- 17 June 2006
- 14,350
να πάρει...
να σε πώ: μου έχουν ξεμείνει κάτι παλιά Moody Blues.
2 νομίζω.
δεν τα ήθελε κανένας.
σου αρέσουν αυτοί;
έχουν ωραίες κιθάρες :BDGBGDB55:
Λάβα
- Thread starter Κωστας Λυμπεροπουλος
- Start date
να πάρει...
να σε πώ: μου έχουν ξεμείνει κάτι παλιά Moody Blues.
2 νομίζω.
δεν τα ήθελε κανένας.
σου αρέσουν αυτοί;
έχουν ωραίες κιθάρες :BDGBGDB55:
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,608
Re: Απάντηση: Re: Λάβα
happening ten years time ago....
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
μπα...?
είχαν και κιθαρίστα ?
happening ten years time ago....
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
μπα...?
είχαν και κιθαρίστα ?
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,454
O Μακαριτης Duane επαιζε και ντεφι στον εν λογω δισκο. Συγκεκριμενα στο 7ο 10ο και 11ο κομμάτι. Το μονο κρουστο που υπηρχε στην ηχογραφηση.
Πολυ πολυ καιρό περασα διπλα απο αυτο το αλμπουμ γιατι εβλεπα "ζευγαρι" επιπλεον το ενα μελος ονομαζεται Bonnie, σκεφτομουν παλι τιποτα σιροπια και πωληση αισθηματων θα ειναι... Και προσπερναγα.
Μεχρι που τον ακουσα. Ολοκληρο. 2+ φορές.
Ο δισκος ειναι πολυ καλος. Αγνός, αυθορμητος, οπου η μουσικη διαθεση των ατόμων που συμμετεχουν ξεχειλίζει (λάβα ; ) εξω απο τον ρυθμο που κραταει το ντεφι, με ζεστασια και ακαταπαυστη ορεξη που υποψιαζόμαστε νυχτερινή.
Επιπλέον οταν η κοπελιά πάιρνει πανω της τα φωνητικά σε ελευθερη μπλουζιστκη εκφραση...τοτε αν καποιος βρισκεται σπιτι σου που δεν ξέρει τι καθεσαι και ακους (και ασχολειται με άλλα) μπορει και να σου πει " Τζανις ειναι αυτο το τραγουδι ; "
Καλος δισκος σαν επιλογη για να ακουσεις κατι διαφορετικο σημερα. Ισως και αυριο. Και να κανει να αναδυθουν καποιες αμερικανικες εικονες στο μυαλό σου.
Θα συνδυαζα χωρις φοβο αυτη την μουσικη με καποιες σκεψεις του Κερουακ...
Μουσικη που γραφεται μονομιας εν δρομω, σε μια νυχτα οπου μεταξυ φιλων και μουσικων που δεν εχουμε ορεξη να κοιμηθουμε και μαζευομαστε στο σπιτι ενος (φιλου) παραγωγου για να τραγουδισουμε....ΟNE SHOT !
Tι αλλο θελει το κοινό ;
Εξαιρετικό και πιονιερικο, γιατι να μην πω οτι αυτοι οι μουσικοι με αυτο το αλμπουμ δημιουργησαν την εννοια του Unplugged χρονια πριν θησαυρισει η MTV με αυτο το concept.
Kαι νομιζω οτι πρεπει να το ακουσει όλο το άλμπουμ (αυτο το συγκεκριμενο, και μαλιστα 2 φορες τουλαχιστον) καποιος για να αποφανθει αν του αρεσει η οχι.
Απάντηση: Re: Λάβα
Ποια ειναι Κωστα?
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Δυο...
Ποια ειναι Κωστα?
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Δυο...
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,608
Re: Απάντηση: Re: Λάβα
πως μου διέφυγε....
παίζαν κι όλας ? :earmuffs:
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
έτσι εξηγείται σίγουρα.
τον βρήκαμε τον δράστη
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
μα εγώ λέω για το πρώτο και δεύτερο....
βασικά η πρώτη νότα στο δίσκο (ή η δεύτερη) είναι ντέφι.
