Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια.

1.Μαζική εισροή φοιτητών που "τα έχουν".Τα πτυχία που θ'αποκτήσουν θα τους χρησιμεύσουν στις ιδιωτικές επιχηρήσεις, είτε στο δημόσιο.(Το όνειρο σχεδόν κάθε γονιού).

Μια ενσταση μονο προς το κομματι αυτο, μια και εχουμε παρα πολλα παραδειγματα γονιων που κανουν το .... παξιμαδι για να στειλουν τα παιδια τους εξω να σπουδασουν,οποτε πρακτικα το ιδιο θα γινει και εδω(και πολυ φοβαμαι οτι θα ειναι και ακριβοτερα αλλα αυτο ειναι μια αλλη συζητηση)
 
Μια ενσταση μονο προς το κομματι αυτο, μια και εχουμε παρα πολλα παραδειγματα γονιων που κανουν το .... παξιμαδι για να στειλουν τα παιδια τους εξω να σπουδασουν,οποτε πρακτικα το ιδιο θα γινει και εδω(και πολυ φοβαμαι οτι θα ειναι και ακριβοτερα αλλα αυτο ειναι μια αλλη συζητηση)
Δεκτή η ένσταση, δεν το διευκρίνησα.Φυσικά και έχουμε, γι'αυτό μιλάω και για μαζική εισροή.Άλλωστε, οι πλούσιοι φοιτητές, αν είναι αυτό που μας απασχολεί, δεν θα 'πρεπε να το υς φοβόμαστε γιατί, ούτως ή άλλως, βρίσκουν δουλειά στις αντίστοιχες επιχειρήσεις των οικογενειών ή του κύκλου τους.
 
Ας υποθέσουμε αυτό που κατά γενική ομολογία είναι το χειρότερο δυνατόν που μπορεί να συμβεί:

Δημιουργία ιδιωτικών, καρδοσκοπικών, εμπορευματοποίηση της γνώσης ή όπως αλλιώς θέλει κανένας να τα πει.Τι έιναι αυτό ακριβώς που φοβόμαστε ότι θα συμβεί;

Η ερώτηση είναι ανοιχτή σε δικές σας απαντήσεις, χωρίς να περιέχει ειρωνεία, χωρίς να θέλω να υπερασπιστώ αυτή τη θέση.Απλώς πιστεύω ότι είναι καλό κάθε ζήτημα να συζητιέται από όλες τις απόψεις, είτε μας βολεύουν , είτε όχι.

Κάνω την πρώτη απόπειρα απάντησης:

1.Μαζική εισροή φοιτητών που "τα έχουν".Τα πτυχία που θ'αποκτήσουν θα τους χρησιμεύσουν στις ιδιωτικές επιχηρήσεις, είτε στο δημόσιο.(Το όνειρο σχεδόν κάθε γονιού).

2.Απαξίωση των πτυχίων που αποκτούνται στα δημόσια πανεπιστήμια.


Σήμερα υπάρχει σωστή αξιολόγηση (μέσω ΑΣΕΠ ή οτιδήποτε άλλο) των πτυχιούχων;Υπάρχει ευκολία στην εύρεση εργασίας από πτυχιούχους;Έχω την εντύπωση ότι και γι'αυτό γίνεται η όλη φασαρία.

Πολύ ωραία τα σχόλιά σου. Και αφού η ερώτηση είναι ανοιχτή σε απαντήσεις....θα απαντήσω.

Το ΑΣΕΠ, εγώ προσωπικά, το θεωρώ προσβλητικό για τους πτυχιούχους. Αλλά όταν το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων κοιτάει πως να μπει στο δημόσιο για να βολευτεί (ειλικρινά μιλώντας, γνωρίζω παρά πολλά άτομα αυτής της νοοτροπίας) τότε η περαιτέρω συζήτηση είναι περιττή.

