Ευρωπαϊκό Σινεμά και όχι μόνο
- Thread starter Stellios papa
- Start date
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458
Τι συμπτωση ! Τωρα που ειδα τη Χαβρη, τωρα βλεπω στο Αρτε περναει το "Απ την αλλη πλευρα της ελπιδας" με την ιδια θεματολογια.
Την οποια ο ιδιος επελεξε και εγραψε και ηθελε να φτιαξει μια τριλογια.
Μετα απο αυτο τα παρατησε και ειπε οτι δε θα κανει τριτο φιλμ πανω σ'αυτα...
Μπαινω στον πειρσμο να την ξαναδω και αυτην... και... εχει επισης και σκυλακι αν θυμαμαι καλα
Για οποιον εχει Arte το λεω για να δοκιμασει.
Την οποια ο ιδιος επελεξε και εγραψε και ηθελε να φτιαξει μια τριλογια.
Μετα απο αυτο τα παρατησε και ειπε οτι δε θα κανει τριτο φιλμ πανω σ'αυτα...
Μπαινω στον πειρσμο να την ξαναδω και αυτην... και... εχει επισης και σκυλακι αν θυμαμαι καλα
Για οποιον εχει Arte το λεω για να δοκιμασει.
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458
Τρια Ευρωπαϊκα φιλμ που ειδα (συν ενα Αγγλικο του Ken Loach αλλα ως συνηθως τα αγγλοσαξωνικα τα βαζω στο νημα του φιλμ που ειδαμε προσφατα-οποτε βρισκεται εκει)
Πρωτα απ'ολα αυτο που εβαλα στο αφιερωμενο νημα, Benedetta.
Πανω κατω τα ειπα στο αφιερωμενο αντιστοιχο νημα, αλλα να γινω πιο ξεκαθαρος το φιλμ μυ θυμιζει περισσοτερο τελεφιλμ παρα ταινια.
Επισης αν δεν υπηρχαν ολες αυτες οι καρικατουρες που σκαρφιστηκε ο Βερχοφεν (παραδειγα η σκηνη οπου η "ηρωϊδα" του φιλμ υποδυεται την Παναγια σε σκηνη θεατρου στο μοναστηρι και διαφορα τετοια γελια) το φιλμ θα στεκοταν με καποιο μικρο σχετικο ενδιαφερων.
Αλλα οχι το Πωλ καποια μυιγα τον τσιμπησε οποτε εχουμε αυτο.
Ευτυχως αυτη η μεγαλη κυρια η πιο Γαλλιδα των αγγλιδων μ'εκανε να δω το εργο μεχρι το τελος.
Υπαρχυν καποιες γυναικες που ακομα και οταν γερνουν εχουν μια χαρισματικη αρχοντια που χαιρεσαι μα τις βλεπεις.
Η επομενη ειναι η Αλλη Πλευρα της Ελπιδας στην συνεχεια της αλλης που ειδα του Φινλανδου (παρε τωρα που γυριζει)
Ιδιως για να κανω μια συγκριση μεταξυ των δυο μεσα σε μικρο χρονο.
Και οντως ειναι καλυτερη απο την "γαλλικη" η για την ακριβεια λιγοτερο μουφα. Αν και παραμενει μεσα παντα στο ιδιο πλαισιο της εθελημενης ορθοπολιτικης πειθους σε βαρος της πραγματικοτητας. Αλλα εφοσων την γυρισε στην πατριδα του ισως ειναι λιγοτερο "φευγα" απ'οτι η Χαβρη. Λεω ισως... Γιατι την Φινλανδια δεν την γνωριζω και οπως την βλεπω στις ταινιες τυ σκηνοθετη υτε θελω ποτε να την γνωρισω απο κοντα... λες και εχουν μεινει στην Ανατολικη Γερμανια πριν 40 χρονια, ιδια θλιψη και κατιφια...
Ειδαλως βλεπουμε καποια ιδια μοτιβα (καποιος παιρνει ενα εστιατοριο και προσπαθει να το ορθοποδησει κρατοντας το προωπικο κλπ κλπ)
Στο μενου σeρβιρει και σαρδελες σε κονσερβα ανοιχτη...LOL και φυσικα ολες οι γυναικες προερχομενες απο Μεση Αντολη εχουν τα μαλλιατους ελευθερα και ωραια...
