Μα ποιό είναι τέλος πάντων το θέμα συζήτησης;
Με ποιές μεθόδους κατασκευής τα ηχεία μπορούν να κατεβαίνουν χαμηλα;
Μεγάλης διαμέτρου μεγάφωνα με τεράστιες καμπίνες;
Ακουστικής ανάρτησης με το σφιχτό και γρήγορο χαμηλό;
Ανάκλαση οπής; (Bass reflex)? Πίσω, μπρος, κάτω..
Παθητικοί ακτινοβολητές;
DSP μηπως;
Συνδυασμός των παραπάνω;
Ά ναι, υπήρχαν και τα ηχεία γραμμής μεταφοράς (Transmission Line) που κατέβαιναν πολύ χαμηλά, αλλά δύσκολα στην κατασκευή (νομίζω η Dynaudio βγάζει ακόμα).
Όλα τα παραπάνω είναι έγκυροι τρόποι σχεδίασης και κατασκευής, καθένας με τα δικά του πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Που οι κατασκευαστές τα γνωρίζουν και κάνουν τις επιλογές τους κατά τη σχεδίαση. Αναλόγως προς το αγοραστικό κοινό που απευθύνονται. Και ανάλογα την υλοποίηση έχουν παραχθεί εξαιρετικά ηχεία με κάθε μία από τις σχεδιάσεις. Εξαιρετικά, αλλά πολλές φορές και χάλια. Αν πρόκειται για φτηνιάρικο, χαμηλού κόστους, κακή υλοποίηση.
Είναι αυτό το θέμα συζήτησης;
Περιττό να πω ότι επειδή κάθε σχεδίαση έχει τις ιδιαιτερότητες της, δημιουργούνται προσωπικές προτιμήσεις μας προς τον ένα ή τον άλλο τύπο ηχείου, πράγμα απολύτως θεμιτό!
Να ξεκαθαρίσουμε κάτι πρώτα. Το θέμα του χώρου. Εάν ένα ηχείο κατεβαίνει πολύ χαμηλά ο άμεσα εκπεμπόμενος ήχος ακούγεται ανεξαρτήτως μεγέθους του δωματίου. Αλλιώς καταλήγουμε σε άτοπα. Δηλαδή αν βάλουμε ένα πιάνο σ' ένα μικρό δωμάτιο η κάτω-κάτω νότα του κλαβιέ (28 Hz, αν θυμάμαι καλά) δεν θα ακούγεται; Ή ένα ακουστικό μπάσο (32 Hz); Ο άμεσα εκπεμπόμενος ήχος, επαναλαμβάνω. Τι θα γίνει με τις ανακλάσεις, συντονισμούς και απορροφήσεις του χώρου είναι άλλη ιστορία.
Το αρχικό ερώτημα ήταν αν θα ταιριάζει ο ολιγόβατος λαμπάτος ενισχυτής που ο ενδιαφερόμενος σκοπεύει να αγοράσει με τα ηχεία που έχει ή πρόκειται επίσης να πάρει.
Και αμέσως μετά τέθηκε το ζήτημα πως γίνεται το ταίριασμα (matching).
Υπάρχουν τα βασικά. Και αναφέρθηκαν. Μαζί με τα σχετικά διαγράμματα (συχνότητα -εμπέδηση [impedance] του ηχείου που καλό είναι να μην κατεβαίνει πολύ χαμηλά, ευαισθησία, Max SPL, κλπ). Δεν πρόκειται για διαστημική επιστήμη. Με βάση τα διαγράμματα που συνήθως δίνονται ή βρίσκονται ο καθένας μπορεί να προβλέψει την πιθανή συμπεριφορά του συστήματος και να αποφύγει λανθασμένους συνδυασμούς.
Δόθηκε όμως και μία ακόμα οδηγία. Κατά τη γνώμη μου πολύ σημαντική. Ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να ακούσουμε από κοντά το σύστημα ενισχυτής-ηχεία προκειμένου να διαπιστώσουμε, εάν υπάρχει ταίριασμα (matching). Εδώ δεν ενδιαφέρει το ταίριασμα των ηλεκτρικών χαρακτηριστικών που προαναφέρθηκε, αλλά το ακουστικό.
Για γίνει κατανοητό θα δώσω ένα παράδειγμα. Όλα τα μηχανήματα ανεξαρτήτως κόστους έχουν κάποιες μικροδιαφορές χαρακτήρα. Λιγότερο ή περισσότερο φανερές, αλλά πάντως έχουν.
Αν λοιπόν συνδυάζουμε ένα ενισχυτή κάπως "φωτεινό" μ' ένα ζευγάρι ηχεία που επίσης δίνουν μία λαμπρότητα ή τονίζουν κάποιο μέρος του φάσματος το πιθανό αποτέλεσμα ίσως να είναι λαμπρότερο από ότι θα θέλαμε. Και αντίστροφα ένας "σκοτεινός" ενισχυτής με πολύ "μαλακά" ηχεία...
Λίγο υπερβολικά τα παραδείγματα, αλλά γίνεται κατανοητό τι εννοώ.
Σε όλες τις περιπτώσεις αν είναι δυνατόν, απαιτείται προηγούμενη ακρόαση.
Αυτά τα ολίγα από μένα.
