ενταξει Τατιανα, ειλικρινα πολυ ωραιος λογος.
Δεν μπορω να σε αντιμετωπισω στο γραπτο....
Ολα καλα και ολα ωραια, αλλα επετρεψε μου μαι ευχη:
Μην βαλεις ΠΟΤΕ & ΤΙΠΟΤΕ πανω απο τα παιδια σου
(ειτε καριερα λεγεται αυτο, ειτε οτιδηποτε αλλο).
Φιλικα,
 
konnos said:
Συγχαρητηρια σε γυναικες που καταφερνουν τα παντα οσο καλα θα ηθελαν αλλα μια τετοια γυναικα δεν ειναι μια γυναικα την οποια θα ερωτευτω. Ειναι ενας ανθρωπος που θα θαυμαζω. Αλλα δε θα εχει σημασια που θα ειναι γυναικα. Θα ειναι απλως μια ακομη θαυμαστη ιδιοτητα της. Η μαγκια ειναι να εισαι ο,τι πιο καλο μπορεις για να δινεις στους γυρω σου (στην οικογενεια σου για την συζητηση μας) και οχι να εισαι ο καλυτερος για να δινεις στον εαυτο σου.

Αν κάποιος δεν αντέχει να με ερωτευτεί για αυτό που είμαι τότε δε μου αξίζει....και δεν τον θέλω , δεν τον χρειάζομαι........

Η εξέλιξή σου είναι πρωτίστως για τον εαυτό σου........
 
Ntinos1972 said:
Ενταξει Τατιανα, ειλικρινα πολυ ωραιος λογος.
Δεν μπορω να σε αντιμετωπισω στο γραπτο....
Ολα καλα και ολα ωραια, αλλα επετρεψε μου μαι ευχη:
Μην βαλεις ΠΟΤΕ & ΤΙΠΟΤΕ πανω απο τα παιδια σου
(ειτε καριερα λεγεται αυτο, ειτε οτιδηποτε αλλο).
Φιλικα,

Ντίνο και πάλι ευχαριστώ αλλά δεν είναι θέμα αντιμετώπισης μου αρέσει η συζήτησή μας.

Θα σκότωνα , θα κινουσα βουνά και θα μετακινουσα την Ευρασιατική πλάκα για τα παιδιά μου........αλλά πάντοτε θα εξελίσσομαι γιατί αλλιώς θα πεθάνω.....
 
Σωστη. Εχεις το δικαιωμα να μην το θελεις οπως κι εγω δε θελω αυτο που ανεφερα. Δεν αναφερομουν σε εσενα εννοειται ουτε και προσπαθω να "σου την πω". Συζητηση να γινεται.

Κι εγω το πιτευω πως η εξελιξη ειναι πρωτιστως για τον εαυτο σου αλλα θ ηθελα η εξελιξη μου να ειναι και οφελιμη για τους αλλους αλλιως θα την χαιρομαι μονο εγω. Ειμαι γενικα ανθρωπος που δινω. Και η χαρα και ικανοποιηση του αλλου μου προκαλει εμενα 3πλασια συναισθηματα και στνο ερωτα και στις καθημερινες συναλλαγες (ειπαμε... οχι τις υλικες...) :smile:
 
Και εμενα μου αρεσει η συζητηση μας.
Θεωρω παντως λαθος σκεψη να νομιζεις οτι καποιος εξελισεται μονο μεσω της καριερας του.
Δυστυχως πλεον, εχουμε καταντησει να ζουμε για να δουλευουμε και οχι να δουλευουμε για να ζουμε. Δυστυχως...
 
Ntinos1972 said:
Και εμενα μου αρεσει η συζητηση μας.
Θεωρω παντως λαθος σκεψη να νομιζεις οτι καποιος εξελισεται μονο μεσω της καριερας του.
Δυστυχως πλεον, εχουμε καταντησει να ζουμε για να δουλευουμε και οχι να δουλευουμε για να ζουμε. Δυστυχως...

Συμφωνώ μαζί σου εντελώς! Εννοείται δεν εξελίσσεται κανείς μέσω της καριερας του. Εξελίσσεται με την πνευματικη του ανάπτυξη δλδ με ότι προσφέρει τροφή στο πνεύμα του (διάβασμα, ταξίδια, διαλογισμός , πολεμικές τέχνες, μουσική για μένα) αλλα και μέσω της αλληλεπίδρασής του με τους άλλους.

Η καριέρα μου μου επιτρέπει να είμαι αυτόνομη και πέρα από αυτο...με ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΑΦΑΝΤΑΣΤΑ η δουλειά μου...επίσης είμαι η μόνη γυναίκα σε όλο το division......:S
 
Ωραια, αφου συμφωνησαμε (στα όποια) νομιζω οτι θα αποχωρησω απο το θεμα.


PS.: (Ωραιο ειναι το avara μου, μαλλον μου αρεσει κιολας)
 
Απάντηση: Re: Αντρικό θέμα!!!

tatiana said:
Ντίνο και πάλι ευχαριστώ αλλά δεν είναι θέμα αντιμετώπισης μου αρέσει η συζήτησή μας.

Θα σκότωνα , θα κινουσα βουνά και θα μετακινουσα την Ευρασιατική πλάκα για τα παιδιά μου........αλλά πάντοτε θα εξελίσσομαι γιατί αλλιώς θα πεθάνω.....