Καλη για οσους θελουν να κανουν ενα φρεσκαρισμα καλης συνειδησης και οσους βλεπουν σκηνες στη σειρα οπου στο πλανο ειναι ενα ραπεζι μια καρεκλα ενα τασακι αντε και ενα παραθυρο και πολλα ειναι...
Μου κανει εντυπωση τα αυτοκινητα που εχουν στην Φινλανδια !!! Η μηπως ουτε αυτο ισχυει ;
Το τριτο που ειδα ηταν το Γαλλικο Ενας Ιδεωδης Ανδρας - Un Homme Idéal
E αυτο ηταν μια ευχαριστη εκπληξη !
Πολυ καλα γυρισμενο με ιντριγκα εξυπνη και ενδιαφερυσα που σε κραταει μεχρι τελους και μια αρχη που εκπλησει και ενα ξετυλιγμα σε πληρες σπιραλ...
Και δεν ειναι μονο το σεναριο που ειναι πραγματικο γραψιμο η η κινηματογραφηση που εχει γνει με μαεστρια.
Ειναι και ο Νινέ, sociétaire της Commedie Française, (κατι που θα θεωρουταν αναλογο της Ακαδημιας της Γαλλιας για τα γραμματα αλλα εν προκεινενου για το θεατρο) που ενσαρκονεται τον ρολο με τετοια πειθω που οπως στα φιλμ του Ταραντινο συμπαθεις τον κατακριτεο.
Ειναι ιστορια που γυρναει γυρω απο μια απο τις κυριες φανταισωσεις κυριωσ σ'αθτην την χωρα. Την Λογοτεχνια και την επιτυχια στον κοσμο αυτον. Πολυ καλο.
Πρωτα απ'ολα αυτο που εβαλα στο αφιερωμενο νημα, Benedetta.
Πανω κατω τα ειπα στο αφιερωμενο αντιστοιχο νημα, αλλα να γινω πιο ξεκαθαρος το φιλμ μυ θυμιζει περισσοτερο τελεφιλμ παρα ταινια.
Επισης αν δεν υπηρχαν ολες αυτες οι καρικατουρες που σκαρφιστηκε ο Βερχοφεν (παραδειγα η σκηνη οπου η "ηρωϊδα" του φιλμ υποδυεται την Παναγια σε σκηνη θεατρου στο μοναστηρι και διαφορα τετοια γελια) το φιλμ θα στεκοταν με καποιο μικρο σχετικο ενδιαφερων.
Αλλα οχι το Πωλ καποια μυιγα τον τσιμπησε οποτε εχουμε αυτο.
Ευτυχως αυτη η μεγαλη κυρια η πιο Γαλλιδα των αγγλιδων μ'εκανε να δω το εργο μεχρι το τελος.
Υπαρχυν καποιες γυναικες που ακομα και οταν γερνουν εχουν μια χαρισματικη αρχοντια που χαιρεσαι μα τις βλεπεις.
Η επομενη ειναι η Αλλη Πλευρα της Ελπιδας στην συνεχεια της αλλης που ειδα του Φινλανδου (παρε τωρα που γυριζει)
Ιδιως για να κανω μια συγκριση μεταξυ των δυο μεσα σε μικρο χρονο.
Και οντως ειναι καλυτερη απο την "γαλλικη" η για την ακριβεια λιγοτερο μουφα. Αν και παραμενει μεσα παντα στο ιδιο πλαισιο της εθελημενης ορθοπολιτικης πειθους σε βαρος της πραγματικοτητας. Αλλα εφοσων την γυρισε στην πατριδα του ισως ειναι λιγοτερο "φευγα" απ'οτι η Χαβρη. Λεω ισως... Γιατι την Φινλανδια δεν την γνωριζω και οπως την βλεπω στις ταινιες τυ σκηνοθετη υτε θελω ποτε να την γνωρισω απο κοντα... λες και εχουν μεινει στην Ανατολικη Γερμανια πριν 40 χρονια, ιδια θλιψη και κατιφια...
