Διαστημικά Ταξίδια: Μύθοι και Πραγματικότητα

Καποιου ειδους Photon Sail θα χρησιμοποιηθει στο μελλον.
Οτι ειναι ΣΗΜΕΡΑ ασυμφορο δεν ειναι σιγουρο οτι θα παραμεινει ασυμφορο και μεθαυριο.
Το βλεπω το "ιστιοφορο" να χρησιμοποιειται για ρομαντικες κρουαζιερες (!!!!) περιξ της Γης (και μεχρι το φεγγαρι).

Ισως, πολυ μακρια στο μελλον, το πανι να ειναι φτιαγμενο απο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εξωτικο υλικο που να αντιδρα με νετρινα
προερχομενα απο τον ηλιο. H πυκνοτητα νετρινων ειναι συνταρακτικη (στην Γη, 65 δις νετρινων διαπερνουν καθε
δευτερολεπτο καθε τετραγωνικο εκατοστο, η Γη ειναι διαφανης για αυτα !!!) Αλλα, τα νετρινα δεν καθονται υσηχα ...
μεταστοιχειωνται διαρκως σε Νετρινα Ηλεκτρονιου, Ταυ και Μυονιου. Χωρια οτι εχουν τοση λιγη μαζα που μπορουν
να περασουν μεσα απο μολυβδο παχους ΜΙΣΟΥ ΕΤΟΥΣ ΦΩΤΟΣ πριν αποφασισουν να αντιδρασουν με οτιδηποτε ....

ΙΣΩΣ .... καποια μακρινη μερα, να τα ελεγξουμε και αποκτησουμε πλευση μεσα σε μια πραγματικα ΠΗΧΤΗ θαλλασα σωματιδιων.
(αλλα και νετρινα να μην ειναι ... καποιου ειδους εικονικα σωματιδια, μικροτερα του κουαρκ, θα ειναι .... )
 
Last edited:
Χαχαχαχα Να το δώ σε ρομαντικές κρουαζιέρες και τι στον κόσμο!!
Το πήγες πολύ μακρυά, και άμα γίνουν ποτέ όλα αυτά!!
Δεν μπορούμε να τα εγκλωβίσουμε κάπως και να τα χρησιμοποιήσουμε προς όφελος μας;
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση όμως η μάζα τους...
 
Η πυροδοτηση αεριου στα υφαλα σκαφους με χρηση laser/maser ειναι κατι που εχει ΗΔΗ επιτευχθει.
Το 2000, στο White Sands, o ναυπηγος Leik Myrabo ανυψωσε ενα μικρο κωνικο σκαφος, πλατους 14 cm και βαρους 100 gr,
σε υψος 72 μετρων και το ΚΡΑΤΗΣΕ εκει αιωρουμενο για 10 δευτερολεπτα. ΑΡΑ, δεν μιλαμε για επιστημονικη φαντασια.
Εαν διαθετεις αρκετη ενεργεια laser, μπορεις να σηκωσεις οτιδηποτε σε υψος τροχιας (οποτε και να το κανεις γηινο δορυ-
φορο). Ομως, η ισχυς laser που απαιτηθηκε για να πεταξει αυτο το λιλιπουτειο LighCraft ηταν, ουτε λιγο ουτε πολυ ....
.... 10.000 Watt !!!

LightCraft prototype views.jpg

Ας τα παρουμε απο την αρχη.
Εχω ενα σκαφος (LightCraft) που ηρεμει στο εδαφος, πανω απο τον φακο ενος πανισχυρου laser. Ο φακος laser εκπεμπει
φως σε σχημα δακτυλιου ΚΑΙ ΜΟΝΟ. Η πανω πλευρα του σκαφους ειναι παρομοια με αυτη μιας σφαιρας (σε γιγαντισμο).
Η κατω πλευρα του σκαφους, εχει ενα δαχτυλιδι, ιδιας γεωμετριας με την δεσμιδα laser, οπου συντελειται ολη η καυση,
ενα περιμετρικο χειλος εκτροπης της καυσης και εναν ανεστραμενο κωνο που στροβιλιζει προς τα κατω την εκτονωση του
αεριου. Καποια στιγμη, ο φακος laser αρχιζει να ζωντανευει και να "χτυπα" τα υφαλα του σκαφους. Ο αερας που ειναι
παγιδευμενος εκει κατω, αρχιζει να θερμαινεται προσπαθωντας να βρει διεξοδο. Την βρισκει εξωτερικα του περιμετρικου
χειλους εκτροπης. Το σκαφος ανασηκωνεται απο το εδαφος. Ομως, ο αερας αρχιζει να ψυχεται γρηγοροτερα και ετσι
προσθετουμε ισχυ στην δεσμη laser. Καθως αυξανεται η ταχυτητα ο αερας ψυχει ακομα πιο γρηγορα τον χωρο εκτονωσης.
Καποια στιγμη, το laser φτανει στα 10 kW και ο αερας κατω απο το σκαφος ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΕΚΡΗΓΝΥΕΤΑΙ σε ιοντα.

