Arrival

Βαθμολογήστε την Ταινία:


  • Total voters
    107
Απάντηση: Arrival (2016)

Μα εγω δεν αντιλεγω στο οτι η πρωταγωνιστρια απεκτησε την ικανοτητα να βλεπει στο μελλον (δεν μας ενδιαφερει στην κουβεντα ΠΩΣ βλεπει αυτα τα οραματα)
Δεχομαστε λοιπον για χαρη της ταινιας πως βλεπει οραματα μελλοντικα, εχω ηδη εξηγησει παραπανω νωριτερα, πως δεν γινεται σε ενα οραμα να δεις να γινεται κατι ΑΝ δεν το επραξες καποια στιγμη στο παρελθον (αν δεν ξεκινησες τα πεπραγμενα που θα σε οδηγησουν με ντομινο στο μελλον που καταφερες και ειδες)

Το σεναριακο χρονικο παραδοξο, εξηγησα νωριτερα πως εχει να κανει ΜΟΝΟ με την σκηνη οπου ΠΡΙΝ αποφασισει να παρει τηλεφωνο τον κινεζο, βλεπει οραμα πως του μιλα και της λεει θα με παρεις τηλεφωνο. Αυτο σεναριακα δεν θα επρεπε να συμβει. Διοτι Στη δεδομενη χρονικη στιγμη του παροντος ΔΕΝ ειχε σκεφτει να τον παρει τηλεφωνο, ουτε ειχε χρονο να το σκεφτει αργοτερα να το πραξει . (θα της επαιρναν τη συσκευη)

Απο τη στιγμη που στο timeline ΔΕΝ επροκειτο να του τηλεφωνησει, ΔΕΝ επρεπε να υπαρχει μελλοντικο οραμα να της λεει τι να του πει στο τηλεφωνημα. Το τηλεφωνημα δεν εγινε ποτε στο παρον. Εγινε ΥΠΟ την προτροπη/αποκαλυψη του οραματος.

Το σωστο θα ηταν σκηνοθετικα να μας δειξουν το εξης: Αυτη συλλαμβανει την ιδεα να παρει τηλεφωνο τον κινεζο για βοηθεια, να τον παιρνει, αυτος να αρνειται, ΤΟΤΕ να της ερχεται οραμα που να της αποκαλυπτει ο κινεζος τι να του πει για να τον πεισει και εκεινη να το πραττει.

Ηταν μια σεναριακη αστοχια λοιπον, οπου δεν παιζει και ιδιαιτερο ρολο στην ολη ταινια φυσικα, δεν χαλαει κατι στον θεατη, ισως ελαχιστοι να εδωσαν σημασια κι ολας.
Απλα μιας και το παρατηρησα, το ανεφερα εγκυκλοπαιδικα. Επανηλθα σε αυτο τωρα, μονο και μονο για να σου αποσαφηνισω ΓΙΑΤΙ ηταν σεναριακο χρονικο παραδοξο και οχι ενα χρονικο παραδοξο που θα λυνοταν με ενα ταξιδι στον χρονο.

Και αν το παρατηρησα, εγινε μιας και ειμαι λατρης σεναριων των ταξιδιων στο χρονο, χρονικων παραδοξων κλπ
 
Απάντηση: Arrival (2016)

Nα συμπληρωσω επισης οτι ενα χρονικο παραδοξο ενδεχεται να δημιουργηθει ΜΟΝΟ οταν προσπαθησουμε χρονοταξιδι στο παρελθον.
Οταν επιχειρουμε ταξιδι στο μελλον, μιας και αυτο δεν εχει συμβει ακομη, υπαρχει μονο ως πιθανοτητα. Μπορουμε να ταξιδεψουμε στο μελλον και να αλλαξουμε κατι σε αυτο.
Η επιστημη ομως υποστηριζε οτι μιας και δεν μπορουμε να παραβιασουμε τους νομους του συμπαντος, δεν ειναι εφικτο στο ταξιδι στο παρελθον λογω χρονικου παραδοξου, το ιδιο το συμπαν δεν θα μας το επιτρεψει.

Αυτο αλλαξε τα τελευταια χρονια με την επιστημη να υποστηριζει πως θα μπορουσαμε θεωρητικα να ταξιδεψουμε στο παρελθον, αλλα θα επιστρεφαμε στο παρελθον ενος νεου συμπαντος που δημιουργηθηκε εκεινη τη στιγμη. Οποτε αποτρεπεται το χρονικο παραδοξο.

Οσον αφορα το arrival λοιπον, δεν υπαρχει καν εναλλακτικο νεο συμπαν για την πρωταγωνιστρια.
Οχι μονο δεν ταξιδεψε στο παρελθον, αλλα προσπαθησε να αλλαξει το μελλον, οχι το παρελθον. Και οπως εξηγησα παραπανω, ΑΝ εκανα ταξιδι στο μελλον ή εξ αιτιας ενος οραματος κανω κατι διαφορετικο τωρα για να αλλαξω το μελλον, τιποτα δεν μου το απαγορευει μιας και δεν υπαρχει μελλον, απλα πιθανοτητες για καποιο μελλον που ενδεχεται να αλλαξουν.

Ετσι λοιπον σε αυτη την ταινια, δεν εχουμε ουτε ταξιδι στο παρελθον, ουτε εναλλακτικο συμπαν. Εχουμε μονο ενα οραμα που μας αλλαζει την αποφαση να κανουμε ή να μην κανουμε κατι ωστε να αλλαξουμε μια μελλοντικη εκβαση γεγονοτων.

Για να αλλαξω ομως το μελλον εξ αιτιας ενος οραματος, απαιτουνται δυο απαραβατοι κανονες.

α)
Το να παρω αμετακλητη αποφαση να κανω κατι.

β)
Να μην συμβει τιποτε που να με εμποδισει να πραξω αυτο που αποφασισα.

Απαξ και αυτα τα δυο ισχυουν, τοτε με ενα οραμα αλλαζω το μελλον.
Στην ταινια arrival παραβιαστηκε ο κανονας α).
Η πρωταγωνιστρια ΔΕΝ τηλεφωνησε στον κινεζο. (ουτε το σκεφτηκε, ουτε ειχε το χρονο να το σκεφτει τα επομενα δευτερολεπτα ωστε να ΠΑΡΕΙ την αποφαση)
Και ξαφνικα, ηρθε οραμα που της εδωσε την ιδεα. Αυτο δεν ειναι εφικτο. Δεν ηξερε, δεν ηθελε, δεν σκεφτηκε ποτε να τηλεφωνησει στον κινεζο, αρα τετοιο οραμα δεν γινεται να υπαρξει. Θα γινοταν ΜΟΝΟ αν της ερχοταν αρχικα η ιδεα και τον επαιρνε απο μονη της τηλεφωνο. Τοτε, το οραμα θα ηταν εφικτο και στο μονο που θα τη βοηθουσε, θα ηταν να πει το οκ ο κινεζος ωστε να μην φαει χυλοπιτα


Ολα τα αλλα που λετε περι κυκλικου χρονου, ειναι ασαφη και φλου. Τι παει να πει παρελθον/παρων/μελλον ειναι ενα. ? Ετσι το πεταμε να αιωρειται και αν παμε να το αναλυσουμε δεν θα βγει καμια ακρη ως προς το νοημα.
Οποτε η αποψη μου ειναι πως οντως υπηρξε σεναριακο παραδοξο.

Ρε παιδια μηπως αρχισα να μιλαω σαν τον SR17B. ? :flipout:


--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Αυτα τα εγραψα για να δηλωσω και το προφανες, πως οντως προσπαθησα να δωσω σημασια και στα νοηματα και πως τα παρουσιασε ο σκηνοθετης.
Προσεχα, πως το λενε. (οσο μπορουσα να δω :laugh: )
Ομως η ταινια εκανε defocus στο θεμα εξωγηινοι/διαστημοπλοια, τα εμπλεξε και λιγο με τα οραματα (το προσπερναμε και αυτο) για να προσεξουμε εκει που ηθελε να δωσει εμφαση ο σκηνοθετης.

Το δραμα της γλωσσολογου (μεσα απο ολο αυτο το περιτυλιγμα) για το παιδι της και η αγωνια της για το ποτε και αν πρεπει να γινει μανα.
Ομως και αυτο δεν θα το χαρακτηριζα εντελως πρωτοτυπο...

mana_papadopoulou.gif


Ολα τα παραπανω εξακολουθωντας να εχω χιουμοριστικη διαθεση, μην μου παρεξηγηθειτε παλι. :smile:
 
Re: Arrival (2016)

Άλλαξε κάπου το μέλλον; Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο.. Απλά μπορούσε να το δει.. Η ικανότητα της πλέον να αντιλαμβάνεται τον χρόνο όχι γραμμικά της έδινε την δυνατότητα να βλέπει το μέλλον..
Αν αυτή η αντίληψη του σκηνοθέτη βρίσκετε σε σύγκρουση με την λογική μας (με την εως τώρα γνώση που έχουμε) αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Το σέβομαι απόλυτα καθώς όντως δεν υπάρχει επιστημονικά τεκμηριωμένη εξήγηση για κάποια πράγματα.

Να σου θυμίσω όμως και κάποιες παλιές ταινίες μου μας έδειχναν τεχνολογίες που φάνταζαν "φανταστικές" τις οποίες σήμερα τις έχουμε. Αν πριν πάρα πολλά χρόνια κάποιος ισχυριζόταν οτι η γη περιστρέφεται γύρο από τον εαυτό της και γύρο απο τον ήλιο πιθανόν να ήταν στο τρελοκομείο...(η στο νεκροταφείο).Μέχρι χθες πιστεύαμε οτι τα μικρότερα σωματίδια είναι τα ηλεκτρόνια... ανακαλύψαμε οτι κάναμε λάθος... Πόσα ακόμα λάθη θα ανακαλύψουμε οτι κάνουμε άραγε..

Κάποιοι επιστήμονες πρόσφατα στο CERN εντόπισαν σωματίδια που ταξιδεύουν γρηγορότερα και απο το φως, απειλείται δηλαδή όχι μόνο η θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν, αλλά και όλο το οικοδόμημα της σύγχρονης Φυσικής...
Μια ομάδα θεωρητικών φυσικών με τη μελέτη του κοσμικού υποβάθρου μικροκυμάτων, την ακτινοβολία δηλαδή που απέμεινε από το Big Bang, πιστεύει ότι έχει βρει σημάδια ότι το Σύμπαν μας δεν είναι τίποτα άλλα παρά μια ψευδαίσθηση. Πόσο τρελό ακούγετε τώρα αυτό; Οτι ζούμε σε ένα Matrix δηλαδή... Αν με ρωτάς αν το δέχομαι, με την ως τώρα γνώση μου... θα πω βιαστικά ΟΧΙ. Λίγο μετράει η γνώμη μου όμως μπροστά στις έρευνες τους..

Σέβομαι απόλυτα την άποψη σου, απλά σκέψου οτι κρίνεις μια ταινία που η βάση της είναι ο κυκλικός χρόνος (σαν μια διαφορετική αντίληψη του χρόνου όπως τον ξέρουμε σήμερα), μια ιδέα του σεναριογράφου, που ίσως να βασίζετε σε είδη υπάρχουσες θεωρίες (αν βλέπεις την σειρά Through the Wormhole οι θεωρίες των επιστημόνων είναι άπειρες και "τρελές").

Τέλος πάντων είναι μια φανταστική προσέγγιση του χρόνου, εξάλλου οταν βλέπουμε τέτοιου είδους ταινίες υπάρχει και το φανταστικό στοιχείο και ας μην είναι επιστημονικά αποδεδειγμενο, μπορεί να βασίζεται σε επιστημονικές θεωρίες.. Η ακόμα να είναι μια απλή προσέγγιση ενός ατόμου,γιατί όχι... (αν είναι σαν κι αυτήν την ταινία).
 
Απάντηση: Re: Arrival (2016)

Άλλαξε κάπου το μέλλον; Δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο.. Απλά μπορούσε να το δει..

Λογικα το αλλαξε, αλλιως τι νοημα ειχε το οραμα ως βοηθεια. ?
Απλως ο σκηνοθετης μας εδειξε μονο την μια πτυχη του αλλαγμενου μελλοντος. Αφηνεται στην κριση του θεατη να υποθεσει οτι θελει, του τι θα γινοταν αν δεν το αλλαζε. (π.χ. χωρις να σταματηθει ο κινεζος απο το να εξαπολυση επιθεση, ισως βομβαρδιζε τους εξωγηινους, αυτοι εφευγαν χωρις να μας δωσουν την γλωσσα και εμεις θα βραζαμε στο ζουμι μας με οτι συνεπειες θα ειχε ως προς την αυτοκαταστροφη μας)

Οποτε με το οραμα και το τηλεφωνημα εξ αιτιας αυτου, η γυναικα καταφερνει να αλλαξει την εκβαση.
Αν παλι δεχτουμε οτι και χωρις το τηλεφωνημα στον κινεζο, τα πραγματα θα εξελισσονταν το ιδιο, τοτε σκηνοθετικα το κινεζο-οραμα δεν αποτελεσε καμια βοηθεια για αλλαγη εκβασης των γεγονοτων, δεν θα ειχε και ιδιαιτερο λογο υπαρξης στο σεναριο.
Απο ολα τα συμφραζομενα της ταινιας ομως, καταλαβαμε πως ηταν καθοριστικης σημασιας το τηλεφωνημα στον κινεζο και αλλαξε το ρου της ιστοριας. (με τη γνωστη συνεχεια να μας δωσουν ολη τη γλωσσα τους κλπ)

Οποτε ξανα καταληγουμε στο οτι υπηρξε σεναριακο παραδοξο σχετικα με το τηλεφωνημα (και μονο με αυτο)

Οσον αφορα τον κυκλικο χρονο τωρα νομιζω πως δεν εχει να κανει με παραδοξα ή οχι της ταινιας. Γινεται αναφορα σε αυτον ως κατανοηση με την βοηθεια των εξωγηινων. Ναι σιγουρα θιγει το θεμα αυτο αν και για τον μεσο θεατη περαν της αναφορας του κυκλικου χρονου δεν εμβαθυνει στη θεωρια.
Το Σύμπαν -ανεξάρτητα από τον τρόπο που το αντιλαμβανόμαστε σαν μέρη- δεν είναι μόνο τα πράγματα που υπάρχουν στο σχετικό παρόν μας. Είναι ταυτόχρονα αυτό που ήταν στο παρελθόν και αυτό που -σε σχέση με το δικό μας παρόν- θα είναι στο μέλλον και αποτελεί ενιαίο ευρύτερο σύνολο μέσα στα σταθερά όρια ενός ευρύτερου παρόντος (μέσα σε μία μέγιστη Περίοδο).

Με αυτήν την έννοια, το Σύμπαν, ως σύνολο όλων των πραγμάτων απ’ όλες τις στιγμές, είναι μια ενιαία, κοινή και σταθερή ποιότητα, χωρίς απραγματοποίητες δυνατότητες και στην ουσία αποτελεί τον τελειωμένο και πραγματικό Χρόνο. Ο χρόνος δεν έχει νόημα, παρά μόνο όταν υπάρχουν πράγματα που αλλάζουν και το Σύμπαν αποτελεί τον Τελειωμένο Χρόνο, γιατί εξ’ ορισμού είναι όλα τα δυνατά πράγματα, τα οποία δεν είναι απεριόριστα. Δεν υπάρχει χρόνος, υπάρχουν ελλιπή πράγματα που αλλάζουν και γίνονται σε μικρότερες στιγμές ενός Συνολικού Χρόνου (σαν κλειστό κύκλωμα). Όπως είπαμε, στο σύνολο του Χρόνου συμπεριλαμβάνονται όλα τα πράγματα μαζί με την "πορεία" και τις διαφοροποιήσεις τους.

ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΩΝ ΥΛΙΚΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΧΡΟΝΟ ΕΙΝΑΙ ΞΑΝΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΤΩΝ ΑΛΛΑΓΩΝ ΤΟΥΣ, ΟΤΑΝ ΑΥΤΑ ΘΕΩΡΗΘΟΥΝ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (ΣΑΝ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΡΟΝΟ). Οι σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις τους «υλοποιούνται» και γίνονται πράγματα και τα τελευταία «αλληλοενεργούν» και δημιουργούν σχέσεις. Γι’ αυτό, οι σχέσεις και οι αλληλεπιδράσεις δεν υπάρχουν χωρίς τα πράγματα, ούτε τα πράγματα χωρίς τις σχέσεις και τους διάφορους τρόπους σύνδεσής τους. Σε τελική ανάλυση, όλα αποτελούν εκ των προτέρων ένα σταθεροποιημένο, κοινό (και άμεσο) Σύνολο.

Αυτή η άποψη για τον κυκλικό χρόνο και το Μέγιστο συνολικό χρόνο δεν περιέχει μία αγεφύρωτη αντίθεση; Πώς γίνεται να αλλάζουν γύρω μας τα πράγματα, ενώ στο σύνολό τους αποτελούν μια σταθεροποιημένη ποιότητα; Γιατί το Σύμπαν να μη συνεχίζει να γίνεται ή να εξελίσσεται χωρίς χρονικό όριο; Πώς και πότε θα αρχίσει να γίνεται ξανά το ίδιο, όπως ήταν στο παρελθόν; Θα καταστραφεί συνολικά και θα αρχίσει μετά να γίνεται όπως ήταν;

Θα ήταν πολύ δύσκολο και ίσως αδύνατο να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα και να παρατηρήσουμε στα πράγματα όλα τα στοιχεία εκείνα, από τα οποία θα συμπεραίναμε επιστημονικά και με υπολογισμούς την κυκλικότητα στην εξέλιξη του Σύμπαντος. Θα συναντούσαμε τις δυσκολίες των κοσμολογικών θεωριών, που επιχειρούν να μετρήσουν την ηλικία του Σύμπαντος, τη χρονική στιγμή στην οποία βρίσκεται τώρα, το μέγεθος του χώρου και τον τρόπο με τον οποίο το Σύμπαν θα επέστρεφε στην αρχική του φάση. Δεν θα υπήρχαν ούτε τα σημάδια μίας Μεγάλης Έκρηξης και το αδημιούργητο Σύμπαν θα συνέχιζε να γίνεται χωρίς να ξεχωρίζουν διαφορετικές φάσεις στην ύπαρξή του. Ποιό θα ήταν αρχικά το Σύμπαν και πώς θα “επέστρεφε” ακριβώς στην αρχική του φάση, αυτό μάλλον θα έμενε για πάντα ανεξήγητο. Τα στοιχεία θα έδειχναν ένα συνεχώς ή εκρηκτικώς εξελισσόμενο Σύμπαν και δύσκολα θα βρίσκαμε στοιχεία για την κυκλικότητα της εξέλιξής του, εάν αυτή δεν είχε ολοκληρωθεί ανέκαθεν !

