Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Re: Απάντηση: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Καμιά φορά τα πράγματα είναι πολύ εύκολα. Τότε πετυχαίνεις μαζί την κορυφαία ερμηνεία και ηχογράφηση.

Αυτό συμβαίνει στην 3η συμφωνία του Mahler.

Σέβομαι τον Kubelik και οι ηχογραφήσεις του στην DG είναι καλές. Συμπαθητική και σαφώς audiophile είναι και η 3η του Solti (ας μη με ξακανακάνουν παρέα οι μαλερικοί του forum).
Η σούπερ όμως ηχογράφηση είναι του Horenstein στην Unicorn. Μπορεί να τρίζει το δωμάτιο αλλά χτυπάς χωρίς πρόβλημα τα 100 db. Η ηχογράφηση έγινε το 1970 στην Fairfield Halls στο Croydon του Λονδίνου. Δεν ξέρω τι σημαίνει αλλά γράφει «an 8 channel Dolby sound system recording». Recording engineer: Bob Auger

Η φωτογραφία είναι από αγορά που έκανα πρόσφατα για φίλο μου. Οι δίσκοι είναι test pressing της Αγγλικής Unιcorn. Εγώ έχω τους Αμερικάνικους που ευτυχώς ακούγονται το ίδιο καλά.

View attachment 74728

Απορώ που δεν έχουν αναφέρει το επίπεδο ηχογράφησης οι φίλοι μαλερικοί στην παρουσίαση της συμφωνίας. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ομορφότερη είναι αυτή του Κάιλη εκτός και αν τονίζουν λάθος το επίθετο.

Την απέκτησα κι εγώ λοιπόν (αυτό το νήμα έχει καταβροχθίσει τις οικονομίες μου :bigcry: ). Πρόλαβα να ακούσω μόνο την πρώτη πλευρά και έχω να πω ότι η ηχογράφηση είναι θεϊκή. Καθόλου τυχαίο, παραγωγός ήταν o Harold Lawrence, παλαίμαχος της Mercury. Η ερμηνεία μου αρέσει εν πολλοίς, επιφυλάσσομαι να ποστάρω σχετικά στο νήμα παρουσίασης όταν την ακούσω μέχρι το τέλος.
 
Re: Απάντηση: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Την απέκτησα κι εγώ λοιπόν (αυτό το νήμα έχει καταβροχθίσει τις οικονομίες μου :bigcry: ). Πρόλαβα να ακούσω μόνο την πρώτη πλευρά και έχω να πω ότι η ηχογράφηση είναι θεϊκή. Καθόλου τυχαίο, παραγωγός ήταν o Harold Lawrence, παλαίμαχος της Mercury. Η ερμηνεία μου αρέσει εν πολλοίς, επιφυλάσσομαι να ποστάρω σχετικά στο νήμα παρουσίασης όταν την ακούσω μέχρι το τέλος.

Κώστα μην λυπάσαι ειδικά για αυτόν τον δίσκο, τον θεωρώ από τους καλύτερους όπως και με Haitink η παλιά. Πες μας τί έκδοση έχεις; Καμιά φωτογραφία θα με ενδιέφερε ιδίως της ετικέτας. Λ.Σ.
 
Re: Απάντηση: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Κώστα μην λυπάσαι ειδικά για αυτόν τον δίσκο, τον θεωρώ από τους καλύτερους όπως και με Haitink η παλιά. Πες μας τί έκδοση έχεις; Καμιά φωτογραφία θα με ενδιέφερε ιδίως της ετικέτας. Λ.Σ.

Η έκδοση είναι μιά ύστερη ολλανδική εκτύπωση, υποθέτω από τη δεκαετία του'70. Η ετικέτα είναι αυτή
114964267-2.jpg


και το εξώφυλλο αυτό

114964267.jpg
 
Re: Απάντηση: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Την απέκτησα κι εγώ λοιπόν (αυτό το νήμα έχει καταβροχθίσει τις οικονομίες μου :bigcry: ). Πρόλαβα να ακούσω μόνο την πρώτη πλευρά και έχω να πω ότι η ηχογράφηση είναι θεϊκή. Καθόλου τυχαίο, παραγωγός ήταν o Harold Lawrence, παλαίμαχος της Mercury. Η ερμηνεία μου αρέσει εν πολλοίς, επιφυλάσσομαι να ποστάρω σχετικά στο νήμα παρουσίασης όταν την ακούσω μέχρι το τέλος.

