Διαστημικά Ταξίδια: Μύθοι και Πραγματικότητα

Για την ακριβεια δεν ειναι η αδρανεια της δικης μας κλιμακας.
Ειναι ολες αυτες οι ιδιοτητες (spin, φορτια και μαζες) των ατομικων/υποατομικων
σωματιδιων. Αυτα ειναι τα "σερβιτσια" που παρατηρουμε ως σταθερα πανω στο τραπεζι.
Τα εικονικα σωματιδια ειναι το freaking fast τραπεζομαντηλο, ειναι ο ωκεανος οπου ολα τα
ΑΠΟ ΠΑΝΩ επιπλεουν και αλληλεπιδρουν και δινουν τους νομους στην δικη μας κλιμακα.

Φαντασου ενα ηλεκτρονιο που γυριζει γυρω απο ενα πρωτονιο (οτι πιο απλο).
ΤΙ ακριβως ελκει το ηλεκτρονιο στο πρωτονιο ? Ο δασκαλος ειπε οτι ειναι τα
διαφορετικα φορτια που ελκουν το ενα το αλλο. Οκ !!! Ενταξει ... αυτο ειναι !
ΠΩΣ ΕΛΚΟΝΤΑΙ ΟΜΩΣ ? Με ποιο τροπο ? Βλεπεις κανενα σχοινακι ?
Η πιστευεις οτι υπαρχει καποιο remote control που τα φερνει κοντα ?
Να σε ρωτησω το αλλο .... ποιος ετυμηγορει οτι ενα φορτιο εινα αρνητικο ?
Αρνητικο ως προς τι ? Το θετικο που ορισαμε εμεις ? Η αυτο που οριζει η φυση ?
Η φυση δουλευει με προσημα ? :laugh: Η δουλευει με ημιακεραια spin ? :laugh:

Ολα οσα ειναι η αιχμη του δορατος της συγχρονης φυσικης ειναι ... συμβασεις !
Απλες συμβασεις που τρεμουμε μην καταρρευσουν απο περιεργες ανακαλυψεις,
ΠΑΕΙ ΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ .... μετα !!!

Η θαλλασα (Dirac sea) των εικονικων σωματιδιων, ειναι ο συνεκτικος αλλα και
αλληλεπιδραστικος ιστος των κατοικων του ατομου (ηλεκτρονια, πρωτονια, quarks).
Μονο που δεν ξερουμε ΠΩΣ ακριβως εξαναγκαζουν σε ελξη το ηλεκτρονιο με το πρωτονιο.
ΟXI με ορους φορτιου, αλλα με ορους κβαντικης διεμπλοκης (quantum entanglement).
Οταν/εαν το μαθουμε,θα εχουμε προχωρησει ενα σκαλι παρακατω ... ενα πολυ μεγαλο
σκαλι προς τα κατω !!!!

Αλλα και παλι .... θα ειμαστε αφανταστα μακρια απο την κλιμακα Planck (βασιλειο των χορδων).
Απλα θα εχουμε κατεβει εναν οροφο ... ΟΧΙ τα 6400 χιλιομετρα μεχρι το κεντρο της γης !!!!
 
Last edited:
Καλά σίγουρα αν καταρρεύσουν αυτές οι συμβάσεις τότε θα καταρρεύσει και ο κόσμος που έχουμε δημιουργήσει εμείς
έτσι όπως πιστεύουμε...
Και αν σκεφτεί κανείς ότι τα πάντα ξεκινάνε με "έστω αυτό" ή τις ιδανικές συνθήκες που πέρνουμε για την επίλυση
ενός προβλήματος...
Άρα μέχρι να το μάθουμε και να κατεβούμε ένα σκαλί παρακάτω απλά κάνουμε υπομονή και επιμένουμε στο να
τα καταφέρουμε...
Θέλω να δώ τί έχει να γίνει τότε που θα το καταφέρουμε αυτό...
 
Και η ανάπτυξη της τεχνολογίας συνεχίζεται...
Πάντα έτσι θα αναπτύσσεται λίγο λίγο δηλαδή σκαλί - σκαλί!
 
