Κάθε pop-φαινόμενο έχει ακμή και παρακμή και τα πολύ μεγάλα από αυτά διαρκούν λίγο γιατί μοιάζουν με κεριά που καίγονται και από τα δύο άκρα ταυτόχρονα. Η παράνοια είναι καθημερινή κατάσταση, κατά κανόνα μιλάμε για 20χρονα παιδιά -άντε: 20χρονα και κάτι- τα οποία ξαφνικά βρίσκονται με όλο τον κόσμο απλωμένο στα πόδια τους. Δεν το κρατάς εύκολα το μυαλό σου στη θέση του όταν όλοι γύρω σου σου λένε ότι είσαι Θεός, οι καταθέσεις σου εκτινάσσονται sky-high και σε ποθεί περίπου ολόκληρο το έτερο φύλο σαν τρελό.
Συμπληρωματικά τώρα:
2. Οφείλεται εν μέρει σε όλα τα παραπάνω συν την ολοκληρωτική απώλεια από μέρους του, κάθε είδους ελέγχου πάνω στη ζωή του, στις αποφάσεις του, στον καλλιτεχνικό του προσανατολισμό.
χμμμ...και ποιός του έφερνε τις ..μωρές παρθένες στα πόδια του? ποιός ήταν εκείνος που έλεγε δεν ξέρω τι κάνει ο κύριος πρόεδρος αλλά ο κύριος Ελβις δεν τραγουδάει για κανέναν δωρεάν?
3. Λάθος κατά την ταπεινή μου γνώμη: το Strawberry Fields Forever, χωρίς τον George Martin, δεν θα ήταν ποτέ αυτό που είναι. Μπορώ να αναφέρω κι άλλα παραδείγματα.
σαφέστατα και επίσης το ίδιο και για τα άλλα παραδείγματα. Απλά το σταμάτησα στο 65 για να μην σε ...προκαλέσω πολύ...
4. Η Madonna έχει τουλάχιστον 6 κορυφαία pop-albums μεταξύ των οποίων και τον πιο σπουδαίο ποπ-δίσκο που βγήκε στη δεκαετία του '90, το Erotica (γνώμη μου πάντα). Είναι workaholic του κερατά. Εχω ακούσει του κόσμου τις κουταμάρες από φίλους κατά καιρούς. Οπως ότι 'δεν θα το έκανε χωρίς αυτούς τους συγκεκριμένους παραγωγούς', 'το φαινόμενο οφείλεται στο "καταραμένο" MTV' κλπ κλπ
Το ερώτημά μου παραμένει: γιατί αυτοί οι παραγωγοί δεν πλησίασαν καν το επίπεδο της δουλειάς τους μαζί της σε οτιδήποτε άλλο έκαναν, πριν ή μετά;
Το MTV ήταν ανοιχτό μόνο γι αυτήν; Γιατί όχι και για κάποιους άλλους;
ούτε το ερότικα ούτε το κονφέσιονς ήταν σοβαρά άλμπουμ...
οι παραγωγοί έλαμψαν (και αντίστοιχα έκαναν το αστέρι τους να λάμψει κι άλλο) στο Like a virgin και στο Ray of light. Εκί μόνο μπορούσε κανείς να καταλάβει τί μπορεί να κάνει η Μαντόνα...
Επιμένω πως δεν υπάρχει τίποτα τυχαίο στην επιτυχία του MJ και της Madonna.
Και στις 2 περιπτώσεις, αυτή έχει έρθει μετά από πάρα πολλά χρόνια σκληρής δουλειάς σε συνδυασμό με ταλέντο πολύ πέραν του συνηθισμένου.