Αντε, να το παρει το ποταμι ... ας βρεξουμε λιγο τα ποδια μας.
Δεν θελω να αφησω την παραγγελια του Αλφυ, ανικανοποιητη.
Ντεφι να γινει ....
Η ενεργεια, σε ολοκληρο το συμπαν, εχει μια εκπληκτικα ενδιαφερουσα ιδιοτητα, αναπαντεχη για την
πλανεμενη μας εμπειρια και αντιληψη : ΔΕΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙΤΑΙ !!!! Το μονο που κανει ειναι να μετασχηματιζεται.
Απο την μια μορφη στην αλλη. Σε ολοκληρο το Συμπαν. Μα καλα .... ο ηλιος δεν παραγει καινουργια ενεργεια ???
ΟΧΙ, ο ηλιος, οπως και πλειστα αλλα κοσμικα φαινομενα, ειναι τεραστιοι μετασχηματιστες ενεργειας (επομενως,
και υλης). Παιρνουν πυρηνες ελαφρυτερων ατομων και τα μετασχηματιζουν σε βαρυτερα ..... και βαρυτερα ....
και βαρυτερα ατομα και κατα την διαδικασια παραγεται ενας σκασμος θερμοτητας και ακτινοβολιας.
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙA ENEΡΓΕΙΑ (καποια που να μην υφισταται ηδη στο Συμπαν).
Τοτε, που την βρηκαν ολη αυτην την ενεργεια τα αστρα ? Πως ξεκινησαν ? Ποια ηταν η μαγια, η φυτρα, ο σπορος ?
Μερικοι θα πουν η πρωτη πυρηνικη συντηξη .......... αμ δε ! Ουτε καν το δεσιμο των ηλεκτρονιων γυρω απο τον
πρωτο πυρηνα υδρογονου (380.000 χρονια μετα το Big Bang), ουτε καν ο διαχωρισμος της υλης απο την αντιυλη,
ουτε o διαχωρισμος μποζονιων-φερμιονιων, τιποτα απο ολα αυτα. Η φυτρα ηταν η καταιγιστικη διαστολη του Big Bang,
λιγο μετα την εποχη Planck (10^-43 sec) και συγκεκριμενα απο την 10^-36 μεχρι 10^-32 sec, ΕΚΕΙ πρεπει να αναζητηθει
η αρχη δημιουργιας της ανομοιομορφιας. Απο ΕΚΕΙ προεκυψε ολακερη η ενεργεια (και υλη) που παρατηρουμε σημερα.
ΠΑΝΤΟΥ ......
Και γιατι εκει ? Γιατι ΕΚΕΙ η πληροφορια ετρεχε να προλαβει να ενημερωσει ολοκληρη την επικρατειας της, αλλα ΔΕΝ το
κατορθωνε και ετσι δημιουργηθηκε το σπασιμο της φημολογουμενης Υπερσυμμετριας, μιας απεραντης και συντριπτικης
ομοιομορφιας που ομοια της δεν ξαναγνωρισε ο κοσμος απο τοτε !
Ολιγον απιθανο, ε ?
Καθολου, ολα τα γεγονοτα του δικου μας συμπαντος ειναι μετασχηματισμοι ενεργειας. Ακομα και η ενεργεια του ηλιου.
Ο ηλιος δεν κανει τιποτε αλλο απο το να συμπιεζει με την τεραστια βαρυτητα του τις πυρηνικες συντηξεις βαθεια στον
πυρηνα του. Που και που, η θηριωδης αυτη ισορροπια προκαλει αναταραξεις στην επιφανεια του. Ετσι ξεφευγουν
φορτισμενα σωματιδια περα απο το μαγνητικο του πεδιο (ηλιακος ανεμος). Εκπεμπεται ομως και ηλεκτρομαγνητικη
ακτινοβολια (φωτονια). Αλλα και αρκετη μη-βαρυονικη υλη (νετρινα). Ολα αυτα τα φοβερα και θαυμαστα,
ΔΕΝ παρηχθησαν για πρωτη φορα μεσα στον πυρηνα του ηλιου μας. ΥΠΗΡΧΑΝ συνεχως "αποθηκευμενα" μεσα
στις σχεσεις των ηλεκτρονιων με τα πρωτονια, των πρωτονιων με τα νετρονια και των ιδιων των πρωτονιων με
τα πρωτονια !!!!!!!!!!!!! Καθε μια απο αυτες τις σχεσεις ειναι και μια ξεχωριστη "σκανδαλη", μια θεμελιωδης δυναμη
(απο τις 4 συνολικα) που λυσσομανα να "ξεπεσει" σε απλουστερα ενεργειακα ισοδυναμα (θερμοτητα, ακτινοβολια)
ωστε να αυξηθει η εντροπια και να γεμισει ο Χωρος με την δικη της "ταυτοτητα" .......
Τιποτα περισσοτερο (και τιποτε λιγοτερο).
Ποτε παρηχθησαν ολες αυτες οι σχεσεις, ολες οι δυναμεις ? Πριν 13.74 δισεκατομμυρια χρονια .... σε ενα picosecond.