(Σιγα-σιγα ... ας κλεινουμε καποιες εκκρεμοτητες)

4 μεθοδος : Aκτινοβοληση Laser πανω σε φωτοβολταικο πανελ που τροφοδοτει κινητηρα ιοντων

Lunatrex.jpg

Απο την Γη, στελνουμε μια ακτινα laser πανω στους φωτοσυλλεκτες ενος σκαφους που την μετατρεπει σε ηλεκτρισμο
που με την σειρα του διεγειρει καποιο αεριο προωθησης που βρισκεται αποθηκευμενο ΜΕΣΑ στο σκαφος. Το αεριο
εξαναγκαζεται σε ιονισμο και εκτονωνεται απο καποιο ακρoφυσιο (φαρδυ η στενο). Ουσιαστικα, στελνουμε το
βολταζ μιας μπαταριας ... εξ αποστασεως. Περι αυτου προκειται.

Δεν σας συγκινει ιδιαιτερα, ε ? Τι να κανουμε, ετσι ειναι με τις ιδεες. Yπαρχουν και οι ξενερωτες !!!

Δεν την βρισκω πολυ ρεαλιστικη λυση για μεγαλες αποστασεις.
Ισως γιατι η δεσμη laser ωφειλει να εξασθενει ΚΑΙ ΑΥΤΗ αναλογα με το τετραγωνο της αποστασης που διαννυθηκε.
Ισως γιατι το πλατος της δεσμης ΔΕΝ γινεται να ειναι χιλιομετρα (οπως στο Laser-pushed sail) οποτε και να μην μας
ενδιαφερει καποια αποκλιση απο τον αρχικο εστιασμο της. Ισως γιατι ειναι πολυ πιο αποδοτικο να εγκαταστησεις την
μπαταρια (ηλιακη η πυρηνικη) ΠΑΝΩ στο σκαφος απο οτι να την ακτινοβολεις εξ αποστασεως. Οπως και να χει,
την αναφερω ως μεθοδο.

ΟΜΩΣ ... αυτο που παρουσιαζει ενδιαφερον ειναι ο ΚΙΝΗΤΗΡΑΣ ιοντων.
Εδω, εχουμε μια πολυ αποδοτικη και φθηνη τεχνολογια (ασχετως μπαταριας).
Και μαλιστα, ακρως λειτουργικη, οπως αποδειχθηκε με την βολιδα του Deep Space 1.

Ion propulsion.jpg

Εισαγουμε, μεσα σε εναν δακτυλιοειδη θαλαμο που χρησιμευει ως ανοδος, καποιο αδρανες αεριο (Ξενον, Κρυπτον,
Αργον) και το βομβαρδιζουμε με ηλεκτρονια απο μια καθοδο, εξωτερικα της ανοδου. Οσο μεγαλυτερο βολταζ
εφαρμοσουμε, τοσα περισσοτερα ιοντα θα παρουμε στην εξοδο (τα ατομα του Ξενου θα μετατραπουν σε θετικα
ιοντα συν δυο αρνητικα ηλεκτρονια απο την ολη φαση της διεγερσης). Ολα αυτα θα κατευθυνθουν αξονικα του
δαχτυλιοειδους θαλαμου και θα εξελθουν της εξοδου(-ακροφυσιου) με καποια ταχυτητα. ΕΚΕΙ, βομβαρδιζονται
με ηλεκτρονια (ξανα) ωστε τα εναπομειναντα θετικα ιοντα να αδρανοποιηθουν και να ΜΗΝ .... επιστρεψουν ως
ετερωνυμα φορτια πισω στο διαστημοπλοιο μας (χαχαχα, τομπολα).