Ειδαλως βλεπουμε καποια ιδια μοτιβα (καποιος παιρνει ενα εστιατοριο και προσπαθει να το ορθοποδησει κρατοντας το προωπικο κλπ κλπ)
Στο μενου σeρβιρει και σαρδελες σε κονσερβα ανοιχτη...LOL και φυσικα ολες οι γυναικες προερχομενες απο Μεση Αντολη εχουν τα μαλλιατους ελευθερα και ωραια...
Καλη για οσους θελουν να κανουν ενα φρεσκαρισμα καλης συνειδησης και οσους βλεπουν σκηνες στη σειρα οπου στο πλανο ειναι ενα ραπεζι μια καρεκλα ενα τασακι αντε και ενα παραθυρο και πολλα ειναι...
Μου κανει εντυπωση τα αυτοκινητα που εχουν στην Φινλανδια !!! Η μηπως ουτε αυτο ισχυει ;
Το τριτο που ειδα ηταν το Γαλλικο Ενας Ιδεωδης Ανδρας - Un Homme Idéal
E αυτο ηταν μια ευχαριστη εκπληξη !
Πολυ καλα γυρισμενο με ιντριγκα εξυπνη και ενδιαφερυσα που σε κραταει μεχρι τελους και μια αρχη που εκπλησει και ενα ξετυλιγμα σε πληρες σπιραλ...
Και δεν ειναι μονο το σεναριο που ειναι πραγματικο γραψιμο η η κινηματογραφηση που εχει γνει με μαεστρια.
Ειναι και ο Νινέ, sociétaire της Commedie Française, (κατι που θα θεωρουταν αναλογο της Ακαδημιας της Γαλλιας για τα γραμματα αλλα εν προκεινενου για το θεατρο) που ενσαρκονεται τον ρολο με τετοια πειθω που οπως στα φιλμ του Ταραντινο συμπαθεις τον κατακριτεο.
Ειναι ιστορια που γυρναει γυρω απο μια απο τις κυριες φανταισωσεις κυριωσ σ'αθτην την χωρα. Την Λογοτεχνια και την επιτυχια στον κοσμο αυτον. Πολυ καλο.
Tζωρτζ ρεσιταλ δινεις πολυ σε γουσταρω !
και πολυ πισω αυτοι οι Φιλανδοι σκετο Ανατολικο Βερολινο Κουμουνια και κατηφια
οσο για την ταινια ποια Ελπιδα σαρδελα και ασχημες γυναικες της Ανατολης
και πολυ πισω αυτοι οι Φιλανδοι σκετο Ανατολικο Βερολινο Κουμουνια και κατηφια
οσο για την ταινια ποια Ελπιδα σαρδελα και ασχημες γυναικες της Ανατολης
μαλλον δεν καταλαβες οτι ο Καουρισμακι δεν κανει ταινιες για τουριστικους οδηγους
Last edited:
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458
Αυτο σιγυρα οχι... για φαντασου να εφτιαχνε ενα Τζεημς Μποντ (η πεμπτουσια του τουριστικου οδηγου του ιδιου)...θα γελαγε και το παρδαλο κατσικι
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458
Απο την Ευρωπαϊκη παραγωγη ειδα 3 ταινιες τελευταια που καθε μια εχει το ενδιαφερον της.
Η πρωτη ηταν η Βοκκακιος '70 ( Boccacio '70 ). Eιναι μια ταινια που εμπεριεχει 4 διφορετικες ιστοριες απο 4 κλσσικους κινηματογραφιστες και οχι τους μικροτερους. Προσοχη ! Achtung ! Μην δειτε κοπια που αφιερωνεται σο Αγγλοσαξωνικο κοινο γιατι σε αυτο υπαρχουν μονο οι 3 απ τις 4 ταινιες.
Να ειμαστε ειλικρινεις... οι 4 ιστοριες δεν ειναι τιποτα ενδιαφερον αυτες καθ αυτες. Δεν εχουν κατι ιδιαιτερο να πουν εκτος σπο ενα ειδους σατυρας και περιγραφης η προσπαθεια περιγραφης μιας καποιας γυναικειας φυσης. Περνοντας τον τιτλο της η ταινια απο τον κυκλο ιστοριων του Βοκκακιου που διακρινονται σαν μια ελαφρως μισογυναικη σατυρα, βεβαια στις μερες μας μπορει να ειχε στην πλατη του σωματεια και αλλα me to να του κολανε μηνυσεις...