δηλαδή δεν είναι σορόπια?
πως μου διέφυγε....
παίζαν κι όλας ? :earmuffs:
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
έτσι εξηγείται σίγουρα.
τον βρήκαμε τον δράστη
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
μα εγώ λέω για το πρώτο και δεύτερο....
βασικά η πρώτη νότα στο δίσκο (ή η δεύτερη) είναι ντέφι.
δηλαδή δεν είναι σορόπια?
Δημήτρης Ιωάννου
AVClub Fanatic
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,454
Re: Απάντηση: Re: Λάβα
Οχι δεν ειναι σιροπια, περισοτερο ντζαμαρισμα ειναι αλλα που πετυχαινει με τη μια. H ενα ειδος country-bluez-nocturne. Οποτε αρκετα ξεχωριστό.
Πιστευω οτι ολοι οι τυποι εκεινη τη βραδια ηταν απολυτα in tunes.
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Αμα εχεις το Sur la mer σε βινυλιο (σε εξαιρετικη κατασταση) με ενδιαφέρει.
Οχι δεν ειναι σιροπια, περισοτερο ντζαμαρισμα ειναι αλλα που πετυχαινει με τη μια. H ενα ειδος country-bluez-nocturne. Οποτε αρκετα ξεχωριστό.
Πιστευω οτι ολοι οι τυποι εκεινη τη βραδια ηταν απολυτα in tunes.
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Αμα εχεις το Sur la mer σε βινυλιο (σε εξαιρετικη κατασταση) με ενδιαφέρει.
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 10,230
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ
Supreme Member
- 14 December 2006
- 4,265
Cicadelic Ranger
AVClub Fanatic
- 16 December 2014
- 15,454
Τελικά λαθος, στο 7 10 και 11 δεν παιζει ο Duane ντεφι. Θα ηταν δυσκολο γιατι επαιζε slide Guitar Αλλα στα υπολοιπα.::
To προσεξατε κι αυτο ; " ....Gram Parsons .... "
To προσεξατε κι αυτο ; " ....Gram Parsons .... "
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,608
Δημοκηδής
Μέλος Σωματείου
- 23 June 2006
- 10,230
- 17 June 2006
- 14,350
Re: Απάντηση: Re: Λάβα
παίζαν βέβαια.
αλλά όλα τα άλλα παιδάκια παίζαν ...το Mellotron.
όπως οι έφηβοι, όταν ανακαλύπτουν τη Μαριγώ.
70 εκατομμύρια πωλήσεις.
Μωρέ καλά να πάθει και να χρεοκοπήσει η ευρώπη.
Ολοι αυτοί οι χαρτογιακάδες στη Βρυξέλλα, στα νιάτα τους ακούγανε Moody Blues. Και Deep Purple. Πάω στοίχημα! :icon15:
παίζαν βέβαια.
αλλά όλα τα άλλα παιδάκια παίζαν ...το Mellotron.
όπως οι έφηβοι, όταν ανακαλύπτουν τη Μαριγώ.
70 εκατομμύρια πωλήσεις.
Μωρέ καλά να πάθει και να χρεοκοπήσει η ευρώπη.
Ολοι αυτοί οι χαρτογιακάδες στη Βρυξέλλα, στα νιάτα τους ακούγανε Moody Blues. Και Deep Purple. Πάω στοίχημα! :icon15:
Γιώργος Κουν.
Supreme Member
Να κάνω αρχή με την αποδόμηση της αποδόμησης:
Το ντουέτο ασφαλώς και δεν ήταν ποτέ τίποτα μουσικές ιδιοφυίες. Απο του σημείου αυτού όμως μέχρι να χαρακτηρίζονται ως ατάλαντοι, απέχει έτη φωτός.
Το ιδίωμα-κράμα της μουσικής τους το υπηρέτησαν αξιοπρεπέστατα και μουσικώς και φωνητικώς.