Ion thruster.jpg

Γιατι δεν χρησιμοποιουμε μια τοσο απλη και αποδοτικη μεθοδο στους πυραυλους ?
Γιατι κερδιζουμε πολυ χαμηλη επιταχυνση (οχι ταχυτητα). Δεν γινεται να υπερκερασουμε τα 11 χιλ/δλπ της
ταχυτητας διαφυγης απο την γηινη βαρυτητα με ιοντικες προωθησεις. Οι χημικοι πυραυλοι εχουν τα πρωτεια εκει.
ΟΜΩΣ, απαξ και το σκαφος μας βρεθει στο κενο του διαστηματος, μπορει να επιταχυνθει με αυτην την μεθοδο
μεχρι ... τα 90 χιλ/δλπ. ΝΑΙ, σωστα διαβασατε ! Απλα, δεν θα την παρει ολη αυτη την ταχυτητα μονομιας.
Θα αργησει παρα πολυ να την φτασει. Η ωθηση που "ενιωθε" το Deep Space 1 ηταν το ισοδυναμο 3 κερματων
ευρω πανω στην παλαμη μας. ΓΙΑΤΙ ? Γιατι το αδρανες αεριο θελει ΚΑΙ αρκετη ωρα μεσα στον θαλαμο ωστε να
ιονισθει αλλα ΚΑΙ δεν ιονιζεται ολοκληρο (ολα εινα θεμα βολταζ, αρα και δαπανης σε ενεργεια). Ομως, και οι
αποστασεις εκει εξω ειναι το ιδιο "ανετες". Και δεν εχουν τριβες και σε περιμενουν να επιταχυνεις με το πασο σου !

Το θεμα της μπαταριας ειναι απο τα πλεον ελπιδοφορα (σε υλοποιηση/αποδοση).
Ισως γιατι, τα τελευταια 100 χρονια, η ανθρωπινη κοινωνια ωθει την τεχνολογια μας να κανει ολες τις συσκευες της
πιο φορητες. Εχουμε αποκτησει πολυ καλη τεχνολογια αποθηκευσης της ενεργειας και οι μπαταριες που θα κουβαλαει
το σκαφος μας δεν χρειαζεται να ειναι τεχνολογιας Fuel-Cell (οχι οτι απαγορευεται) αλλα καποια Solar-to-Electric η
Nuclear-to-Electric τεχνολογια. Φυσικα, η τελευταια εχει τον καλυτερο δεικτη Ενεργειας ανα μοναδα Μαζας. Αλλα
αυτο, δεν καθιστα ασυμφορη και την πρωτη μεθοδο. Ολα ειναι θεμα διαρκειας ταξιδιου και στοχου.

Hall-effect xenon thruster.jpg

To τελευταιο ζητημα ειναι με το ΠΟΣΗ ωρα μπορει να λειτουργει ενας ιοντικος κινητηρας ΠΡΙΝ παραδωσει πνευμα
(φθαρει απο τον ιονισμο και τα υψηλα βολταζ). Μεχρι στιγμης, το Deep Space 1 εχει ξεπερασει τις 16.000 ωρες
συνεχους λειτουργιας (κατι λιγοτερο απο 2 χρονια) και, αυτη την στιγμη, κατασκευαζονται ιοντικοι κινητηρες με
εκτιμωμενες διαρκειες 7 με 10 χρονια (61.000 - 87.000 ωρες). Το μελλον προβλεπεται λαμπρο. Hδη το παρον,
δηλαδη οι διορθωσεις τροχιας δορυφορων περιξ της γης, με αυτον τον τροπο γινονται, με ιοντικη προωθηση.
Απλα, οι απαιτησεις σε ωθηση ειναι πολυ πολυ πολυ μικροτερες μιας διαπλανητικης αποστολης. Αυτο ... ενδεχεται
να ΑΛΛΑΞΕΙ και για τους δορυφορους αλλα ΚΑΙ για τις διαπλανητικες βολιδες.
 
Last edited:
Να μη σε πιέζουμε κιόλας αλλά μην επαναπαύεσαι αν δεν βλέπεις πολλά δικά μας ποστ στο νήμα, το τσεκάρουμε συνέχεια και μας έχεις τάξει πράματα και θάματα... :) :D
 
A ok ..... :laugh:

Να σαι καλα !
Εχω αναγκη και εγω να βλεπω κανα πελατη απο το μαγαζι.
Συναισθηματικη αναγκη.

Οτι σας εταξα θα γινει (στο τελος του μηνα).
Ακομα και αν χρειαστει να τρεξουν παραλληλα τα δυο νηματα.

-bye-
 
Πολύ ενδιαφέρον το παραπάνω πόστ...
Μου έκανε ιδίαιτερη εντύπωση ο τρόπος λειτουργίας της, η επιτάχυνση στην οποία μπορεί να φτάσει όπως
επίσης και η διάρκεια λειτουργίας του κινητήρα...
Η φθορά τους είναι τόσο μεγάλη που δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν;
 
Ε οχι και μεγαλη !
Δυο χρονια συνεχους λειτουργιας ΔΕΝ θα τα χαρακτηριζα λιγα.
Το Space Shuttle λειτουργει τους κινητηρες του για 8 λεπτα (να βγει) + 1 λεπτο (να επανελθει σε φαση εισοδου).
 