Το ενδιαφερον ειναι οτι λειτουργει σαν ασκηση υφους για τον καθε μεγαλο ιταλο ( exercice de style ) δειχνοντας για τον καθενα και imaginaire του, απο την πλεμπα για τον ενα, στην αριστοκρατια για τον αλλο, στον κοσμο του θεαματος για τον παραλλο κλπ...
Αλλα το κυριο ενδιαφερον το απολυτο ενδιαφερον ειναι καθαρα αρχαιολογικο.
Βλεποντας αυτην την ταινια στις διαφορες πτυχες της κοινωνιας της την εποχη του 70 καταλαβαινεις ακομα πιο πολυ και ακομα πιο βαθεια την Ευρωπη... Ναι την Ευρωπη γιατι οπως ειχε πει ο Σιρακ τοτε στο συνεδριο για την εισδοχη των χωρων στην Ευροζωνη και την συζητηση να αφησουν την Ιταλια εξω... με ολο τον στομφο και τον σνομπισμο που τον διεκρινε... Κυριοι... χωρις την Ιταλια η Ευρωπη δεν υπαρχει.
Η σκηνη στην πρωτη τινια του Μοντιτσελι που δειχνει το πληθος του εργαζομενου λαου την Κυριακη, στις πισινες, η την πρωϊνη διαδρομη για την δουλεια στους ακομα ερημους δρομους, πρεπει να μπει στα αρχεια της ιστοριας. Και να συγκρνονται με το σημερα, οχι μονο τοπια μηχανες και λειτουργιες αλλα οι ανθρωποι και οι χαρακτηρες. Το ειχα δει ηδη πιτσιρικας και θυμαμαι ειχε κρατησει την περιεργεια μου και με ειχε διασκεδασει. Τωρα το ξανα'ανακαλυψα και μου εδωσε αλλους επιπλεον στοχασμους.
Το αλλο που ειδα ηταν το Titane !
Nα πω οτι το ειδα μονος μου (απο μια στιγμη και μετα) και εμαθα οτι δεν ηταν μοναδικο φαινομενο το δικο μου οπου συνοδοι της θεασης σηκονωνται και φευγουν στην προβολη. Ειναι βλεπετε γιατι κερδισε τον χρυσο φοινικα και μαλλον πολλα καθως πρεπει ζευγαρια ειπαν "παμε να δουμε κουλτουρα".
Tελικα το φιλμ ειναι οχι απλα σκηρο, αλλα αρωστο. Σιγουρα η Ντουκουρνω εχει σκοτεινες εμμονες και αρωστημενη φαντασιωση (και οχι απλα φαντασια). Αλλα για οποιον καταλαβε τι πιζεται ειναι πολυ ενδιαφερον, και δεν ειμαι σιγουρος αν η ιδια η σκηνοθετης (και συγγραφεας γι'αυτο μιλησα για τις προσωπικες της εμονες και φαντασιωσεις που βγαινουν καθε φορα ) δεν ειμαι σιγουρος οτιι η ιδια ΚΑΤΑΛΑΒΕ τι εκανε. Μαλλον ναι, αλλα μερικες φορες... "ο καθενας εχει τα σχεδια του που ελεγε και ο Αγιος γεροντας αλλα τελικα (χωρις να το ξερει)...κλπ.
Δεν μ'αρεσε οσο το προηγουμενο της το Grave που εβαζε το δαχτυλο (στην κυριολεξια) στο τελευταιο ταμπου της ανθρωποτητας... αλλα ηταν πολυ καλο για αυτο που επροκειται να κανει η να δειξει.
Για οποιον θελει να το "εκτιμησει" πρεπει να ανοιξει τις αντενες του προς ολες τις κατευθυνσεις και να σκεφτει μετα τι ειδε.
Δεν ειναι για ολους.
Tελος η Ολλανδικη Η Ξεχασμενη Μαχη.
Στο αφιερωμενο νημα ο Κosh εκανε ηδη μια αναφορα στο περιεχομενο.