Είναι ολοφάνερα αφελές επίσης να πιστέψει κανείς πως τόσα ονόματα -stars της εποχής τους- θα τους έκαναν τη χάρη να ασχοληθούν μαζί τους, όντας εντελώς ατάλαντοι μόνο καί μόνο με την ελπίδα-προσδοκία-πρόθεση να ρίξουν την ψήφο τους υπέρ της Bonnie, με τον Διογένη σύζυγο να κρατάει το φανάρι. Και μετά το φτάσαμε στα τάγματα και στις μεραχίες και το τερματίσαμε.
Όσο νόστιμη και να ήταν η κοπελιά, η στρατιά των friends διαβάζοντας τους έναν εναν δεν μου μοιάζει για τίποτα πουθενάδες στερημένους-λιγούρια που έκαναν την ανακάλυψη του αιώνα. Στρατιές γυναικών με κόμη πάσης αποχρώσεως , ακολουθούσαν και τους ίδιους, δεν περίμεναν τη Bonnie για να δουν το φως τους
Το ντουέτο διέγραψε την όποια τροχιά του στο μουσικό γίγνεσθαι και πέρασε στην ιστορία όπως χιλιάδες άλλα σχήματα έκαναν το ίδιο, δεν είδα αλλού όμως το γεγονός να συσχετιστεί άμεσα με τη σεξουαλική ζωή των μελών τους.
Μετά είδα να μας ξυνίζει το ντέφι, το βιολί , τα γλυκανάλατα , οι γκοσπελιές κλπ.
Οποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει λέω εγώ.
Το ντουέτο ασφαλώς και δεν ήταν ποτέ τίποτα μουσικές ιδιοφυίες. Απο του σημείου αυτού όμως μέχρι να χαρακτηρίζονται ως ατάλαντοι, απέχει έτη φωτός.
Το ιδίωμα-κράμα της μουσικής τους το υπηρέτησαν αξιοπρεπέστατα και μουσικώς και φωνητικώς.
Είναι ολοφάνερα αφελές επίσης να πιστέψει κανείς πως τόσα ονόματα -stars της εποχής τους- θα τους έκαναν τη χάρη να ασχοληθούν μαζί τους, όντας εντελώς ατάλαντοι μόνο καί μόνο με την ελπίδα-προσδοκία-πρόθεση να ρίξουν την ψήφο τους υπέρ της Bonnie, με τον Διογένη σύζυγο να κρατάει το φανάρι. Και μετά το φτάσαμε στα τάγματα και στις μεραχίες και το τερματίσαμε.
Όσο νόστιμη και να ήταν η κοπελιά, η στρατιά των friends διαβάζοντας τους έναν εναν δεν μου μοιάζει για τίποτα πουθενάδες στερημένους-λιγούρια που έκαναν την ανακάλυψη του αιώνα. Στρατιές γυναικών με κόμη πάσης αποχρώσεως , ακολουθούσαν και τους ίδιους, δεν περίμεναν τη Bonnie για να δουν το φως τους
Το ντουέτο διέγραψε την όποια τροχιά του στο μουσικό γίγνεσθαι και πέρασε στην ιστορία όπως χιλιάδες άλλα σχήματα έκαναν το ίδιο, δεν είδα αλλού όμως το γεγονός να συσχετιστεί άμεσα με τη σεξουαλική ζωή των μελών τους.
Μετά είδα να μας ξυνίζει το ντέφι, το βιολί , τα γλυκανάλατα , οι γκοσπελιές κλπ.
Οποιος δε θέλει να ζυμώσει, δέκα μέρες κοσκινίζει λέω εγώ.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΠΑΙΡΑΧΤΑΡΗΣ
Supreme Member
- 14 December 2006
- 4,265
Re: Απάντηση: Λάβα
Γιώργο μου, κάποια από αυτά που είπες οφείλονται και σε μένα.Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη αν κάπου θεωρείς πως το παρατράβηξα...
Θεωρώ όμως πως η ελαφρώς τσιμπημένη πλάκα είναι κεκτημένο μεταξύ φίλων και ανθρώπων που γενικά αυτοσαρκάζονται ......
Δες το και κάπως σαν μία κωμική παρένθεση...
