atofios
AVClub Addicted Member
αυτο ακριβος dsp, οταν παιζει τα εφε γιατη να μην μπορει να παιξει και την ακριβης πληροφορια απο καποια οργανα σε διαφορετικο υψος?
αντιγραφω μερικα που μαλλον εχουν ενδιαφερον
As a starting position, place the mic stand behind the conductor's podium, about 12 ft (3,67m)in front of the front-row musicians. Connect mic cables and mic extension cords. Raise the microphones about 14 ft (4,26m)off the floor. This prevents overly loud pickup of the front row relative to the back row of the orchestra..............................................
Live, broadcast, or filmed concerts require an inconspicuous mic placement, which may not be sonically ideal. In these cases, or for permanent installations, you'll probably want to hang the microphones from the ceiling rather than using stands. You can hang the mics by their cables or by nylon fishing line of sufficient tensile strength to support the weight of the microphones. Another inconspicuous placement is on mic-stand booms projecting forward of a balcony in front of the stage. For drama or musicals, directional boundary mics can be placed on the stage floor near the footlights.........
Stereo Miking for Pop Music
Most current pop music recordings are made using multiple close-up mics (one or more on each instrument). These multiple mono sources are panned into position and balanced with faders. Such an approach is convenient but often sounds artificial. The size of each instrument is reduced to a point, and each instrument might sound isolated in its own acoustic space.
To enhance the realism, mike parts of the ensemble in stereo. Overdub several of these stereo pickups. Such a technique can provide the feeling of a musical ensemble playing together in a common ambient space. Realism is improved for several reasons:
The more-distant miking provides more natural reproduction of timbre.
The size of each instrument is reproduced.
Time cues for localization are included (with near-coincident and spaced techniques).
The sound of natural room acoustics is included.
True-stereo recording works especially well for these sound sources:
acoustic jazz combos and small folk groups (sometimes)
soloist or singer/guitarist
drum kit (overhead)
piano (out front and in line with the lid, or over the strings)
background vocals
horn and string sections
vibraphone and xylophone
other percussion instruments and ensembles
If you record several performers with a stereo pair, this method has some disadvantages. You must adjust their balance by moving the performers toward and away from the mics during the session. This takes longer and costs more than moving faders of individual tracks after the session. In addition, the performances are not acoustically isolated. So if someone makes a mistake, you must re-record the whole ensemble rather than just the flawed performance.
"Ήρθε κι' έδεσε" που λένε. Λ.Σ.
Ι.Κ. Γιατί δεν βλέπεις το θέμα πιο απλά. [Δεν αντιλέγω στην πρότασή σου].
Σε μια συναυλία στο Μέγαρο ή οπουδήποτε χωρίς μικρόφωνα κλπ. καθαρά ακουστική, δεν ακούς τρισδιάστατο ήχο και επομένως και ύψος; Λ´Σ.
I.K. Οι πρώτες στερεοφωνικές ηχογραφήσεις από το 1954 και μετά είναι αυτές που έχουν τον σπουδαίο ήχο.Τεχνικές γνώσεις δεν έχω [πολιτικός επιστήμων είμαι], αλλά έχω πολύ πείρα ζωντανής μουσικής και ακούω καθημερινά επί ώρες πολύ μουσική [βυνίλιο αποκλειστικά] και αυθεντικές πρώτες κοπές. Κάνω πάμπολλες συγκρίσεις διαφορετικής κοπής τής ίδιας εκτέλεσης. [Είσαι η αιτία που ταλαιπορούμε γράφοντας ένα βιβλίο που προέκυψε από ένα άλλο θέμα].Στο ζωντανό πρόγραμμα (real life) σαφέστατα υπάρχει πληροφορία ύψους που την αντιλαμβανόμαστε σαν παρατηρητές-ακροατές μόνο όταν καθόμαστε στο σωστό σημείο.
Διαφορετικά είναι σχεδόν αδύνατον ακόμα και στο live.
Στο ηχογραφημένο (ηλεκτρονικό) σήμα είναι που έχουμε το πρόβλημα γιατί απλώς δεν γίνεται με απλά συμβατικά μέσα να πάρεις πληροφορία ύψους. Πόσο μάλλιστα σε ηχογραφήσεις της δεκαετίας του 50 (ακόμα και σε βινύλιο).