Αυτό κι αν είναι μικρή χρονική διάρκεια/περίοδος λειτουργίας!
 
Χαχαχαχαχα ....
φοβαμαι οτι ΔΕΝ θα γινει ετσι !
Με το Gallactica να γινεται "ακορντεον" μαζας ...

Το πιο πιθανο ειναι οτι, εξερχομενο (η εισερχομενο) σε φυσαλλιδα στρεβλωσης
το Gallactica ΔΕΝ θα καταλαβαινει απο αδρανειακες ορμες. Αλλιως, εαν "καταλαβει"
θα εχει διαλλυθει σε κβαντα. Ειτε εισελθει σε φυσαλλιδα, ειτε εξελθει απο αυτην ....

ΠΕΡΙΚΑΛΩ ΠΟΛΥ ...... ΛΙΓΗ ΥΠΟΜΟΝΗ ΑΚΟΜΗ ..... θα φτασουμε εκει που θελετε (και θελω).
 
Το FTL του Galactica έχω την εντύπωση οτι δεν απειρίζει ούτε μηδενίζει την μάζα (αν αυτό εννοείς "μάζα ακορντεόν")... Bέβαια δεν περιγράφει και πως το κάνει (περιττή λεπτομέρεια σε τέτοιες σειρές)...
 
Last edited:
:offtopic:
Η δημιουργια φυσαλλιδας στρεβλωσης (και οχι γενικα FTL τεχνικης) προυποθετει οτι
ΟΤΙ βαρυονικο βρισκεται μεσα της ΔΕΝ επιταχυνεται καθολου (αρα και οι μαζες).
Βρισκεται σε γεωδαιτικη πτωση ΚΑΙ ΜΟΝΟ.
Τι γινεται ομως στα κρισιμα μικροδευτερολεπτα ΠΡΙΝ την δημιουργια της φυσαλλιδας ?
Τι νιωθει η βαρυονικη μαζα απο τον ΗΛΙΓΓΙΩΔΗ ασυγχρονισμο των συστηματων αναφορας
που "αποστασιοποιουνται" με εκθετικους ρυθμους ? ΕΠΙΒΙΩΝΕΙ απο την δημιουργια της
φυσαλλιδας ?
:offtopic:

(παρακαλεσα να ΜΗΝ ανοιξουμε το θεμα ακομα ... please)
 
Last edited:
Η τελευταια μεθοδος προωθησης ηταν και η αγαπημενη μου ...
μεχρι να εμφανιστει στο προσκηνιο ο Miquel Alcubierre (το 1994),
αλλα αυτο ειναι μια αλλη ιστορια που θα εξετασουμε λιαν προσεχως !

Κατ'αρχην, λιγα λογια για την ΑντιΥλη (στο συμπαν).

Κατα την γεννηση του συμπαντος, και λιγο πριν την περιοδο της βαρυογεννεσης, υπηρχε σχεδον ιση ποσοτητα Υλης και
ΑντιΥλης, παντου μεσα στο μικροτατο και υπερπυκνο συμπαν. Λεω σχεδον, γιατι η αναλογια ηταν 1.000.000.001 quark
Yλης εναντι 1.000.000.000 quark ΑντιΥλης. Δεν γνωριζουμε ΤΙ οδηγησε σε αυτην την σκανδαλωδη ευνοια υπερ της Υλης,
αλλα ειναι εντελως σιγουρο οτι Α-Σ-Υ-Λ-Λ-Η-Π-Τ-Ε-Σ ποσοτητες Υλης και ΑντιΥλης εξαυλωθηκαν. Το 1 δισεκατομμυριοστο
απο ολη αυτη την συνταρακτικη εξαυλωση δημιουργησε την μαζα των αστρων και γαλαξιων που παρατηρουμε σημερα στο
συμπαν. Σε βαζει σε σκεψεις για το ποσο μαζικοτερο θα ηταν το συμπαν σημερα, εαν ΔΕΝ ειχε συμβει αυτη η εξαυλωση.