Διαφωνώ με το σχόλιο ότι η υποβάθμηση ή όχι των κρατικών πανεπιστημίων σχετίζεται με την ευκολία εύρεσης εργασίας. Διότι άν τώρα είναι, για παράδειγμα, 10 φορές δύσκολο, με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια θα είναι 100 φορές δυσκολότερο ή και παραπάνω. Και αν τώρα ένας πτυχιούχος κρατικού πανεπιστημίου ξεκινάει με έναν α' μισθό, λόγω πτυχίου, τότε θα παίρνει τον βασικό και...αν τον πάρει κι αυτόν.

Με λίγα λόγια, τείνουμε σε ένα "άγρια" καπιταλιστικό καθεστώς που οι φτωχοί θα γίνονται φτωχότεροι και αμόρφωτοι, ένω οι πλούσιοι, πλουσιότεροι και μορφωμένοι. Βέβαι θα υπάρχουν και ελάχιστες εξαιρέσεις. Πάντα υπάρχουν.

Μακάρι να κάνω λάθος!

Υ.Γ. Ας μην ξεχάσουμε και το γεγονός ότι μπορεί να καταντήσουν τα πτυχία σαν κι αυτά της...Ιταλίας. Διερωτόμαι πόσα θα πληρώνουν για να περνάνε τα μαθήματα και να παίρνουν "πτυχία" του κ....ώλου!!
 
Last edited:
Συγγνώμη για το κόψιμο του υπολοίπου

Υ.Γ. Ας μην ξεχάσουμε και το γεγονός ότι μπορεί να καταντήσουν τα πτυχία σαν κι αυτά της...Ιταλίας. Διερωτόμαι πόσα θα πληρώνουν για να περνάνε τα μαθήματα και να παίρνουν "πτυχία" του κ....ώλου!!

Εκεί είναι το θέμα. Στο νεοελληνικό μπάχαλο, που όλα τρέχουν στον αυτόματο πιλότο, ποιός θα διασφαλίσει επίπεδο και διαδικασίες σπουδών.

Με προβληματίζει μόνο, που συνδέουμε την "εμπορευματοποίηση της παιδείας" μόνο με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Στην υποχρεωτική εκπαίδευση - δημοτικό και γυμνάσιο - γιατί δεν μας χαλάει? την έχουμε απλώς συνηθίσει?

Όσο για την ανεργία, όταν μια κοινωνία δεν παράγει αρκετά, πού να τις βρεί τις θέσεις εργασίας?Τ ο "όνειρο" του δημοσίου, είχε ημερομηνία λήξης.
Και οι δημόσιοι υπάλληλοι από τους φόρους των εργαζομένων-επιχειρηματιών πληρώνονται. Το δημόσιο δεν είναι παραγωγικός τομέας, διαχείριση -καλείται να - κάνει.

Απ´την άλλη ποιός μας είπε ότι οι πανεπιστημιακές σπουδές έχουν στόχο την επαγγελματική αποκατάσταση? (μηχανικών, γιατρών και δικηγόρων εξαιρουμένων).
Πόσους πολιτικούς επιστήμονες, κοινωνιολόγους, μαθηματικούς, φιλολόγους, φυσικούς (εκτός εκπαίδευσης) μπορεί να απορροφήσει μια κοινωνία?

Όταν πριν λίγα χρόνια πανηγυρίζαμε ότι "ένας στους 2 περνάει" και αυξάνονταν οι θέσεις στα τμήματα συνεχώς για να έχει την ικανοποίηση ο μέσος ψηφοφόρος ότι "το παιδί πέρασε", δεν το ξέραμε ότι θα υπερκορέσουμε μια ήδη μικρή αγορά εργασίας?

Οταν ήταν κοινωνική επιταγή η αναγνώριση με κάθε τρόπο των πτυχίων του εξωτερικού (π.χ. 3000 δάσκαλοι από Σκόπια -πλάκα δεν έχει? και οι πιο πολλοί μακεδόνες! ήταν δίπλα άλλωστε- και Βουλγαρία το 1986), δεν βλέπαμε τι θα γίνει?

