Χάμπα Χάμπα (ή όταν ο προ μπορεί να είναι ο "σπασμένος" κρίκος)!

Εχεις δίκιο εν μέρει, δηλαδή, οταν λές αγόρασε την πιστότερη μηχανή αναπαραγωγής και ακουσέ πιστά τι είναι γραμμένο στο μέσο πιθανά συμφωνώ. Όταν όμωε τουυ λές αγόρασε την πιστότερη μηχανή και άκουσε το έργο σαν να ήσουν εκεί, τότε δυστυχώς αρχίζει η τραγωδία. Δυστυχώς αυτό δεν μπορεί να συμβεί, η καλλίτερη μηχανή εγγραφής δεν μπορεί να εγγράψει πιστά ούτε το 30% του γεγονότος έτσι λοιπόν έχοντας στην καλλίτερη περίπτωση το 30% του γεγονότος τι πιστότητα να απαιτήσω απο την αναπαραγωγή. Γιαυτό φυσικοτητα, τίμπρο, εσωτερικότητα και ένα σωρό άλλες τέτοιες χαριτωμενιές τι σημασία μπορεί να έχουν? Το χόμπυ του μουσικόφιλου μπορεί να ικανοποιηθεί εν μερει δηλαδή αν παρευρισκοσουν την ώρα της εκτέλεσης του έργου και τότε απλά το στερεοφονικό να σου διεγείρει τις θύμισες και οτι θυμάσαι θυμάσαι, όταν όμως δεν το ξέρεις το έργο και το ακούς για πρώτη φορά απο cd ή lp έχει πολλή μακρινή σχέση. Κανένα έργο δεν παίζεται έτσι όπως το αποδίδουν τα μηχανήματα στο σπίτι ακόμα και τα πιο ακριβά ή τα μόνιτορ στους πιο τέλειους οικιακούς χώρους. Απλά μυρίζει πολύ χρήμα ο μέσος χομπίστας που ασχολείται οπότε πουλάνε φούμαρα μηχανικοί, μαστερίστες, κατασκευαστές και φυσικά οι μεταπωλητές έμποροι. Δεν πρέπει να υπάρχει το hi-fi και τα αποθηκευτικά μέσα; φυσικά και πρέπει να υπάρχουν αλλά μέχρι εκεί που σωστά λές ...ή θα χρησιμοποιούσατε ότι πιο καλό μπορεί να σας δώσει η υφισταμένη τεχνολογία........ άρα και το μη τέλειο είναι απλά σε άλλη κατηγορία συμβιβασμού απο το χρωματισμένο.

Και ομως, πιστευω σε μεγαλο ποσοστο, μια ΚΑΛΗ ηχογραφιση ξεπερνα σε πιςτοτητα και ποιοτητα το να ακουσεις ενα μουσικο γεγονος live..
Ελαχιστα live νομιζω ακουγονται καλυτερα. Ισως καποια καλοστημενα εργα κλασικης, σε καλο-σωστο χωρο.
Αλλιως η πλειοψηφεια των live γεγονοτων ειναι κλαφτα χαραλαμπε. Και μιλαω κυριως για live εκτελεσεις πχ ροκ η εντεχνων σχηματων.
 
Και ομως, πιστευω σε μεγαλο ποσοστο, μια ΚΑΛΗ ηχογραφιση ξεπερνα σε πιςτοτητα και ποιοτητα το να ακουσεις ενα μουσικο γεγονος live..
Ελαχιστα live νομιζω ακουγονται καλυτερα. Ισως καποια καλοστημενα εργα κλασικης, σε καλο-σωστο χωρο.
Αλλιως η πλειοψηφεια των live γεγονοτων ειναι κλαφτα χαραλαμπε. Και μιλαω κυριως για live εκτελεσεις πχ ροκ η εντεχνων σχηματων.

Σίφη διαφωνούμε! (Εν μέρει)
Όπως λες ίσως η άποψη σου να ισχύει για ροκ κλπ (με δεδομένο πως πολλές φορές η τεχνική υποστήριξη τέτοιων συναυλιών είναι κακή) αλλά σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση φυσικών οργάνων και φωνών σε φυσικό χώρο, χωρίς τεχνίτη ενίσχυση τότε ή ηχογράφηση εκ ορισμού αποτυπώνει ένα ποσοστό του αληθινού γεγονότος!
 