η ανάρτηση αυτή του Κώστα Γκ. μου είχε διαφύγει ... να καταθέσω την γνώμη μου, επειδή είχα και το βινύλιο σε αμερικανική εκτύπωση (πριν ξεπουλήσω όλο μου τον εξοπλισμό και τους μαύρους δίσκους) , αλλά και την επανέκδοση σε cd (που ήταν πράγματι τραγική) ότι η καλύτερη -μακράν- ηχητική αποτύπωση της χορενσταϊνικής 3ης είναι το αρχείο φλακ 24/96 που αγόρασα και κατέβασα από την HDTT έναντι περίπου 15 ευρώ ... Βέβαια τώρα έχω διαφορετικά μηχανήματα, αλλά έχω μείνει εντυπωσιασμένος (πράγμα που ωστόσο δεν ισχύει με άλλες 24μπιτες επεξεργασίες παλαιοτέρων ηχογραφήσεων από την HDTT, τις οποίες βρίσκω μέτριες) ... από πλευράς ανάγνωσης, το τελευταίο μέρος με τον Γιάσα είναι εξαιρετικό, ωστόσο -ως και στην αντίστοιχη παρουσίαση μου σημείωσα- θεωρώ πλέον ότι συνολικά η καλύτερη ερμηνεία είναι του Μπουλέζ, τον οποίο επίσης αγόρασα σε hi-res αρχείο ... το τελευταίο δείχνει μία πιο ισορροπημένη ηχογράφηση, αλλά όντως τα δυναμικά της χορενσταϊνικής, -παρότι σημαντικά παλαιότερη- είναι άπιαστα ....
 
Last edited:
Re: Απάντηση: Μαύρα Διαμάντια: Καλές ηχογραφήσεις κλασσικής μουσικής σε βινύλιο.

Η έκδοση είναι μιά ύστερη ολλανδική εκτύπωση, υποθέτω από τη δεκαετία του'70. Η ετικέτα είναι αυτή
114964267-2.jpg


και το εξώφυλλο αυτό

114964267.jpg
Αν μου το έλεγες έχω καλύτερη έκδοση. Αυτή είναι δεκαετίας 80. Λ.Σ.
 
Έχω μιά αδυναμία σε μουσικές άγνωστες, αχαρτογράφητες, παραγνωρισμένους ερμηνευτές και ξεχασμένες δισκογραφικές εταιρείες, που έχουν καταβροχθιστεί εδώ και δεκαετίες από κάποιον δεινόσαυρο και ο κατάλογός τους μαζεύει σκόνη σε κάποια αποθήκη. Ο δίσκος αυτός είναι ίσως η επιτομή των προτιμήσεών μου.Περιέχει ορχηστρικά κομμάτια του μάλλον άγνωστου (εκτός Ισπανίας) Joaqin Turina , ερμηνευμένα απο την Συμφωνική Ορχήστρα της Μαδρίτης υπό τη διεύθυνση του Πορτογάλου Μαέστρου Pedro de Freitas Branco, σε ηχογράφηση της γαλλικής εταιρείας Ducretet-Thomson.

