Καταφερα επιτελους να βρω χρονο, να ανεβασω μια συντομη (χα, χα, το πιστεψατε; ) περιγραφη της επισκευης
μιας εστιας γκαζιου Neff και συγκεκριμενα του μοντελου Domino N2262N3/02.
Στην εστια αυτη ειχαν απο καιρο "παραδωσει πνευμα" και οι δυο σπινθηριστες και ειχαν ψιλοξεκολησει τα αλουμινια απο το κεραμικο,
αλλα ο λογος που τελικα με αναγκασε να αχοληθω σοβαρα ηταν οτι το ενα "ματι" δεν κρατουσε τη φλογα αναμενη.
Οι εστιες αυτου του τυπου, εχουν ενα συστημα ασφαλειας που αποτελειται ανα "ματι" απο ενα θερμοζευγος (θερμοκοπια εκ του thermocouple, εις την μαστορικην) και μια ηλεκτροβανα.
Οποτε λοιπον εγω ειχα προβλημα σε ενα απο τα δυο ή και στα δυο. Τελικα οπως αποδεικτηκε εκ των υστερων ειχε χαλασει το θερμοζευγος.
Τιποτα βεβαια δεν με προετοιμαζε γι' αυτο που αντικρισα οταν ελυσα.
Τα πιατελα κατω απο το κεραμικο ειχαν σαπισει, οι βιδες που κρατανε τα ματια στη μπεκιερα ειχαν κολησει και δεν ελυναν,
ετσι σε καποια αναγκαστηκα να τρυπησω το κεφαλι ωστε να λυσω το συγκεκριμενο καπακι, και να μπορεσω να την πιασω με την "γκαζοταναλια".
Επειδη ουτε αυτο επιασε καθως η βιδα ηταν τοσο κολημενη που κοπηκε και εμεινε μονο το στελεχος μεσα στη μπεκιερα.
Δεν ανεχομουν τετοιο "τσαμπουκα" απο μια Μ4 και μαλιστα σιδερενια βιδωμενη σε μπρουτζο.
Η διαδικασια σε τετοιες περιπτωσεις (αν βεβαια υπαρχει ο χρονος), πρεπει να διακοπτεται αμεσα στα πρωτα σημαδια εκνευρισμου,
και να επαναλαμβανετε μετα απο ωρες με καθαρο μυαλο, καθως ειναι 1000% σιγουρο οτι θα ακολουθησει τραυματισμος ή καταστροφη.
Το επομενο σταδιο ηταν τρυπημα στο κεντρο και βιδωμα αναποδο κολαουζο. Ευκολο ακουγεται αλλα αν προσθεσετε τον παραγοντα 4mm και 54yrs αμεσως αρχιζει να αποκτα ενδιαφερον.
Το κολαουζο βιδωθηκε αλλα αρχισα να καταλαβαινω στο χερι οτι φτανει τα ορια της ελαστικοτητας του, η βιδα δεεεεεν οποτε και σταματαω γιατι............
Θυμαστε εκεινο το παλιο ανεκδοτο που καποιος πεφτει μεσα σε μια αγρια φυλη και ενω μονολογει, Θεέ μου την μαμησα,
ακουγετε μια φωνη απο ψηλα να του λεει, ακουσε με δεν την μαμησες, παρε ενα ξυλο και χτυπα εκεινον με τα πολλα φτερα στο κεφαλι.
Ο τυπος το κανει και ξανακουγετε η φωνη να του λεει, τωρα την μαμησες.
Ε λοιπον αν σπασει το αναποδο κολαουζο μεσα στη βιδα, ειμαστε στο σταδιο, "τωρα την μαμησες".
Να συπληρωσω εδω οτι ειχαν χρησιμοποιηθει ολα τα "βοηθηματα", αντισκουριακα, φλογιστρα, ζουμπαδακια,
μαστορικα (π....α βιδα, παρε λιγο γ.....η, ακουσε την γ..ω το μ...ι που σε πεταγε, κτλ).
Και τελικα περναμε στο επομενο σταδιο που ειναι ξετρυπημα της βιδας με προσοχη, και καθαρισμα του σπειρωματος με κολαουζο.
Ανακαλυψα προς το τελος γιατι ειχε συμβει αυτο, οταν πηγα να βιδωσω τα καπακια της μπεκιερας κατα την συναρμολογηση, και ενω ειχαν σφιξει, περναγε 0,75 φιλλερ,
γιατι η καλη νοικοκυρα, τα παγωνε μαλλον καθαριζοντας καυτα, με παγωμενο υγρο βετεξ, συν το οτι οι περμανιτενιες φλατζες ειχαν γινει κομματια και ειχαν φυγει απο την θεση τους,
δινοντας το περιθωριο στα καπακια διασταλουν - συσταλουν πιο ελευθερα σε λαθος κατευθυνση.
Τελειωνοντας με τις μπεκιερες και ενω ειμαι σε αναμονη των ανταλλακτικων, αρχισα να ασχολουμαι με το κεραμικο της εστιας.
Δεν ειχε ξεκολησει (κολλημενο με σιλικονη) μονο το διακοσμητικο περιμετρικο αλουμινακι, αλλα και το πυραμοειδες πισω αλουμινακι που παταει η σχαρα σε αυτο,
και 2 βακελιτενιοι αποστατες μεσα σε αυτο.
Το αρχικο μαυρο χρωμα του ειχε ξεφτισει και εδειχνε (και ηταν) αθλιο και μη λειτουργικο.
