songless_bird
AVClub Fanatic
Εχω πολλες ενστασεις για το αρθρο. Για το 7 , η ψυχοκινητικη αναπτυξη του παιδιου δεν εχει καμια σχεση με τον θηλασμο, η γυναικα μου διδασκει μουσικη προπαιδεια σε βρεφη απο 6 μηνων και οι μουσικοκινητικες επιδοσεις τους εξαρτωνται απο την ενασχοληση του γονεα με το παιδι και οχι σε εναν αυθαιρετο παραγοντα που γραφει χωρις να παραθετει ερευνα ο εν λογω γιατρος.Υπαρχουν διαφορες αποψεις.
(δεν ειμαι γιατρος)
Μου αρεσει η παρακατω:
http://pediatros-thes.gr/θηλασμός/γνώση-σημαίνει-δύναμη/τα-οφέλη-του-μακροχρόνιου-θηλασμού/
Για το 8, τα περισσοτερα βρεφη που ερχονται στη σχολη, ειναι "μαμακες" και δεν τολμανε να φυγουν απο την αγκαλια της μαμας , θηλαζουν δεν θηλάζουν σε αυτην την ηλικια. Στο μυαλο μου ερχεται και η μια ανηψια μου με τρομερη αυτοπεποίθηση που η αδελφη μου της σταματησε τον θηλασμο στους 6 μηνες. Παραμενει "μαμακιας" ομως. Αλλα η μια περιπτωση δεν αποτελει στατιστικο δειγμα.
Για το 9, ρωτα μια μανα που θηλαζει το παιδι της 1.5 χρονο και το βυζι ειναι ο μονος τροπος να σταματησει να γκρινιαζει, τι απολαυση ειναι...
Για την ευφυΐα... Δεν υπαρχει περιπτωση ενα παιδι που ο γονεας δεν το παροτρύνει, δεν ασχολειται μαζι του , δεν το δινει ερεθισματα να γινει εξυπνοτερο επειδη θηλασε περισσοτερο απο ενα αλλο που εκοψε τον θηλασμο αλλα ειχε ολα τα ερεθισματα. Μιλαμε για ενα τελειως φιλτραρισμενο , εργαστηριακα δεδομενο που θα πρεπει να παραβλεψει, κληρονομικοτητα και περιβαλλον για να αποδειχθει.