Συμφωνουνε απολυτα για σχεδον ολα τα συναυλιακα. Πχ χθες βραδυ ο Σωκρατης Μαλαμας ΔΕΝ ακουγονταν, και η μπαςα φωνη του μπερδευε αςυςτολα με το ηλεκτρικο κοντραμπαςο που επαιζε, στο Ηραιον music festival στη Σαμο..
Ηχος καλος σε live ναι. Αλλα Αυτο ομως συμβαινει σε ενα μικρο ποσοστο "ζωντανων" σχηματων και σε πολυ λιγα μερη. Πολυ λιγα ειδη μουσικης θα χει καποιος την δυνατοτητα να τα ακουσει καποιος σωστα live.
Πχ: η κλαςικη κιθαρα. Αλλο ακουσμα αν καθησεις διπλα στον κιθαριστα και αλλο στα 10 μετρα.
Ποσες φορες θα μπορεσεις να εισαι στο μετρο για να "αισθανθεις" το βαθος του σκαφους, και τις μικρο λεπτομερειες; Πολυ λιγες φορες δυστηχως.
Μια σωστη ηχογραφηση πχ με αρκετα μικροφωνα, αναπαραγομενη απο καλο στημενο συστημα ομως , μπορει να περασει πολυ περισσοτερα πραγματα..
Ετσι ειναι δυστηχως σχεδον ολα τα μουςικα ακουσματα που μ αρεσουν.
 
Προφανώς για να ακούσεις μια κλασσική κιθάρα πρέπει να βοηθά και ο χώρος, έχεις σκεφτεί όμως πως από την άλλη έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ την διόγκωση και την υπερβολική λεπτομέρεια των closed micked ηχογραφήσεων ειδικά στο εν λόγω όργανο που αυτό που τελικά ακούμε δεν είναι ακριβώς κλασική κιθάρα αλλά κιθάρα-γίγας!
 
Ο χάμπα-χάμπα μου είναι τόσο καλός που δεν χορταίνω να τον ακούω!

Έτσι για να μείνουμε λίγο εντός θέματος. :)

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Μιχάλη, πρέπει να ακούσεις κιθάρα από τα Hifiman!

Προφανώς για να ακούσεις μια κλασσική κιθάρα πρέπει να βοηθά και ο χώρος, έχεις σκεφτεί όμως πως από την άλλη έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ την διόγκωση και την υπερβολική λεπτομέρεια των closed micked ηχογραφήσεων ειδικά στο εν λόγω όργανο που αυτό που τελικά ακούμε δεν είναι ακριβώς κλασική κιθάρα αλλά κιθάρα-γίγας!
 
Δεν γνωρίζω τι ποσοστό του μουσικού γεγονότος μπορεί και καταγράφεται από την εκάστοτε ηχογράφηση.
Όμως μου φαίνεται δύσκολο να ποσοτικοποιήσουμε τη πληθώρα των μουσικών που παράγονται κάτω από τόσες διαφορετικές συνθήκες.
Σε κάθε περίπτωση το γεγονός της ηχογράφησης παραμένει πάντα ένα υλικό προς αποθήκευση ή αντιγραφή και αυτό συνήθως χρειάζεται προενισχυτές και μέσα αποθήκευσης και πρέπει να γίνεται με σεβασμό ώστε να παραμείνει όσο γίνεται αναλλοίωτο.
Η παραδοχή αυτή δεν έχει να κάνει με το αν η ηχογράφηση έχει προσεγγίσει το αληθινό γεγονός.
Π.χ έστω ότι έχουμε τις πρώτες καταγραφές του Stravinsky, θα θέλατε σε κάθε μεταφορά ή αντιγραφή που κάνουμε (στα πλαίσια της συντήρησης του υλικού) να προσθέτουμε π.χ θόρυβο και παραμορφώσεις ή ακόμα και τονικές μεταβολές ώστε να συμφωνεί με την άποψή μας περί ηχητικής ευχαρίστησης;

Όσο αφορά την επιθυμητή αναπαραγωγή της μουσικής στο χώρο μας (διότι περί αυτού νομίζω πως περιστρέφεται η συζήτηση με αφορμή τον προενισχυτή), η προσωπική μου πείρα μου έχει δείξει πως πρώτο στη σειρά είναι η τοποθέτηση και η επιλογή των ηχείων, μετά έρχεται ο τελικός ενισχυτής /ες ακολουθεί η πηγή και τελικά ο προενισχυτής. Αυτά όσο αφορά την αναπαραγωγή που θα συμφωνεί με τα γούστα μου.
Αντίθετα όταν έρχεται η σειρά της μεταφοράς υλικού από ένα μηχάνημα σε ένα άλλο, τότε σημασία έχει μόνο ο προενισχυτής (καθώς επίσης η πηγή και το μέσο καταγραφής) και τα υπόλοιπα παραμένουν στο παρασκήνιο, το πολύ - πολύ σε ρόλο monitor παρακολούθησης της μεταφοράς.