ΤΙ ειναι ΑντιΥλη ?

Annihilating handshake.jpg

Ενα ατομο με αντιστροφη κατανομη φορτιων μεσα του ! Τα ηλεκτρονια (ποζιτρονια) εχουν θετικο φορτιο και τα πρωτονια
(νεγκατρονια) εχουν αρνητικο φορτιο. Το ακριβως αντιστροφο των φορτιων σε ενα ατομο Υλης. Τα νετρονια (εαν υπαρχουν)
αντιδρουν ΚΑΙ ΑΥΤΑ με τα αντιστοιχα αντινετρονια οχι με ορους φορτιου αλλα με ορους βαρυονικου αριθμου (-1 για τα αντι-
νετρονια). Αυτο που ισχυριζονταν καποιοι, οτι τα νετρονια ειναι πανομοιοτυπα και στην Υλη και στην ΑντιΥλη ειναι ανακριβες.

ΠΩΣ συμβαινει η εξαυλωση Υλης-ΑντιΥλης ?

Electron-Positron annihilation.png

Το ποζιτρονιο ελκεται απο το ηλεκτρονιο (λογω ετερωνυμου φορτιου) και μεταστοιχειωνονται σε 3 η 4 φωτονια πολυ υψηλης
ενεργειας (ακτινες γαμμα που ειναι οτι ισχυροτερο κυκλοφορει στο συμπαν σημερα). Τα δυο σωματιδια θα παψουν να υφισταν-
ται με τις προηγουμενες κβαντικες τους ιδιοτητες, εχοντας μεταπηδησει σε μια αλλη κβαντικη κατασταση (δηλαδη ακτινοβολια).

Τι γινεται με τα πρωτονια των ατομων Υλης και ΑντιΥλης ?

Proton-AntiProton annihilation.jpg

Εδω τα πραγματα ειναι λιγακι πιο συνθετα. Καθε πρωτονιο αποτελειται απο τρια quarks και καθε νεγκατρονιο απο τρια αντιquarks.
Η συναντηση και των εξι quarks (εαν δεν συμβει με σχετικιστικες ταχυτητες) θα παραξει απο 9 μεχρι 13 μεσονια. Τι ειναι αυτα ?
Ειναι ζευγαρια απο quarks στα οποια λειπει το τριτο quark και ετσι δεν μπορουν να παραξουν πρωτονια (η νετρονια) αλλα ουτε
και να υπαρξουν ελευθερα στην φυση, για αρκετο χρονο. Ειναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ασταθη σωματιδια και αμεσως μετατρεπονται σε ενα
μιγμα διαδοχων καταστασεων (πιονια, καονια, κλπ) που ξεφευγουν κατα πολυ του γνωστικου βεληνεκους του γραφοντα.
Σημασια εχει, οτι μετα απο ολες αυτες τις μεταστοιχειωσεις, το 74% της αρχικης μαζας (πρωτονιου+νεγκατρονιου) θα χαθει
ως ακτινοβολια νετρινων (τα οποια δεν αντιδρουν με τιποτα), και ενα 26% θα παραξει βαρυτερα σωματιδια (διαφορων ειδων)
που ενδεχεται να αντιδρασουν με την βαρυονικη μαζα του ακροφυσιου ενος διαστημοπλοιου και, ετσι να παραχθει καποια ωθηση.
Τα 3/4 της ενεργειας θα χαθουν σε ακτινοβολιες και θερμοτητες, πολυ ισχυρες, αλλα ... αχρηστες για μια ωθηση.

Αρα, αυτα τα ευμορφα που ισχυριζονται καποιοι, οτι 1 κιλο υλης + 1 κιλο αντιυλης θα μας δωσουν το ισοδυναμο
2 κιλων x (300.000.000 μετρα)^2 (απο την γνωστη εξισωση E=mc^2) μεσα στο ακροφυσιο ενος πυραυλου, ειναι ευσεβεις ποθοι.
Το 74% θα χαθει ως ακτινοβολιες. ΠΑΡΟΛΑ αυτα, η συνολικη ενεργεια (και οχι μονο η κινητικη που μας ενδιαφερει) που απε-
λευθερωνεται απο μια γνησια εξαυλωση Υλης-Αντιυλης ειναι 300 φορες ισχυροτερη απο την αντιστοιχη της Συντηξης 1 κιλου
Υδρογονου με 1 κιλο Υδρογονου (δηλαδη, μια γνησια πυρηνικη συντηξη) οποτε ειναι ΜΕ ΤΑ ΤΣΑΡΟΥΧΙΑ απο τις πιο αποδοτικες
μετατροπες μαζας σε ενεργεια ... στο συμπαν !!!!!!!!!!!!!!