LightCraft concept.png

Το σκαφος μας, προωθειται απο απανωτες εκρηξεις πλασματος (10.000 με 30.000 Kelvin). Eπειδη κανενα κεραμικο υλικο
δεν μπορει να αντεξει τετοιες θερμοκρασιες, την προστασια μας αναλαμβανει ενα πανισχυρο ηλεκτρομαγνητικο πεδιο που
απωθει το πλασμα 1-2 χιλιοστα απο το σκαφος. Οσο αυξανει η αποσταση, ο εστιασμος του laser αρχιζει να πεφτει κατω
απο το 99.9% της αρχικης του ικανοτητας. Αρχιζουμε να χανουμε ενεργεια δεξια και αριστερα. Ευτυχως, εχουμε φροντισει
ωστε το σκαφος μας να περιστρεφεται με 10.000 στροφες το λεπτο και ετσι να διωχνει το πλασμα προς τα κατω με μια
πειθαρχημενη ροη. Καποια στιγμη φτανουμε στο maximum της ισχυος που μπορουμε να παρεχουμε στο κανονι laser ...
και το σκαφος μας, ειτε αιωρειται σε ενα συγκεκριμενο υψος, ειτε εχει βγει πια σε τροχια (πανω απο τα 100 χιλιομετρα).
Eννοειτε οτι το σκαφος μας, ΕΝΩ ακολουθουσε παραβολικη τροχια, το κανονι laser ακολουθουσε αυτη την τροχια με
συνεχεις διορθωσεις στην κατευθυνση της δεσμης (με ακριβεια μικροτερη του χιλιοστου του χιλιοστου !!!!!!)

LightCraft trajectory.png

Ολα αυτα ειναι ΑΜΕΣΑ εφαρμοσιμα. Δεν ειναι ενα ευφυολογημα του γραφοντα.
Τοτε γιατι δεν εχουν γινει πραξη ? ..... ΣΗΜΕΡΑ, κιολας !

Δεν εχουμε πλυμμηρισει απο LightCrafts, γιατι,
για να βγαλουμε σε τροχια εναν δορυφορο 100 κιλων (160 χιλιομετρα υψος) θα χρειαστουμε την συνδρομη ενος laser
ισχυος 100 MegaWatt !!! Eαν θελησουμε να βγαλουμε ενα 2-passenger lightcraft ενος τοννου στο ιδιο υψος, θελουμε
1 GigaWatt !!!!!!!!!!!!!!! Μαλλον, θα γονατισουμε το δικτυο μερικων μεγαλουπολεων (εκτος αν γινουν πραγματικοτητα
τα εργοστασια Πυρηνικης Συντηξης, νωριτερα). Υπαρχει κατι που να δινει περισσοτερες ελπιδες στο σεναριο ενος μικρου
LightCraft ? ΝΑΙ, υπαρχει ! (και δεν ειναι τεχνοκρατικης βασης) Το κοστος για ενα laser 10 MegaWatt (το κοστος για
ενα σκαφος 10 κιλων ειναι πολυ υποδεεστερο) που θα λειτουργησει για τουλαχιστον 10 λεπτα, και θα επιταχυνει το
σκαφος μας με 20 G, κατεβαζει το συνολικο κοστος αποστολης σε 500 $ το κιλο !!!!!!!!!!. Ξερετε ποσο ηταν για το Space
Shuttle ? 10.500 $ το κιλο ! Συμφερει με τα τσαρουχια ! Θα μου πειτε ομως "ναι αλλα βγαζει μονο 10 κιλα σε τροχια".
Και γιατι πρεπει να βγαλετε 100 η 1000 κιλα μονοκοπανια ? Ας τα βγαλετε τμηματικα και τα συναρμολογειτε σε ΤΡΟΧΙΑ !
ΠΟΥ, ομως ? Σε συγκεκριμενες περιοχες με ρομποτ-δορυφορους (σαν τον Maximilian στο Black Hole ??) που εχετε
εκτοξευσει με συμβατικους πυραυλους και περιμενουν οδηγιες (και τεμαχια) για συναρμολογηση. Η ταχιστη αποσβεση
των τροχιακων Maximilian μαλλον θεωρειτε δεδομενη. Ομως, οχι και ο λογαριασμος της ΔΕΗ για τις απανωτες εκτοξευ-
σεις. Γιατι οτι κερδισατε απο την μια εκτοξευση, το χασατε μεσα απο τις πολλες (απανωτες). Σας συνεφερε ? Χμμμμμ ...
Εξαρταται απο την χρησιμοτητα (και το target group) του δορυφορου σας :laugh::laugh::laugh::laugh:
(δεν νομιζω να επενδυσατε σε τζαμπατζηδες ?) :laugh::laugh::laugh::laugh:

