Λοιπόν ανεβάζω κάποιες μετρήσεις που μόλις ολοκλήρωσα πάνω στο mambo 3.
Οι μετρήσεις είναι i2s vs spdif.
Οι μετρήσεις με είσοδο spdif έχουν προέλθει με σήμα μέσω του λογισμικού ARTA και ρόλο ψηφιακής γεννήτριας την EMU0404 (usb), ενώ αυτές που αφορούν την i2s, έχουν προέλθει από αρχεία που αποθηκεύτηκαν από το ARTA (σήμα για THD, IMD, Jitter) και η αναπαραγωγή έγινε μέσω Foobar. Ακολούθως το usb σήμα πήγαινε σε μια κάρτα CMedia 6631A (με αυτόνομη τροφοδοσία) η οποία έδινε έξοδο i2s στην είσοδο i2s του mambo.
Τέλος το αναλογικό σήμα εξόδου του mambo, οδηγείτο στο ADC της emu για σύλληψη και ανάλυση με το λογισμικό ARTA.
Τα γράφω όλα αυτά, γιατί πάντα στις μετρήσεις, εισέρχονται και άλλοι παράγοντες. Για παράδειγμα στη μέτρηση Jitter που θα δούμε, το ARTA στην πραγματικότητα δεν το μετρά αλλά το απεικονίζει. Η απεικόνιση του Jitter σαφώς είναι το σύνολο που εισάγει και η EMU404 που είναι λιγότερο από 500ps σε PLL mode (48KHz).
Παρόλα αυτά οι διαφορές στην απεικόνιση, είναι σαφώς διαφορές στο jitter με αίτιο που το συζητάμε...
Η τροφοδοσία της πλακέτας CMedia 6631A πάρθηκε από τα πιν 5V/GND του mambo3 και οδηγήθηκαν σε κατάλληλα σημεία της πλακέτας, αφού πρωτύτερα είχε αποκολληθεί το μεταλλικό usb βύσμα και είχε κοπεί ο διάδρομος θετικής τροφοδοσίας που έρχεται από τον υπολογιστή. Στη σχετική φώτο φαίνεται στο δεξί μέρος η σύνδεση στην ακιδοσειρά του mambo και στο αριστερό τμήμα το σημείο που κολλήθηκαν στην πλακέτα usb (εκεί είχε αποσυζευκτικό smd πυκνωτή που αποκολλήθηκε).
- Στα διαγράμματα θα παρατηρήσετε ότι το επίπεδο θορύβου, μεταξύ i2s/spdif δεν διαφέρει καθόλου. Η μέτρηση θορύβου είναι πάρα πολύ κοντά στο όριο του μετρητικού, σχεδόν ταυτόσημο.
- Στις μετρήσεις THD+N, IMD το κατώφλι θορύβου είναι πιο χαμηλό στις μετρήσεις spdif. Έτσι ενώ στην THD η μέτρηση είναι ταυτόσημη 0.0014% και στα δύο, στην THD+N υπάρχει μια διαφορά υπέρ της spdf 0.0032 έναντι 0.0042 (υπόψη όλες οι μετρήσεις είναι στο αριστερό κανάλι, κανάλι όπου παραδοσιακά το 9023 παρουσιάζει καλύτερες μετρήσεις).
- Στις μετρήσεις IMD παρόλο τη διαφορά στο κατώφλι οι μετρήσεις είναι πανομοιότυπες.
- Στο Jitter, η απεικόνιση (και όχι μέτρηση) θέτουν βάση για αρκετή συζήτηση. Το κατώφλι θορύβου ειναι χαμηλότερο στην spdif σε σχέση με την i2s.
Υπόψη όσο το κατώφλι κατεβαίνει, τόσο παρουσιάζονται εμφανέστερα οι όποιες κορυφώσεις, οι οποίες σε ένα κατώφλι θορύβου ανεβασμένο, κρύβονται μέσα σε αυτό).
Στο διάγραμμα έχω δώσει εύρος από 11ΚHz-13KHz για να εξακριβωθούν πιο εύκολα οι όποιες παράπλευρες συχνότητες λανθασμένου jitter γύρω απο τη συχνότητα 12KHz που είναι το σήμα jitter σε δειγματοληψία 48KHZ.
Αν και οι διαφορές μάλλον είναι αμελητέες, βλέπω ότι η i2s έχει γρηγορότερη απόσβεση πλευρικών ταλαντώσεων που λίγο πιο κάτω από τα 11800 ή πιο πάνω από τα 12200 σβήνουν.
Από την άλλη όμως η spdif δίνει πιο γρήγορο μέτωπο στη συχνότητα των 12KHz ενώ η i2s πλατιάζει περισσότερο, φαινόμενο που δεν μπορώ να το εξηγήσω.
Σημ.= σε όλα τα διαγραμμάτα με κόκκινο είναι η μέτρηση που προήλθε από την spdif είσοδο, ενώ με μαύρο από την i2s είσοδο.