Που από πίσω κρύβονται αιχμηρές αλήθειες ....και δεν εννοώ τα περί πιπεράτων ...αλλά τα υπόλοιπα......
9/10 φορές που κάποιο νήμα παρεκτρέπεται μετά ακούω τον δίσκο με μεγαλύτερη αφοσίωση (αλήθεια σου λέω)
Γιώργο μου, κάποια από αυτά που είπες οφείλονται και σε μένα.Θέλω να σου ζητήσω συγνώμη αν κάπου θεωρείς πως το παρατράβηξα...
Θεωρώ όμως πως η ελαφρώς τσιμπημένη πλάκα είναι κεκτημένο μεταξύ φίλων και ανθρώπων που γενικά αυτοσαρκάζονται ......
Δες το και κάπως σαν μία κωμική παρένθεση...
Που από πίσω κρύβονται αιχμηρές αλήθειες ....και δεν εννοώ τα περί πιπεράτων ...αλλά τα υπόλοιπα......
9/10 φορές που κάποιο νήμα παρεκτρέπεται μετά ακούω τον δίσκο με μεγαλύτερη αφοσίωση (αλήθεια σου λέω)
Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Λάβα
Και ν'ακουγαν (που αμφιβαλω) αναθεμα κι αν καταλαβαιναν τι ακουγαν.Γιατι αν ακουγαν πραγματικα Moodies τετοιες μαλακιες δεν θα εκαναν.
Για κανα Νιλσον τους κοβω ν'ακουγαν το πολυ...:aetsch:
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Μπαιρα ετσι οπως το βλεπω εγω,η ενσταση του Κουν εχει να κανει με το οτι του ειπαν τον Duane αγαμητο και ταυτοχρονα σαβουρογαμη (απο την αγαμια πηγε και την επεσε στον Αεκτζη σεντερ φορ)...
Που να τ'αντεξει ο ανθρωπος μαζεμενα...
Και ν'ακουγαν (που αμφιβαλω) αναθεμα κι αν καταλαβαιναν τι ακουγαν.Γιατι αν ακουγαν πραγματικα Moodies τετοιες μαλακιες δεν θα εκαναν.
Για κανα Νιλσον τους κοβω ν'ακουγαν το πολυ...:aetsch:
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Μπαιρα ετσι οπως το βλεπω εγω,η ενσταση του Κουν εχει να κανει με το οτι του ειπαν τον Duane αγαμητο και ταυτοχρονα σαβουρογαμη (απο την αγαμια πηγε και την επεσε στον Αεκτζη σεντερ φορ)...
Που να τ'αντεξει ο ανθρωπος μαζεμενα...
Last edited:
Γιώργος Κουν.
Supreme Member
Ο δίσκος είναι καταπληκτικός όχι γιατί περιέχει ΤΙΣ κομματάρες (που ΔΕΝ τις περιέχει), αλλά κύρια γιατί περιέχει μιά μουσική αβάσταχτης πυρετικής ομορφιάς, με ομοβροντίες καυτής λάβας: Δεν χρειάζεται φτιασίδια γιατί κάθε νότα της μοιάζει να ματώνει και δεν υπάρχει υποκατάστατο για την αμεσότητα και το Αίσθημα της ανθρώπινης φωνής.
Και Σπύρο ναι, αυτά τα γμν χρόνια της χολέρας μοιάζουν ατέλειωτα, αλλά για αυτό το παρεϊστικο κλίμα κάποιων χαμένων για πάντα εποχών είναι φορές πως πιστεύω πως έχουμε ευθύνη κι εμείς που το αφήσαμε να γίνει φάντασμα...
Στην περίπτωσή μου δηλαδή μπορεί και να απέχει και ενα-δυό τηλεφωνήματα, που για κάποιους ανεξήγητους λόγους δεν γίνονται ποτέ. Και δεν έχει σημασία το μέρος: Μπορεί νάναι το λεβητοστάσιο με κανένα ωριαίο jam του All right now, η η μπακάλα με Τσιτσάνη και Βαμβακάρη.