Παλι δεν καταλαβα.Στεροφωνια δεν παιρνεις απο ενα μεγαφωνο (ηχειο) αλλα απο δυο οπως στερεοσκοπιο για την οραση.Αυτό δεν εχει να κάνει με προσπάθεια καταγραφής της πληροφορίας στον κατακόρυφο έξονα, ή αν προτιμάς το διαχωρισμό σε ζώνες των οριζοντιων επιπέδων.
Εγώ ζήτησα κάτι απλό αλλά κανένας δεν το κατάλαβε.
Επαναλαμβάνω :
Πως είναι δυνατόν σε ένα αναλογικό ηλεκτονικό σήμα που έχει μεταβλητό πλάτος ανά μονάδα χρόνου, δηλαδή έχει δύο μόνο διαστάσεις, να σου δώσει μετά από ενίσχυση στο ηχείο σου τρεις οι περισσότερες διαστασεις ??
Το μόνο που μπορεί να συμβεί είναι κάποιος να αλλάξει τις σχετικές φάσεις του σήματος επιλεκτικά (όμως και η φάση έχει να κάνει με χρόνο) και τελικά να σου δημιουργήσει την ψευδαίσθηση του "ύψους" της στερεοφωνικής εικόνας. Υπάρχουν επίσης τεχνικές που αντιστρέφουν τις φάσεις επιλεκτικά σε πολυκαναλικές ηχογραφήσεις για να πετύχουν το επιθυμητό ¨ξεγέλασμα" της ακοής μας.
Στη χειρότερη περίπτωση το ηχείο -από μόνο του- κάνει ότι θέλει, προσδίδοντας το δικό του χαρακτήρα στο τελικό αποτέλεσμα, ένα μεγάλο ξεχειλωμένο ήχο που δίνει την ψευδαίσθηση του ύψους στη στερεοφωνική εικόνα ?
οχι ευχαριστώ, δε θα πάρω.
Παλι δεν καταλαβα.Στεροφωνια δεν παιρνεις απο ενα μεγαφωνο (ηχειο) αλλα απο δυο οπως στερεοσκοπιο για την οραση.
Stereophonic sound, commonly called stereo, is the reproduction of sound, using two or more independent audio channels, through a symmetrical configuration of loudspeakers, in such a way as to create a pleasant and natural impression of sound heard from various directions, as in natural hearing. It is often contrasted with monophonic (or "monaural", or just mono) sound, where audio is in the form of one channel, often centered in the sound field (analogous to a visual field).
The word "stereophonic" — derived from Greek stereos = "solid" and phōnē = "sound" — was coined by Western Electric, by analogy with the word "stereoscopic".
In popular usage, stereo usually means 2-channel sound recording and sound reproduction using data for more than one speaker simultaneously.
In technical usage, stereo or stereophony means sound recording and sound reproduction that uses stereographic projection to encode the relative positions of objects and events recorded. A stereo system can include any number of channels, such as the surround sound 5.1- and 6.1-channel systems used on high-end film and television productions. However, in common use it refers to systems with only two channels.
I.K. Οι πρώτες στερεοφωνικές ηχογραφήσεις από το 1954 και μετά είναι αυτές που έχουν τον σπουδαίο ήχο.Τεχνικές γνώσεις δεν έχω [πολιτικός επιστήμων είμαι], αλλά έχω πολύ πείρα ζωντανής μουσικής και ακούω καθημερινά επί ώρες πολύ μουσική [βυνίλιο αποκλειστικά] και αυθεντικές πρώτες κοπές. Κάνω πάμπολλες συγκρίσεις διαφορετικής κοπής τής ίδιας εκτέλεσης. [Είσαι η αιτία που ταλαιπορούμε γράφοντας ένα βιβλίο που προέκυψε από ένα άλλο θέμα].
Ακούω ύψος. Τώρα το βγάζει ψεύτικα τo σύστημά μου δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι ότι πλησιάζει την ζωντανή μουσική.
Εσύ υποστηρίζεις ότι με τα μέσα ηχογράφησης δεν μπορούμε να ηχογραφήσουμε και ύψος. Θα το στηρίζεις κάπου, επιστημονικά πιστεύω.
