Διάθεση ρετρό

[chris73]

Super Ikonta



Κάπου εκεί που η Zeiss Ikon προσπαθούσε να πιάσει το νόημα στα 35 χιλιοστά με την πρώτη Contax, αποφάσισε να κυκλοφορήσει και μια σειρά συμβατικότερων φωτογραφικών πχιότητας. H πρώτη Super Ikonta παρουσιάστηκε το 1933, ενώ τον επόμενο χρόνο ακολούθησε η μικρή της αδελφή 4.5x6cm σε 120 φιλμ που βλέπετε και εδώ.



Οι Super, σε σχέση με τις … α-Super Ikonta, φέρουν επιπλέον ένα ενδιαφέρον τηλέμετρο που εκτρέπει το είδωλο μέσω περιστρεφόμενων κυκλικών πρισμάτων , εφαρμογή που είδαμε και εδώ.



Η Super οικογένεια αποτύπωνε και σε άλλα φορμά, βελτιώθηκε στα σημεία εντός λίγων ετών, προστέθηκε στη γκάμα και η κάπως διαφορετική και μοντέρνα Super Ikonta B 6x6 (530/16), ενώ κάποια μοντέλα της έφθασαν να κατασκευάζονται και μέχρι το μέσο της δεκαετίας του 50.


Στο αμέρικα στην αρχή τις αποκαλούσαν Super Ikonmat, μετά αλλαξοπίστησαν. Μια τέτοια μικρή στοίχιζε περίπου 2000 σημερινά δολάρια.

Η συγκεκριμένη μικρή μας έρχεται από το 1934, και αν και κάπως κουρασμένη δεν έχει πρόβλημα να πάρει και πάλι τους δρόμους άμεσα.


Λίγο μεταγενέστερη. μου αρέσει η ...χειρονομία εστίασης. Θα το κάνω εξώφυλλο δίσκου!


Όσο και να προσπαθούσα να την πείσω να εστιάσει μόνη της, η δική μου το αρνούταν. Έπρεπε να κουνήσω εγώ τα δαχτυλάκια μου...

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Accept third party cookies

 

[chris73]

Project Apollo (Not by NASA…)



Τώρα τι να σας πω και εγώ?

Γιαπωνέζικα δε γνωρίζω, μια πηγή με ιαπωνικό προπολεμικό φωτογραφικό υλικό χάθηκε από τα «ερτζιανά», οπότε και έμεινα με ότι λέει η wiki.



Ακόμη και χωρίς αυτή όμως, με μια πρώτη ματιά η εικονιζόμενη φωτογραφική είναι λογικά μεταπολεμική καθώς έχει επιστρωμένο φακό και έχει ξεπατικώσει το σχέδιο κατασκευών του κυρίου Nagel από τη δεκαετία του 1930 (Kodak Duo Six-20).



Πρέπει να κατασκευάστηκε το 1950 από τη βραχύβια Sumida Optical Works (1950-53) και είναι η συνέχεια ουσιαστικά όμοιων φωτογραφικών από εταιρείες που προηγήθηκαν και άρχισαν να την κατασκευάζουν στο τέλος της δεκαετίας του 1930.

Όλες οι ιαπωνικές φωτογραφικές του μεσοπολέμου αλλά και του αμέσως επόμενου διαστήματος –έχουμε δει ήδη μια ακόμη στο παρελθόν-, ουσιαστικά προσπαθούσαν να αντιγράψουν ότι γερμανικό κυκλοφορούσε, με μάλλον όμως φτωχά αποτελέσματα. Μόνες εξαιρέσεις του κανόνα ίσως αποτελούν οι πρώτες Canon και Nikon.



Έτσι και η συγκεκριμένη δεν λέει και τίποτα, ούτε ως προς την αντιγραφή του σασί, ούτε και από άποψη κλείστρου που είναι μια κάπως κακή αντιγραφή του γερμανικού Prontor II. Όσο για τον φακό 3 στοιχείων δεν μπορώ να πω και πως έχω τόσο παράπονο. Τα δύο αυτά τελευταία προέρχονται από την Nishida, εταιρία που κατασκεύαζε κλείστρα, φακούς, ενίοτε και κάποιες φωτογραφικές.

Με τη λήξη του πολέμου η ιαπωνική βιομηχανία του είδους τουλάχιστον, αντιμετωπιζόταν με κάποιο χλευασμό -κυρίως από τους γιάνκηδες-, και από αντικειμενική άποψη θα έλεγα εγώ, αλλά και σε ένα μεγάλο ποσοστό προφανώς λόγω τον παθών του πολέμου.