3-ton 5-person lightCraft.jpg
 
Last edited:
Αυτό που δεν κατάλαβα είναι πως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο προστατεύει το υλικό του σκάφους. Μπορεί να απωθει το πλάσμα 1-2 χιλιοστά όπως έγραψες, αλλά τι γίνεται με τη θερμοκρασία ?
 
Καποιου ειδους Photon Sail θα χρησιμοποιηθει στο μελλον.
Οτι ειναι ΣΗΜΕΡΑ ασυμφορο δεν ειναι σιγουρο οτι θα παραμεινει ασυμφορο και μεθαυριο.
Το βλεπω το "ιστιοφορο" να χρησιμοποιειται για ρομαντικες κρουαζιερες (!!!!) περιξ της Γης (και μεχρι το φεγγαρι).

Ισως, πολυ μακρια στο μελλον, το πανι να ειναι φτιαγμενο απο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ εξωτικο υλικο που να αντιδρα με νετρινα
προερχομενα απο τον ηλιο. H πυκνοτητα νετρινων ειναι συνταρακτικη (στην Γη, 65 δις νετρινων διαπερνουν καθε
δευτερολεπτο καθε τετραγωνικο εκατοστο, η Γη ειναι διαφανης για αυτα !!!) Αλλα, τα νετρινα δεν καθονται υσηχα ...
μεταστοιχειωνται διαρκως σε Νετρινα Ηλεκτρονιου, Ταυ και Μυονιου. Χωρια οτι εχουν τοση λιγη μαζα που μπορουν
να περασουν μεσα απο μολυβδο παχους ΜΙΣΟΥ ΕΤΟΥΣ ΦΩΤΟΣ πριν αποφασισουν να αντιδρασουν με οτιδηποτε ....

ΙΣΩΣ .... καποια μακρινη μερα, να τα ελεγξουμε και αποκτησουμε πλευση μεσα σε μια πραγματικα ΠΗΧΤΗ θαλλασα σωματιδιων.
(αλλα και νετρινα να μην ειναι ... καποιου ειδους εικονικα σωματιδια, μικροτερα του κουαρκ, θα ειναι .... )

Εχει υπολογιστεί τι πιθανότητα υπάρχει ενα ιστίο 1km^2 να χτυπηθεί απο κινούμενα σώματα στον μεσοαστρικό χώρο?
 
Αυτό που δεν κατάλαβα είναι πως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο προστατεύει το υλικό του σκάφους. Μπορεί να απωθει το πλάσμα 1-2 χιλιοστά όπως έγραψες, αλλά τι γίνεται με τη θερμοκρασία ?