Απο τοτε μεχρι σημερα, απλα, γεμιζουν το μεσο μεσα στο οποιο εμφανιστηκαν. Δηλαδη, ολοκληρο το Συμπαν.
Μα καλα, δεν αραιωσαν απο τοτε μεχρι τωρα ? Βεβαιως και αραιωσαν και συνεχιζουν να αραιωνουν !!
Η αραιωση αυτη ειναι αρρηκτα ισοδυναμη με την Εντροπια. Αλλα ηταν τοσο συνταρακτικη η συμπυκνωση της ισχυος τους,
στο πρωτο picosecond, που θελουμε πολλα δεκακις εκατομμυρια χρονια για να νιωσουμε μια μειωση στην επιδραση τους.
Παρα πολλα χρονια, τοσα πολλα που δεν εχει νοημα να την περιμενουμε. Μαλιστα πριν 10 δις χρονια, η διαστολη του
συμπαντος ηταν πολυ πιο αργη απο οτι ηταν σημερα και η περιεκτικοτητα Σκοτεινης Υλης ηταν κατω απο το 25% της
αντιστοιχης βαρυονικης (δηλαδη, το αντιστροφο με σημερα). Αρα, συντελειται μια σταδιακη μεταβολη της ποσοστωσης
των δυναμεων απο την στιβαροτερη (βαρυτητα) στην ασαφεστερη (σκοτεινη ενεργεια-διαστολη).
Πολυ αργη για να παρατηρηθει αλλα και πολυ αμειλικτη για να αγνοηθει.
Περα απο τα αστρα, εχουμε αλλους μετασχηματιστες ενεργειας ? Τι καλα που εχουμε !!! Και μαλιστα μαζας πολλων
δισεκατομμυριων ηλιακων. Τις μαυρες τρυπες. Στροβιλιζουν κολλοσιαιες μαζες γυρω απο τον οριζοντα γεγονοτων τους,
τις συμπιεζουν, τις εξαναγκαζουν σε αφορητη τριβη μεταξυ τους, και τις θερμαινουν σε τετοια επιπεδα ωστε να εκπεψουν
ακτινες Χ και Γ (οι ισχυροτερες ακτινοβολιες στο συμπαν). Αυτες ειναι οι συνταρακτικοι πιδακες φωτονιων που βλεπεται
να προεξεχουν σαν κοσμικα μαχαιρια μεσα απο κεντρα γαλαξιων και ειναι ΚΑΤΑΚΛΥΣΜΙΑΙΑ ...... κοσμικα μαχαιρια.
Εαν υπαρξει αλλος γαλαξιας σε πολυ κοντινη αποσταση μπορει να του "κοψει" τις σπειρες (για την ακριβεια να διαταραξει
ολοκληρη την βαρυτικη συνοχη των σπειρων του) σαν να ηταν ....... βουτυρακι ! Σπειρες που δεν ειχαν διαταραχθει
για δισεκατομμυρια χρονια, να διαλλυονται σαν νεφη καπνου.
Αλλα μεσα σε αυτον τον πιδακα φωτονιων υπαρχει ενας ακομα ΠΙΟ εκπληκτικος μετασχηματιστης :
η παραγωγη ακτινοβολιας Hawking !!!!!
Aυτος ο δευτερος μετασχηματιστης ειναι ο πιο αγνος και πιο αποδοτικος μετασχηματιστης στο Συμπαν. ΓΙΑΤΙ ???
Γιατι κυριολεκτικα μετασχηματιζει τον χωροχρονο σε ενεργεια. Και οταν λεω τον χωροχρονο εννοω τον "αδειο"
χωροχρονο που νομιζουμε οτι υπαρχει παντου ως κοσμικο κενο (βεβαιως, ΔΕΝ υπαρχει αδειος χωροχρονος,
να τελειωνουμε με αυτην την πλανη). Πως δουλευει ο μετασχηματιστης ακτινοβολιας Hawking ??
Ο χωροχρονος σφυζει (για να μην πω πνιγεται) απο εικονικα σωματιδια. Εαν μπορουσατε να μεταφερθειτε στο
διαστημα αναμεσα σε δυο γαλαξιες, που λογικα ειναι απο τα πιο κενα και κρυα περιβαλλοντα, τοτε ενα κυβικο
μετρο αυτου του χωρου μπορει να ΜΗΝ ειχε ουτε ενα ατομο υδρογονου ΟΜΩΣ θα εσφυζε απο "ζωη", θα πνιγονταν
απο εικονικη ζωη ! Τα εικονικα σωματιδια βαφτιστηκαν ετσι ΟΧΙ γιατι ειναι φανταστικα αλλα γιατι ΟΥΤΕ να τα
ταξινομισουμε μπορουμε ΟΥΤΕ να τους δωσουμε ακριβεις και διακριτες ιδιοτητες. Το μονο που κανουν ολα αυτα
ειναι να προκυπτουν απο το φαινομενικο "πουθενα", να αντιδρουν αφανταστα γρηγορα μεταξυ τους και να
εξαφανιζονται πισω στην ληθη του κβαντικου τους αφρου. ΕΑΝ παρεμεναν ορατα και υπαρκτα για πολυ ωρα,
αυτος ο κοσμος που γνωριζουμε (ο μακροκοσμος) ΘΑ ΚΑΤΕΡΕΕ ...... γιατι η πλεοναζουσα κβαντικη ενεργεια θα
διελλυε την οργανωση και νομοτελεια καθε μακροκοσμικου γεγονοτος. ΧΑΟΣ το απροσμετρητο.