1946

Μάλιστα τα Αμερικανάκια προσπαθούσαν να πείσουν τον εαυτό τους με αυτά που έγραφαν ότι ήταν/υπήρξαν ισάξιοι των κακών (ξέρετε ποιόν) τα προηγούμενα χρόνια, τουλάχιστον στο φωτογραφικό χώρο.


1950. American Made - Not Japanese!

Ας έβλεπαν τα στραβά τους που μπήκαν στο δεύτερο πόλεμο ξεβράκωτοι όπως και στον πρώτο, που δεν είχαν σχεδόν τίποτα ενδιαφέρον, νέο, ή πρωτότυπο να παρουσιάσουν καθώς τα έβρισκαν όλα έτοιμα από τας Ευρώπας σνομπάροντας έτσι ουσιαστικά τη βιομηχανία τους κτλ κτλ, και μετά να έρθουν (μεταπολεμικά) να μας πουν. Όχι πως δεν είχαν βάσεις και δυναμικό αν ήθελαν, αλλά …δεν ήθελαν. Τέλος πάντων…



Έλα όμως που πολύ, μα πολύ σύντομα θα άρχιζαν να αλλάζουν άποψη αφού πλέον δεν μπορούσαν και να κάνουν αλλιώς…


Horace Bristol 1951

Η συγκεκριμένη φωτογραφική 4.5x6 θα μπορούσε να ήταν και καλύτερη από όλες τις απόψεις καθώς και μικρότερη. Προέρχεται όμως από εκείνη τη χρονιά, από την οποία και μετά τα πράγματα άρχιζαν να αλλάζουν άρδην και ας ακόμη οι δυτικοί δεν είχαν πάρει καθόλου χαμπάρι τι έβραζε από πίσω.

 

[cacau]

Άργησαν να πάρουν χαμπάρι τι γινόταν...

 

[chris73]

Klein Bessa


Ήταν το 1929 όταν η Voigtlander είχε για πρώτη φορά την έμπνευση να ονομάσει μια φωτογραφική της “Bessa”, και έκτοτε στην οικογένεια προστίθονταν συνεχώς νέα μέλη, αν και όχι απαραίτητα με τόσες πολλές ομοιότητες μεταξύ τους.

Αρκετά αργότερα, το 1938, είπαν να επεκταθούν και σε κάπως μικρότερα φορμά από τα έως τότε υπάρχοντα, οπότε και κυκλοφόρησαν τα αποκαλούμενα στις αγγλόφωνες χώρες «μωρά». Οι Baby Bess-ες αποτύπωναν σε 6x6 –Bessa 66 που βλέπουμε και εδώ-, αλλά και 4.5x6 –Bessa 46.



Tο 1940 στη νέα γενιά θα προστεθεί για ένα μικρό διάστημα και η 466 που μπορούσε να αποτυπώσει και στα δύο προαναφερθέντα φορμά, όμως σήμερα πια αυτή η τελευταία αποτελεί ένα σπάνιο –έως εξαιρετικά σπάνιο εύρημα θα έλεγα, καθώς οι παραγωγή σύντομα σταμάτησε λόγω πολέμου.

Στον αντίποδα οι άλλες δύο μικρές αλλά κυρίως η 6x6, αν και κυκλοφόρησαν στην προπολεμική τους εκδοχή που βλέπετε και εδώ μόνο για μια διετία, θα βρεθούν σήμερα άμεσα και σε πολύ χαμηλή τιμή συνήθως, εκτός και αν φέρουν έναν ακριβοθώρητο και εν μέρη hype Heliar.



Είναι πολύ καλοφτιαγμένες, έχουν ελάχιστο όγκο για την κατηγορία τους, και γενικά δεν ξέρω γιατί περνάν κάτω από τα ραντάρ το 2025. Νομίζω είναι μια εξαιρετική επιλογή για τους νεοεισερχόμενους φωτογράφους σε τούτο το φορμά.



Όλες οι προπολεμικές Baby Bessa είχαν γεννηθεί με ένα ενσωματωμένο πτυσσόμενο κίτρινο φίλτρο που όμως σε κάποιες περιπτώσεις όπως και στο συγκεκριμένο δείγμα, δεν κατάφερε να φθάσει έως τις μέρες μας.

Δέκα χρόνια μετά την πρώτη τους εμφάνιση θα επιστρέψουν στην αγορά (χωρίς το φιλτρο αυτή τη φορά) για μια διετία και πάλι, μέχρι να αντικατασταθούν από κάτι περισσότερο μοντέρνο.