Η μετάδοση της θερμότητας στην περίπτωση αυτή, γίνεται με επαγωγή και ακτινοβολία. Την επαγωγή την ακυρώνεις με το η/μ πεδίο. Την επίδραση της ακτινοβολίας την μετριάζεις με ψύξη απο τον εισαγόμενο αέρα. Το θέμα είναι οτι "πανίσχυρο η/μ πεδίο" θέλει και πανίσχυρο η/μαγνήτη με το ανάλογο βάρος και την ανάλογη ενέργεια...
 
Last edited:
Τoliskot

Οπως και στην πυρηνικη συντηξη, ενα ηλεκτρομαγνητικο πεδιο ΕΞΑΝΑΓΚΑΖΕΙ ολα τα ιοντα και ηλεκτρονια
μεσα στο πλασμα να ακολουθησουν τις μαγνητικες γραμμες του πεδιου. Οσο στροβιλιζονται εκει μεσα, ειτε
κυκλικα ειτε σπειροειδως ... ΔΕΝ μπορουν να ακουμπησουν το υλικο των ηλεκτρομαγνητων (και του "δοχειου").

http://www.ipp.mpg.de/ippcms/eng/pr/fusion21/magnet/index.html

Στην περιπτωση του lightcraft που πεταξε, δεν ειμαι εντελως σιγουρος αλλα μαλλον ΔΕΝ υπηρξε ενα τετοιο πεδιο.
Ισως γιατι το σκαφακι δεν προβλεποταν να αντεξει για περισσοτερο απο 2-3 λεπτα, ειτε γιατι ηταν πολυ μικρο για να
χωρεσει εναν τοσο ισχυρο ηλεκτρομαγνητη μεσα του.

Oσον αφορα την θερμοκρασια που κατορθωνει να φτασει στο περιβλημα του σκαφους, υπαρχουν πυριμαχα υλικα
(απο ενωσεις Βοριου) που αντεχουν μεχρι 4.000 C !!!! Επισης, η δεσμη Laser ειναι παλμικη, που σημαινει οτι
υφιστανται απειροελαχιστα διαστηματα παυσης, οπου μερος της θερμικης ενεργειας εκτονωνεται προς τα εξω
(αν και οχι το μεγαλυτερο ποσοστο).

http://www.azom.com/article.aspx?ArticleID=5127

BIOS

ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ !!!! .... θα ελεγα τεραστια !! Ιδιως μεχρι την ζωνη των αστεροειδων.
Γιαυτο και οι προτασεις που παρουσιαζω ειναι ρομαντικα "ηρωικες" στην συλληψη τους.
Εαν δεν ηταν, να εισαι σιγουρος οτι, ακομα και με βαρυτερη οικονομικη κριση, η NASA θα ξεκινουσε την πειραματικη
υλοποιηση τους. ΕΙΝΑΙ τοσοι πολλοι οι κινδυνοι εκει εξω .... μα τοσοι πολλοι, που ειναι ευτυχημα το οτι φτασαμε μεχρι
την Σεληνη.

Ομως, δεν ειπα την τελευταια μου λεξη !!!
Διαστρικα ταξιδια ΜΠΟΡΟΥΝ να γινουν (και θα γινουν) αλλα ΟΧΙ απο το μονοπατι της βαρυονικης υλης !!!!
 
Last edited:
...
ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΗ !!!! .... θα ελεγα τεραστια !! Ιδιως μεχρι την ζωνη των αστεροειδων.
Γιαυτο και οι προτασεις που παρουσιαζω ειναι ρομαντικα "ηρωικες" στην συλληψη τους.
Εαν δεν ηταν, να εισαι σιγουρος οτι, ακομα και με βαρυτερη οικονομικη κριση, η NASA θα ξεκινουσε την πειραματικη
υλοποιηση τους. ΕΙΝΑΙ τοσοι πολλοι οι κινδυνοι εκει εξω .... μα τοσοι πολλοι, που ειναι ευτυχημα το οτι φτασαμε μεχρι
την Σεληνη.

Ομως, δεν ειπα την τελευταια μου λεξη !!!
Διαστρικα ταξιδια ΜΠΟΡΟΥΝ να γινουν (και θα γινουν) αλλα ΟΧΙ απο το μονοπατι της βαρυονικης υλης !!!!