Για τους συναδέλφους γυμναστές για παράδειγμα, το πράγμα έχει φτάσει τα όρια του γελοίου: 20.000 άνεργοι το 2005! Τα σχολεία χρειάζονται κάθε χρόνο 1000. Κι αυτοί βέβαια, έχουν στις τάξεις τους τεράστιο αριθμό πτυχιούχων από τη Ρουμανία και την πρώην Γιουγκοσλαβία.

Με αυτά ήθελα μόνο να πω ότι το θέμα της ανεργίας, ειδικά των πτυχιούχων είναι αρκετά σύνθετο. Κανένα "κράτος" δεν μπορεί να το λύσει. Οι εύρωστες οικονομίες έχουν και θέσεις εργασίας.

Για τους συναδέλφους καθηγητές: Προφανώς και ο ΑΣΕΠ είναι γελοία διαδικασία, δεν αποδεικνύει τίποτα για την επαγγελματική-επιστημονική σου επάρκεια, αυτή υποτίθεται ότι ελέγχεται από τη σχολή σου για να πάρεις πτυχίο.

Έσείς όμως τι θα κάνατε, αν ήσασταν υπουργοί παιδείας στα τέλη του '90 και οι επετηρίδες μαθηματικών, θεολόγων, για να αναφέρω παραδειγματικά, είχαν κλείσει, δηλαδή η αναμονή για διορισμό ξεπερνούσε τα 15 χρόνια?
Πώς θα ξεμπλοκάρατε τη διαδικασία?

Ας μην ξεχνάμε και την ατομική ευθύνη:
Αν μπήκες π.χ. στο Πολιτικό της Νομικής, μη μας τα ζαλίζεις σε 4 χρόνια γιατί δεν έχεις δουλειά "στο αντικείμενό σου". Ήδη τη στιγμή που μπήκες υπήρχαν άνεργοι συνάδελφοί σου από 10ετίας.

Αυτό το ελληνικό κουτοπόνηρο "μωρέ ας μπω τώρα, το ξέρω ότι βγάζει ανέργους το τμήμα, αλλά μετά κάνω τον ανήξερο αγανακτισμένο έκπληκτο που ζητάει το δικαίωμα στη ζωή".

Όλοι οι άνεργοι που βγαίνουν στα κανάλια έχουν πέσει από τα σύννεφα:
"που να το φανταζόμουνα όταν έμπαινα..."
Του ...λου. Το ήξερες. Δεν είσαι βλάκας, Ρώτησες, αν όχι εσύ οι γονείς σου. Κι αν δε ρώτησες κακώς. Τι πολίτης είσαι αν δεν ενδιαφέρεσαι να ενημερωθείς για τις επιλογές σου?

Όπως γράφτηκε εσχάτως σε εφημερίδα:
"έκανα πολλά ψώνια από το σούπερ μάρκετ και δεν μπορώ να τα πάω σπίτι. Πού είναι το κράτος?"

Συγγνώμοι συμφορουμίτες (νεολογισμός) για το μακροσκελές μήνυμα.

Χαιρετισμούς
Κωνσταντίνος
 
Όταν το παιδί μου έρθει η ώρα να διαλέξει προσανατολισμό, θα ρωτήσει το κράτος, και θα πάρει μια αναλυτική κατάσταση της επόμενης εικοσαετίας για τις θέσεις που θα του δημιουργήσει. Αφού κάνει μια αίτηση, την πρωτοκολλήσει, ελπίζω σε κάποια χρόνια να του απαντήσουν για τις θέσεις ώστε να επιλέξει την κατάλληλη σχολή.

Καληνύχτα.
 
