Έκτωρ Κατσίκης
Supreme Member
Θα μου πείτε "σε αυτό μόνο κολλάς ρε Έκτορα";
Όχι βέβαια, είναι ενδεικτικό όμως της νοοτροπίας που υπάρχει σε όλες τελικά τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Παραδείγματα άπειρα. Τι να πρωτοπώ. Για τη διαθεματική διδασκαλία; Έπεσαν λεφτά απο το ΚΠΣ και έπρεπε να εισαχθεί στα σχολεία. Ήρθαν λοιπόν οι σύμβουλοι (έναντι αδρότατης αμοιβής) να μας κάνουν σεμινάρια. Και τί ακούσαμε εκεί;
Πρώτον: Οτι επειδή στην εισήγηση στους καθηγητές των Αθηνών "υπήρξαν αντιδράσεις απο τους παλιούς καθηγητές του λεκανοπεδίου" πάρθηκε η απόφαση να εφαρμοστεί σε ποσοστό 15% του διδακτικού χρόνου.
Και δεύτερον (και χειρότερο): "Άς εφαρμοστεί για τη φουρνιά αυτή και αν δεν έχει αποτέλεσμα το παίρνουμε πίσω".
Η ίδια "υπευθυνότητα" σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης: Στο Δημοτικό δεν επιμένουμε στην προπαίδια διότι είναι "αποστήθιση" και στην ορθογραφία "διότι δεν είναι παιδαγωγικώς ορθή".
Κατα τα άλλα πέρα απο τις "πολιτικώς ορθές" παιδαγωγικές μεθόδους που διέπουν (ενίοτε και κατα το δοκούν) το Π.Ι., οι εκπαιδευτικοί (ακόμη και αυτοί που έχουν μελετήσει τις μεθόδους αυτές ελέω ΑΣΕΠ) ακολουθούν το τυπικό δασκαλοκεντρικό μοντέλο της δεκαετίας του 60.
Παράδειγμα: Σε κάθε ευκαιρία συζήτησης π.χ. με συναδέλφους πέφτει η επιχειρηματολογία " οι παλιές μέθοδοι είχαν την αξία τους διότι αν δεν ίσχυε αυτό εμείς πως αναδειχθήκαμε μέσα απο αυτές;" Δασκαλοκεντρισμός του κερατά δηλαδή (απο άτομα που δεν έχουν περάσει ακόμη την τρίτη δεκαετία της ζωής τους) διότι παρόλα τα ΑΣΕΠ και τους μήνες μελέτης δεν μπόρεσαν να συνειδητοποιήσουν οτι μιλάμε για το μέσο όρο των μαθητών και όχι τους λίγους που επιπλέουν απο οποιοδήποτε σύστημα όσο αυταρχικά δομημένο κι αν είναι αυτό.
Άλλο στοιχείο: "Τα κενά των άλλων δεν είμαι υποχρεωμένος να τα καλύψω διότι με πιέζει η ύλη". Έρχονται τα παιδιά στο γυμνάσιο και σε μεγάλο ποσοστό δεν ξέρουν καλά προπαίδια ή μία τυπική ορθογραφία. Κανείς δεν θ'ασχοληθεί λίγο για να καλύψει τα κενά αυτά. Άς τα μαθαίναν στο Δημοτικό. Τώρα μπορούν να μάθουν άλγεβρα και διανυσματικό λογισμό και για τα παλιότερα κενά έχει ο Θεός.
Τρίτο στοιχείο "Με τις καινούριες θεωρίες γέμισαν τα σχολεία δυσλεκτικούς". Ναί, διότι στα παλιά χρόνια οι βαριές περιπτώσεις δυσλεξίας δεν έβγαζαν το Δημοτικό. Χώρια που καθηγητές συνειδητοποιημένοι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη δυσλεξία απο την πνευματική καθυστέρηση και ζητάνε "ειδικά σχολεία" και για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες...
Τέταρτο (και τελευταίο γιατί θα σας κούρασα) οι θεωρίες μάθησης που "παίζουν" στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Σε ακαδημαϊκό επίπεδο όλα politically correct. Κάμποσος εποικοδομητισμός και μέθοδοι πρότζεκτ (αυτές παίξαν πολύ αλλά έμειναν απο βενζίνη) αλλά επι της ουσίας αχταρμάς με άμεσο αποτέλεσμα να ξεσπαθώνουν οι θιασώτες του back to basics της επαναφοράς δηλαδή της παραδοσιακής προσέγγισης. Ενδιαφέρον έχουν και απόψεις οι οποίες θεωρούν οτι πίσω απο τις μοντέρνες θεωρίες μάθησης υπάρχει συνομωσία με απώτερο σκοπό να γεμίσει η κοινωνία αγράμματο κόσμο οπότε η λύση είναι το παλιό μεταδοτικό μοντέλο.