Μια ιστορια βασισμενη σε πραγματικα γεγονοτα... ξεχασμενη γιατι ; Γιατι ηταν παραλληλη, η απο σποντα, και ελαχιστα προηγεστερη, στην αλλη που εμεινε στην μνημη τη Μαχη της γεφυρας του Αρνεμ.
Τελικα οι Ολλανδοι το εχουν με τις ταινιες πολεμου και μαχων. Που κατα την προσωπικη μου αποψη ειναι οτι πιο δυσκολο για να κινηματογραφηθει. Θυμαμαι μια που ειχα δει προσφατα με εν ειδος Ολλανδων Βικινγκς που πολεμαγαν τους Φρανκους πολυ πετυχημενη επισης. Εδω ολα ειναι μετρημενα και ακριβη. Δεν υπαρχει Λεοπαρντ που να παιζει τον ρολο του Τιγρη ( αχ αυτη η στιγμη που χαλαει τα παντα σε μια απο τις αγαπημενες μου ταινιες την Γεφυρα του Αρνεμ.... εκεινη την εποχη ηταν σχεδον αδυνατο να αναπαραξεις Τιγρηδες και Πανθηρες στο πανι)... Υπαρχει ενταση, καταπληκτικη φωτογραφια με τα χρωματα σχεδον Φλαμανδων μαιτρ, χαρακτηρες που σου γινονται οικειοι, η αποδωση των πλυμηρισμενων χωριων και της πορειας των αερομεταφορων το κατι αλλο, και οι τελικες σκηνες μαχης, απαιτητικες και αψογες.
Πολυ καλο φιλμ και μαθαινεις και κατι παραπανω.
Η πρωτη ηταν η Βοκκακιος '70 ( Boccacio '70 ). Eιναι μια ταινια που εμπεριεχει 4 διφορετικες ιστοριες απο 4 κλσσικους κινηματογραφιστες και οχι τους μικροτερους. Προσοχη ! Achtung ! Μην δειτε κοπια που αφιερωνεται σο Αγγλοσαξωνικο κοινο γιατι σε αυτο υπαρχουν μονο οι 3 απ τις 4 ταινιες.
Να ειμαστε ειλικρινεις... οι 4 ιστοριες δεν ειναι τιποτα ενδιαφερον αυτες καθ αυτες. Δεν εχουν κατι ιδιαιτερο να πουν εκτος σπο ενα ειδους σατυρας και περιγραφης η προσπαθεια περιγραφης μιας καποιας γυναικειας φυσης. Περνοντας τον τιτλο της η ταινια απο τον κυκλο ιστοριων του Βοκκακιου που διακρινονται σαν μια ελαφρως μισογυναικη σατυρα, βεβαια στις μερες μας μπορει να ειχε στην πλατη του σωματεια και αλλα me to να του κολανε μηνυσεις...
Το ενδιαφερον ειναι οτι λειτουργει σαν ασκηση υφους για τον καθε μεγαλο ιταλο ( exercice de style ) δειχνοντας για τον καθενα και imaginaire του, απο την πλεμπα για τον ενα, στην αριστοκρατια για τον αλλο, στον κοσμο του θεαματος για τον παραλλο κλπ...
Αλλα το κυριο ενδιαφερον το απολυτο ενδιαφερον ειναι καθαρα αρχαιολογικο.
Βλεποντας αυτην την ταινια στις διαφορες πτυχες της κοινωνιας της την εποχη του 70 καταλαβαινεις ακομα πιο πολυ και ακομα πιο βαθεια την Ευρωπη... Ναι την Ευρωπη γιατι οπως ειχε πει ο Σιρακ τοτε στο συνεδριο για την εισδοχη των χωρων στην Ευροζωνη και την συζητηση να αφησουν την Ιταλια εξω... με ολο τον στομφο και τον σνομπισμο που τον διεκρινε... Κυριοι... χωρις την Ιταλια η Ευρωπη δεν υπαρχει.
Η σκηνη στην πρωτη τινια του Μοντιτσελι που δειχνει το πληθος του εργαζομενου λαου την Κυριακη, στις πισινες, η την πρωϊνη διαδρομη για την δουλεια στους ακομα ερημους δρομους, πρεπει να μπει στα αρχεια της ιστοριας. Και να συγκρνονται με το σημερα, οχι μονο τοπια μηχανες και λειτουργιες αλλα οι ανθρωποι και οι χαρακτηρες. Το ειχα δει ηδη πιτσιρικας και θυμαμαι ειχε κρατησει την περιεργεια μου και με ειχε διασκεδασει. Τωρα το ξανα'ανακαλυψα και μου εδωσε αλλους επιπλεον στοχασμους.