Τοτε, γιατι δεν ριχνουμε ολη μας την ερευνητικη προσπαθεια στο πως θα παραξουμε αυτου του ειδους την ενεργεια, ΕΔΩ
πανω στην Γη ?

Γιατι ενα γραμμαριο ΑντιΥδρογονου κοστιζει (με την χρηση επιταχυντων του CERN) περιπου 60 ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρω !!!!
Και επειδη, μεχρι στιγμης, στο CERN, εχουμε κατορθωσει να παραξουμε και αποθηκευσουμε ΜΟΝΟ 309 ατομα ΑντιΥδρογονου,
χρειαζομαστε αλλα 100 δισεκατομμυρια χρονια για να φτασουμε στο 1 γραμμαριο (απο τα καταλοιπα των συγκρουσεων
πρωτονιων-πρωτονιων). Υπαρχει ομως, μια αλλη πιθανοτητα. Οι πολυ ισχυρες κοσμικες ακτινες που χτυπουν τα μορια των
ανωτερων στρωματων της γηινης ατμοσφαιρας (καθε δευτερολεπτο) παραγουν αξιοσημειωτες ποσοτητες ΑντιΥλης (μεχρι να
εξαφανιστουν). Στον Δια που εχει πολλαπλασια επιφανεια ατμοσφαιρας απο την Γη, αυτο το φαινομενο γινεται 1.000.000
φορες συχνοτερο (και ισχυροτερο). Ισως, ξαναλεω Ι-Σ-Ω-Σ, εαν ειχαμε ενα τροπο αιχμαλωτισμου της ΑντιΥλης (!!!!!!)
να μπορουσαμε να δεσμευσουμε μερικα κιλα ΑντιΥλης. Αλλα, "παγιδες" ΑντιΥλης, αποτελουν ανεκδοτο ... απο μονες τους !
Πιο ευκολο ειναι να κλειδωσεις ενα ντουλαπι και να προλαβεις να πεταξεις το κλειδι μεσα.

Παμε και στα δικα μας τωρα ...

Beamed-core antimatter rocket 01.jpg

Ενα αστροπλοιο με ωθηση απο εξαυλωση Υλης-ΑντιΥλης (Σχεδιο Βαλκυρια) ηταν κατι που προταθηκε σχετικα προσφατα,
το 1986, απο τους James Powell και Charles Pellegrino σε ενα συμποσιο για διαστρικες επικοινωνιες. Στηριζεται στην οσο
το δυνατον καλυτερη αξιοποιηση των κβαντικων καταλοιπων της εξαϋλωσης σε ... ΚΙΝΗΤΙΚΗ ενεργεια. Και τα μονα
κβαντικα καταλοιπα που μπορουν να παραξουν ωση ειναι τα φορτισμενα μεσονια. Απο τα 9 με 13 μεσονια που θα
παραχθουν συνολικα, απο μια και μοναδικη εξαυλωση πρωτονιου-αντιπρωτονιου, τα 7 με 9 θα καταληξουν ειτε ως
νετρινα ειτε ως φωτονια (ακτινες Γαμμα). Τα εναπομειναντα 2 με 3 μεσονια, επειδη εχουν φορτιο, μπορουν να οδηγη-
θουν (μεσω ΗΜ πεδιου) προς εκτονωση μεσα απο καποιο ακροφυσιο (μαγνητικης και οχι υλικης υφης). Και μαλιστα με
ταχυτητες διαφυγης απο 10.000 km/sec μεχρι 100.000 km/sec. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ. Δυο με τρια μεσονια (των 2 quark) μεσα
απο τρισεκατομμυρια πρωτονια Υλης-ΑντιΥλης και μαλιστα με ταχυτητες κοντα στο 1/3 του C ... ειναι ενας ΣΚΑΣΜΟΣ
απο ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Πολυ περισσοτερη απο την αντιστοιχη των καταλοιπων μιας πυρηνικης σχασης (1000 φορες περισσοτερη).