Βέβαια όχι σαν ισχυρισμό κάποιων. Δηλαδή όχι σαν το τέλειος ήχος για πάντα.
Δεν πιστεύω να ταμπουρώνεσαι πίσω από θεωρίες και να αγνοείς τα αφτιά σου.
Δηλαδή αφού ακούω ύψος ζωντανά, ΑΛΛΑ ΚΑΙ στο σύστημα μου, τότε πιστεύω ότι και στις δυο περιπτώσεις το ακούω γιατί υπάρχει [εσύ λές όχι] και εγώ καμαρώνω για την ποιότητα που ακούω συγκρίνοντας πάντα τον αναπαργόμενο ήχο από το σύστημά μου με την ζωντανή μουσική.
Για πες μου τί να κάνω;
Δεν είναι, βέβαια, κακό να το ψάχνει κανείς επιστημονικά.
Λ.Σ.
I.K. Αν τα μέσα ηχογράφησης δεν μπορούν να ηχογραφήσουν τρισδιάστατο ήχο, όπως υποστηρίζεις, τότε ας μας εξηγήσει κάποιος, πώς γίνεται και στο σύστημά μου στο χώρο μου ακούω έτσι;Αγαπητέ Λουκά Στεφανιδη, χαίρομαι ιδιαίτερα που συμμετέχεις σε αυτή τη συζήτηση.
Οι εμπειρίες που έχεις αποκτήσει όλα αυτά τα χρόνια με τη μουσική, καθώς και με τα συστήματα αναπαραγωγής της, εχουν ανεκτίμητη αξία για μας .
Είμαι σίγουρος ότι η συνέχεια θα έχει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον.
I.K. Αν τα μέσα ηχογράφησης δεν μπορούν να ηχογραφήσουν τρισδιάστατο ήχο, όπως υποστηρίζεις, τότε ας μας εξηγήσει κάποιος, πώς γίνεται και στο σύστημά μου στο χώρο μου ακούω έτσι;
Ο ηχολήπτης θα μπορούσε να είχε κάνει την πιο απλή και καλή ηχογράφηση τοποθετώντας δύο μόνο μικρόφωνα μπροστά από τους μουσικούς σε απόσταση τέτοια που θα έκρινε σωστή, ώστε να έχει τον απευθείας και τον αντανακλώμενο ήχο που επιθυμεί και δεν θα έκανε τίποτε άλλο επιπλέον. Κανένα κόλπο. Λ.Σ.Λ.Σ Δεν υποστηρίζω προς το παρόν τη μια ή την άλλη άποψη. Απλώς διερεύνηση κάνω, θέτοντας ταυτόχρονα τα ίδια ερωτήματα και στον εαυτό μου.
Για το σώμα των οργάνων και την αίσθηση του αληθινού μεγέθους υπεύθυνος είναι ο σχεδιαστής του ηχείου και φυσικά ο τεχνικός που πραγματοποίησε την ηχοληψία. Παίζοντας με τις φάσεις ταυτοχρόνως και με τα δυο κανάλια μπορεί κάποιος τεχνικός ήχου να μεταφέρει άλλη αίσθηση από την πραγματική.
Για παράδειγμα εφαρμόζοντας delay, ενδεχομένως σε συνδιασμό και με κάποια άλλα εφέ, θα μπορούσα άνετα να σου μεταφέρω τη στερεοφωνική εικόνα 10 μέτρα πίσω από το κατακόρυφο επίπεδο που ορίζουν τα ηχεία σου στο χώρο ακρόασης. Θα ακούς τον ήχο να βγαίνει από το διπλανό σπίτι και θα αναρωτιέσαι μετά αν παίζει το δικό σου σύστημα ή αν παίζει του γείτονα.
Για πλάκα συνέδεσε το ένα από τα δύο ηχεία με αντίστροφη πολικότητα. Θα πάρεις έναν ήχο εντελώς λάθος χρονικά αλλά σε κάποια σημεία μπορεί να είναι και εντυπωσιακός, ειδικά στις φωνές αλλάζουν ακόμα και οι διαστάσεις.
We use essential cookies to make this site work, and optional cookies to enhance your experience.