Μου αρέσει που ήθελα και βουρ...
ΟΤΕshop, κάπου στην Ατιική, Παρασκευή 22/8 13:30. Αναμονή 15+ λεπτών για τον έναν (1) υπάλληλο να εξυπηρετήσει. Κάποια στιγμή, και αφού έχουμε μαζευτεί 3-4 πελάτες που περιμένουν, σκάνε μύτη άλλοι 2 υπάλληλοι. Λέω εντάξει, για μεσημεριανό διάλειμμα είχαν πάει οι άνθρωποι... Τεσ πα.
- Το και το, είμαι ο τάδε, με αρ. τηλ. δείνα, και θέλω αναβάθμιση σε PVR.
- <κενό βλέμμα> Έχει κάποιο πρόβλημα ο αποκωδικοποιητής σας και τον επιστρέφετε;
- ...όχι. Θέλω.Αναβάθμιση.Σε.PVR.
- <blink> Μιλήσατε με το τεχνικό τμήμα, έχει βλάβη;
- .......... Ο αποκωδικοποιητής είναι μια χαρά, τον επιστρέφω γιατί είναι με χρησιδάνειο, και θέλω να μου δώσετε τον PVR.
- Μισό λεπτό παρακαλώ.
<10 λεπτά αργότερα, μετά από άπειρα κλικ κλικ στον υπολογιστή>
- Μιλήσατε με το τεχνικό τμήμα;
- ... Όχι. Μίλησα. Με την εξυπηρέτηση. Πελατών. Μου είπαν. Να έρθω. Σε εσάς.
<κλικ κλικ>
- Μισό λεπτό παρακαλώ.
<αναμονή> Ο υπάλληλος πάει στην αποθήκη.
- Ορίστε, είστε έτοιμος.
- Ευχαριστώ, γεια σας.
<Πολλές ώρες αργότερα, ανοίγοντας τον αποκωδικοποιητή στο σπίτι>
- Μα... αυτός είναι ο ίδιος με αυτόν που είχα! FFFFFFUUUUUUU!
Ώρα εξόδου: 14:15.
---------------
Ίδιο ΟΤΕshop, Σάββατο 23/8, 12:00
Αναμονή 10 λεπτών να εξυπηρετήσει η μοναδική υπάλληλος τον προηγούμενο πελάτη. Κάποια στιγμή σκάει μύτη και μια δεύτερη. (see a pattern here?)
- Ναι γεια σας, είμαι ο τάδε με αρ τηλ. τάδε, είχα έρθει και χθες για αναβάθμιση PVR αλλά μου δώσατε λάθος αποκωδικοποιητή.
- Τι λάθος;
- Ορίστε, μου δώσατε αυτόν που ήταν αυτός που είχα.
- Ποιος σας τον έδωσε; Αυτός είναι λάθος! (Σώπα!)
- Πού να ξέρω; Ορίστε και το χαρτί, γράφει το όνομα.
- Μισό λεπτό παρακαλώ.
<κλικ κλικ> <κλικ κλικ> <κλικ κλικ>
10 λεπτά αργότερα, και αφού η έτερη υπάλληλος την έχει διακόψει τουλάχιστον 5 φορές για ερωτήσεις του τύπου "που έχουμε τα τηλέφωνα του service; πώς βλέπω σε ποια φάση του service είναι το κινητό;" κοκ.
- Κύριε σας ζητώ συγγνώμη αλλά ... δεν έχουμε να σας δώσουμε αποκωδικοποιητή.
- ... (wtf???)
- ... (oops...)
- ...Πότε θα φέρετε;
- Μισό λεπτό.
<κλικ κλικ>
- Ούτε στην κεντρική αποθήκη έχουμε, ούτε στα 3 κοντινότερα μαγαζιά. (Υπόψη, μιλάμε για κεντρική περιοχή της πρωτεύουσας με εκατοντάδες χιλιάδες δημότες.)
- ... (are you f*cking kidding me?) Κι εγώ τι θα κάνω;
- Χρησιμοποιείστε αυτόν που σας δώσαμε (Kaon) και δώστε μου το τηλ. σας να σας πάρω όταν έρθει ο PVR.
- ... whatever.
Ώρα εξόδου: 12:45.
Και βρισκόμαστε εκεί, από το Σάββατο. 1 ώρα και 30 λεπτά χαμένα.
Συμπεράσματα:
1) ΕΛΕΓΧΕΤΕ ΤΙ ΣΑΣ ΔΙΝΟΥΝ!... θα είχα γλυτώσει 45'.
2) Ειλικρινά, το κλίμα διάλυσης που έζησα στο συγκεκριμένο κατάστημα του ΟΤΕ έχω πολύ καιρό να το δω σε ""ιδιωτική"" εταιρεία. Κλασικά, 1-2 άνθρωποι κρατάνε το μαγαζί και οι υπόλοιποι πετούν χαρταετό. Είχα την τύχη να πέσω στη μία τη δεύτερη φορά.
ΥΓ. Δεν αναφέρω τοποθεσία για να μην εκθέσω κόσμο, αν και νομίζω ότι θα χρειαζόταν λίγο ταρακούνημα εκεί μέσα για να κάνουν πιο σωστά τη δουλειά τους ορισμένοι.