Αυτό σκεφτόμουν... Εξω απο τις ατμόσφαιρες των πλανητών - γίνεται ένας πετροπόλεμος, οπου κι ενας κόκκος σκόνης που κινείται με "διαστημική" ταχύτητα μπορεί να είναι μοιραίος για ένα συμβατικό ταξίδι... Πόσο μάλλον αν ενα τέτοιο ταξίδι είναι μεγάλης χρονικής διάρκειας...
 
Eσυ το πηγες μακρυτερα.
Εγω σκεφτομουν τους 13.000 δορυφορους και τα 10.000.000 διαστημικα σκουπιδια
που τριγυριζουν απο υψος 160 χιλ μεχρι 2000 χιλ. Οκ, τα περισσοτερα ειναι βιδες.
Ομως αν αυτη η βιδα αποκτησει ταχυτητα 7 χλμ/δλπ ... μηπως ειναι ΠΙΑ ταχυτερη απο σφαιρα ?

Δεν θελω να χαλασω τον ρομαντισμο αλλα ... καποια Light Sails ισως να χρησιμοποιηθουν αρχικα
ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΙΑΥΤΟ. Να σπρωξουν τα σκουπιδια σε χαμηλοτερες τροχιες (και μεσα στην ατμοσφαιρα)
ωστε να μην καταστραφει ο Διαστημικος Σταθμος, ο οποιος αλλαξε ΔΥΟ φορες υψος τροχιας για
να αποφυγει ... περιφερομενα "βληματα" !!!
 
Last edited:
@SR71B: θέλω να σε ευχαριστήσω για αυτά που γράφεις και μας ταξιδεύεις, ακόμα μια φορά (το μπαν δεν το γλιτώνω - νομίζω είναι η τρίτη φορά που γράφω το ίδιο πράγμα εδώ)
 
Η τριτη περιπτωση "πανιου-φωτος" στηριζεται στην χρηση ενος "καταπελτη" laser που πεφτει πανω σε μια αρκετα μεγαλη κατοπτρικη επιφανεια
και ανακλουμενη παραγει ωση πανω σε αυτην. Αυτη η περιπτωση ερχεται και στο μυαλο των περισσοτερων, αφου, μην γελιομαστε, μια δεσμη laser
εκει καμποσες ταξεις μεγεθους περισσοτερη ενεργεια ανα τετραγωνικο εκατοστο απο οτι η περιστασιακη φωτονικη ακτινοβολια του ηλιου (ακομα
και στην αποσταση Ηλιου-Ερμη). Το laser (Light Amplification by Stimulated Emission of Radiation) εχει μια ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ιδιοτητα που πολυ
δυσκολα συνανταται στην φυση : ΠΕΡΙΘΛΑΤΕ ελαχιστα. Το κατορθωνει αυτο γιατι η δεσμη του εκπεμπεται σε ΕΝΑ συγκεκριμενο μηκος κυμματος
(χρωμα) και ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΦΑΣΜΑ (οπως το φως του Ηλιου).

Laser-pushed lightsail.jpg

Θα εξετασουμε την περιπτωση που προταθηκε απο τον Robert Forward (το 1984) για ενα κυκλικο πανι-κατοπτρο που στην ουσια ειναι ΤΡΙΑ ξεχωριστα.
Το μεγαλο με διαμετρο 1000 km (!!!), το ενδιαμεσο με διαμετρο 320 km (!) και το μικρο με διαμετρο 100 km. Στο κεντρο (ουτε καν θα φαινεται)
βρισκεται το ωφελιμο φορτιο του αστροπλοιου, βαρους 3.000 τοννων. Το συνολικο βαρος, με τα πανια, ξεπερνα τους 80.000 τοννους και κρινεται
ΠΟΛΥ ΕΛΑΦΡΥ αν αναλογιστει κανεις το εμβαδο και την εκταση τους (ολα αυτα με χρηση υπερελαφρων υλικων, κλπ). Ολα τα πανια-καθρεφτες εχουν
μια αντιστοιχη "τρυπα" στο κεντρο τους για να περικλεισουν τα μικροτερα πανια. Γιατι τοση πολυπλοκοτητα ?