Με αυτον τον ποιητικο σου ιστρο μου θυμιζεις τον Πολυδωρα .... :flipout: :flipout: :flipout:









......... ακου Ευρασιατικη πλακα .......
 
konnos said:
Το προβλημα με μια γυναικα που "τα κανει ολα" δηλαδη με το που εσπασε το καλουπι του παραδοσιακου ρολου αντρα-γυναικας μεσα στην οικογενεια εχει χαθει αυτη η ομορφια του ιδιαιτερου. Αν και οι δυο μαγειρευουν κανουν δουλειες και προσεχουν τα παιδια χανει ο καθενας την ιδιοτητα του και τα παντα καταντουν να γινονται ως μερος του επιμερισμου της εργασιας μεσα στην οικογενεια. Βλεπεις την οικογενεια ως μια δουλεια και εκει αρχιζει η ρουτινα. Κατι ξερανε και οι παλιοι. Βεβαιως δεν ειπα να γυρισουμε στα παλια...

Δε νομίζω ότι χάνεται η ιδιαιτερότητα κανενός αν ασχολείται με το ίδιο πραγμα με τον άλλον. Ίσα-ίσα, και για την πιο απλή δραστηριότητα ο καθένας μπορεί να έχει τον δικό του τρόπο και να αφήνει το στίγμα του.

Το να μαγειρεύουν και οι δύο είναι για μένα ένα από τα πιο απολαυστικά πράγματα που μπορούν να μοιράζονται. Άλλωστε, τί πιο φυσικο όταν ο καθένας έχει άλλο πρόγραμμα και δεν προλαβαίνουν; Μία εσύ-μία εγώ. Σου αρέσει το σουφλέ μου, μου αρέσει το ψάρι σου.
Να ασχολούνται με τα παιδιά: Τα παιδιά μαθαίνουν και με τους δύο, μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν και διαφορετικές καταστάσεις, να χειρίζονται διαφορετικές αντιδράσεις, να γνωρίζουν διαφορετικούς χαρακτήρες και γίνονται προσαρμοστικά. Δε συμφωνώ όμως να περνούν όλην τη μέρα με τη μαμά και το βράδυ μόνο να περνούν λίγο "ποιοτικό" χρόνο με τον μπαμπά, ώστε η μαμά να είναι η "κακιά" που κάνει παρατηρήσεις και ο μπαμπάς εκείνος που τα παίζει.

Ο καταμερισμός στην οικογένεια είναι ό,τι πιο φυσικό και το να μην καταντήσει "δουλειά" και "ρουτίνα" όπως λες κι εσύ αλλά να είναι μία συνεχής και δημιουργική διαδικασία και μία ευχάριστη διαδρομή της ζωής είναι, πιστεύω, αυτό που πρέπει να επιδιώκουν οι γονείς (όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για το ίδιο το ζευγάρι) και μία άκρως απαιτητική αλλά και ενδιαφέρουσα πρόκληση. Ίσως η πρόκληση της ζωής.
 
Ntinos1972 said:
Ασχετο το avatar μου σας αρεσει ή να βαλω κανα αλλο?
Ό,τι σου αρέσει και σε αντιπροσωπεύει φίλε... Περι ορέξεως σπανακοτυρόπιτα...
 
Re: Απάντηση: Αντρικό θέμα!!!

Elena K said:
Δε νομίζω ότι χάνεται η ιδιαιτερότητα κανενός αν ασχολείται με το ίδιο πραγμα με τον άλλον. Ίσα-ίσα, και για την πιο απλή δραστηριότητα ο καθένας μπορεί να έχει τον δικό του τρόπο και να αφήνει το στίγμα του.

Το να μαγειρεύουν και οι δύο είναι για μένα ένα από τα πιο απολαυστικά πράγματα που μπορούν να μοιράζονται. Άλλωστε, τί πιο φυσικο όταν ο καθένας έχει άλλο πρόγραμμα και δεν προλαβαίνουν; Μία εσύ-μία εγώ. Σου αρέσει το σουφλέ μου, μου αρέσει το ψάρι σου.
Να ασχολούνται με τα παιδιά: Τα παιδιά μαθαίνουν και με τους δύο, μαθαίνουν να αντιμετωπίζουν και διαφορετικές καταστάσεις, να χειρίζονται διαφορετικές αντιδράσεις, να γνωρίζουν διαφορετικούς χαρακτήρες και γίνονται προσαρμοστικά. Δε συμφωνώ όμως να περνούν όλην τη μέρα με τη μαμά και το βράδυ μόνο να περνούν λίγο "ποιοτικό" χρόνο με τον μπαμπά, ώστε η μαμά να είναι η "κακιά" που κάνει παρατηρήσεις και ο μπαμπάς εκείνος που τα παίζει.

Ο καταμερισμός στην οικογένεια είναι ό,τι πιο φυσικό και το να μην καταντήσει "δουλειά" και "ρουτίνα" όπως λες κι εσύ αλλά να είναι μία συνεχής και δημιουργική διαδικασία και μία ευχάριστη διαδρομή της ζωής είναι, πιστεύω, αυτό που πρέπει να επιδιώκουν οι γονείς (όχι μόνο για τα παιδιά αλλά και για το ίδιο το ζευγάρι) και μία άκρως απαιτητική αλλά και ενδιαφέρουσα πρόκληση. Ίσως η πρόκληση της ζωής.


"Ω!, τι κοσμος μπαμπα".
 
Re: Απάντηση: Αντρικό θέμα!!!

Ntinos1972 said:
"Ω!, τι κοσμος μπαμπα".

Υπηρχε μια εκπομπη στο ραδιοφωνο με τετοιο τιτλο. Πρεπει να να υπαρχει ακομη... sorry για το :offtopic: