Βάψιμο ξύλου....

Οπως το ειπες εμπειρικα...
Πολλές φορες γράφονται πολλά άλλα γίνονται λίγα...
Για το vitex υπάρχει και εμπειρία σε παντζουρια βερνικι με άριστες εντυπώσεις...
 
Πάντως και εγώ, για επιφάνειες που μένουν έξω, χρησιμοποιώ βερνίκια που προορίζονται για παρκέ, με άριστα αποτελέσματα.
Είχα γράψει παλιότερα σχετικά εδώ
 
Οι οδηγίες που ανέβασε ο Δημήτρης για τον τρόπο χρήσης του Diaxyl plus αναφέρουν ότι "Το προϊόν αναδεύεται καλά πριν τη χρήση. Εφαρμόζεται σε μία ή δύο στρώσεις με πινέλο, ρολό ή πιστόλι χωρίς αραίωση

Ισχύει κάτι τέτοιο για τα "φτηνά" πιστόλια βαφης;
Δεν είναι αρκετά πηχτό για χρήση σε πιστόλι χωρίς αραίωση;
Έχει δοκιμάσει κανείς παρόμοιο συνδυασμό;
Που μπορώ να βρω πρακτικές πληροφορίες εφαρμογής βαφής με πιστόλι, υπάρχει κάτι εδώ στο φορουμ;
Το ανακατεύεις καλά (με ορισμένα χρώματα προτείνεται να κουνάς το κουτί κι όχι να ανακατεύεις το υλικό) και κάνεις τον έλεγχο με τον μετρητή. Αν βγείς εκτός των χρονικών ορίων ΔΕΝ βάφεις. Το προσαρμόζεις ώστε να είσαι μέσα στα όρια. Όταν το καταφέρεις μην ασχολείσαι με το αν είναι πηχτό ή ρευστό, για πιστόλι ή φυσοκάλαμο ή, ή, ή, άστο να είναι ότι θέλει. Εγώ πάντως χρησιμοποιώ συχνά το oregon Diaxyl plus νερού σε ένα B&D HVLP πιστόλι και δεν ασχολούμαι καθόλου με αραίωση.

Αυτό που πρέπει να προσέξεις είναι ο τρόπος βαφής (αρχίζουμε να βάφουμε λίγο ΠΡΙΝ την επιφάνεια βαφής και σταματάμε λίγο ΜΕΤΑ την επιφάνεια - με όσο το δυνατόν σταθερή και ομαλή κίνηση). Αν δεν έχεις ξαναβάψει με πιστόλι δες οπωσδήποτε βιντεάκια.

Επίσης παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το που βρίσκεται το δοχείο του χρώματος. Αν είναι κάτω από το ακροφύσιο δώσε μεγάλη προσοχή στην κλίση του σωλήνα αναρρόφησης μέσα στο δοχείο του πιστολιού. Έχει άμεση σχέση με το αν βάφεις με το πιστόλι να κοιτάει προς τα κάτω ή προς τα επάνω. Ο σωλήνας αναρρόφησης θα πρέπει να είναι γυρισμένος κατάλληλα ώστε να ρουφά συνεχώς υγρό, αλλιώς θα σου τραβήξει πολύ εύκολα αέρα και θα σου κάνει πιτσιλιές πολλές. Με λίγα λόγια θα θέλεις πάλι βάψιμο η επιφάνεια...

Μετά το πέρας των εργασιών πάντα μα πάντα ξεπλένουμε καλά όλα τα μέρη του πιστολιού. Πάντα.

Τέλος, μην αμελείς να κάνεις δοκιμές σε κάποια άχρηστη επιφάνεια (χαρτόνι π.χ.) πριν ξεκινήσεις να βάφεις κάθε φορά. Ακούγεται αχρείαστη και βαρετή διαδικασία αλλά πολλές φορές μπορεί να μας σώσει από ανεπιθύμητες καταστάσεις.
 
Σε ξύλο περασμένο με ανιλίνη, τι βερνίκι κρούστας περνάτε από πάνω;
Στην μια και μοναδική φορά που έβαλα ανιλίνη, μετά από κάποιες μέρες (1-2 δεν θυμάμαι) έβαλα από πάνω βερνίκι πολυουρεθάνης νερού (με πινέλο), το οποίο χρωματιζόταν καθώς ξέβαφε η ανιλίνη. Δεν υπήρξε θέμα καθώς ήταν μονόχρωμη η επιφάνεια, αλλά σκέφτομαι αν υπήρχαν περισσότερα χρώματα θα γινόταν αχταρμάς.
 
Η ανιλινη είναι πολύ ευαίσθητη και μαλακια οπως η κασια...ότι και να περάσεις απο πανω θα την "σηκωσει"...
Εκτός και εάν κάνεις πατέντα*
Εάν ήθελα να περάσω κάτι από πάνω θα έβαζα βερνίκι σε σπρευ όπου απλώς θα καθόταν από πάνω το υλικό και θα στεγνωναι όπως ήταν...
Αυτό θα το έκανα φυσικά δοκιμή πρώτα σε ένα ρετάλι..

* Να πω ένα tip..
Καποτε σε ένα τραπέζι το οποίο περαστηκε κασια προκειμένου να σταθερποιηθει αυτή την έβαλα μέσα σε διάφανο συντηρητικό ξύλου και την ανακάτεψα καλά ότι το πέρασμα..
Το αποτέλεσμα κατά το στέγνωμα ήταν άκρως ικανοποιητικό και εποιτα το βερνίκι το οποίο περαστηκε δεν έκανε ζημια στην κασια...
Η ανιλινη δεν ξέρω πώς θα συμπεριφερθει και εάν ενδεικνυεται να ανακατεύει με άλλα υλικό...αυτό ίσως μας το πουν τα παιδιά που γνωρίζουν καλύτερα τις ιδιότητες της .
Βέβαια από τις δοκιμές δεν βγήκε κάνεις χαμένος αλλά καλό είναι να ξέρεις πως να βαδίζεις...
 
  • Like
Reactions: dk31
Κωστή, ευχαριστώ για την ιδέα με το σπρέι.
Για το ανακάτεμα υλικών που λες παρακάτω, για την ώρα ψάχνω για κάτι έτοιμο, μια διαδικασία που να θεωρείται πιο "στάνταρ", αν υπάρχει. Όπως λέμε βελατούρα και μετά ριπολίνη.
 
  • Like
Reactions: KOSSTV
Βερνικι νεφτιου θα βαλεις Δημητρη.
Οτιδηποτε νερου θα αποχρωματιζει την επιφανεια.
(y)
Είχα κρατήσει από παλιότερα ποστ της ενότητας την αρχή "όχι υλικά νεφτιού πάνω από υλικά νερού". Προφανώς για την ανιλίνη κάνουμε εξαίρεση.
 
Στα πλαίσια της ανακαίνησης που έγινε σπίτι, παραγγείλαμε ένα έπιπλο εισόδου να αφήνουμε κανένα μπουφάν και καμία τσάντα. Μίξη υλικών από MDF και πορτάκια με γριλιες από πεύκο. Τις ημέρες που έπεφτε το βάψιμο δουλευα (ας πούμε) από το σπίτι. Ο ελαιοχρωματιστής το αστάρωσε, το πέρασε 3 χέρια ριπολίνη χωρίς ενδιάμεσο τρίψιμο, ούτε καν σκαφάκι καλά καλά δεν χρησιμοποιούσε και έχει βγει κουφέτο λέμε και λείο σαν ποπός μωρού. Έγω την μοναδική φορά που κατάφερα να πλησιάσω ένα τέτοιο αποτέλεσμα μου είχε φύγει ο τάκος να τρίβω, να βάφω, να τρίβω κ.ο.κ. και αφού τελείωσα λίγες ημέρες μετά μου εμφανίστηκε έναν λεκές από μέσα από το ξύλο και το ξανάκανα. Αυτός το έκανε να φαίνεται τόσο απλό. Τι κάνω λάθος;
Ρολό με γουνάκι και πινέλα με μπλούσια και λεπτή τρίχα και αυτός και εγώ.
Αστάρι και ριπολίνη και οι δυο.
Αυτός δεν ξάπλωνε το αντικείμενο προς βαφή σε κάποια βάση αλλά το έβαφε όρθιο όπως ήταν. Το ρολό το βάφτιζε μέσα στην μπογιά, το άφηνε λίγο να στραγγίξει και έτσι μπόλικο μπόλικο όπως ήταν το χρώμα ξεκίναγε να βάφει. Η θεωρία όπως την έχω αντιληφθεί λέει καλύτερα ξαμπλωμένο, καλό στράγγισμα και πολλά χέρια με ενδιάμεσο τρίψιμο, το αντίθετο από ότι έκανε ο τύπος δηλαδή. Δεν καταλαβαίνω
 
Το MDF δεν θελει και ιδιατερο τριψιμο, μην πω καθολου oταν ειναι να βαφτει.
Εαν χρησιμοποιηθει μπογια με βαση το νερο, ισως και να χρειαστει ενα πολυ απαλο τριψιμο μεταξυ χεριων, αναλογα την ποιοτητα του MDF.
 
Η τεχνική βαψιματος είναι ένα πράγμα που δεν μπορεί να ειπωθεί με λέξεις πάρα μόνο με άμεση εκείνη την ώρα υποδείξη στον τρόπο απλωματος και αραίωσης υλικού...
Θα προσπαθήσω όμως να σου εξηγήσω οσο μπορω..

