
Θυμάσαι πριν χρόνια που βλέπαμε την ίδια θάλασσα
γρήγορα που πέρασε ο καιρός σαν φτερούγισμα στα βλέφαρα
και τώρα μου λες πως αλλάξαμε, πως μεγαλώσαμε,πως γερνάμε
λες και ήταν η ζωή μας μια στιγμή,μια ανάσα,ένα όνειρο.
Και τότε δε με πίστευες αλλά είχα δίκιο που σου έλεγα:
"Όλα μπορεί να αλλάξουν αλλά η αγάπη μας και η θάλασσα θα μείνουν ίδια"
Με καθήλωσε, σήμερα η ψυχή μου ήταν έτσι

We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.