Γιατι πρεπει με καποιο τροπο να επιβραδυνθουμε οταν θα φτασουμε στο Ε του Εριδανου αλλα και να επιταχυνθουμε ξανα πισω στην Γη. Η σκεψη ειναι
οτι το μεγαλο πανι θα μας σπρωξει με επιταχυνση 0.3 G, κοντα στο 12% του C (με την συνδρομη και των μικροτερων) αλλα θα λειτουργησει και ως
φρενο. ΠΩΣ ? Περιπου στα 0.4 ετη φωτος προ της αφιξεως, τα δυο μικροτερα πανια θα κοψουν σκοπιμα ταχυτητα σε σχεση με το μεγαλο. Μονο μερικες
εκατονταδες μετρα πισω απο το μεγαλο. Ετσι θα τους δωθει η ευκαιρια να χτυπηθουνε απο την ακτινοβολια laser που προσπιπτει στο μεγαλο και ανακλαται
προς τα ΠΙΣΩ. Θα αφαιρειται συνεχως ταχυτητα απο τα δυο μικρα εως οτου φτασουν σε ΠΛΗΡΗ ΣΤΑΣΗ στο σημειο αφιξης. Το μεγαλο πανι θα αφεθει να
παει στον αγυριστο, η ωθηση laser θα εχει ανασταλλει πληρως και το ωφελιμο φορτιο του αστροπλοιου μας θα πυροδοτησει συμβατικους χημικους
πυραυλους ωστε να μπει σε τροχια γυρω απο καποιον πλανητη. Οταν τελειωσει θα ξαναενωθει με τα δυο μικροτερα πανια (που ΔΕΝ εγκατελειψαν ουτε
κατ'ελαχιστο τον εστιασμο τους πανω στην δεσμη laser, απο την Γη). Το ενδιαμεσο πανι θα αποχωριστει απο το μικρο και θα λειτουργησει ως νεος
ανακλαστηρας laser πανω στο μικρο. Καποιος πισω στην Γη (χαχαχαχα) θα πρεπει να θυμηθει να ενεργοποιησει την δεσμη laser ΑΚΡΙΒΩΣ στην ληξη
της παραμονης της αποστολης και της επανασυνδεσης του payload με τα δυο πανια (μην γελατε, κανουμε επιστημη εδω περα ... οκ ?).
Εαν ολα εχουν παει καλα (????) το ενδιαμεσο πανι θα δωσει ωθηση στο μικροτερο πανι αλλα ΔΕΝ θα ειναι στο 10% του C, γιατι μερος αυτης της
κινητικης ενεργειας θα κλεψει το ιδιο για να επιταχυνθει προς την αντιθετη κατευθυνση (αχαχαχαχα, θα σκασω στα γελια ... και ειμαι και ο παρουσια-
στης ... γμτ μου).

Η "παρεα του δαχτυλιδιου" εχει ταξιψεψει συνολικα 51 χρονια (πηγαινε-ελα + διαμονη) αλλα εχει γερασει ΜΟΝΟ 46 χρονια.
Και μαλλον ειναι ετοιμη να συνταξιοδοτηθει για να γραψει τα αξιοσημειωτα απομνημονευματα της.

LaserLightCraft.jpg

Ομως, το πηρα αναποδα (οπως παντα). Ας εξετασουμε τα τεχνολογικα εμποδια ενος τετοιου εγχειρηματος(-ανδραγαθηματος).

Το μεγαλυτερο (με διαφορα) ειναι ο εστιασμος της δεσμης πανω στο πανι-καθρεφτη. Ακομα και σε αποσταση 4 ετων φωτος, ο εστιασμος ΔΕΝ πρεπει να
αποκλινει ουτε 3 μετρα εξωτερικα της περιμετρου (μιλαμε για ενα πανι διαμετρου 1000 χ-ι-λ-ι-ο-μ-ε-τ-ρ-ω-ν). Οχι μονο γιατι μια τοσο μικρη αποκλιση
μπορει να μας στειλει στον γαμο του Καραγκιοζη αλλα ΚΥΡΙΩΣ γιατι θα δημιουργησει ΡΟΠΗ που θα διαλλυσει το πανι. Μια προταση για να αποφευχθει
αυτο, ειναι το πανι να περιστρεφεται (ας πουμε στις 2000 σαλ) οποτε και η ανεπιθυμητη ροπη εξισορροπειται (πανω σε εναν νοητο δακτυλιο). Ναι ΑΛΛΑ ...
ΠΩΣ θα περιστρεψουμε ενα πανι 1000 χιλιομετρων και 77.000 τοννων, εξ αρχης ???