Όμως, η φιλοσοφική άποψη για ένα σταθερό και ολοκληρωμένο Σύμπαν μέσα στα όρια ενός μέγιστου χρόνου διασώζεται και το αίνιγμα της δημιουργίας του Σύμπαντος επιλύνεται (λογικά και μαθηματικά), όταν γίνει παραδεχτή η ταυτόχρονη παρουσία του Σύμπαντος. Διότι μόνο έτσι μπορεί να “συμβιβαστεί” και να εξηγηθεί η παρουσία ενός πλήθους φαινομένων και συνεπειών (στα οποία πρέπει να αναφερθούμε σε ξεχωριστές σελίδες). Ανάμεσα στο πλήθος των συνηθισμένων φαινομένων, το πιο καθοριστικό για την λύση του αινίγματος της δημιουργίας του κόσμου είναι η παρουσία του “κενού” χώρου. Η παραδοχή της ταυτόχρονης παρουσίας όλου του Σύμπαντος θα ήταν μία φιλοσοφική πλάνη, από τα συλλογιστικά παιχνίδια της λογικής, εάν δεν παρατηρούσαμε ορισμένα από τα φαινόμενα, που βρίσκονται στο χώρο των επιστημών. Η άποψη για την ταυτόχρονη παρουσία του Σύμπαντος δεν επιβάλλεται αναγκαία από τους αρχικούς συλλογισμούς που ορίζουν το “Σύμπαν” σαν πλήρες μέσα σε μία μέγιστη χρονική περίοδο. Η άποψη αυτή (για την ταυτόχρονη παρουσία του) προκύπτει από την ανάπτυξη της θεωρίας του τελειωμένου χρόνου και αντί να βρίσκει αδιέξοδα, αντιφάσεις και να συγκρούεται με την εμπειρία, απροσδόκητα οδηγεί στην εξιχνίαση ενός πλήθους φαινομένων, (τα οποία αποτελούν αντικείμενο έρευνας της φυσικής και της αστρονομίας).

Με αυτή τη βάση και με απλές έννοιες της κοινής εμπειρίας αναπτύσσεται μια θεωρία, η οποία συμπεραίνει, περιγράφει και αιτιολογεί ένα μεγάλο αριθμό φαινομένων πολύ πιο εύκολα απ’ όσο πιστεύαμε. Φαινόμενα της κοινής εμπειρίας αλλά και πολλά τα οποία διαπιστώνουν, εξηγούν, προβλέπουν και αναλύουν οι εξειδικευμένοι στον επιστημονικό χώρο τους. Η ανάπτυξη αρχίζει από τη στιγμή που θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στις απορίες που δημιουργεί η υπόθεσή μας και βέβαια με την παρατήρηση των φυσικών φαινομένων.

Πώς γίνεται να υπάρχουν πολλά πράγματα σε διαφορετικές στιγμές, ενώ από την άλλη στον ίδιο Χρόνο; Με άλλα λόγια, πώς γίνεται να υπάρχει ο χρόνος σχετικά, να είναι τελειωμένος για το σύνολο και ατελείωτος για το μέρος; Η διατύπωση της παραπάνω απορίας είναι η εύστοχη μεταμόρφωση του μεγάλου φιλοσοφικού ερωτήματος για τη σχέση της ενότητας με την πολλαπλότητα (πως όλα είναι ένα;) Η σχέση αυτή της ενότητας με την πολλαπλότητα με όρους της φυσικής θα φανεί σαν ιδιαίτερη σχέση των υλικών σωμάτων με τον κοινό πεπερασμένο χώρο. (Είναι σχέση ανάμεσα στην έμμεση με την άμεση ύπαρξη, όπως θα μπορούσαμε να το πούμε φιλοσοφικά με τις πιο αφηρημένες έννοιες). Δηλαδή, θα δούμε επιστημονικά, πως το σύνολο των ξεχωριστών υλικών πραγμάτων, με όλους τους τρόπους που γίνονται και με όλες τις διαφορές τους συνδέονται πάντοτε με κάτι κοινό και σταθερό, το οποίο οριοθετεί την ενέργειά τους, δεν τα αφήνει να “αποκοπούν” τελείως και με το οποίο διατηρούνται τα δομικά υλικά της ύπαρξής τους. Η ενότητα και ο συγχρονισμός των πραγμάτων θα μπορούσε να προέρχεται γενικά και απροσδιόριστα από την ύπαρξη μίας “φιλοσοφικής” ουσίας ή από την αόρατη ύπαρξη κάποιας νομοτέλειας, με έναν ακατανόητο και πολύπλοκο τρόπο. Όμως η ενότητα, ο συγχρονισμός των πραγμάτων και η σταθερότητα των δομικών στοιχείων προέρχεται, από αυτό που αντιλαμβανόμαστε σαν κενό χώρο και ο χώρος είναι αντικείμενο έρευνας στη φυσική.