1. Πολύ μεγάλη ανεργία υπάρχει σε αυτούς που βλέπουν σαν μόνη δουλειά το δημόσιο.
2. Ανεργία υπάρχει στους ανειδίκευτους πτυχιούχους.
3. Ανεργία υπάρχει σε αυτούς που δεν έχουν εμπιστοσύνη στις δυνάμεις τους και φυσικά σε αυτούς που πλήρωναν στον καλό του τμήματος για να τους γράψει το μάθημα.
4. Υπάρχει μία σχετική στενότητα σε διευθυντικές θέσεις.
Α. Αντίθετα δεν υπάρχει ανεργία σε αυτούς που βλέπουν μέλλον και στον ιδιωτικό τομέα.
Β.Δεν υπάρχει ανεργία στους εργαζόμενους που μπαίνουν στους χώρους δουλειάς και κάνουν την διαφορά.
Γ.Υπάρχει πολύ δουλειά έξω στην αγορά μόνο γιαυτούς που θέλουν να δουλέψουν, έχουν τα εφόδια και βλέπουν μπροστά.
Φυσικά αυτοί δεν αμείβονται με βασικό μισθό αλλά διαπραγματεύονται τις αποδοχές τους.
Αυτά βέβαια για να τα επιτύχεις πρέπει να έχεις δουλέψει σκληρά σαν φοιτητής
και όχι να πατάς την σχολή μόνο στους διαδρόμους και όταν έχει εκλογές και συνέλευση.
Βέβαια τους καταλαβαίνω γιατί η αγορά και φυσικά η παραγωγή είναι σουρωτήρια που τους φελούς τους αποβάλλουν αντίθετα με το δημόσιο που τους κρατάει όλους με αποτέλεσμα το σημερινό χάλι. Ο ανταγωνισμός και η αξιολόγηση για τους ικανούς είναι όπλο και για τους άσχετους και τους κηφήνες λαιμητόμος.
 
Τα πτυχία στην χώρα μας έχουν χασει την αξία τους αφού πλέον έχουμε το μεγαλύτερο ποσοστό πτυχιούχων σε όλη την ευρώπη, ενω βέβαια οι θέσεις εργασίας σε πολλούς κλαδους για τους οποίους δίνουμε πτυχία είναι ανύπαρκτες. Το πρόβλημα επιτείνεται (εδω και χρόνια) απο τις ορδές των φοιτητών εξωτερικού (καμία αλλη χώρα στην ευρώπη δεν έχει τόσους) που ερχονται ως επι το πλείστον με υποβαθμισμένα πτυχία, καθώς ελάχιστοι απο αυτούς φοιτουν σε πανεπιστήμια δυσκολότερα απο τα ελληνικά. Τα υποβαθμισμένα (σε γνωσεις) πτυχία δεν προέρχονται μόνο απο τις συνήθεις υποπτες γειτονικές μας χώρες, αλλά και απο ιδιωτικά πανεπιστήμια όπως πολλά της Αγγλίας που χορηγούν πτυχία και με βαθμάρες σε καθε στραβάδι που θα πληρώσει τα δίδακτρα, ασχέτως αν δεν ξέρει την τύφλα του! Φυσικά για την ελληνική κοινωνία και ειδικά για το δημόσιο (ο ιδιώτης για να σε προσλάβει κάπου θα δει αν ξερεις και τιποτε...) πολύ συχνά αυτά θεωρούνται και ανώτερα των δικών μας!
Δυστυχώς λύση δεν υπάρχει, τα πράγματα μόνο να επιδεινωθούν μπορούν. Πιθανόν και η πλήρης απαξίωση των πτυχίων να μας κάνει και καλό και να αποφασίσουμε κάποτε ότι ίσως πρέπει τα εγγόνια μας να γίνουν τελικά πλακατζήδες, υδραυλικοί, κηπουροί, νεκροθάφτες ή μαραγκοί (για να ντύσω με ύφασμα μία πολυθρόνα ...πήρα ραντεβού ένα μήνα μετά, δείξτε μου ένα γιατρό που να δίνει τόσο μακρινά ραντεβού!)
 