turina cover.jpg

turina label.jpg

Σκόνταψα σε αυτό το δίσκο πριν λίγα χρόνια, όταν εξερευνούσα την ισπανική λογοτεχνία και αναζητούσα ένα soundtrack για τα διαβάσματά μου. Εξερεύνησα, σε μεγάλο βαθμό, την ορχηστρική και πιανιστική μουσική των Falla, Albeniz και Granados και άρχισα να ψάχνω τον Turina...Τα πιό γνωστό του έργα οι Danzas Fantasticas και Sinfonia Sevilliana υπάρχoυν και εδώ και προσφέρονται για συγκρίσεις με άλλους ερμηνευτές. Έχω τα δύο πρώτα έργα σε μιά σύγχρονη ερμηνεία του Jesus Lopez Cobos, τη Sinfonia με τον πολύ γνωστό και αδικοχαμένο Ataulfo Argenta. Σε κάθε περίπτωση νικητής βγαίνει (αν επιτρέπεται η αγοραία έκφραση) ο Freitas Branco, που αφήνει τη μουσική να αναπνεύσει πιό άνετα και χειρίζεται το ρυθμό πιό ελεύθερα από τους νεώτερους μαέστρους.
Ο ήχος είναι πολύ καλός για την εποχή του (αρχές δεκαετίας του '50) και πιθανότατα θα κέρδιζε από ένα phono με διαφορετικές equalizing curves πέραν της γνωστής RIAA. Αλλά αυτό είναι μιά μεγάλη συζήτηση που καλό είναι να συνεχιστεί αλλού. Πάντως η Ducretet-Thomson είναι πολύ γνωστή εταρεία στους γαλλικούς συλλεκτικούς κύκλους και κάποιοι δίσκοι της περιζήτητοι. Νομίζω ότι το know how της το απέκτησε μετά από συνεργασία με τη DECCA, όπως και άλλες εταιρείες της εποχής (L' Oiseau Lyre, Discos Columbias SA, TELDEC). Και μπορεί το εξώφυλλο του συγκεκριμένου δίσκου να είναι λίγο κιτς, αλλά η ετικέτα της εταιρείς είναι η πιό όμορφη που έχω δει. Τη δεκαετία του '60 η εταιρεία αγοράστηκε από την ΕΜΙ και ο κατάλογός της ουσιαστικά εξαφανίστηκε από προσώπου γης.
 
Η Προσευχή του Ταυρομάχου γράφηκε αρχικά για Κουαρτέτο Λαούτων και μετά μεταγράφηκε για Κουαρτετο Εγχόρδων αλλά και για ορχήστρα Εγχόρδων. Έχω τις δύο τελευταίες. Ένα δίσκο της Unicorn με ετικέτα Herald με ένα Κουαρτέτο και ένα Τρίο Εγχόρδων του William Alwyn που στη δεύτερη πλευρά έχει ως συμπλήρωμα την μεταγραφή την οποία παίζει το Gabrieli S Q. Για να είμαι ειλικρινής μου άρεσε περισσότερο από την μεταγραφή για Έγχορδα από το ψηφιακό βινύλιο της Decca που έχω με τον Jesus Lopez-Cobos που διευθύνει την Ορχήστρα τηε Ρωμανικής Ελβετίας. Ο δίσκος αυτός περιέχει τους Φανταστικούς Χορούς και το Canto a Sevilla.
Τους Φανταστικούς Χορούς τους έχω σε ένα άλλο επίσης ψηφιακό βινύλιο της ΕΜΙ [E.Batiz, London Phil O.] μαζί με Sinfonia Seviliana και Rapsodia Sinfonica. Αυτήν επίσης σε ένα πολύ παλιό βινύλιο της Decca [London CS 6202] με την Rapsodia Portuguesa του Halffter τον Gonzalo Soriano στο πιανο και τον Odon Alonzo που διευθύνει Εθνική Ορχηστρα της Ισπανίας. Ο δίσκος αυτός δεν είναι τιποτε το σπουδαίο. Λ.Σ.
 
Ποιά είναι τελικά η πρόταση για τα δύο έργα γιατί το μόνο που έχω ακούσει από Turina είναι κάποια κομμάτια για κιθάρα
Ο δίσκος του Κώστα είναι τόσο σπάνιος που ούτε στο e bay δεν υπάρχει. Κατα τον Λουκά ο Alonso με την εθνική Ισπανική ορχήστρα δεν είναι σπουδαίος. Ποιά είναι η γνώμη σας για τον Batiz ή τον Cobos σαν εγγραφή και εκτέλεση?
Παρακαλώ τα φώτα σας
 
Έτσι κι' αλλιώς δεν υπάρχουν και πολλοί δίσκοι, οπότε, αν θέλεις να ακούσεις την μουσική, παίρνεις ό,τι βρεις. Είναι καλοί οι δίσκοι αυτοί όπως και με De Burgos [Decca] μαζί με τις Νυχτες στους Κήπους της Ισπανίας του De Falla. Λ.Σ.
 