Η σχέση των φιλοσοφικών όρων της ενότητας με την πολλαπλότητα θα μας αποκαλυφθεί μέσα στην έννοια του Χρόνου σαν σχέση ανάμεσα στην αμεσότητα και στην εμμεσότητα (δηλαδή στο πράγμα που είναι άμεσα και ταυτόχρονα και στα πράγματα που γίνονται με έμμεσους τρόπους και συνδέονται με πιο αργό και ασταθή τρόπο, διαμέσου κάποιων άλλων).

Για να παρακολουθήσουμε, να καταλάβουμε και για να εξαγάγουμε τις συνέπειες, πρέπει να τολμήσουμε κάτι δυσνόητο και απίστευτο: να σταματήσουμε να φανταζόμαστε το Σύμπαν σαν σύνολο πολλών εξωτερικά συσχετισμένων πραγμάτων, με κενά, αποστάσεις και σχετικά γνωρίσματα (τα οποία δημιουργούνται από τους τρόπους με τους οποίους συνδέονται τα λεγόμενα πράγματα. Η συνεπής ανάπτυξη της αρχικής υπόθεσης θα είναι δύσκολη ή θα οδηγεί σε άτοπα και αντιφάσεις, αν επιχειρηθεί ξεκινώντας από μία τέτοια "λεπτοκομμένη" εμπειρική άποψη. Μόνο αν θεωρήσουμε το Σύμπαν ταυτόχρονο προς όλα τα επιμέρους πράγματα σαν τελειωμένο και σταθεροποιημένο στην ίδια (συνολική) στιγμή, που γίνονται και αλλάζουν τα περιορισμένα (με κενά και ελλείψεις) πράγματα μόνο τότε βρίσκουμε την άκρη του νήματος Το Σύμπαν από το παρελθόν έως το μέλλον (και όχι μόνο αυτό το οποίο είναι προς το παρόν μας) υπάρχει ταυτόχρονα! Όπως θα δούμε, η παραδοξότητα και η αντιφατικότητα με την εμπειρία αυτού του συμπεράσματος δεν είναι πιο εκπληκτική από την αποδοχή της ύπαρξης ενός κοινού και όχι κενού χώρου. Το κυριότερο, δεν οδηγεί σε αδιέξοδο -σε αντίθεση με την ερμηνεία της δημιουργίας ενός σύμπαντος από το μηδέν ή κάποτε στο παρελθόν.

http://www.kosmologia.gr/theory3_cosmology/THTELXRONOY.htm
 
Απάντηση: Arrival (2016)

για να μην υπαρχει σύγχυση,μια διευκρινηση για κατι που ειπωθηκε πιο πριν.
Κανενας επιστημονας στο CERN δεν εχει ανακαλυψει σωματιδια ταχυτερα απ'το φως.
 
Re: Απάντηση: Arrival (2016)

για να μην υπαρχει σύγχυση,μια διευκρινηση για κατι που ειπωθηκε πιο πριν.
Κανενας επιστημονας στο CERN δεν εχει ανακαλυψει σωματιδια ταχυτερα απ'το φως.

Με την σειρά μου κι εγώ για την σύγχυση που επικαλείσαι να σου θυμίσω πως έγραψα
"Κάποιοι επιστήμονες πρόσφατα στο CERN εντόπισαν σωματίδια που ταξιδεύουν γρηγορότερα και απο το φως, απειλείται δηλαδή όχι μόνο η θεωρία του Άλμπερτ Αϊνστάιν"

Οι επιστήμονες τα εντόπισαν και φαίνεται να σπάνε το ρεκόρ της ταχύτητας του φωτός. Όπως γράφω "απειλείται" η θεωρία της σχετικότητας... πράγμα που σημαίνει ότι δεν αποδείχτηκε, απλά είναι πολύ κοντά. Γιατι διαφορετικά η θεωρία θα ήταν είδη λάθος.

Οι επιστήμονες ισχυρίζονται πως αυτά τα σωματίδια έφτασαν στον προορισμό τους 60 nanoseconds πιο γρήγορα από το φως. Μένει να αποδειχτεί.

Ένας απο αυτούς δήλωσε:
"Έχουμε μεγάλη αυτοπεποίθηση για τα αποτελέσματά μας. Ελέγξαμε και ξαναελέγξαμε για οτιδήποτε θα μπουρούσε να διαστρεβλώσει τις μετρήσεις μας, αλλά δεν βρήκαμε τίποτα", αναφέρει ο Antonio Ereditato, εκπρόσωπος της διεθνούς ομάδας ερευνητών. "Τώρα θέλουμε να τα διασταυρώσουμε ανεξάρτητα"



Ορίστε και ένα απο τα άρθρα. http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26514&subid=2&pubid=112153381
 
Re: Arrival (2016)

Υδροχοε

ο Λακης (ο Mεγας Ποιμενας και Θεουλης μας :rip:) εχει δικιο !
Το λινκ που εβαλες ειναι του 2011, τοτε που ακομα δεν ειχαν επιβεβαιωθει τα faster than light νετρινα
απο το CERN στο Grand Sasso. Εχουν περασει 6 χρονια (περιπου) και κανεις αλλος δεν μπορεσε να
επαναλαβει τα ιδια αποτελεσματα για FTL ταχυτητες σε νετρινα.