Υστερα Γιώργο Μπαϊρα μπορεί να είμαι κι εγώ, που δεν νοιώθω πως έχω προτεραιότητες, παρά μόνο διαφορετικές ανάγκες, ανάλογα με τη φάση μου. Εχω ακούσει εκατοντάδες πράγματα - και με την βοήθεια όλων σας- που δεν υπήρχε καμμιά περίπτωση να είναι -έτσι νόμιζα - στις προτεραιότητές μου. Κι όμως! Δηλώνω ευγνώμων και ευτυχέστερος
Επειτα, κάπου νομίζω πως το παρακάνουμε κάτι φορές με τις ακαδημαϊκές προσεγγίσεις. Πέραν των ακροάσεων, είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να συμμετέχεις σε ένα μουσικό γεγονός με άλλους ανθρώπους ακόμη και σε εντελώς πρωτόλεια βάση παίζοντας παλαμάκια, ντέφι, suitcase, φάλτσα φυσαρμόνικα ή βαρώντας μουντά ακκόρντα , δεν έχει σημασία όσο το όλο δούναι και λαβείν που συντελείται και σε κάνει να προσεγγίζεις την ουσία τη Μουσικής ως μια διαδικασία αληθινής ψυχαγωγίας.
Υστερα απο αυτό, μαθαίνεις να εκτιμάς τα πράγματα και έτσι και αλλιώς.
Και με εκπλήσσει το γεγονός να υποβαθμίζει το πνεύμα του δίσκου ο Μήτσος, άνθρωπος που έχει ασχοληθεί στο ανώτατο "ερασιτεχνικό" επίπεδο με τη μουσική (σύνθεση, εκτέλεση, γκρουπ, συναυλίες ηχογραφήσεις)
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
To δίσκο τον έχω σε αμερικάνικη κόπια και το Come on in my kitchen είναι σε διαφορετική εκτέλεση απο εκείνην του ΥΤ, που μοιάζει με εκείνην της Ανθολογίας του Duane.
Μπορεί κανείς να διαφωτίσει;
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
@ Λύμπε
:worshippy:
Και Σπύρο ναι, αυτά τα γμν χρόνια της χολέρας μοιάζουν ατέλειωτα, αλλά για αυτό το παρεϊστικο κλίμα κάποιων χαμένων για πάντα εποχών είναι φορές πως πιστεύω πως έχουμε ευθύνη κι εμείς που το αφήσαμε να γίνει φάντασμα...
Στην περίπτωσή μου δηλαδή μπορεί και να απέχει και ενα-δυό τηλεφωνήματα, που για κάποιους ανεξήγητους λόγους δεν γίνονται ποτέ. Και δεν έχει σημασία το μέρος: Μπορεί νάναι το λεβητοστάσιο με κανένα ωριαίο jam του All right now, η η μπακάλα με Τσιτσάνη και Βαμβακάρη.
Υστερα Γιώργο Μπαϊρα μπορεί να είμαι κι εγώ, που δεν νοιώθω πως έχω προτεραιότητες, παρά μόνο διαφορετικές ανάγκες, ανάλογα με τη φάση μου. Εχω ακούσει εκατοντάδες πράγματα - και με την βοήθεια όλων σας- που δεν υπήρχε καμμιά περίπτωση να είναι -έτσι νόμιζα - στις προτεραιότητές μου. Κι όμως! Δηλώνω ευγνώμων και ευτυχέστερος
Επειτα, κάπου νομίζω πως το παρακάνουμε κάτι φορές με τις ακαδημαϊκές προσεγγίσεις. Πέραν των ακροάσεων, είναι πολύ σημαντικό να μπορείς να συμμετέχεις σε ένα μουσικό γεγονός με άλλους ανθρώπους ακόμη και σε εντελώς πρωτόλεια βάση παίζοντας παλαμάκια, ντέφι, suitcase, φάλτσα φυσαρμόνικα ή βαρώντας μουντά ακκόρντα , δεν έχει σημασία όσο το όλο δούναι και λαβείν που συντελείται και σε κάνει να προσεγγίζεις την ουσία τη Μουσικής ως μια διαδικασία αληθινής ψυχαγωγίας.