Στό παραπάνω πόστ θά συμφωνήσω απόλυτα.Και επιτέλους πού κάποιος γράφει οτι και στην Αγγλία υπάρχουν Πανεπιστήμια τής πλάκας(μόνον πού εκεί τουλάχιστον υπάρχει η εντιμότης τής αξιολογήσεως τών Πανεπιστημίων οπότε γνωρίζεις οτι το Χ Πανεπιστήμιο είναι στην 65η θέση τής Χώρας)
Εάν μάλιστα προστεθούν τά εκατοντάδες άχρηστα επαρχιακά ΤΕΙ,πού αποφοιτούν το πολύ δύο σπουδαστές τον χρόνο και το κράτος πληρώνει καθηγητές πού πατάνε μόνον σε εξεταστικές περιόδους,ολοκληρώνεται η εικόνα..
 
Re: Απάντηση: Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια.

Στό παραπάνω πόστ θά συμφωνήσω απόλυτα.Και επιτέλους πού κάποιος γράφει οτι και στην Αγγλία υπάρχουν Πανεπιστήμια τής πλάκας(μόνον πού εκεί τουλάχιστον υπάρχει η εντιμότης τής αξιολογήσεως τών Πανεπιστημίων οπότε γνωρίζεις οτι το Χ Πανεπιστήμιο είναι στην 65η θέση τής Χώρας)
Εάν μάλιστα προστεθούν τά εκατοντάδες άχρηστα επαρχιακά ΤΕΙ,πού αποφοιτούν το πολύ δύο σπουδαστές τον χρόνο και το κράτος πληρώνει καθηγητές πού πατάνε μόνον σε εξεταστικές περιόδους,ολοκληρώνεται η εικόνα..

Δεν είναι άγνωστα όλα αυτά. Ξέρουμε πολύ καλά τα πανεπιστήμια της Αγγλίας (πήρε πτυχίο γνωστός μου που δεν μιλάει Αγγλικά), της Ιταλίας, Ρουμανίας κλπ.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια.

Δεν είναι άγνωστα όλα αυτά. Ξέρουμε πολύ καλά τα πανεπιστήμια της Αγγλίας (πήρε πτυχίο γνωστός μου που δεν μιλάει Αγγλικά), της Ιταλίας, Ρουμανίας κλπ.

Απο το 1978 είναι γνωστά...
Εμείς μπήκαμε στην Ιατρική τότε 240 ατομα με εισαγωγικές...
Στο Β.Ετος γιναμε 500..
Οι μισοί απ´αυτούς είχαν ερθει λόγω ´ανηκέστου βλάβης´...
Υπ´όψιν :Ζούν άπαντες και βασιλευουν...:cool::cool:
 
Προς αποκατάσταση της αλήθειας: Ίσα - ίσα το δημόσιο είναι που βάζει εμπόδια στους αποφοίτους σχολών αμφιβόλου επιπέδου. Στους κοινοτικούς, αναγνωρίζει ισοτιμία - αναγκαστικά - αλλά σπανίως δίνει αντιστοιχία, η οποία είναι προϋπόθεση για διορισμό.

Έχω πολλά παραδείγματα αποφοίτων (master) αγγλικών πρώην polytechnics και εν μια νυκτί πανεπιστημίων, που τους ζητούνται 10 και πλέον μαθήματα για την αντιστοιχία του πτυχίου. Για τους μηχανικούς δε, το ΤΕΕ ζητάει οπωσδήποτε αντιστοιχία.
Ξέρω κάτοχο αγγλικού master in civil engineering που πήρε επαγγελματικά δικαιώματα υπομηχανικού δομικών έργων, δηλ. δεν έχει ουτε δικαίωμα υπογραφής άδειας.
Τα δε ευρωπαϊκά καφενεία, που επιτρέπουν μέρος των σπουδών τους να γίνεται στα εδώ ΙΕΚ, βλέπουν πόρτα, ούτε καν ισοτιμία.

