Συγγνώμη για το κόψιμο του υπολοίπου
Υ.Γ. Ας μην ξεχάσουμε και το γεγονός ότι μπορεί να καταντήσουν τα πτυχία σαν κι αυτά της...Ιταλίας. Διερωτόμαι πόσα θα πληρώνουν για να περνάνε τα μαθήματα και να παίρνουν "πτυχία" του κ....ώλου!!
Εκεί είναι το θέμα. Στο νεοελληνικό μπάχαλο, που όλα τρέχουν στον αυτόματο πιλότο, ποιός θα διασφαλίσει επίπεδο και διαδικασίες σπουδών.
Με προβληματίζει μόνο, που συνδέουμε την "εμπορευματοποίηση της παιδείας" μόνο με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Στην υποχρεωτική εκπαίδευση - δημοτικό και γυμνάσιο - γιατί δεν μας χαλάει? την έχουμε απλώς συνηθίσει?
Όσο για την ανεργία, όταν μια κοινωνία δεν παράγει αρκετά, πού να τις βρεί τις θέσεις εργασίας?Τ ο "όνειρο" του δημοσίου, είχε ημερομηνία λήξης.
Και οι δημόσιοι υπάλληλοι από τους φόρους των εργαζομένων-επιχειρηματιών πληρώνονται. Το δημόσιο δεν είναι παραγωγικός τομέας, διαχείριση -καλείται να - κάνει.
Απ´την άλλη ποιός μας είπε ότι οι πανεπιστημιακές σπουδές έχουν στόχο την επαγγελματική αποκατάσταση? (μηχανικών, γιατρών και δικηγόρων εξαιρουμένων).
Πόσους πολιτικούς επιστήμονες, κοινωνιολόγους, μαθηματικούς, φιλολόγους, φυσικούς (εκτός εκπαίδευσης) μπορεί να απορροφήσει μια κοινωνία?
Όταν πριν λίγα χρόνια πανηγυρίζαμε ότι "ένας στους 2 περνάει" και αυξάνονταν οι θέσεις στα τμήματα συνεχώς για να έχει την ικανοποίηση ο μέσος ψηφοφόρος ότι "το παιδί πέρασε", δεν το ξέραμε ότι θα υπερκορέσουμε μια ήδη μικρή αγορά εργασίας?
Οταν ήταν κοινωνική επιταγή η αναγνώριση με κάθε τρόπο των πτυχίων του εξωτερικού (π.χ. 3000 δάσκαλοι από Σκόπια -πλάκα δεν έχει? και οι πιο πολλοί μακεδόνες! ήταν δίπλα άλλωστε- και Βουλγαρία το 1986), δεν βλέπαμε τι θα γίνει?
Για τους συναδέλφους γυμναστές για παράδειγμα, το πράγμα έχει φτάσει τα όρια του γελοίου: 20.000 άνεργοι το 2005! Τα σχολεία χρειάζονται κάθε χρόνο 1000. Κι αυτοί βέβαια, έχουν στις τάξεις τους τεράστιο αριθμό πτυχιούχων από τη Ρουμανία και την πρώην Γιουγκοσλαβία.
Με αυτά ήθελα μόνο να πω ότι το θέμα της ανεργίας, ειδικά των πτυχιούχων είναι αρκετά σύνθετο. Κανένα "κράτος" δεν μπορεί να το λύσει. Οι εύρωστες οικονομίες έχουν και θέσεις εργασίας.
Για τους συναδέλφους καθηγητές: Προφανώς και ο ΑΣΕΠ είναι γελοία διαδικασία, δεν αποδεικνύει τίποτα για την επαγγελματική-επιστημονική σου επάρκεια, αυτή υποτίθεται ότι ελέγχεται από τη σχολή σου για να πάρεις πτυχίο.
Έσείς όμως τι θα κάνατε, αν ήσασταν υπουργοί παιδείας στα τέλη του '90 και οι επετηρίδες μαθηματικών, θεολόγων, για να αναφέρω παραδειγματικά, είχαν κλείσει, δηλαδή η αναμονή για διορισμό ξεπερνούσε τα 15 χρόνια?
Πώς θα ξεμπλοκάρατε τη διαδικασία?
Ας μην ξεχνάμε και την ατομική ευθύνη:
Αν μπήκες π.χ. στο Πολιτικό της Νομικής, μη μας τα ζαλίζεις σε 4 χρόνια γιατί δεν έχεις δουλειά "στο αντικείμενό σου". Ήδη τη στιγμή που μπήκες υπήρχαν άνεργοι συνάδελφοί σου από 10ετίας.
Αυτό το ελληνικό κουτοπόνηρο "μωρέ ας μπω τώρα, το ξέρω ότι βγάζει ανέργους το τμήμα, αλλά μετά κάνω τον ανήξερο αγανακτισμένο έκπληκτο που ζητάει το δικαίωμα στη ζωή".
Όλοι οι άνεργοι που βγαίνουν στα κανάλια έχουν πέσει από τα σύννεφα:
"που να το φανταζόμουνα όταν έμπαινα..."
Του ...λου. Το ήξερες. Δεν είσαι βλάκας, Ρώτησες, αν όχι εσύ οι γονείς σου. Κι αν δε ρώτησες κακώς. Τι πολίτης είσαι αν δεν ενδιαφέρεσαι να ενημερωθείς για τις επιλογές σου?
Όπως γράφτηκε εσχάτως σε εφημερίδα:
"έκανα πολλά ψώνια από το σούπερ μάρκετ και δεν μπορώ να τα πάω σπίτι. Πού είναι το κράτος?"
Συγγνώμοι συμφορουμίτες (νεολογισμός) για το μακροσκελές μήνυμα.
Χαιρετισμούς
Κωνσταντίνος