Beamed-core antimatter nozzles.jpg

Ομως, το ιδιο κολλοσιαια ειναι και τα επιπεδα ιονισμου απο τις ακτινες Γαμμα (ηλεκτρονιου-ποζιτρονιου) αλλα και της
θερμοτητας (δισεκατομμυρια βαθμοι Kelvin, οταν στο εσωτερικο του Ηλιου η θερμοτητα δεν ξεπερναει τα 14 εκατομμυρια
Kelvin). Προς το παρον, παλευουμε να φτιαξουμε φυαλη πλασματος που να αντεχει 2 με 3 εκατομμυρια βαθμους Kelvin.
Πως ακριβως θα φτασουμε στα δισεκατομμυρια βαθμους Kelvin ... μου ειναι ασυλληπτο (ακομα και με ακροφυσιο διαμετρου
ενος χιλιοστου). Η παραγωγη της ΑντιΥλης ειναι ενα αλλο τεραστιο ζητημα. Εαν δεν την παραξουμε αλλα την συλλεξουμε
(απο τα ανωτερα στρωματα του Δια) η δυσκολια μετατοπιζεται στο ΠΩΣ θα την παγιδευσουμε. Δεν καθεται φρονιμα η
ΑντιΥλη, ουτε περιμενει κανεναν. Μεχρι να την αντιλληφθεις εχει εξαφανιστει. Η αποθηκευση της ΑντιΥλης ειναι το τριτο
τεραστιο ζητημα. Τα 309 ατομα ΑντιΥδρογονου, τα ακινητοποιησαμε με θηριωδη ψυξη (ψυξη που ΜΟΝΟ στο CERN μπορει
να επιτευχθει), και με θηριωδη μαγνητικα πεδια για ενα χρονικο διαστημα ΜΟΝΟ για 17 λεπτων. Τι ειδους μαγνητικη φυαλη
και ψυξη θα κοκκαλωσει μερικους τοννους ΑντιΥδρογονου για ενα ταξιδι απο δω μεχρι το Α του Κενταυρου ... μου ειναι
αδιανοητο !

Beamed-core antimatter rocket 02.jpg

ΟΜΩΣ ...

το δελεαρ απο τα ωφελη της ενεργειακης αποδοσης (πυκνοτητας) μιας σχετικα μετριας ποσοτητας ΑντιΥλης ειναι ...
ΣΑΓΗΝΕΥΤΙΚΟΤΑΤΟ. Χρειαζομαστε μονο 20 κιλα ΑντιΥλης για να παραξουμε ωση που θα σπρωξει μαζα 1 τοννου στο 20%
του C. Για ενα σκαφος 10.000 τοννων το νουμερο σκαρφαλωνει στους 200 τοννους ΑντιΥλης. Πολλα υποσχομενο, ε ???
... ΟΧΙ τοσο !!! 200 τοννοι ΑντιΥλης διαπερνουν το νοητο επιπεδο του ηλιακου συστηματος σε χρονικο διαστημα 100.000
ετων (και, παντα, σε ιχνοποσοτητες σαν αυτη που ισοπεδωσε την σιβηριανη τουνδρα της Τονγκουσκα, το 1908). Για να
παραξουμε αυτη την ποσοτητα στο CERΝ ... ξεχαστε το ... ΕΝΤΕΛΩΣ ! Υπολογιστε και το γεγονος οτι μιλαμε για καθαρη
ενεργεια (ακτινοβολια) και ΟΧΙ την αντιστοιχη κινητικη (μεσονια) ... οποτε οι απαιτησεις ξεφευγουν απο την σφαιρα του
εφικτου : 800 τοννοι αντιυλης ! ΜΟΝΟ να παμε, ΟΧΙ να γυρισουμε. Αρα, 1600 τοννοι ΑντιΥλης, πηγαινε-ελα. Αν ηταν
Υγρο Υδρογονο (η Ηλιο) τα μαζευουμε αυτα τα μεγεθη. Σε αντιυλη, ομως, με την σημερινη τεχνολογια ... θα χρειαστουμε
ολοκληρη την ηλικια του συμπαντος για να την μαζεψουμε. Oλα αυτα που εχετε ακουσει κατα καιρους "1 kg of antimatter
for one-way trip to A Centauri" ειναι φουμαρα. Παραθετω μερικα χρησιμα στοιχεια για να κανετε ΜΟΝΟΙ σας τους
βασικους υπολογισμους :