Που χαλάει η συνταγή? στις πολιτικές πιέσεις που ασκεί ο "κοσμάκης": Μόλις μαζευτεί μια κρίσιμη μάζα πτυχιούχων, οι γονείς τους πιέζουν πολιτικά και πετυχαίνουν παντός είδους ρυθμίσεις.

Κλασσικό παράδειγμα γιατροί: Δίνουν κάποια μαθήματα όλοι μαζί. Το 2004 ξηλώθηκε η τότε διοίκηση του ΔΙΚΑΤΣΑ - νυν ΔΟΑΤΑΠ- γιατί διέρρεαν τα θέματα έναντι αντιτίμου φυσικά.
Οι φοιτητές ιατρικής των εγχωρίων παν/μίων ζητούν μάταια τόσα χρόνια να γράφονται οι του εξωτερικού στο τελευταίο έτος των δικών μας. Είναι πάνω από σίγουρο ότι οι περισσότεροι από αυτούς δεν θα έπαιρναν πτυχίο.

Για να μην τα ισοπεδώνουμε και όλα: Είναι ούτως ή άλλως παράλογο, να θεωρείται ικανός για γιατρός αυτός που γράφει 19,3 και ανίκανος αυτός του 19,2 ή και 18,5. Μέσα στους αποφοίτους εξωτερικού, υπάρχουν και τέτοιοι μαθητές. Έτσι διορθώνεται η στρέβλωση που δημιουργεί στα δικά μας ΑΕΙ ο περιορισμένος - αναγκαστικά- αριθμός θεσεων.
 
Γιά το ΔΙΚΑΤΣΑ τών γιατρών,το επιβεβαιώνω πλήρως...
Οπως τά γράφει ο Κωνσταντίνος είναι .Βεβαια ακόμα αναζητούνται οι υπευθυνοι......................
Μάλιστα μετά την αλλαγή τίτλου σε ΔΟΑΤΑΠ,δόθηκαν πανευκολα θέματα,οπότε πέρασαν γύρο στά 700-800 άτομα πού μπήκαν στην εγχώρια αγορά...
Αποτέλεσμα:Yπερακοντίστηκε ο χρόνος αναμονής γιά έναρξη ειδικότητας σε τρελλά ύψη...
Π.Χ.για την απόκτηση τής ειδικότητας τής Γενικής Ιατρικής-πού δεν έχει μεγάλη ζήτηση-απαιτούνται για επαρχιακό Νοσοκομείο 3 χρόνια αναμονής..
Καλύτερα να μην αναφέρω τά έτη αναμονής πού απαιτουνται γιά τίς ´περιζήτητες ειδικότητες´.
 
Re: Απάντηση: Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια.

Γιά το ΔΙΚΑΤΣΑ τών γιατρών,το επιβεβαιώνω πλήρως...
Οπως τά γράφει ο Κωνσταντίνος είναι .Βεβαια ακόμα αναζητούνται οι υπευθυνοι......................
Μάλιστα μετά την αλλαγή τίτλου σε ΔΟΑΤΑΠ,δόθηκαν πανευκολα θέματα,οπότε πέρασαν γύρο στά 700-800 άτομα πού μπήκαν στην εγχώρια αγορά...
Αποτέλεσμα:Yπερακοντίστηκε ο χρόνος αναμονής γιά έναρξη ειδικότητας σε τρελλά ύψη...
Π.Χ.για την απόκτηση τής ειδικότητας τής Γενικής Ιατρικής-πού δεν έχει μεγάλη ζήτηση-απαιτούνται για επαρχιακό Νοσοκομείο 3 χρόνια αναμονής..
Καλύτερα να μην αναφέρω τά έτη αναμονής πού απαιτουνται γιά τίς ´περιζήτητες ειδικότητες´.

