Δεν είμαι ειδικός στον Προκόβιεφ, τα μεγάλα έργα του δεν μπόρεσα ποτέ να τα καταλάβω, αλλά μερικά πραγματάκια του μου αρέσουν. Για παράδειγμα το μπαλέτο Ρωμαίος και Ιουλιέτα, αλλά όχι με Ρώσους συντελεστές:
Ο πολύ μεγάλος Έλληνας μαέστρος Δημήτρης Μητρόπουλος έγραψε ένα δίσκο αναφοράς με αποσπάσματα του μπαλέτου αυτού, διευθύνοντας τη Φιλαρμονική της Νέας Υόρκης. Ο δίσκος μου είναι στερεοφωνικός Columbia Six Eyes και το εξώφυλλο σε καλύτερη κατάσταση από το δίσκο της φωτο (ευτυχώς). Η ερμηνεία είναι εκπληκτική, ο Μητρόπουλος καταφέρνει να πείσει τους νεοϋορκέζους να βγάλουν τρομερό πάθος και ένταση στα δραματικά μέρη, ενώ στα ρομαντικά μέρη νομίζεις ότι τα βιολιά θα λιώσουν από το συναίσθημα (με την καλή έννοια, δε μιλάμε για κιτς). Ο ήχος δεν είναι αναφοράς αλλά ικανοποιητικός.
Ο Μητρόπουλος είπε κάποτε:"Στη Metropolitan Opera έχουμε "ειδικούς": Γάλλους μαέστρους για τις γαλλικές όπερες, Γερμανούς για τις γερμανικές κ.ο.κ. Εγώ είμαι Έλληνας, κάνω για όλα". Και για τη ρωσική μουσική θα έλεγα...