Ενεργεια που απαιτειται για να επιταχυνθει 1 τοννος φορτιου σε ταχυτητα 20% του C : 1.8 x 10^18 Joules
(απο τον γνωστο τυπο K = 1/2 x Μαζα x (Ταχυτητα^2))

Συνολικη ενεργεια απο την εξαϋλωση 1 κιλου ΑντιΥλης : 9 x 10^16 Joules
(απο τον γνωστο τυπο E = Μαζα x (Tαχυτητα Φωτος^2))

Ποσοστο (της παραπανω ενεργειας) που μετατρεπεται σε φορτισμενα μεσονια : 26%.

ΑΛΛΑ ...
μην ακουσω τσιμουδια για το ISV Venture Star στο κινηματογραφικο Avatar !!!
Απο τα ελαχιστα διαστημοπλοια που ΤΙΜΟΥΝ την επιστημονικη αληθοφανεια (οσο και το Discovery-1).
Και μαλιστα με ΔΙΠΛΗ τεχνολογια προωθησης (Laser-Pushed sail + Matter-AntiMatter annihilation).

ISV Venture Star.jpg
 
Πολύ ενδιαφέροντα ήταν όλα αυτά που ανέφερες για την αντιύλη!
Αυτό που μου έκανε μεγάλη εντύπωση ήταν αυτό που ανέφερες για το Cern και τα 309 άτομα αντιυδρογόνου που
έχουνα καταφέρει να δημιουργήσουν... Για να μην σχολιάσω το κόστος και τον χρόνο που χρειαζόμαστε
για να δημιουργηθεί ένα γραμμάριο ανιυδρογόνου...
Τρομερές επίσης είναι οι πληροφορίες που παρέθεσες για τα ποσά αντιύλης που χρειάζονται για να μετακινηθεί ένας τόννος μάζας με το 20% του C...
 
Απο την πολυ προσφατη πολυδιαφημισμενη παραγωγη του Discovery .... Ιnto the Universe
(πρωτοστατουντος του "μπουρλοτιερη" Stephen Hawking που εθεσε τα γνωστα ανυσηχητικα ερωτηματα)
ενα αποσπασμα για μια διαστρικη πτηση που ... κοβει την ανασα ! ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ... κοβει την ανασα !!!

http://www.youtube.com/watch?v=unw03L49JC8

Προσεξτε ποσο ΑΠΑΛΑ επιταχυνει το αστροπλοιο στην αρχη (1G) και με τι ΦΡΕΝΗΤΙΔΑ τρεχει μετα,
σε διαστημα μολις 6 μηνων. Προσεξτε τις δυο φυσαλλιδες πλασματος μπροστα απο την "μυτη" του.
Η μεγαλη ειναι για τα πολυ μεγαλα "πετραδακια" και η μικροτερη για την "σκονη" που θα κατορθωσει
να διαπερασει την πρωτη (δεν ειμαι σιγουρος αν χρησιμοποιειται καποιο κανονι laser, κατι φαινεται ομως).
ΠΡΟΣΕΞΤΕ τις φλογες που τυλιγουν και γλειφουν ολοκληρο το σκαφος (περιμετρικα και μπρος-πισω)
Αυτη η ΘΗΡΙΩΔΗ ερωτοτροπια του σκαφους με θερμοκρασιες που ξεκινουν απο 3.000 Kelvin και
ισως φτανουν και τους 1.000.000 Kelvin .... ΠΡΕΠΕΙ να διατηρηθει για 6 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ !!!!!
Ειναι το αντιτιμο του να ΧΤΥΠΑΣ την διαστρικη σκονη με ταχυτητες κοντα στο 70%-90% του C.

Σηκωθηκε κανενα φρυδι ?
(γιατι εγω .... μολις σκεφτηκα να σβησω ολες τις μεθοδους που τοσο κοπιωδως σας περιεγραψα)