Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Η ερμηνείεα του Heifetz είναι η αναφορά μου στο κοντσέρτο του sibelius.

Καταπληκτικό βιολί και ήχος. Ο Heifetz ήταν και πρωτοπόρος στη δισκογραφία του κοντσέρτου, δική του ήταν η πρώτη ηχογράφηση του έργου με τον Sir Thomas Beecham, άλλο μεγάλο Sibeliανό.

Δεύτερη επιλογή μου είναι ο Oistrakh στη μονοφωνική Columbia με την Ορχήστρα του Φεστιβάλ της Στοκχόλμης υπό τη διεύθυνση του Sixten Ehrling

Η ερμηνεία του Βασιλιά Δαυίδ είναι σαφώς πιό γλυκιά και ονειροπόλα από του Heifetz χωρίς να φτάνει το δικό του επίπεδο δεξιοτεχνίας-αλλά ποιός το έφτασε ποτέ;

Και τέλος το καμάρι της συλλογής μου όσον αφορά τον Sibelius: η σπανιότατη ηχογράφηση της Camilla Wicks, πάλι υπό τη διεύθυνση του Sixten Ehrling

Η Wicks έκανε ελάχιστες ηχογραφήσεις (η συγκεκριμένη νομίζω ότι είναι η μοναδική που έκανε σε στούντιο), εγκατέλειψε νωρίς την καριέρα της σολίστα για να κάνει οικογένεια και να διδάξει. Το κοντσέρτο αυτό πάντως είναι σαφώς στο επίπεδο των κυρίων που ανέφερα, και αν δε με απατά η μνήμη μου καλύτερο από του Ferras με τον πανταχού παρόντα Karajan.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Δεν μου αρέσουν οι αφορισμοί αλλά ο μεγαλύτερος ζων βιολιστής στο κονσέρτο για βιολί του Sibelius είναι ο Λεωνίδας. Ούτως ή άλλως είναι από τους κορυφαίους βιολιστές της εποχής μας.
Είχα την τύχη να τον ακούσω δύο φορές ζωντανά σε αυτό το κονσέρτο.
Μια φορά με την Συμφωνική του Λονδίνου- Gergiev το 2008 και μια φορά με το Βερολίνο- Rattle (αν δεν με απατά η μνήμη μου). Οι εκτελέσεις του είχαν διαφορές αλλά και τις δύο φορές ήταν συναρπαστικός. Το ζωντανό είναι θαυμάσια εμπειρία. Ακόμη θυμάμαι τις στιγμές που δεν έπαιζε το βιολί την σαν από πυρετό ένταση σε όλο του το σώμα.
Εξαίρετος ήταν και στο κονσέρτο του Τσαϊκόφσκι με Peter Flor-Ορχήστρα Ραδιοφωνίας Βόρειας Γερμανίας το 1999. Έπαιξαν και την 4η του Mahler. Τι ωραία συναυλία και τι γλυκόηχη ορχήστρα που ήταν!
Τώρα από ηχογράφηση έχω μόνο με τον Heifetz αλλά δυστυχώς όχι το πρωτότυπο αλλά την επανέκδοση της simply vinyl.



Την Κορεάτισα Kyung Wha Chung που ανέφερε ο Λ.Στεφανίδης έχω ακούσει μια φορά ζωντανά τον Νοέμβριο του 1999. Το πρόγραμμα περιελάμβανε σονάτες για βιολί και πιάνο. Στο πιάνο ήταν ο Itmar Golan. Οι αναμνήσεις μου από αυτή την συναυλία είναι ανάμικτες.
Το πρώτο μέρος ξεκινούσε με την σονάτα του Mozart K.481 και ακολουθούσε η πρώτη σονάτα του Prokofiev. Στον Prokofiev ήταν πραγματικά εξαιρετική πράγμα όμως που δεν μπορώ να πω και για τον Mozart. Όπως λένε και οι νέοι δεν το 'χε. Φαίνεται ότι το είχε καταλάβει και εκνευρισμένη διέκοψε την σονάτα του Προκόφιεφ και την ξεκίνησε πάλι από την αρχή.
Δεν μου είναι συμπαθής χωρίς να υπάρχει κάποιος συκγεκριμένος λόγος αλλά αναμφισβήτητα πρόκειται για μια σημαντική μουσικό. Την έχω με τον Lupu στις σονάτες του Franck και Debussy. Έχει διακριθεί με τον Κρίστιαν Τσίμερμαν στις σονάτες των Στράους και Ρεσπίγκι (cd) και στo δεύτερο κονσέρτο για βιολί του Μπάρτοκ. Το έχει μάλιστα ηχογραφήσει δύο φορές μια με Solti σε Decca (βινύλιο) και μια με Rattle σε EMI (cd).
Το έχω στην πρώτη εγγραφή με τον Solti και η εκτέλεση είναι πάρα πολύ καλή. Η εγγραφή δεν συζητάμε όλες οι Decca είναι καλές.
Για να τελειώσω όμως με έναν αφορισμό, όπως άλλωστε ξεκίνησα, δεν υπάρχει καλύτερη εκτέλεση αυτού του κονσέρτου από τον
Andre Gertler-Czech Philharmonic Orchestra-Karel Ancerl σε Supraphon.
Πρόκειται για την κορυφαία ερμηνεία που αξίζει μια πιο λεπτομερή ανάλυση στις παρουσιάσεις δίσκων.