Όχι βέβαια, είναι ενδεικτικό όμως της νοοτροπίας που υπάρχει σε όλες τελικά τις βαθμίδες της εκπαίδευσης.
Παραδείγματα άπειρα. Τι να πρωτοπώ. Για τη διαθεματική διδασκαλία; Έπεσαν λεφτά απο το ΚΠΣ και έπρεπε να εισαχθεί στα σχολεία. Ήρθαν λοιπόν οι σύμβουλοι (έναντι αδρότατης αμοιβής) να μας κάνουν σεμινάρια. Και τί ακούσαμε εκεί;
Πρώτον: Οτι επειδή στην εισήγηση στους καθηγητές των Αθηνών "υπήρξαν αντιδράσεις απο τους παλιούς καθηγητές του λεκανοπεδίου" πάρθηκε η απόφαση να εφαρμοστεί σε ποσοστό 15% του διδακτικού χρόνου.
Και δεύτερον (και χειρότερο): "Άς εφαρμοστεί για τη φουρνιά αυτή και αν δεν έχει αποτέλεσμα το παίρνουμε πίσω".
Η ίδια "υπευθυνότητα" σε όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης: Στο Δημοτικό δεν επιμένουμε στην προπαίδια διότι είναι "αποστήθιση" και στην ορθογραφία "διότι δεν είναι παιδαγωγικώς ορθή".
Κατα τα άλλα πέρα απο τις "πολιτικώς ορθές" παιδαγωγικές μεθόδους που διέπουν (ενίοτε και κατα το δοκούν) το Π.Ι., οι εκπαιδευτικοί (ακόμη και αυτοί που έχουν μελετήσει τις μεθόδους αυτές ελέω ΑΣΕΠ) ακολουθούν το τυπικό δασκαλοκεντρικό μοντέλο της δεκαετίας του 60.
Παράδειγμα: Σε κάθε ευκαιρία συζήτησης π.χ. με συναδέλφους πέφτει η επιχειρηματολογία " οι παλιές μέθοδοι είχαν την αξία τους διότι αν δεν ίσχυε αυτό εμείς πως αναδειχθήκαμε μέσα απο αυτές;" Δασκαλοκεντρισμός του κερατά δηλαδή (απο άτομα που δεν έχουν περάσει ακόμη την τρίτη δεκαετία της ζωής τους) διότι παρόλα τα ΑΣΕΠ και τους μήνες μελέτης δεν μπόρεσαν να συνειδητοποιήσουν οτι μιλάμε για το μέσο όρο των μαθητών και όχι τους λίγους που επιπλέουν απο οποιοδήποτε σύστημα όσο αυταρχικά δομημένο κι αν είναι αυτό.
Άλλο στοιχείο: "Τα κενά των άλλων δεν είμαι υποχρεωμένος να τα καλύψω διότι με πιέζει η ύλη". Έρχονται τα παιδιά στο γυμνάσιο και σε μεγάλο ποσοστό δεν ξέρουν καλά προπαίδια ή μία τυπική ορθογραφία. Κανείς δεν θ'ασχοληθεί λίγο για να καλύψει τα κενά αυτά. Άς τα μαθαίναν στο Δημοτικό. Τώρα μπορούν να μάθουν άλγεβρα και διανυσματικό λογισμό και για τα παλιότερα κενά έχει ο Θεός.
Τρίτο στοιχείο "Με τις καινούριες θεωρίες γέμισαν τα σχολεία δυσλεκτικούς". Ναί, διότι στα παλιά χρόνια οι βαριές περιπτώσεις δυσλεξίας δεν έβγαζαν το Δημοτικό. Χώρια που καθηγητές συνειδητοποιημένοι δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τη δυσλεξία απο την πνευματική καθυστέρηση και ζητάνε "ειδικά σχολεία" και για τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες...
Τέταρτο (και τελευταίο γιατί θα σας κούρασα) οι θεωρίες μάθησης που "παίζουν" στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Σε ακαδημαϊκό επίπεδο όλα politically correct. Κάμποσος εποικοδομητισμός και μέθοδοι πρότζεκτ (αυτές παίξαν πολύ αλλά έμειναν απο βενζίνη) αλλά επι της ουσίας αχταρμάς με άμεσο αποτέλεσμα να ξεσπαθώνουν οι θιασώτες του back to basics της επαναφοράς δηλαδή της παραδοσιακής προσέγγισης. Ενδιαφέρον έχουν και απόψεις οι οποίες θεωρούν οτι πίσω απο τις μοντέρνες θεωρίες μάθησης υπάρχει συνομωσία με απώτερο σκοπό να γεμίσει η κοινωνία αγράμματο κόσμο οπότε η λύση είναι το παλιό μεταδοτικό μοντέλο.