Βελατούρα + Ριπολίνη, 2ος γύρος...
Η μικρή απέσυρε μια βιβλιοθήκη
kallax και το αφεντικό αποφάσισε να την βάλουμε στο σαλόνι, αλλά την ήθελε σε κόκκινο χρώμα.
Το έπιπλο ήταν αρκετά ταλαιπωρημένο με σκασίματα/φουσκώματα (κάτω στη μέση) και από αυτοκόλλητα που βγαίνοντας πήραν μαζί τους και την μελαμίνη (πάνω δεξιά).
Πρώτα ακρυλικός στόκος. Στην πορεία αποδείχθηκε λάθος επιλογή: το ξύλο φούσκωσε λίγο σε κάποια σημεία, μετά τα βερνίκια - την επόμενη φορά θα δοκιμάσω άλλο στόκο (πχ σιδηρόστοκο).
Μετά τρίψιμο με το έκκεντρο τριβείο με P80 για να αγριέψουν οι επιφάνειες.
Βελατούρα και ριπολίνη vitex - ίδια με αυτά που γράφω λίγα ποστ πριν. Ξεκίνησα με microstar ρολάκι για το άπλωμα και μοχέρ για το σουμάρισμα. Τελικά κατέληξα να τα κάνω όλα μόνο με το microstar - δεν είδα καμιά μεγάλη διαφορά που να δικαιολογεί το μπλέξιμο με δύο είδη ρολών.
2 χέρια βελατούρα, τρίψιμο (στο χέρι) με Ρ150 μετά το 1ο χέρι και Ρ240 μετά το 2ο.
Το αποτέλεσμα βγήκε τέλειο σε φάση να λυπάσαι να το βάψεις. Είχα συνηθίσει να περνάω την βελατούρα με πινέλο και μετά καλό τρίψιμο: καμία σχέση με το αποτέλεσμα που δίνει το ρολάκι.
2 χέρια ριπολίνη με Ρ350 τρίψιμο στο ενδιάμεσο. Πολύ όμορφο αποτέλεσμα
Πως μου ήρθε να περάσω από πάνω και 2 χέρια διάφανο
βερνίκι πατώματος.... αποτέλεσμα ψιλοχάλια.
Έμειναν κάποιες γραμμές στο υλικό, σαν να στέγνωσε διαφορετικά από το υπόλοιπο (αν και δύσκολο να το πιάσει η κάμερα, φαίνεται στο μπροστινό κομμάτι κόντρα στο φως).
To συγκεκριμένο βερνίκι το είχα ξαναπάρει και ενώ την προηγούμενη φορά, μέσα στο κουτί ήταν ροζ και λεπτόρευστο ,τώρα ήταν πολύ παχύρευστο και άσπρο.
Ευτυχώς οι ατέλειες φαίνονται μόνο κόντρα σε έντονο φως οπότε όλα καλά...