O Coboz είναι καλός αλλά κάπως ακαδημαϊκός για τα γούστα μου (στο SACD της Telarc που έχω).Σαφώς καλύτερος είναι ο Ataulfo Argenta London/Decca/Discos Columbia (είναι όλα οι ίδιες ηχογραφήσεις σε διαφορετικές εκδόσεις για την αμερικανική/αγγλική/ισπανική αγορά αντίστοιχα). Με τον Argenta έχω και το Danzas Fantasticas, όχι μόνο τη Sinfonia Seviliana όπως λανθασμένα έγραψα παραπάνω.

H Sinfonia είναι στερεοφωνική

270538885698.jpg


οι Danzas είναι σε μονοφωνική ηχογράφηση

21151202.jpg


Και οι δύο είναι εξαιρετικές. Προσωπικά προτιμώ τις ισπανικές εκδόσεις γιατί μου φαίνεται ότι έχουν καλύτερο μπάσο και αίσθηση του χώρου. Οι Ισπανοί άλλωστε κράτησαν τις πρωτότυπες μπομπίνες.

edit.Είναι κρίμα που οι μουσικόφιλοι στην Ελλάδα δε γνωρίζουν καλύτερα τη μουσική των Ισπανών συνθετών. Προς το τέλος του 19ου αιώνα δημιουργήθηκε άξαφνα μιά σχολή σύνθεσης με έντονα "φολκλοριστικά" στοιχεία και έντονη επιρροή από γαλλικές και γερμανικές σχολές. Κάτι σαν Dvorak της Ιβηρικής , αλλά πολύ πιό προχωρημένοι στην ενσωμάτωση του δημοτικού στοιχείου (ή τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται εμένα). Θα επανέλθω...
 
Last edited:
Όντως οι Ισπανικές εκδόσεις, οι πρώτες, είναι καλύτερες από αυτές της Decca/London, διότι οι Ισπανική Columbia κράτησε τις πρωτότυπες ταινίες ηχογράφησης που για λογαριασμό της έκανε η Decca στην Ισπανία με τη συμφωνία να κυκλοφορήσει τις ηχογραφήσεις αυτές εκτός Ισπανίας σαν Decca/London. Αυτά κατόπιν συγκριτικών ακροάσεων.
Η καταπληκτική επανέκδοση των ηχογραφήσεων αυτών με τον A.Argenta απο την Alto Analogue που κάποτε αντιπροσώπευα [η εταιρεία δεν υπάρχει τώρα] σε κουτί 7 δίσκων έγινε από τις ταινίες αυτές. Μάλιστα οι δίσκοι ήταν ο καθένας με την αυθεντική σχεδίαση των εξωφυλλων Alhabra αλλά και την ετικέτα, όπως δηλαδή είχαν πρωτο κυκλοφορήσει. Λ.Σ.
 
Μιά και μιλάμε για ισπανική μουσική...Αυτός ο δίσκος είναι εκ των ων ουκ άνευ.

230482894858.jpg


Συνδυάζει τα δύο γνωστότερα κοντσέρτα της ισπανικής μουσικής, το Κοντσέρτο της Aranjuez (για κιθάρα) του Joaquin Rodrigo με το Νύχτες στους κήπους της Ισπανίας (ουσιαστικά κοντσέρτο για πιάνο) του Manuel de Falla. Οι ερμηνείες είναι όλες αναφοράς (αν και στο Noches προτιμώ τον Rubinstein), o ήχος είναι εκπληκτικός, και ο δίσκος βρίσκεται αρκετά φτηνά (με λίγο ψάξιμο).
 
Μιά και μιλάμε για ισπανική μουσική...Αυτός ο δίσκος είναι εκ των ων ουκ άνευ.