Οι Αγγλοι πλέον δεν προτιμούν την ιατρική και έτσι αυτές τις θέσεις τις παίρνουν ξένοι, πολλοί Ελληνες, Ινδοί και της παλαι ποτε κοινοπολιτείας και με πολύ καλές αμοιβές.
 
Re: Απάντηση: Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια.

Γιά το ΔΙΚΑΤΣΑ τών γιατρών,το επιβεβαιώνω πλήρως...
Οπως τά γράφει ο Κωνσταντίνος είναι .Βεβαια ακόμα αναζητούνται οι υπευθυνοι......................
Μάλιστα μετά την αλλαγή τίτλου σε ΔΟΑΤΑΠ,δόθηκαν πανευκολα θέματα,οπότε πέρασαν γύρο στά 700-800 άτομα πού μπήκαν στην εγχώρια αγορά...
Αποτέλεσμα:Yπερακοντίστηκε ο χρόνος αναμονής γιά έναρξη ειδικότητας σε τρελλά ύψη...
Π.Χ.για την απόκτηση τής ειδικότητας τής Γενικής Ιατρικής-πού δεν έχει μεγάλη ζήτηση-απαιτούνται για επαρχιακό Νοσοκομείο 3 χρόνια αναμονής..
Καλύτερα να μην αναφέρω τά έτη αναμονής πού απαιτουνται γιά τίς ´περιζήτητες ειδικότητες´.


Ανοίγεις τεράστιο θέμα. Ποιά εύκολα θέματα βρε Σπύρο? Μη βγάλουμε το Δικατσά και άγιο. Ξέρουμε τις ταρίφες τους.
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Η δημοκρατία στα πανεπιστήμια.

Ανοίγεις τεράστιο θέμα. Ποιά εύκολα θέματα βρε Σπύρο? Μη βγάλουμε το Δικατσά και άγιο. Ξέρουμε τις ταρίφες τους.

Αμα βάλεις ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής και η επιλογή τών ερωτήσεων γίνει μεταξύ 1000 πού είναι δεδομένες ,αμέσως-αμέσως ορίζονται τά θέματα ως εύκολα...
Πώς να το πώ αλλοιώς δημοσίως βρέ σύ??
 
Και εγώ μαζί σου. Πόσο μάλλον όταν οι απαντήσεις υπάρχουν έτοιμες στο Internet καιρό πριν. Η ταρίφα όμως ταρίφα, και το κλείνω εδώ γιατι το "δημόσια" που αναφέρεις έχεις απόλυτο δίκιο.
 
Απ'ότι διαβάζω στα σχόλιά σας, υπάρχει μεγάλο θέμα με την αναγνώριση των πτυχίων από χώρες του εξωτερικού.

Οι φοιτητές αυτοί, γιατί έφυγαν από τα Ελληνικά ΑΕΙ;Έπεσαν θύματα παραπλάνησης,ή δεν τα κατάφεραν στις εδώ Πανελλαδικές;Ή και τα δύο;

Τα χρήματα που άφησαν στις χώρες που πήγαν, αν είχαν μείνει εδώ θα ήταν περισσότερα ή λιγότερα;

Περισσότερα ερωτήματα για τα Ελληνικά πανεπιστήμια:

Ποιές είναι οι βλέψεις φοιτητών-γονέων για τις σπουδές τους;(δημόσιο,ιδιωτικός τομέας,εξωτερικό)


Είναι κάτι περαπάνω από πιθανό, να περάσουν σε σχολές που δεν θέλουν ή απλώς τις είχαν δηλώσει,χωρίς να ξέρουν τι ακριβώς είναι.Ποιό το μέλλον τους;Μένουν στη σχολή που δεν θέλουν ή αλλάζουν κατεύθυνση και δοκιμάζουν σε άλλη χώρα;


Το ερώτημα παραμένει:Τι ακριβώς φοβόμαστε ότι θα συμβεί με την ίδρυση ιδιωτικών, κερδοσκοπικών ΑΕΙ;