 

[Κώστας Γκαβάκος]

Για να τελειώσω όμως με έναν αφορισμό, όπως άλλωστε ξεκίνησα, δεν υπάρχει καλύτερη εκτέλεση αυτού του κονσέρτου από τον
Andre Gertler-Czech Philharmonic Orchestra-Karel Ancerl σε Supraphon.
Πρόκειται για την κορυφαία ερμηνεία που αξίζει μια πιο λεπτομερή ανάλυση στις παρουσιάσεις δίσκων.

Τώρα που ξαναδιαβάζω το κείμενο μήπως και δεν είναι σαφές αναφέρομαι στο 2ο κονσέρτο για βιολί του Bartok

 

[Chris1967]

Έχω τρεις εκτελέσεις του κονσέρτου για βιολί του Sibelius.



Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us



Uploaded with ImageShack.us

Κατά σειρά

Miriam Fried/ Defossez/ Belgium Radio Sympony Orchestra/ DG Privelege 2538302

Ruggiero Ricci/ Oivin Fjeldstad/ London Sympony Orchestra/ Decca SPA 398

Kyung-Wha Chung/ Previn/ London Symphony Orchestra/ Decca SXL 6493

H Chung είναι μάλλον κατά την ταπεινή μου άποψη η χειρότερη εκτέλεση από τις τρεις. Δεν μπορώ να επιλέξω ανάμεσα σε Ruggiero Ricci και στην πολύ νεαρή Miriam Fried, η οποία κέρδισε το βραβείο Concours Musical International Reine Elisabeth το 1971, και η ηχογράφηση αυτή είναι από αυτόν τον διαγωνισμό... Οι κριτές ήταν Oistrakh, Stern, Menuhin και Francescatti... σας συνιστώ και τους δύο...

 

[ΚΥΡΙΤΣΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ]

Κώστα είσαι αρκετά ενημερωμένος (βινυλιακά εννοώ) για sibelius, γιατί θεωρητικά φυσικά και είσαι. Εγώ δεν ασχολήθηκα πολύ και όλα ξεκίνησαν όταν αγόρασα τον Πελλέα και την Μελισανθη, λόγω της ελληνικότητας με τον Rozhdestvensky με την φιλαρμονική του Λένινγκραντ, σε εγγραφή της Melodiya αλλά έκδοση Angel. Και μετά αγορασα την 3 κα 5 με τον Sanderling. Μου αρέσει όμως και το κοντσέρτο για βιολί με τον Ferras σε έκδοση της Polydor.

 

[Lucas Stephanides - Anakrousis]

Βαγγέλη κακώς που δεν έχεις τις δύο πρώτες συμφωνίες του Sibelius. Φρόντισε να τις αποκτήσεις και νομίζω θα σου αρέσουν περισσότερο. Λ.Σ.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Μιά δοκιμή θα τον πείσει! Βαγγέλη, πάρε τηλ, καιρό έχουμε να τα πούμε.

 

[Lucas Stephanides - Anakrousis]

Παίξε Barbirolli ή Maazel. Szell δεν έχεις. Λ.Σ.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

. Szell δεν έχεις. Λ.Σ.

Νομίζεις!:aetsch: εδώ και κανα δυό βδομάδες υπάρχει και αυτός στη συλλογή!

 

[Lucas Stephanides - Anakrousis]

Νομίζεις!:aetsch: εδώ και κανα δυό βδομάδες υπάρχει και αυτός στη συλλογή!

Μπράβο! Καλοάκουστος. Ποια έκδοση βρήκες; Λ.Σ.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Αγγλική Philips με μπορντώ ετικέτα. Πολύ καλή.

 

[Lucas Stephanides - Anakrousis]

Αγγλική Philips με μπορντώ ετικέτα. Πολύ καλή.

Έχω τον ίδιο με τον συνθέτη καθήμενο σε καρέκλα με το δεξί χέρι μέσα στο σακάκι. Λ.Σ.

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Έχω τον ίδιο με τον συνθέτη καθήμενο σε καρέκλα με το δεξί χέρι μέσα στο σακάκι. Λ.Σ.

Αυτός ακριβώς είναι!

 

[Lucas Stephanides - Anakrousis]

Μιας και είμαστε στον Sibelius να αναφέρω το Κουαρτέτο εγχόρδων, επωνομαζόμενο και Voces Intimae. Πρόκειται για το ώριμο κουαρτέτο του συνθέτη, διαρκείας άνω της μισής ώρας. Προτείνω τον δίσκο της L'Oiseau-Lyre [Decca] του 1980 με το Fitzwilliam String Quartet. Στην δεύτερη πλευρά υπάρχει το εξ ίσου σπάνιο κουαρτέτο του Βρετανού Delius. Είναι σχεδόν ανύπαρκτη η δισκογραφία, οπότε θα έλεγα η πρότασή μου αποτελεί σχεδόν μονόδρομο. Λ.Σ.