230482894858.jpg


Συνδυάζει τα δύο γνωστότερα κοντσέρτα της ισπανικής μουσικής, το Κοντσέρτο της Aranjuez (για κιθάρα) του Joaquin Rodrigo με το Νύχτες στους κήπους της Ισπανίας (ουσιαστικά κοντσέρτο για πιάνο) του Manuel de Falla. Οι ερμηνείες είναι όλες αναφοράς (αν και στο Noches προτιμώ τον Rubinstein), o ήχος είναι εκπληκτικός, και ο δίσκος βρίσκεται αρκετά φτηνά (με λίγο ψάξιμο).
Κώστα αυτός ο δίσκος είναι ένας από του 7 στο κουτί της Alto Analogue με το αυθεντικό εξώφυλλο Alhabra. Θεωρώ την ερμηνεία αυτή ως την καλύτερη από τις πάμπολλες και επίσης καλές που κυκλοφορούν. Έχει εικέτα Alhambra ή Columbia ο δίσκος σου; Λ.Σ.
 
To έχω σε αυτή την έκδοση.Η εγγραφή είναι του 1958.
Δύσκολα θα με πείσετε ότι υπάρχει καλύτερη εγγραφή. Φέρτε HD, super audio cd, μπομπίνες ή οτιδήποτε άλλο υλικό ή άυλο format να το ακούσουμε συγκριτικά μήπως και είμαι θύμα εμμονών. Η αληθοφάνεια του ήχου της κιθάρας είναι συγκινητική, η εκτέλεση πρώτης τάξης. Τι άλλο να ζητήσεις από την ζωή. Για να λέμε όμως όλη την αλήθεια δεν είναι εύκολο να το πετύχεις πεντκάθαρο. Αυτός είναι και ολόγος που βρίσκομαι με δύο αντίτυπα.
Εξαιρετική εκτέλεση του κονσέρτου του Rodrigo έχω και με τον John Williams-Ormandy-Philadelphia Orchestra σε επανέκδοση της Columbia σε χαμηλότερη ποιότητα εγγραφής.

rofrigo falla.jpg
 
Το αντίτυπο που έχεις είναι μεταξύ 1970 και 1980. Φαντάσου να έχεις ένα του 1958 ή δεκαετίας 1960!! Ή και την έκδοση της Alto Analogue!!! Φοβερός δίσκος και δικαιολογημένος ο ενθουσιασμός σου. Λ.Σ.
 
To έχω σε αυτή την έκδοση.Η εγγραφή είναι του 1958.
Δύσκολα θα με πείσετε ότι υπάρχει καλύτερη εγγραφή. Φέρτε HD, super audio cd, μπομπίνες ή οτιδήποτε άλλο υλικό ή άυλο format να το ακούσουμε συγκριτικά μήπως και είμαι θύμα εμμονών.

Δεν είσαι θύμα εμμονών γιατρέ μου, μάλλον θύμα καλής ακοής είσαι!:flipout:
 
  • Haha
Reactions: christos56
Μόλις άκουσα το Concierto Para Una Fiesta με Pepe Romero και Marriner σε ψηφιακό βινύλιο του 1983 της Philips. Ωραίος δίσκος. Ήταν παραγγελιά ενός ζεύγους πατρόνων των τεχνών από το Τέξας για την ενηλικίωση των δύο θυγατέρων τους. Στη δεύτερη πλευρά έχει το Κοντσέρτο του πατέρα Romero.
Το έργο του Rodrigo που με συγκινεί πάρα πολύ είναι η Φαντασία για έναν Ευγενή. Λ.Σ.
 
Με τοω Pepe Romero και το σόι του (ήταν ολόκληρη οικογένεια βιρτουόζων της κιθάρας) έχω ένα δίσκο με κοντσέρτα του Vivaldi για 1,2 και 4 κιθάρες. Συνοδεύει η Συμφωνική Ορχήστρα του Σαν Αντόνιο (στο Τέξας. Τυχαίο; Δε νομίζω!) Ωραία ηχογράφηση (της Mercury σε επανέκδοση της Philips), σε έργα ανάλαφρα. Αύριο θα ανεβάσω φωτο, τώρα δεν προλαβαίνω!