Οσον αφορα τα "αλλα", ειμαι οπαδος του κυκλικου χρονου αλλα .... ΟΧΙ ετσι οπως παρουσιαζεται
στο εργακι. Ο Werewolf εχει δικιο για το παραδοξο να οραματιζομαι ενα μελλον που δεν επεδιωξα.
Βεβαια, καλλιτεχνικη αδεια, λιγο πριν οραματιστει τον Shang, η Louise, ακουει την κορη της να λεει
"wake up mom". Το οποιο μπορει να σημαινει οτι το αγεννητο παιδι της ... ηθελε να σωσει τον
κοσμο και εσπρωξε τα οραματα της μανας .... προς μια κινηση που η μανα της δεν θα τολμουσε
απο μονη της να οραματιστει. Θυμιζει λιγο (πολυ λιγο) το Inception.

Καταλαβαινεις οτι αυτο ειναι ....... επιεικως ...... ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ νοητικο παραδοξο.
 
Last edited:
Απάντηση: Arrival (2016)

τα ιδια ελεγαν πριν κανα χρονο και στο τελος αναγκαστηκαν να πουν,ουπς,λαθος!
Εφταιγε ενα καλωδιο για τις λαθος μετρησεις.
 
Re: Arrival (2016)

Πουθενα δεν εγραψα για κατι που δεν αποδειχτηκε, ως αποδεδειγμενο... Θελησα να τονίσω οτι ολα ειναι ρευστά και τιποτα δεν πρεπει να περνουμε σαν δεδομένο και απόλυτο, καθημερινά γίνονται ανατροπες...
Αφου λοιπον υπαρχει η ταση να κρίνουμε μια ταινία με βαση οσα γνωριζουμε (και μονο), να αναφέρουμε επίσης πως ειναι αδύνατον να υπάρχει τέτοιου είδους σκάφος που να κανει ταξίδια στο χρόνο, να εμφανίζεται και να εξαφανίζεται με τετοιο τροπο στον ουρανο. Ειναι αδυνατο να αιωρείται ενας τετοιος ογκος χωρις κανενα ειδος γνωστης ενέργειας, αθόρυβα χωρις μαγνητικό πεδιο χωρις τιποτα.. Ας πιάσουμε λιγο και την μηχανικη.. και ύστερα και την πολιτικη αστοχία..
Επανέρχομαι λοιπον στο τελος του προηγούμενου μου post.
 
Re: Arrival (2016)

Δεν διαφωνω σ'αυτο ! :p

Επι 40 χρονια, η αντιβαρυτητα εχει καρφωθει τοσο βαθια στο υποσυνειδητο του κινηματογραφικου κοινου
που, στο τελος, θα ζητηθουν ρεστα απο την επιστημονικη κοινοτητα ... για την αργοπορια της να την ανακαλυψει.

ΕΚΕΙ ΕΧΟΥΜΕ ΦΤΑΣΕΙ :laugh: .... ρεστα απ'το τιποτα ! :proud:
 
Re: Απάντηση: Arrival (2016)

τα ιδια ελεγαν πριν κανα χρονο και στο τελος αναγκαστηκαν να πουν,ουπς,λαθος!
Εφταιγε ενα καλωδιο για τις λαθος μετρησεις.

https://en.wikipedia.org/wiki/Faster-than-light_neutrino_anomaly


τα ξερει καλα ο Λακης :)
μεχρι και το trivia για το καλωδιο :grinning-smiley-043

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

αλλα και το '11 και περισυ καλωδιο εφταιγε;; ελεος :)
 
Απάντηση: Arrival (2016)

Βρε παιδιά, ωραία αυτα που λέτε αλλά έχουμε ξεφύγει από το θέμα μας.
Δεν ανοίγουμε/μεταφέρουμε οτι εχει ειπωθεί σ' ένα άλλο thread? η συζήτηση έχει ζουμί άλλα σε άλλο επίπεδο κι εδώ μέσα χάνεται!
 
Re: Arrival (2016)

Αντε να συζητησουμε λιγο σοβαροτερα ....

Ποιες οι διαφορες ενος Γραμμικου Χρονου απο εναν Κυκλικο !
Ολοι ξερουμε οτι η δυτικη κοινωνια πνιγεται οικειοθελως μεσα σε εναν γραμμικο χρονο
και οχι μονο αυτο αλλα προσπαθει να τον επιβαλλει σε καθε αλλη κουλτουρα επι της γης.
Το Arrival δινει τροφη για σκεψη > υπαρχει περιπτωση ενας εξωγηινος διαστρικος πολιτισμος
να ΜΗΝ στηριχθηκε σε μια κουλτουρα γραμμικου χρονου ... και ΤΙ πετυχε μεσα απο αυτο ?