 

[Dr Pan K]

λοιπον, απο το πολυ χρησιμο αυτο νημα αγορασα τον τελευταιο καιρο 4-5 (chopin-pollini-kletzky, sibelius-karajan, davis, rubinstein) και πηρα και ιδεες για κατι αλλα, τυπου horenstein αλλα οχι σε αυτα που αναφερθηκαν..

και καποιες αλλες προσθηκες που νομιζω πως αξιζει να αναφερθουν

αυτο το δευτερο το βρηκα σε harmonia mundi γαλλικη και εχει πολυ καλο ηχο

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Η ερμηνείεα του Heifetz είναι η αναφορά μου στο κοντσέρτο του sibelius.

Καταπληκτικό βιολί και ήχος. Ο Heifetz ήταν και πρωτοπόρος στη δισκογραφία του κοντσέρτου, δική του ήταν η πρώτη ηχογράφηση του έργου με τον Sir Thomas Beecham, άλλο μεγάλο Sibeliανό.

Δεύτερη επιλογή μου είναι ο Oistrakh στη μονοφωνική Columbia με την Ορχήστρα του Φεστιβάλ της Στοκχόλμης υπό τη διεύθυνση του Sixten Ehrling

Η ερμηνεία του Βασιλιά Δαυίδ είναι σαφώς πιό γλυκιά και ονειροπόλα από του Heifetz χωρίς να φτάνει το δικό του επίπεδο δεξιοτεχνίας-αλλά ποιός το έφτασε ποτέ;

Και τέλος το καμάρι της συλλογής μου όσον αφορά τον Sibelius: η σπανιότατη ηχογράφηση της Camilla Wicks, πάλι υπό τη διεύθυνση του Sixten Ehrling

Η Wicks έκανε ελάχιστες ηχογραφήσεις (η συγκεκριμένη νομίζω ότι είναι η μοναδική που έκανε σε στούντιο), εγκατέλειψε νωρίς την καριέρα της σολίστα για να κάνει οικογένεια και να διδάξει. Το κοντσέρτο αυτό πάντως είναι σαφώς στο επίπεδο των κυρίων που ανέφερα, και αν δε με απατά η μνήμη μου καλύτερο από του Ferras με τον πανταχού παρόντα Karajan.

Τελικά έχω περισσότερους δίσκους από όσους χρειάζομαι! Ξέχαχα τελείως ότι έχω και τη θρυλική ηχογράφηση του κοντσέρτου του Sibelius με την άτυχη και πρόωρα χαμένη Ginette Neveu.

Αυτό έχει βέβαια και τη θετική του πλευρά: ένιωσα την ίδια χαρά που θα ένιωθα αν ανακάλυπτα ξανά το δίσκο σε κάποιο κουτί, άσε που δεν ξόδεψα και τίποτα!

Εντάξει, ο ήχος είναι μονοφωνικός του 1947 ή κάπου εκεί, αλλά το βιολί...Χριστέ μου τι γυναίκα! Αν ο Heifetz μας ζαλίζει και μας συνεπαίρνει με την αποστασιοποιημένη δεξιοτεχνία του και δεν χάνει ποτέ τον αυτοέλεγχό του, η Neveu παραδίδεται αμαχητί στο συναισθηματικό περιεχόμενο κάθε νότας. Το βιολί της ουρλιάζει από πόνο, απελπισία, αποφασιστικότητα, μελαγχολία, οργή...όχι, αυτός ο δίσκος δεν είναι για χαλαρές ακροάσεις, ούτε για κάθε μέρα.

Είναι όμως must...

 

[vasilios]

ιβαν οτρομερος διπλο βινυλιο της melodya με την κρατικη ορχηστρα ΕΣΣΔ με διευθυντη τον Abram Stasevich .Το ενθετο ειναι γεματο με τα σχεδια του Αιζεσταιν και την πατριτουρα του Προκοβιεφ καθως και με το λιμπρετο της οπερας.Συγκλονιστικη ερμηνεια!

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

Πολύ, πολύ ενδιαφέρον! Από ήχο τι λέει;

 

[vasilios]

πολυ καλος ηχος εξαιρετικες χροιες , φωνες απιθανες , σπανιο δισκος της melodya να με εντυπωσιασει με τον ηχο του

 

[ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΓΓΟΓΙΑΝΝΗΣ]

αλήθεια, είναι το σάουντρακ που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία του 1944, ή κάποια υστερότερη ηχογράφηση; Γιατί αν είναι ορίτζιναλ ηχογράφηση με τόσο καλό ήχο μιλάμε για θαύμα της φύσης!