Καταρχήν για να απλωθουν σωστά τα υλικα θέλουν αραίωση ανάλογα τις καιρικές συνθήκες...Το καλοκαίρι 10% το χειμώνα 5%... η ριπολινη Ίσως λίγο λιγότερο...
Εγώ στην βελατουρα/ριπολινη χρησιμοποιώ μικρή σκαφη...
Όντως βουτάς όλο το ρολακι μες στην σκαφη και το στραγγας καλά. .
Σε ένα κομμάτι 40Χ100 Θα "φορτώσεις" το φύλλο 2 φορές τουλάχιστον..
Στην ουσία με την πρώτη φορά απλώνεις το μισό φύλλο και με την δεύτερη το υπόλοιπο...
Άμεσος αφού το απλώσεις όλο..αμεσος χωρίς χρώμα πιάνεις το ρολακι και σουμαρεις το φύλλο από άκρη σε άκρη 2 φορές...
Τους καλοκαιρινούς μήνες δεν έχεις πολύ περιθώριο χρόνου οπότε οι κινήσεις θα πρέπει να είναι γρήγορες...
Τα παραπάνω συγουρα θέλουν μεγάλη εξοικείωση και χρόνο
Εμένα μου πήρε μια 5ετια για να βγάλω και φτάσω σε ένα καλό αποτέλεσμα πριν από χρόνια και αυτό έρχεται εμπειρικα...Ετσι και ο ελαιοχρωματιστης σου φανταζομαι..

Όσο αφορά τα ρολακια περασματος υπάρχουν πολλά και διάφορα...μικροινων,σφουγγάρια και καλο να.
Τα ρολακια μικροινων τινουν να γίνουν εν 2022 η χρήση τιμή στο πέρασμα αφού μπορούν να φορτωθούν με αρκετό χρώμα ωστε νσ απλωνει το χρωμα περισσοτερο και να βγάζουν
Πράγματι και εγώ όρθια τα περναω τσ φυλλα, τις πόρτες η τις ντουλάπες και το αποτέλεσμα βγαίνει πολύ καλό...
Σε κάθε χέρι όμως ένα αποχαρταρισμα το θέλει...Αυτό γίνεται για να γατζωνει/ κολλάει το ένα χέρι χρωματος με το άλλο..
Το mdf συγουρα θα θέλει τριψιμο αφού μετα από κάθε χέρι "σηκωνει" "τριχα" και θέλει περιποίηση..

Αυτά.
 
Επειδή έχω να βάψω κι εγώ mdf με τι γυαλοχαρτο τρίβεται; με 120 είναι καλά; Επειδή είναι μεγάλη επιφάνεια να το κάνω με τριβείο;

Στάλθηκε από το M2007J3SG μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
Τις άκρες με 120 και τις μεγάλες επιφανειες με 150...
Ευχαριστώ! Αύριο μάλλον θα τα βάψω. Άντε να δούμε...

Στάλθηκε από το M2007J3SG μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
  • Like
Reactions: KOSSTV
Έχω περασει άσταρι(εχθές) σε αυτά τα κομμάτια, ετριψα με 150 και πέρασα πρώτο χέρι πράσινο σήμερα. Να τρίψω ξανά με 150 ή να βάψω κατευθείαν 2ο χέρι πράσινο;
6661e37e2707a4e04b889357b2813dd7.jpg


Στάλθηκε από το M2007J3SG μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
Να τα ξανατριψέις με αποχαρτο(χρησιμοποιημενο γυαλοχαρτο) λίγο απαλα πρώτα και επειτα να περάσεις 2 χερι...
Απλώς επειδή το πράσινο είναι λίγο περίεργη αποχρωση στο να σκεπάσει το χρωμα θα έπρεπε να περάσεις 2 χερια ασταρι/βελατουρα και μετά χρώμα..
 
  • Like
Reactions: cyclades and nikfor
Σε ευχαριστώ, όντως το έβαψα αλλά θεωρώ ότι θέλει και τρίτο χέρι γιατί ακόμα φαίνονται τα νερά. Άρα αύριο πάλι τρίψιμο απαλό και βάψιμο.
ae6117d0ecb5155f45cb6d1678100fff.jpg
4e196bd43c5e2a1f181e2533b56adb95.jpg


Στάλθηκε από το M2007J3SG μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
 
Όπως το βλέπω θέλει 2 χερια ακόμη..με 1 ακομη δύσκολο να σκεπάσει...για αυτό και είπα 2 χερια ασταρι..
Πόσο έχεις αραίωση την ριπολινη...;
Κανονικά δεν ήθελε πάνω από 5%...
 
  • Like
Reactions: cyclades
Βελατούρα, έστω και ένα χέρι και μετά βάψιμο με ριπολίνη.
Το σωστό θα ήταν να «ξηλωθεί» το παρόν στρώμα αλλά αν βαριέσαι μπορεί να περαστεί από πάνω. Θα πρέπει όμως η βελατούρα να περαστεί όσο το δυνατόν πιο πυκνή για να καλύψει το υπάρχον χρώμα.
 
Ο χρωματισμός της βελατουρας Αποστόλη κατά 99% δεν είναι ίδιος με την ριπολινη...οπότε εαν ξαναπεράσει βελατουρα θέλει πολύ μεγάλη προσοχή μετά στην ριπολινη για να πιάσει σωστά...

Το περισσότερα πράσινα φτιάχνονται από βάση Μ,D η ΤR σε κάποιες εταιρίες και το υλικό βγαίνει σαν βερνίκι/ζελες και για αυτο δεν σκεπάζει...το έχω αντιμετωπίσει ουκ ολίγες φορές...
Γενικός είναι από τις πιο δύσκολες αποχρώσεις μαζί με τα πορτοκαλι και κιτρινα...
 
  • Like
Reactions: cyclades