Η δευτερη δυσκολια ειναι το υλικο του πανιου. Εαν παρεις ενα laser (μερικων megawatt) και το ριξεις πανω σε ενα τετραγωνικο εκατοστο αλουμινοχαρτου
το ΕΞΑΤΜΙΣΕΣ !!!! Οχι μονο αυτο, αλλα πρεπει μερος της δεσμης laser να ανακλαται και μερος αυτης να διαθλαται (μεσα απο το υλικο). Γιατι να διαθλαται ?
Ο πρωτος λογος ειναι για να ριχνει την θερμοκρασια που θα "ψηνει" το πανι. Ο δευτερος λογος ειναι για να αυξομειωνει την ανακλαση και ετσι να διορθωνει
ροπες αναδρασης ικανες να διαλλυσουν το πανι. Σημερα, το μοναδικο υλικο που εχει αριστο δεικτη διαθλασης ειναι το διαμαντι (για την ακριβεια μια ειδικα
επεξεργασμενη μορφη του και οχι απο φυσικη εξορυξη). ΟΜΩΣ, το διαμαντι ΔΕΝ ειναι ελαφρυ υλικο. Και εμεις θελουμε να φτιαξουμε πανι με επιφανεια
τετραγωνικου μετρου που να ζυγιζει ΚΑΤΩ απο 3 γραμμαρια. Υπαρχουν καποια οξειδια του Πυριτιου (και του Ζιρκονιου) αλλα ΔΕΝ εχουν αριστο δεικτη
διαθλασης. Ισως, χρησιμοποιηθει καποια υβριδικη μορφη ... με διπλες και τριπλες και τετραπλες στρωσεις απο το καθε υλικο. Οποτε εκει, εχουμε παλι
προβλημα με το βαρος (του πανιου). Επισης, οτι υλικο και αν ειναι αυτο θα πρεπει να διαθετει μεγαλη ΑΝΟΧΗ σε τεντωματα και συστροφες.
Το πανι θα ταλλαντωνεται (ιδιως στο 12% του C) και πρεπει οι ταλλαντωσεις, με καποιο τροπο, να "απορροφωνται" απο τις μηχανικες ιδιοτητες
του υλικου.

laser-cannon-1.jpg

Η τριτη δυσκολια ειναι η εξευρεση περιπου 43.000 TerraWatt για το εγχειρημα. Η προταση ειναι να γινει ενας σταθμος στο διαστημα η, καλυτερα, στην
σκοτεινη επιφανεια του Ερμη. Λογω εγγυτητας στον Ηλιο, ο Ερμης διαθετει αφθονια ακτινοβολιας και θερμοτητας ικανη να τροφοδοτησει εναν σταθμο
παραγωγης για ενα τοσο ισχυρο laser (και να μην γονατισει και η κακομοιρα η Γη). Δυσκολια υπαρχει και στην διαχειρηση ολης αυτης της ενεργειας
απο το υλικο του πανιου. Εαν ανεβει σε σημειο τηξης, εξατμισθηκε το πανι (> 5000 Kelvin). Mπορουμε, θεωρητικα, να βοηθησουμε στην ψυξη μεσω
καποιου ΗΜ πεδιου(-δοχειου) αλλα .. αυτο συνεπαγεται περισσοτερη ενεργεια (και βαρος) στο ωφελιμο φορτιο του σκαφους. Μια ιδεα ειναι οτι μερος
ολης αυτης της ενεργειας απο την δεσμη Laser μπορει να συλλεγεται απο το ιδιο το σκαφος για το ΗΜ πεδιο που θα ψυχει το πανι (και περισσευει κιολας).
ΟΜΩΣ, οι επιπλεον μηχανισμοι συλλογης ΠΕΝΤΑΠΛΑΣΙΑΖΟΥΝ το βαρος του πανιου.

Σταματω εδω ... (ειναι γελοιωδως απιθανα ολα αυτα) ... δεν αντεχω αλλο !
 