Υστερα απο αυτό, μαθαίνεις να εκτιμάς τα πράγματα και έτσι και αλλιώς.
Και με εκπλήσσει το γεγονός να υποβαθμίζει το πνεύμα του δίσκου ο Μήτσος, άνθρωπος που έχει ασχοληθεί στο ανώτατο "ερασιτεχνικό" επίπεδο με τη μουσική (σύνθεση, εκτέλεση, γκρουπ, συναυλίες ηχογραφήσεις)
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
To δίσκο τον έχω σε αμερικάνικη κόπια και το Come on in my kitchen είναι σε διαφορετική εκτέλεση απο εκείνην του ΥΤ, που μοιάζει με εκείνην της Ανθολογίας του Duane.
Μπορεί κανείς να διαφωτίσει;
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
@ Λύμπε
:worshippy:
supersonic
Μέλος Σωματείου
- 17 June 2006
- 49,608
Αταλαντοι λέμε. ...οσο δεν παει.
Απλα υπηρετουσαν ενα στυλ άγνωστο στη βρετανια η μαλλον λίγο φορεμενο. Τοσο ωστε να ειναι ιδανικο support για τους blind faith.
Τα περί αγρας ποδογυρου δεν μιυ τα βγάζετε από την εικονα. Είναι η μονη εξηγηση στο φαινόμενο Μπονυ και Κλαιντ..
Κατα τα αλλα αν κρατησω κατι θα κρατήσω το on tour. Εντάξει θσ κρατήσω κι αυτό έπειδη καποτε ημουν 15.
Όσο για το ντεφι ηταν κλασικά οργανο τραγουδιστων και των δυο φύλων που όντας ανίκανοι για αλλο κάτι έπρεπε να κάνουν με το χέρι τους. Φυσικά μετα ηρθε ο Τριλοκ και ο Αιρτο....
Τωρα μεταξυ μας καλό το δισκάκι αλλά αν δε σας τσιγκλουσα λίγο θα ειμασταν στα 5 ποστ. ..
Απλα υπηρετουσαν ενα στυλ άγνωστο στη βρετανια η μαλλον λίγο φορεμενο. Τοσο ωστε να ειναι ιδανικο support για τους blind faith.
Τα περί αγρας ποδογυρου δεν μιυ τα βγάζετε από την εικονα. Είναι η μονη εξηγηση στο φαινόμενο Μπονυ και Κλαιντ..
Κατα τα αλλα αν κρατησω κατι θα κρατήσω το on tour. Εντάξει θσ κρατήσω κι αυτό έπειδη καποτε ημουν 15.
Όσο για το ντεφι ηταν κλασικά οργανο τραγουδιστων και των δυο φύλων που όντας ανίκανοι για αλλο κάτι έπρεπε να κάνουν με το χέρι τους. Φυσικά μετα ηρθε ο Τριλοκ και ο Αιρτο....
Τωρα μεταξυ μας καλό το δισκάκι αλλά αν δε σας τσιγκλουσα λίγο θα ειμασταν στα 5 ποστ. ..
Κάποιος μπορεί να πρόσεχε τις εκτελεστικές ατέλειες και ανεπάρκειες, άλλος μπορεί να σκεφτόταν και να φαντασιωνόταν τη κοπέλα που τραγουδούσε, άλλος να ζήλευε τη παρεϊστικη μουσική φτιάξη, άλλος να άλλαζε δίσκο και άλλος όλα αυτά μαζί και πολλά άλλα.
Γιώργο, για μένα αυτά τα ονόματα είναι μυθικά όχι τόσο για την μουσική τους "κατάρτιση" αλλά γιατί συνέθεσαν το σάουντρακ της ζωής μου. Οπότε τι να αποδομήσω και να ειρωνευτώ, πόσο μάλλον όταν ακόμα και τους πιο ταπεινούς από παιχτικής άποψης, τους ζήλευα γιατί είχαν το θείο αυτό χάρισμα της έκφρασης με μια γλώσσα που μίλαγε κατευθείαν στην καρδιά μου.
Άλλωστε σας τα έγραψα και παραπάνω...