ΧΑΟΣ ενεργειακων συμβαντων και δομων. ΧΑΟΣ ισοτροπου και ισοποσου συμπαντος. ΧΑΟΣ διακριτων και
ταξινομημενων νομων. Ευτυχως, τα εικονικα σωματιδια πνιγονται στην σβελταδα τους. Ευτυχως .......
Ετσι λοιπον, γυρω απο τον οριζοντα γεγονοτων μιας μαυρης τρυπας (και ελαχιστα παραεξω) τα εικονικα
σωματιδια συνεχιζουν να κανουν αυτο που εκαναν παντου και παντα : να ξεπηδουν απο την κρυμμενη γεωμετρια
του χωρου, να αντιδρουν μεταξυ τους και να εξαφανιζονται γληγορα-γληγορα. Μονο που ο "λεβιαθαν" του οριζοντα
γεγονοτων ειναι ελαχιστα γρηγοροτερος και συλλαμβανει μερικα απο την μεσα του πλευρα (οπου, βεβαια, παγιδευονται
για παντα) εγκαταλειποντας τα ταιρια τους απο την ΕΞΩ πλευρα της επιφανειας του οριζοντα. ΧΩΡΙΣ να μπορουν να
ξανασμιξουν με το ταιρι τους, τα σωματιδια αυτα διατηρουν την φευγαλεα τους ενεργεια αφου δεν μπορουν να βρουν
το ταιρι τους για να εξαυλωθουν (το εφαγε ο μαυρος λυκος). Θα λεγε κανεις οτι ολη αυτη η ενεργεια ΔΕΝ μπορει
να γινει καν ορατη. Και ομως ειναι, περα για περα, ορατη σε φασματοσκοπικα στιγμιοτυπα ακτινων Χ και Γ.
Ολα αυτα απο την Ενεργεια Μηδενικου Σημειου (Zero-Point-Energy). Τελικα που βρισκεται αυτο το αλγεβρικο μηδεν,
το απολυτο τιποτα ??? Γιατι δεν καθεται υσηχο μεσα στην απραξια και ανυπαρξια του ???
Τεσπα, περα απο τις φιλοσοφικες μου ανυσηχιες, η ενεργεια που προκυπτει απο την ακτινοβολια Hawking βρισκονταν
ΗΔΗ αποθηκευμενη μεσα στην γεωμετρια του χωροχρονου σε ολοκληρη την επικρατεια του συμπαντος, σε καθε εποχη
του. Και απλα εξαναγκαστηκε σε εμφανιση εξαιτιας της αδυσωπητης βαρυτικης "λαιμητομου" ενος οριζοντα γεγονοτων.
Ολη αυτη η ΙΣΧΥΣ βρισκεται διαρκως σε αμοιβαια εξουδετερωση, απο τον ηλιο μεχρι το σωμα μας. Ειναι αδυνατο να
συλλαβουμε το Μ-Ε-Γ-Ε-Θ-Ο-Σ της ισχυος που κρυβεται αναμεσα σε ενα πρωτονιο και ενα ηλεκτρονιο, αναμεσα σε
ενα πρωτονιο και ενα νετρονιο, αναμεσα σε ενα quark και ενα διπλανο του quark ! Γιατι ειναι τοσο σβελτος,
πυκνος και σφιχτος αυτος ο κβαντικος ωκεανος. Εαν ομως, εστω και για ενα πικοδευτερολεπτο, χαλαρωνε αυτο το
κβαντικο "δεσιμο" κανεις δεν θα ενιωθε τοσο ακεραιος, ξεχωριστος, αυτονομος και προσδιορισμενος μεσα στον χωρο
που αντιλαμβανομαστε ως ποταμι γεγονοτων και αντικειμενων .... το ποταμι αυτο θα εξατμιζονταν σε σταγονες
κβαντων ΑΝΕΝΤΑΧΤΩΝ στην νομοτελεια και αιτιοκρατια του δικου μας μακροκοσμου. Παρελθον, παρον και μελλον
θα γινονταν ενα. Υλη, ενεργεια και κενο επισης ενα. Νομοι και σωματιδια θα επαυαν να διαφοροποιουνται.
Και τοτε θα καταλαβαιναμε (οχι εμεις, καποιος παρατηρητης) ΠΟΣΗ ευτυχια υπαρχει στην
ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ συμβαντων και δομων. Αυτη την διαφορετικοτητα που μισουμε και πολεμαμε ολοι μας.
Αυτη την διαφορετικοτητα που ειναι τοσο γεματη οδυνες και ηδονες. Αυτη την διαφορετικοτητα που λεγεται
μετασχηματισμος ενεργειας και υλης.
)