Το αλλο που ειδα ηταν το Titane !
Nα πω οτι το ειδα μονος μου (απο μια στιγμη και μετα) και εμαθα οτι δεν ηταν μοναδικο φαινομενο το δικο μου οπου συνοδοι της θεασης σηκονωνται και φευγουν στην προβολη. Ειναι βλεπετε γιατι κερδισε τον χρυσο φοινικα και μαλλον πολλα καθως πρεπει ζευγαρια ειπαν "παμε να δουμε κουλτουρα".
Tελικα το φιλμ ειναι οχι απλα σκηρο, αλλα αρωστο. Σιγουρα η Ντουκουρνω εχει σκοτεινες εμμονες και αρωστημενη φαντασιωση (και οχι απλα φαντασια). Αλλα για οποιον καταλαβε τι πιζεται ειναι πολυ ενδιαφερον, και δεν ειμαι σιγουρος αν η ιδια η σκηνοθετης (και συγγραφεας γι'αυτο μιλησα για τις προσωπικες της εμονες και φαντασιωσεις που βγαινουν καθε φορα ) δεν ειμαι σιγουρος οτιι η ιδια ΚΑΤΑΛΑΒΕ τι εκανε. Μαλλον ναι, αλλα μερικες φορες... "ο καθενας εχει τα σχεδια του που ελεγε και ο Αγιος γεροντας αλλα τελικα (χωρις να το ξερει)...κλπ.
Δεν μ'αρεσε οσο το προηγουμενο της το Grave που εβαζε το δαχτυλο (στην κυριολεξια) στο τελευταιο ταμπου της ανθρωποτητας... αλλα ηταν πολυ καλο για αυτο που επροκειται να κανει η να δειξει.
Για οποιον θελει να το "εκτιμησει" πρεπει να ανοιξει τις αντενες του προς ολες τις κατευθυνσεις και να σκεφτει μετα τι ειδε.
Ο κοινος παρανομαστης και στα δυο ειναι η εξαπλωση και μελουσα κυριαρχια με "γεννετικη" μεταδωση. Εδω προκειται για μια αναστροφη Αντι-Μαριακη συληψη, τοκετο και γεννηση....παρθενικη, εχει τον δικο της κρινο προφqνως εν ηδη ενος κομματιου τιτανιου, διωκομενη περισυλογουμενη και προστατευομενη απο τον Βενσαντ Λεντον εν ηδη νεου γεραζομενου Ιωσηφ πυροσβεστη με ενεσεις τεστοστερωνης...και το φερσιμο στον κοσμο της του αναμενομενου και προαναγγελομενου...που βεβαια θα ειναι ενα υβριδικο ον...προϊον τρανσουμανιστικο,
Tελος η Ολλανδικη Η Ξεχασμενη Μαχη.
Στο αφιερωμενο νημα ο Κosh εκανε ηδη μια αναφορα στο περιεχομενο.
Μια ιστορια βασισμενη σε πραγματικα γεγονοτα... ξεχασμενη γιατι ; Γιατι ηταν παραλληλη, η απο σποντα, και ελαχιστα προηγεστερη, στην αλλη που εμεινε στην μνημη τη Μαχη της γεφυρας του Αρνεμ.
Τελικα οι Ολλανδοι το εχουν με τις ταινιες πολεμου και μαχων. Που κατα την προσωπικη μου αποψη ειναι οτι πιο δυσκολο για να κινηματογραφηθει. Θυμαμαι μια που ειχα δει προσφατα με εν ειδος Ολλανδων Βικινγκς που πολεμαγαν τους Φρανκους πολυ πετυχημενη επισης. Εδω ολα ειναι μετρημενα και ακριβη. Δεν υπαρχει Λεοπαρντ που να παιζει τον ρολο του Τιγρη ( αχ αυτη η στιγμη που χαλαει τα παντα σε μια απο τις αγαπημενες μου ταινιες την Γεφυρα του Αρνεμ.... εκεινη την εποχη ηταν σχεδον αδυνατο να αναπαραξεις Τιγρηδες και Πανθηρες στο πανι)... Υπαρχει ενταση, καταπληκτικη φωτογραφια με τα χρωματα σχεδον Φλαμανδων μαιτρ, χαρακτηρες που σου γινονται οικειοι, η αποδωση των πλυμηρισμενων χωριων και της πορειας των αερομεταφορων το κατι αλλο, και οι τελικες σκηνες μαχης, απαιτητικες και αψογες.