Επίσης η άποψη μου είναι πως αν πρόκειται να εισάγουμε σε κάποιο τμήμα της αλυσίδας αναπαραγωγής κάποιες μη γραμμικές τονικές μεταβολές (π.χ αρμονικές παραμορφώσεις) το καλύτερο κομμάτι είναι ο προενισχυτής (το ξεκαθαρίζω μόνο το τμήμα της αναπαραγωγής). Και αυτό διότι τα πράγματα είναι περισσότερο ελεγχόμενα (όλα συμβαίνουν σε μικρές τάσεις και ισχείς με σχετικά σταθερά φορτία μεταξύ των βαθμίδων ενίσχυσης).

Αυτό νομίζω πως είναι και το μυστικό ευχαρίστησης που δίνει ο χάμπα - χάμπα. Προσφέρει ελεγχόμενο αρμονικό πλούτο με προβλέψιμο τρόπο.
Και αυτό το αρμονικό πλούτο τον χρειαζόμαστε κατά καιρούς ή και μόνιμα.

Γιατί; Αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.

Υ.Γ συγνώμη για την αργή μου ανταπόκριση στα γραφόμενα αλλά είμαι σε διακοπές οπότε ο χρόνος καταναλώνεται μάλλον αλλού ενώ και η πρόσβαση στο δίκτυο δεν έχει την ευκολία της πόλης.
 
Νομίζω ότι ο Σταύρος το είπε ξεκάθαρα, ότι ο προηγούμενος προενισχυτής με τους τελεστικούς 627 δεν ακούγεται το ίδιο καλά όσο ο νέος προενισχυτής "Χαμπα Χάμπα" που χρησιμοποιεί ένα και μοναδικό ενεργό στάδιο ενίσχυσης, αποτελούμενο από ένα jfet.
Επομένως γίνεται άμεση σύγκριση με τους τελεστικούς και μάλιστα με έναν από τους καλύτερους της αγοράς.
 
Τι έχει ο ΟΡΑ627 (μου) σε σχέση με τον Χάμπα χάμπα (μου) - διαπιστωμένα τόσο από το κυρίως σύστημα όσο και από τα ακουστικά μου (Hifiman HE-6) οδηγούμενα από τον Firstwatt F5:

1. "Ψευτικίλα" στον ήχο
2. Συγκρατημένο και συγκριτικά αδύναμο μπάσο
3. Πολύ περιορισμένη τρισδιάστατη απεικόνιση
4. Περιορισμένος αρμονικός πλούτος
5. Συνεχής αίσθηση ότι "κάτι λείπει", ανεξαρτήτως genre
6. Μη αληθοφανή απόδοση των φωνών
 
A δεν εχω κοληματα εγω..αμα παιζει καλυτερα θα του το κοπανησω..αν ομως παιζει χειροτερα θα σας κραξω... :flipout:
 
Φίλε Σταύρο (μου επιτρέπεις το φίλε) όσα περιγράφεις είναι αποτέλεσμα αρμονικού εμπλουτισμού και το έχω απολαύσει(απενοχοποιημένα ομιλώ) πολλές φορές. Όμως δεν έχει καμία σχέση με το γεγονός της ηχογράφησης που τελικά αποτυγχάνει μας εντυπωσιάσει. Επίσης πολλοί στερούμαστε την καθημερινή εμπειρία της μουσικής. Αυτό δημιουργεί μια αντίθεση μεταξύ του καταγραφόμενου και του πραγματικού γεγονότος.. Δυστυχώς δεν φταινε πάντα οι ηχογραφήσεις, ειδικά αν αυτές γίνουν σωστά έχουν μεγάλα περιθώρια καταγραφής. Το πρόβλημα είναι σχεδόν πάντα στην αναπαραγωγή και ειδικότερα στα ηχεία και το χώρο αναπαραγωγής. Στη περίπτωση σου αυτά ήσαν δεδομένα και ήρθε ο χάμπα να βάλλει την πινελιά των αρμονικών πως έχω ήδη πει είναι και το καλύτερο σημείο στην αλυσίδα της αναπαραγωγής. Οι αρχικές αρμονικές στις εξομοιώσεις μου δείχνουν κάτι τετοιο. Φυσικά αν θέλεις στο μετράω το μηχανάκι ώστε να δούμε παργαμτικά το αρμονικό περιεχόμενο (με βασικό πρόβλημα ότι είμαι Πάτρα, όχι τώρα....αυτή τη στιγμή είμαι μεταξύ Λειψών και Αρκών, γυρνώντας στη Λέρο).
 
Re: Απάντηση: Χάμπα Χάμπα (ή όταν ο προ μπορεί να είναι ο "σπασμένος" κρίκος)!

αυτή τη στιγμή είμαι μεταξύ Λειψών και Αρκών, γυρνώντας στη Λέρο).

Που βρεθηκες στους Αρκιους??//θα μαι εκει την Παρασκευη! :ADFADF1:
 
Γεια σου φίλε Ντίνο! Κατ' αρχήν να απολαύσεις τις διακοπές σου.