Η φωτογραφική που βλέπετε εδώ είναι από την πρώτη χρονιά κυκλοφορίας των μωρών, δεν έχει δερμάτινη επένδυση, φέρει τον φθηνότερο φακό από τις εναλλακτικές που υπήρχαν τότε (3 στοιχείων), και εκτός από το φίλτρο που χάθηκε κάπου στο δρόμο, κατά τα άλλα είναι μέσα στη καλή χαρά.

Προς πιθανά αγχωμένους υποψήφιους χρήστες των καιρών μας να πω πως σχεδόν στο 100 τις 100 των περιπτώσεων μετά από ένα βασικό «σέρβις», φωτογραφικές της εποχής εκείνης θα δουλέψουν απροβλημάτιστα για όλο το υπόλοιπο προσδόκιμο ζωής τους (σ.τ.μ. –των χρηστών). Εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν, για τις οποίες όμως ευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά ο κυριολεκτικός τους βιασμός σε παρελθόντα χρόνο.



Πίσω στις Klein Bess-ες, μετά την αρχική τους κυκλοφορία η εταιρεία είπε να προσφέρει και κάτι ακόμη οικονομικότερο αφαιρώντας το μηχανισμό μέτρησης του φιλμ (που εξαιτίας του κιόλας η σκόπευση γινόταν με αρκετό σφάλμα παράλλαξης), καθώς και το σκόπευτρο αποτελούμενο από οπτικά.



Μετά από αυτή την κίνηση οικονομίας, που κατά τη γνώμη μου κατά ένα τρόπο βελτίωσε τη κατηγορία των μικρών βλέποντας το θέμα από μία άλλη οπτική , φωτογραφικές όπως αυτή που βλέπεται εδώ πλέον αποκαλούταν πολλές φορές …Deluxe.

Ο πόλεμος όμως είχε ήδη ξεκινήσει…

Πολωνία, Αύγουστος 1939.

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Accept third party cookies

 

[cacau]

...για όλο το υπόλοιπο προσδόκιμο ζωής τους (σ.τ.μ. –των χρηστών)...

 

[chris73]

...ναι... και για αυτό σήμερα μια κλεφτή ματιά σε κάτι παλαιότερο ακόμη, πως όμως έχει αντοχές να ξεπετάξει και άλλα προσδόκιμα...

Ica Icarette


Την να την κάνω μωρέ τη καλούλα? Να της κλείσω την πόρτα?

Εμφανίστηκε μαζί με κάποιες άλλες κυρίες στρυμωγμένη σε ένα κουτί. Μια ακόμη Icarette εντελώς όμοια με την προηγούμενη, λίγο παλαιότερη, παιδί του πρώτου παγκοσμίου πολέμου, και σε εξαιρετική κατάσταση.

Τι και αν είναι σχεδόν –αν όχι ήδη- 110 ετών?. Φέρει και αυτή τον απλούστερο συνδυασμό φακού - κλείστρου από τις υπάρχουσες τότε εναλλακτικές, και δε θα τη χαλούσε νομίζω να την πήγαινα μια βόλτα με φιλμ (127) άμεσα. Μέχρι τότε όμως της έριξα ένα ξεβίδωμα...


Όταν είχαν πρωτοεμφανισθεί δεν είχαν "sportsfinder", μόνο "brilliant finder".
-Καλά αυτός που το είπες brilliant να μας πει και πως το εννοούσε!

Και για να μπούμε και στο κλίμα της εποχής, κάτι έλεγα παραπάνω για τους γιάνκηδες, να τι προβλήματα είχαν τότε ας πούμε:


Και στον άλλο πόλεμο οι Άγγλοι πχ??? κτλ κτλ κτλ (λίγο σκρολ στο σύνδεσμο να δείτε τι έψαχνε η RAF)

Εντωμεταξύ, τα έχουμε ήδη δει για την Ica, την εταιρεία που αποτέλεσε τον πυρήνα δημιουργίας της Zeiss Ikon αργότερα, και όταν η συγκεκριμένη φθάσει αισίως τα 220 της χρόνια,-θα έχουμε τότε 2135- ελπίζω κάποιος να την ξαναανακαλύψει. Δεν νομίζω και πάλι να έχει κανένα πρόβλημα …αλίμονο σε μας …

Και αφού μιλάμε για μια ώριμη, αλλά cool & groovy κυρία, μουσική επένδυση από την cool & groovy Carol Kaye που τη γνωρίζουμε όλοι ακόμη και αν δε το έχουμε καταλάβει. Τα καθυστερημένα μου χρόνια πολλά για τα 90α της γενέθλια!

To view this content we will need your consent to set third party cookies.
For more detailed information, see our cookies page.

Accept third party cookies