Πολυ καλο φιλμ και μαθαινεις και κατι παραπανω.
Last edited:
η θα την μισησεις η θα την αγαπησεις
εγω την λατρεψα
υποκλιση στην κουκλαρα την Τζουλια τη Ντουκουρνο για την ταινιαρα που εκανε
Βιντσετ και Μαριελιε μαγικοι με στοιχειωσαν
μια ιστορια ενος νοσηρου οραματος
μια ταινια ραλιστικης φαντασιας που θα ζηλευε ο Αλεχαντρο Ζοντοροφσκι
Τζωρτζι boy να την ξαναδεις
εγω την λατρεψα
υποκλιση στην κουκλαρα την Τζουλια τη Ντουκουρνο για την ταινιαρα που εκανε
Βιντσετ και Μαριελιε μαγικοι με στοιχειωσαν
μια ιστορια ενος νοσηρου οραματος
μια ταινια ραλιστικης φαντασιας που θα ζηλευε ο Αλεχαντρο Ζοντοροφσκι
Τζωρτζι boy να την ξαναδεις
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458
Θα την ξαναδω αυτο ειναι σιγουρο. Για να παρατηρησω τις σεμαντικες (semantiques) λεπτομεριες. Ειπα οτι ειναι ενδιαφερον οσον αφορα μια απο τα βασικοτερα ερωτηματικα της ανθρωποτητας, αυτο της διαχυσης του κακου στον κοσμο.
Δεν ειμαι σιγουρος οτι ολοι θα την καταλαβουν γιαυτο ειπα δεν ειναι γα ολους. Μενοντας ως το τελος, καταλαβαινεις το νoημα της ιστοριας εαν εχεις τα οπλα γιαυτο.
Η επιροη ενος Γκασπαρ Νοέ μου ειναι εμφανης, καθως και εικαστικα εντυπωσιακα το νεαρο Βελγικο διδυμο Κατέ /Φορτζανι ισως και καπου με Φον Τριερ. Με Κρονεμπεργκ ελαχιστα βρισκω, στον φαντασιακο τομεα (τον αρρωστημενο) ισως, αλλα οχι τον κινηματογρφικο, και ο συσχετισμος με το Crash που ειδα εδω και κει ειναι τελειως αστοχος.
Η Ντουκουρνω δεν κανει ενα οραματικο "ταξιδι" ενα περιπλου μια φανταστικη περι-πλανηση. Λεει και δειχνει κατι πολυ συγκεκριμενο και συμβολικο.
Ολοκληρο δειγμα μιας εποχης και ισως μιας ολοκληρης γεννιας που πιθανα να ειναι η τελευταια.
Ολα αυτα τα λεει, ( απεξω απεξω θα πει καποιος αλλα οχι τοσο ) και γιαυτο δημιουργει αδιαθεσιες λιποθυμιες κλπ στις προβολες, απευθυνεται στο υποσυνειδητο... ενω τα διαφορα διαβολικα αιματηρα κλπ καραγκιοζιλικια gore (με την καλη εννοια το "καραγκιοζιλικια") δεν προκαλουν τιποτα.
Δεν ειμαι σιγουρος οτι ολοι θα την καταλαβουν γιαυτο ειπα δεν ειναι γα ολους. Μενοντας ως το τελος, καταλαβαινεις το νoημα της ιστοριας εαν εχεις τα οπλα γιαυτο.
Η επιροη ενος Γκασπαρ Νοέ μου ειναι εμφανης, καθως και εικαστικα εντυπωσιακα το νεαρο Βελγικο διδυμο Κατέ /Φορτζανι ισως και καπου με Φον Τριερ. Με Κρονεμπεργκ ελαχιστα βρισκω, στον φαντασιακο τομεα (τον αρρωστημενο) ισως, αλλα οχι τον κινηματογρφικο, και ο συσχετισμος με το Crash που ειδα εδω και κει ειναι τελειως αστοχος.