Δυστυχώς φίλε δε μπορώ (εύκολα) να επανέλθω στην "πιστότερη" εκδοχή που προσφέρει ο 627.

Οι ακουστικές αρετές του νέου προ, ειδικά η απόδοση των αρμονικών, των δυναμικών και της στερεοφωνικής εικόνας, είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ και ειλικρινά δε με ενδιαφέρει η σύγκριση με το "πραγματικό" γεγονός.

Ίσως να χρειάζομαι καλύτερα ηχεία, δεν αμφιβάλλω, αλλά προς το παρόν, ο χάμπα-χάμπα γέμισε ένα τεράστιο κενό που μου στερούσε έως τώρα την μουσική απόλαυση.

Με την πρώτη ευκαιρία, θα ήθελα πολύ να τον μετρήσω στο εργαστήριό σου και να διασταυρώσω τις μετρήσεις με τις υποκειμενικές μου επιδόσεις.

Αν και είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα: οι μετρήσεις δεν θα είναι καλές. Μάλλον δεν θα είμαι ο πρώτος - ούτε ο τελευταίος - που του αρέσει κάτι που αντικειμενικά είναι για τα μπάζα(?).

Από την άλλη, πόσο εύκολο είναι να βρει κανείς την ευτυχία με λιγότερο από 300 ?
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Χάμπα Χάμπα (ή όταν ο προ μπορεί να είναι ο "σπασμένος" κρίκο

Που βρεθηκες στους Αρκιους??//θα μαι εκει την Παρασκευη! :ADFADF1:
Να πάρει....Παρασκευή φεύγω με τη κόρη μου για Κεφαλονιά, αλλά μετα τις 22 του μηνός παίζει μια Τήνος (καλεσμένος.... διότι τα χρήματα.....).

--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---

Γεια σου φίλε Ντίνο! Κατ' αρχήν να απολαύσεις τις διακοπές σου.

Δυστυχώς φίλε δε μπορώ (εύκολα) να επανέλθω στην "πιστότερη" εκδοχή που προσφέρει ο 627.

Οι ακουστικές αρετές του νέου προ, ειδικά η απόδοση των αρμονικών, των δυναμικών και της στερεοφωνικής εικόνας, είναι κάτι που μου αρέσει πάρα πολύ και ειλικρινά δε με ενδιαφέρει η σύγκριση με το "πραγματικό" γεγονός.

Ίσως να χρειάζομαι καλύτερα ηχεία, δεν αμφιβάλλω, αλλά προς το παρόν, ο χάμπα-χάμπα γέμισε ένα τεράστιο κενό που μου στερούσε έως τώρα την μουσική απόλαυση.

Με την πρώτη ευκαιρία, θα ήθελα πολύ να τον μετρήσω στο εργαστήριό σου και να διασταυρώσω τις μετρήσεις με τις υποκειμενικές μου επιδόσεις.

Αν και είμαι σίγουρος για το αποτέλεσμα: οι μετρήσεις δεν θα είναι καλές. Μάλλον δεν θα είμαι ο πρώτος - ούτε ο τελευταίος - που του αρέσει κάτι που αντικειμενικά είναι για τα μπάζα(?).

Από την άλλη, πόσο εύκολο είναι να βρει κανείς την ευτυχία με λιγότερο από 300 ?

Αυτό ακριβώς λέω: οι μετρήσεις ειναι για να κρατούμε το μέτρο και η αναπαραγωγή για να ξεφεύγουμε από αυτό. Απο την άλλη αν δεν σε ενοχλεί, ίσως κανονίσουμε μια μέτρηση, πρός επιβεβαίωση όσων έχουν λεχθεί.
 
Last edited:
Δεν ξέρω ποιόν βοηθάει πραγματικά μία τέτοια "γενικευμένη" δοκιμή - τεστ. Δηλαδή αν θέλω να δοκιμάσω κάτι, τρίοδος και ξερό ψωμί?

Στο παράδειγμα του hubba-hubba, ΟΛΑ εξαρτώνται από το blend των αντιστάσεων στα source και drain.

Λάθος τιμές ανεβάζουν κατά πολύ τη παραμόρφωση κρατώντας πάντα το ίδιο jfet (2SK170BL).

Στο παραπάνω συγκριτικό, χρησιμοποιήθηκε ένας μόνο τύπος από κάθε τεχνολογία προενίσχυσης.

Δεν μπορεί να γενικευτεί τίποτα άλλο παρά μόνο το ότι τέτοιες σχεδιάσεις προσφέρουν πολύ θελκτικό ήχο λόγω του ιδιαίτερου "κοκτέιλ" αρμονικών παραμορφώσεων.