Περαστηκε διαβρωτικο χρωματος ωστε να φυγει καθε υπολειμμα χρωματος και να μεινει "νικελε" οπως και το περιμετρικο.
Φτιαχτηκαν 2 καλουπακια γιατι αλλιως λογω σχηματος δεν μπορουσα να κρατησω πατημενα σωστα τα δυο βακελιτακια μεχρι να στεγνωσει η εποξικη.
Μετα και πριν ξεκολλησω τελειως το περιμετρικο αλουμινακι, εφτιαξα μια "μητρα" απο μελαμινη, ετσι ωστε, οταν κολληθει εκ νεου με σιλικονη,
να ειναι κεντραρισμενο ακριβως. Αν δεν γινοταν αυτο και στραβοκολλαγε, δεν θα εμπαινε το πυραμοειδες νικελακι σωστα, με αποτελεσμα και η σχαρα να μην παταει σωστα
αλλα και το πατημα στον παγκο να μην ειναι σωστο.
Αφου εφτιαξα το καλουπι, καθαρισα τις παλιες σιλικονες, απολιπανα τα παντα και "αγριεψα" λιγο τις επιφανειες, ωστε η καινουργια σιλικονη να "πιασει" καλα.
Μου εκανε εντυπωση ομως που σε ενα σημειο στο κατω μερος το αλουμινακι ηταν κολλημενο με καποια κολλα και δεν υπηρχε περιπτωση να ξεκολλησει χωρις να γινει ζημια.
Τοτε ειναι που μου μπηκαν "πονηρες" σκεψεις στο μυαλο, δλδ γιατι να μην το κολλησω ολο με εποξικη και να γινει βραχος;
Ο τσιπης ο γερμανος (θα σας πω παρακατω γιατι αποκαλω την Neff ετσι) μαλλον ειχε τσιγκουνευτει την κολλα και το "πλακωσε" με την πιο φτηνη σιλικονη, και γι' αυτο ξεκολησε.
Χμμμ, εκεινη τη στιγμη που εκανα αυτες τις σκεψεις, μου ειχε διαφυγει τελειως κατι σημαντικο που αποκαλειται, "Θερμικος συντελεστης γραμμικης διαστολης".
Υπαρχει ενας μαθηματικος τυπος που δινει την μεταβολη μηκους κατα την διαστολη, ο Δl=α*l0*ΔΤ, δλδ
ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΜΗΚΟΥΣ = ΘΕΡΜΙΚΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΗΣ ΓΡΑΜΜΙΚΗΣ ΔΙΑΣΤΟΛΗΣ * ΑΡΧΙΚΟ ΜΗΚΟΣ * ΜΕΤΑΒΟΛΗ ΘΕΡΜΟΚΡΑΣΙΑΣ.
Το αλουμινιο εχει ΘΣΓΔ 24*10(εις την -6) και το κεραμικο συμφωνα με την κατασκευαστρια εταιρια του 0.
Αυτο με απλα λογια σημαινει οτι, σε μια μεταβολη θερμοκρασιας 80 βαθμων, το αλουμινιο θα διασταλει κατα 1,15mm, ενω το κεραμικο σχεδον κατα 0.
Ετσι αν αυτες οι δυο επιφανειες ειναι κολημμενες γερα μεταξυ τους και η κολλα αντεξει, ή το αλουμινιο θα παραμορφωθει, ή το κεραμικο θα σπασει,
πραγμα που θα καταστουσε την ολη συσκευη αχρηστη, καθως το ανταλλακτικο εχει 300,00 ευρω.
Με ακομα πιο απλα λογια αν ειχα "υποκειψει" στις "πονηρες μου" αρχικες σκεψεις, θα τα εκανα ολα "πο......α".
Απεταξαμην λοιπον, και κολλαω το περιμετρικο αλουμινακι με ειδικη σιλικονη υψηλων θερμοκρασιων.
Ευχαριστω τον Παππου Κωστα για την σημαντικοτατη βοηθεια του, στην επιλογη και προμηθεια αυτης της σιλικονης.
Μολις στεγνωσε εκανα μια μεταροπη στη μητρα και κολλησα και το πυραμοειδες αλουμινακι.
Μεχρι να στεγνωσουν οι σιλικονες (8 ημερες με αυτες τις θερμοκτρασιες και υγρασιες), καθαρισα το "ταψι" της συσκευης,
το ξεσκουριασα και το περασα στα σημεια εκεινα με ψυχρο γαλβανι. Ο τσιπης και απατεωνισκος γερμανος που λεγαμε πιο πανω,
εχει βαψει με τετοιο τροπο το "ταψι" ωστε να δειχνει γαλβανιζε ενω δεν ειναι.
Εχουν αρχισει να ερχονται και καποια ανταλλλακτικα οποτε προχωρω στον καθαρισμο σωληνωσεων, μπεκ και συναρμολογηση.
Ακολουθει ελεγχος στεγανοτητας των ενωσεων με τον παραδοσιακο και "μαγκικο" ελληνικο τροπο
KAI
Πλακα κανω, αν ειναι να αυτοκτονησω θα το κανω επειδη θελω εγω και οχι να γινει απο μακακια.
Παμε παλι με εναν απο τους σωστους τροπους που ειναι ειδικο σπραιυ ανιχνευσης διαρροων για αερια (μην ψαρωνετε σαπουναδα σε σπραιυ).
Εν'τω μεταξυ ειναι ετοιμο και το κεραμικο.