Θα παραθεσω για κουβεντα μερικες διαφορες αναμεσα σε Γραμμικο και Κυκλικο Χρονο
ετσι οπως τις αντιλαμβανομαι ΕΓΩ. Οποτε νιωστε ελευθερα να με διορθωσετε/συμπληρωσετε :p

Στον Γραμμικο Χρονο,
1) ο χρονος ειναι ενα ευθυγραμμο τμημα με αρχη, μεση και τελος,
2) οι υποχρεωσεις αντιμετωπιζονται σειραϊκα, ως διαδοχικα σημεια,
3) ο χρονος μπορει να εξοικονομηθει, σπαταληθει η αξιοποιηθει,
4) η βελτιστη αξιοποιηση του χρονου απαιτει χρονοδιαγραμματα,
5) υπαρχει διαχωρισμος χρονου για δουλεια και χρονου για σχεσεις,
6) ολα ειναι προσανατολισμενα στο μελλον, ελαχιστα στο παρον,
7) η αποτελεσματικοτητα απαιτει ταχυτητα επιτευξης στοχων,
8) κουλτουρες που προτιμουν τον γραμμικο χρονο προερχονται
απο αγγλοσαξονικα, γερμανικα και σκανδιναβικα φυλα, κυριως.

Στον Κυκλικο Χρονο,
1) ο χρονος ειναι μια σπειρα, με επαναληψιμοτητα "φασεων",
2) οι υποχρεωσεις αντιμετωπιζονται με διαρκη συναφεια αναμεσα σε μελλον και παρελθον,
3) ο χρονος παρουσιαζει διαρκως ευκαιριες (αν και οχι ολοιδιες), δεν κατασπαραζεται απο το παρελθον,
4) η αξιοποιηση του χρονου απαιτει αφιερωση σε μακροχρονους σχεδιασμους, οχι καρτεσιανα προσδιορισμενους,
5) δεν υπαρχει διαχωρισμος χρονου αναμεσα σε δουλεια και σχεσεις, το ενα "υφαινεται" μεσα στο αλλο,
6) ολα ειναι προσανατολισμενα στο παρον με ελαχιστη εξαρτηση απο το παρελθον η το μελλον,
7) η αποτελεσματικοτητα απαιτει ατομικη αφιερωση (ψυχη, σωμα και πνευμα) για μακρυ χρονικο διαστημα,
8) κουλτουρες που προτιμουν τον κυκλικο χρονο προερχονται απο Κινα, Ιαπωνια, Ινδιανικες φυλες και Αφρικη.

Mπορει ο Κυκλικος Χρονος να φτασει εναν εξωγηινο πολιτισμο σε τετοια επιπεδα τεχνολογικης αρτιοτητας
ωστε να φτασει να κανει διαστρικα ταξιδια, αλλα, το κυριοτερο, να μπορει να προβλεπει γεγονοτα ?
 
Last edited:
Απάντηση: Re: Απάντηση: Arrival (2016)

https://en.wikipedia.org/wiki/Faster-than-light_neutrino_anomaly


τα ξερει καλα ο Λακης :)
μεχρι και το trivia για το καλωδιο :grinning-smiley-043

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

αλλα και το '11 και περισυ καλωδιο εφταιγε;; ελεος :)

δεν ειχα προσεξει,οτι το αρθρο στο λινκ ηταν παλιο και νομιζα οτι ηταν διαφορετικα πειραματα.
Οποτε θεωρησε,οτι εγραψα,αφορα στο πειραμα του '11.
 
Re: Arrival (2016)

Κάτσε ρε συ γιατί μπερδεύτηκα.... Πως είναι δυνατόν να μιλάς για κουλτούρες με κυκλικό χρόνο όταν όλο το ανθρώπινο είδος περιορίζεται από τους ίδιους κανόνες φυσικής και συγκεκριμένα, την όχι μόνο γραμμικότητα αλλά και συνεχή ροή του χρόνου;
 
Re: Arrival (2016)

Ο χρονος δεν ειναι μονο συλληψη ... ειναι και αισθηση.
Του πως τον αντιλαμβανεσαι και πως τον χρησιμοποιεις.
Ο χρονος για το συμπαν ... ειναι ενα αιωνιο ΤΩΡΑ.
Πραγμα που δεν μπορω να ισχυριστω οτι ισχυει για
την ανθρωπινη κοινωνια ... και δη ... την δυτικη.

Δεν υπαρχει μελλον, γιατι ακομα ... δεν εφτασε.
Δεν υπαρχει παρελθον, γιατι ... το αφησαμε πισω.
Το μονο που υπαρχει ειναι ενα παρον ... και αυτο
εντελως φευγαλεο και απιαστο.

Ολα τα αλλα ... ειναι ευχες, αναμνησεις και management.
ΔΕΝ ειναι προσβασιμα (για μας). Εκτος αν ... αλλαξει το mgmt.
(Λεω εγω τωρα ... :rolleyes:)