Η Ντουκουρνω δεν κανει ενα οραματικο "ταξιδι" ενα περιπλου μια φανταστικη περι-πλανηση. Λεει και δειχνει κατι πολυ συγκεκριμενο και συμβολικο.
Ολοκληρο δειγμα μιας εποχης και ισως μιας ολοκληρης γεννιας που πιθανα να ειναι η τελευταια.
Ολα αυτα τα λεει, ( απεξω απεξω θα πει καποιος αλλα οχι τοσο ) και γιαυτο δημιουργει αδιαθεσιες λιποθυμιες κλπ στις προβολες, απευθυνεται στο υποσυνειδητο... ενω τα διαφορα διαβολικα αιματηρα κλπ καραγκιοζιλικια gore (με την καλη εννοια το "καραγκιοζιλικια") δεν προκαλουν τιποτα.
που ζουμε βρε φιλε
ο ενας γεροντας να γυριζει την μια σαχλαμαριτσα ματσο κραι κλπ μετα την αλλη και να τον αποθεωνουν
και ο αλλος γεροντας μετα τις υπερ ταινιαρες του να βρισκεται σε καταρευση κκαι ξαφνικα απο το πουθενα πεταει το
ΤΗΕ LAST DUEL και σου πεφτουν σαγονια και δεν βγαζει ουτε τα εξοδα της
απεραντος σεβασμος στον υπερτεραστιο Ridley Scott
ο ενας γεροντας να γυριζει την μια σαχλαμαριτσα ματσο κραι κλπ μετα την αλλη και να τον αποθεωνουν
και ο αλλος γεροντας μετα τις υπερ ταινιαρες του να βρισκεται σε καταρευση κκαι ξαφνικα απο το πουθενα πεταει το
ΤΗΕ LAST DUEL και σου πεφτουν σαγονια και δεν βγαζει ουτε τα εξοδα της
απεραντος σεβασμος στον υπερτεραστιο Ridley Scott
Κάποιος φούρνος θα γκρέμισε γιατί συμφωνούμε. Την είδα χτες (δυστυχώς όχι σε σινεμά) και δηλώνω κατενθουσιασμένος. Ο καλύτερος Ρίντλυ των τελευταίων δεκαετιών. Θα γράψω λίγα λόγια παραπάνω στο νήμα της ταινίας, αλλά θα πω εδώ ότι υποκλήθηκε στον τεράστιο Σαμουράι (ξέρεις φαντάζομαι για ποιά ταινία μιλάω).
δυστηχως και εγω δεν καταφερα να την δω εκει που της αξιζε σε μεγαλη αιθουσα εφυγε και πολυ γρηγορα ,για τον Σαμουραι εννοεις το Rashomon ? ναι και πρεπει να το ξαναδω θυμαμαι ελαχιστα
Yπεροχα ποστερ
φοβερο καστ
αλλα ...
χαρακτηρες χωρις συναισθημα
διαφορετικες ιστοριες με ιδα κρυα αφηγηση
ανοητοι διαλογοι μεταβαλλομενα γραφικα
καδρο 4x3 με ολιγον animation
και μαυροασπρο που δεν θυμιζει vitange
η χειροτερη ταινια του Wes
Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
φοβερο καστ
αλλα ...
χαρακτηρες χωρις συναισθημα
διαφορετικες ιστοριες με ιδα κρυα αφηγηση
ανοητοι διαλογοι μεταβαλλομενα γραφικα
καδρο 4x3 με ολιγον animation
και μαυροασπρο που δεν θυμιζει vitange
η χειροτερη ταινια του Wes
Η ΓΑΛΛΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΗ
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458
Για ποιον λογο ησουν σιγουρος οτι θα του αρεσε ; Εαν βεβαια μπορεις να το εξηγησεις και δεν ειναι απλη intuition...
Γιατί είναι εμπνευσμένη απο το Ρασομόν του μεγάλου Σαμουράι και ο Στέλλιος τον αγαπάει...
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,458