Είναι πολύ όμορφο και "διασκεδαστικό" να μελετάμε τα πιθανά σενάρια που η τρέχουσα επιστημονική γνώση επιτρέπει για το κοντινό μέλλον, άσχετο αν ούτε κι αυτά δεν θα είναι τεχνικά δυνατά μέχρι τότε :)
Η κατάσταση είναι όπως την εποχή του Ιουλίου Βέρν, όπου το καλύτερο που μπορούσαν να σκεφθούν ήταν ένα τεράστιο κανόνι που θα έστελνε βολίδα στο φεγγάρι, ενώ οι μη καλλιτέχνες επιστήμονες της εποχής εστίαζαν τον προβληματισμό τους στην τεράστια επιτάχυνση που θα κατέστρεφε το ανθρώπινο σώμα ή την έλλειψη βαρύτητας που θα εμπόδιζε την καρδιά του αστροναύτη να λειτουργεί.
Θυμάμαι πως είχα βρει σε μπαούλο του
 
...σε παλιό μπαούλο ποντικοφαγωμενο επιστημονικο περιοδικό αρχων του αιώνα που έγραφε σχετικά :)
Λίγα χρόνια αργότερα η βολίδα έφτασε στο φεγγάρι, με ...μικρές μετατροπές στο σενάριο!
Κάπως ανάλογα θα εξελίχθουν τα πράγματα και στο διαστρικό ταξίδι...
 
1000km διάμετρος = ακτίνα 500km = Αθήνα-Θεσσαλονίκη... Οι (ρομποτικοί) συγκολλητές θα έχουν πολλή δουλειά να κάνουν... Για εντος του ηλιακού συστήματος, βρίσκω τους συμβατικούς κινητήρες πολύ πρακτικότερους και πολύ οικονομικότερους...
 
Τιποτα απο ολα οσα εχω περιγραψει δεν ειναι πρακτικο. Ουτε κατα διαννοια !
Ατομικες βομβες που κλωτσανε σκαφη, κυκλωπειες ρουφηχτρες υδρογονου, φακοι που σπρωχνουν ζελατινες !!!
Μπορει να μην ειναι ακριβως ετσι .... αλλα ειναι ιδεες που περιμενεις απο παιδι ΠΕΜΠΤΗΣ Δημοτικου, οχι παραπανω.
Ακομα και ενας εφηβος αντιλαμβανεται το φαιδρο της αναλυσης.

Και ομως πριν μερικες δεκαετιες, επιστημονες ΒΕΛΗΝΕΚΟΥΣ ... αφιερωσαν την φαια ουσια τους για αυτα τα φαιδρα.
Σε κανει να αναρρωτιεσαι ΠΟΣΟ γρηγορα καλπαζει η γνωση, και εαν ΑΥΤΗ ... ειναι το πραγματικο σκαφος.
Και οι νευρωνικες συναψεις των επιστημονων ... το ΚΑΥΣΙΜΟ !
 
Last edited:
Το θέμα είναι πότε θα μπορέσουμε να ανακαλύψουμε κάτι πρακτικό με το οποίο θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε όλα όσα έχουμε προαναφέρει!
Πραγματικά τόσο η τεχνολογία όσο η επιστήμη έχει αναπτυχθεί πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια που έχουν περάσει αλλά πάλι δεν έχουν φτάσει τα επίπεδα στα οποία θα μπορούσαμε να ταξιδέψουμε τόσο μακρυά!
Στο μέλλον θα δούμε τι μπορεί να γίνει...
Αν απο την άλλη οι επιστήμονες δεν αφιέρωναν τόσο χρόνο δεν θα μπορούσαν να ξέρουν αν είναι κάτι πρακτικά δυνατό να συμβεί.
Οπότε τώρα που το γνωρίζουν αυτό μπορούν να συνεχίσουν την έρευνα...
 
Πιστεύω οτι το βασικότερο είναι να μικρύνουν οι χρονικές διάρκειες... Αλλοιώς δεν έχει νόημα, παρα μόνο σε περίπτωση Εξόδου...
 
Και να μικρύνουν οι χρονικές διάρκειες αλλά και να αυξηθεί η ταχύτητα με την οποία μπορούμε να ταξιδεύουμε...
Αυτά τα δυο είναι αλληλένδετα και πρέπει να συμβαδίζουν...