Γιώργο, για μένα αυτά τα ονόματα είναι μυθικά όχι τόσο για την μουσική τους "κατάρτιση" αλλά γιατί συνέθεσαν το σάουντρακ της ζωής μου. Οπότε τι να αποδομήσω και να ειρωνευτώ, πόσο μάλλον όταν ακόμα και τους πιο ταπεινούς από παιχτικής άποψης, τους ζήλευα γιατί είχαν το θείο αυτό χάρισμα της έκφρασης με μια γλώσσα που μίλαγε κατευθείαν στην καρδιά μου.
Άλλωστε σας τα έγραψα και παραπάνω...
Γιώργος Κουν.
Supreme Member
Να γράψω και κάτι για τις "τεχνολογίες": Εντάξει μερικές φορές λέμε -δικαίως ή αδίκως- πως "κάνανε ζημιά" στον τρόπο προσέγγισης της μουσικής απο τον ακροατή κλπ
Προφανώς όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως μέσω τις ευκολίας- και χάριν αυτής - φτάνουμε να κάνουμε συζήτηση για έναν δίσκο τόσοι άνθρωποι, εκ των οποίων αυτούς που πιθανόν τους ενδιαφέρει να το ψάξουν βαθύτερα. Αν μέναμε στο καλό παλιό "αμα δε ματώσεις δεν...", συγνώμη αλλά τέτοιες εποχές που δεν επιτρέπεται ούτε ρινορραγία, θα μέναμε στην άγνοια.
Για να μη μιλήσουμε για την παροχή της γενικότερης πληροφορίας: Στη δική μας περίπτωση, το ποιοι ήταν, με ποιους συνεργάστηκαν, ποιους δίσκους έβγαλαν κλπ σήμερα απέχουν δύο κλικ.
Την εποχή που αγόρασα την Aνθολογία του Duane Allman που περιείχε το Come on in my kitchen, τσίμπησα αμέσως-όπως και ο Γρηγόρης έγραψε πιο πριν-.
Τι να το κάνεις; Όπως κι αν τους το συλλάβιζες, έτσι η αλλιώς στα δισκάδικα ή στους πιο ψαγμένους του περίγυρου... Πάπαλα!
Καλό ήταν τώρα κι συτό; Μες την παντελή άγνοια, να τους θεωρείς για χρόνια, ας πούμε κάτι αντίστοιχο των Staples ; (και χρωματικώς εννοώ)
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Ωραίες κουβέντες ναπούμε!
Προφανώς όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως μέσω τις ευκολίας- και χάριν αυτής - φτάνουμε να κάνουμε συζήτηση για έναν δίσκο τόσοι άνθρωποι, εκ των οποίων αυτούς που πιθανόν τους ενδιαφέρει να το ψάξουν βαθύτερα. Αν μέναμε στο καλό παλιό "αμα δε ματώσεις δεν...", συγνώμη αλλά τέτοιες εποχές που δεν επιτρέπεται ούτε ρινορραγία, θα μέναμε στην άγνοια.
Για να μη μιλήσουμε για την παροχή της γενικότερης πληροφορίας: Στη δική μας περίπτωση, το ποιοι ήταν, με ποιους συνεργάστηκαν, ποιους δίσκους έβγαλαν κλπ σήμερα απέχουν δύο κλικ.
Την εποχή που αγόρασα την Aνθολογία του Duane Allman που περιείχε το Come on in my kitchen, τσίμπησα αμέσως-όπως και ο Γρηγόρης έγραψε πιο πριν-.
Τι να το κάνεις; Όπως κι αν τους το συλλάβιζες, έτσι η αλλιώς στα δισκάδικα ή στους πιο ψαγμένους του περίγυρου... Πάπαλα!
Καλό ήταν τώρα κι συτό; Μες την παντελή άγνοια, να τους θεωρείς για χρόνια, ας πούμε κάτι αντίστοιχο των Staples ; (και χρωματικώς εννοώ)
--- Αυτόματη συγχώνευση μηνύματος ---
Ωραίες κουβέντες ναπούμε!